Chapter 6.2

Chapter 6.2

Umuwi akong dala-dala ang mga katanungan na walang mga kasagutan. Para akong walang buhay na naglalakad papunta sa apartment ko. Dahil hindi naman kalayuan ang tinitirhan ko mula sa trabaho ko, pinili ko na lang munang maglakad ngayon nang makapag-isip-isip rin ako, pero mukhang maling ideya 'yon nang ilang beses na akong muntik mabangga sa mga taong nakakasalubong ko.

Mula sa sementadong daan, napatingin ako sa harapan ko. At gano'n na lang ang gulat ko nang makita kung sino ang taong nakaupo sa gilid ng isang resto bar. Nakasandal ang likod niya sa dingding ng resto bar at mukhang wala siya sa sarili. Kahit na nakayuko siya at lasing na lasing nakikilala ko pa rin siya. Lalo na't nakasout lang siya ng t-shirt dahilan para makita ko ang mga tattoo niya sa braso at sa leeg.

I really don't get why someone want to put a tattoo on their skin when it will only make it look so dirty. But this Lankov, Adam Lankov, is an exception. He looked great with that tattoos in his well