Share

Chapter 3.1

Author: Tine WP
last update Last Updated: 2022-11-05 05:44:16

Chapter 3.1

When I confirmed that he was the man I bumped into this morning in front of the restaurant, the first thing I want to do was to hide. I badly want to runaway, even though I'm not sure if he saw me nor recognized me. 

I harshly turned my whole body to Iris who's now enjoying another glass of alcohol, I don't know. It seems like she's enjoying this more than me, seeing that she's throwing her hands up to the air while swaying her body together with the beat of the music. She didn't even noticed that I'm being restless now. 

Gusto ko na lang umuwi! 

I froze on my seat when I smelled that familiar scent. He's just right behind me! Oh God! 

"A glass of Jack Daniels— whiskey sour mash old no. 7 black label." 

Despite the loud music around, I still heard him loud and clear. His deep and low voice that made him even more manlier than he already is. No matter how much I stopped myself from looking at him, I still did. From the corner of my eyes, I saw him leaning at the counter, arms rested above the counter and his hands are intertwined, giving me the full view of his tattooed arms now that he's only wearing a shirt. I gulped and looked away. 

Iris noticed my movements, and eyed me curiously. I silently, I mean literally, told her to find another place, and I thought she'll get it but she didn't. 

"What?" She screamed right at my face and I have to wipe off some droplets of her saliva on my face. I scrunched up my nose and looked at her, in total disbelief but she just giggled. 

Oh God! She's tipsy already? Ilan na ba ang na-inom nito? Kakarating lang naman namin! Tsaka cocktail drinks lang naman ang mga ininom namin! 

Tiningnan ko ang counter at gusto ko na lang mapatampal sa noo ko nang makitang mas marami pala siyang ininom na alak maliban sa cocktail na ininom namin. Am I that preoccupied with that man? 

Now I got uncomfortable when I remembered he's just right beside me. 

Dahan-dahan akong bumaba sa high chair para alalayan si Iris. 

"Let's go Ris," I gently told her not just because of her, but also because I'm afraid that this man here will recognize my voice. I want to get out of here without him recognizing me. I know that I'm the one who owed an apology but I'm so embarrassed for some reason. 

"No, Sheen! Come on! I'm still sober!" Saad niya. 

Nakahinga naman ako ng maluwag nang makitang maayos pa naman siya pero dahan-dahan nang tumatama ang alak. Bago pa man tuluyang mangyari 'yon, kailangan na naming umalis. Hindi ko alam kung ilang oras pa ang kaya kong itagal dito ngayong alam kong nandito 'yong lalaki kaninang umaga. 

Hinila ako ni Iris papunta sa dance floor. Hinawakan niya ang dalawa kong kamay at nag-umpisang sumayaw. Pilit kong hinihila ang kamay ko pero mas lalo lang niyang hinihigpitan ang hawak sa akin. Nang lumakas ang music, tumalon-talon si Iris dahilan para tumalon na rin ako kasabay siya. 

Kung kanina ay wala akong planong magsayaw, ngayon ay sumasabay na ako sa pagtalon ni Iris. Itinataas namin ang mga kamay naming dalawa habang tumatalon. Kapag may lumalapit sa amin ay tinataboy ni Iris, at bigla na lang niya akong yayakapin na para bang aagawin ako sa kaniya. Napailing ako habang napapangiti. 

"We should get another drink, you're still holding back. Come on!" She whispered on my ear because of the loud music. 

It took us a lot of time before we past through the group of dancing people. Parang hindi ako makahinga sa dami ng tao, sa amoy ng magkahalong alak at pawis. 

Pagkaalis namin sa dance floor ay gusto ko na lang bumalik ulit nang bumungad sa akin ang walang kasiya-siyang mukha ng lalaki kanina. He's leaning his back at the bar counter, and putting all of his strength on his arms on his elbow behind. His muscles flexed because of the force he's using. 

I gulped and looked away when he arched his brow, noticing my gaze. Iris dragged me to the counter and ordered another drink. All I could do was to sigh. 

"Could we get a seat at the second floor?" I asked the bartender. Instead of drinking here, it would be better to drink upstairs, that way she'll sobber up a bit because of the less throbbing lights. 

"Yes ma'am!" Agad naman na sagot ng bartender. Tumango ako at nilingon si Iris na papunta na sa pagiging lasing, kunting inom na lang. Hindi ko alam kung bakit ang lakas niyang mag-aya samantalang ang baba naman ng alcohol tolerance niya. 

Inalalayan ko si Iris at sinabihan ko ang bartender na pa-dalhan kami ng tubig sa itaas na agad naman niyang tinanguan. Pagkaakyat namin sa taas ay agad kaming nakahanap ng bakanteng upuan na nasa dulo. 

Umupo kaming dalawa ni Iris at hinintay kong dumating ang tubig naming dalawa. Rinig pa rin ang ingay mula sa baba pero tolerable naman. Pwede kaming magsalita na hindi na kailangang magsigawan. 

The table next to ours is a group of men, to say that they're handsome is an understatement. They're talking as if they had a secret that are forbidden to be told. Minsan ay nagtatawanan sila pero hindi naman talaga gano'n ka lakas. Napansin kong nagtitinginan ang mga babae sa kanila, katabi rin nila sa kabila. They're gawking at these men. Well, guwapo naman talaga ang mga lalaking 'to. 

Napangiti ako nang itoun ko ang tingin sa unahan ay papalapit na ang isang lalaking may dalang tubig. Itataas ko na sana ang kamay ko para dumeretso siya sa amin nang bigla na lang siyang harangin ng isang lalaki sa katabi naming upuan. 

"I'm sorry, bud. But could you give us the water first?" Tanong no'ng isang matangkad na lalaki, lahat naman sila matatangkad, na nakasout ng itim na dress shirt. 

Kumunot ang noo ko. 

"But sir—" napalingon sa akin ang bartender dahilan para lumingon rin sa akin ang lalaki. Nanlaki ang mata ko sa hindi inaasahang atensyong nakuha mula sa lalaki at sa mga kasama niya. Tumango na lang ako at umiwas ako ng tingin. 

"If it's for the ladies, I'll just get my own," saad naman ng lalaki na muling nagpalingon sa akin pero tanging likod na lang niya ang nakita ko nang umalis na siya. 

Dinala ng lalaki ang tubig sa amin at agad naman akong nagpasalamat. Ipina-inom ko kay Iris ang tubig na ngayon ay tila nabuhayan sa mga nangyari. 

"Did you know those guys?" She nod her head towards the group of men beside us and I looked at them sideways before I looked at her again. I shake my head. 

She giggled and leaned towards me. Umusog naman ako papalapit sa kaniya nang tila may gusto siyang sabihin. 

"Those sexy men over there..." Binitin niya ang sasabihin niya at tiningnan ang mga lalaking tahimik na nag-iinuman. "They're cousins..." 

Lumayo ako ng kaunti mula sa kaniya at nagtaas ng isang kilay. 

"So?" Walang pakeng tanong ko. Ano naman ang meron sa mga lalaking mag-pinsan? Natural lang naman siguro sa kanila ang mag-inuman hindi ba? 

Umirap siya nang makita ang reaksyon ko. Para bang ang tanga-tanga ko at hindi ko makuha ang pinupunto niya. 

"Don't you get it?" Naiinis niyang tanong. 

"Don't get what?" I really don't get what she's trying to point out. 

She groaned and almost pull her hair because of frustration.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • The Lankov's Mistress    Chapter 12.2

    Chapter 12.2Bumuka ang bibig ko para sana ipaintindi pa sa kaniya ang gusto kong sabihin but Dad beat me to it. "Hayaan mo, Victoria." Napalingon kaming dalawa ni mommy sa kaniya. He's now sipping his wine. But I can see it, he's mad. Like raging mad right now. "Christopher..." "Kailan ba nakinig sa atin ang batang 'yan? Noon pa man ay sinasaway na tayo. She doesn't care about the company or about this family. She's that selfish that she only think about what she wants to do. Hayaan mo siya sa gusto niya." His words dripped like an acid in my throat. Sumikip ang dibdib ko sa sinabi niya. So now I'm not only a disappointment? But selfish too? L"Christopher, don't say that. She's still our daughter." "Magiging anak ko lang 'yan kung makikinig na siya sa atin. When she's still this stubborn and selfish, I'd rather have no daughter at all. I didn't raise an ungrateful brat." Napakurap-kurap ako. He stood up and left. Napabuntonghininga si mommy sa tabi ko. "I'm sorry about your

  • The Lankov's Mistress    Chapter 12.1

    Chapter 12.1Halos alas dose na kami nakauwi galing sa party kagabi. Wala naman akong ginawa boung gabi kung hindi ang umupo at makinig, pero ramdam ko 'yong pagod ko mula ulo hanggang paa. Sagad sa buto. Mabuti na lang at may lakas pa akong magbihis at magtanggal ng make-up bago nakatulog. Nabawi ko naman ang lakas ko kinabukasan dahil napahaba ang tulog ko. Halos lunch na ako naggising. I don't know kung pinatawag ako sa breakfast kanina o hinayaan na lang nila ako. Kumunot ang noo ko nang di mahanap ang cellphone. I looked for it inside the purse I used last night. Na-lowbatt. Ngayon ko pa lang icha-charge magmula nang dumating ako. After that, I decided to take a long shower to refresh my mind and think all of these. Habang naliligo ay iniisip ko ang dapat kong gawin. Should I go back to Amsterdam now? Napapikit ako nang maalalang may project pa pala akong naiwan do'n. Nawala 'yon sa isip ko dahil sa dami ng mga nangyari. Hindi rin naman tumawag sa akin si Miss Natalie tungkol

  • The Lankov's Mistress    Chapter 11.2

    Chapter 11.2Gusto kong itama ang mga sinabi ni mommy pero hindi ko ginawa. Itinago ko ang nakakuyom kong kamay mula sa mga mata nila. I remain my beautiful and soft smile on my face. I can't show them my true emotions right now. "Really? My daughter also travels a lot. Might as well—" "Good evening ladies and gentlemen!" Lahat kami ay napatingin sa stage. I never felt so relieved ever since I came here. That emcee just saved me from an endless questioning. "We'll go to our table now. We'll see you around." Pagkatapos nilang magpaalam ay hinanap na namin ang table namin. It was just two tables away from where we stood earlier. Bago ako makaupo ay naramdaman ko ang bigat ng isang tingin mula kung saan. My heart started to beat erratically. I wanted to stop myself but it was already too late. Napatingin na ako sa likod para hanapin siya. It only took me seconds before I found his intense eyes looking straight at me. Kung gaano kadilim kung nasaan siya, gano'n din ang mga matang nak

  • The Lankov's Mistress    Chapter 11.1

    Chapter 11.1"You looked so beautiful hija." Napalingon ako kay Mommy nang marinig ko ang boses niya sa may pintuan. Nakita kong nakangiti siya pero iba ang sinasabi ng mga mata niya. My throat contracted and I looked away. Narinig ko ang tunog ng takong niya na papalapit sa akin. Nang mag-angat ang ulo ko ay nagtagpo ang paningin namin sa salamin na nasa harapan ko. Malungkot siyang ngumiti at hinawakan ang magkabilang balikat ko. She lovingly looked at my reflection without looking away. I gulped. My eyes started to get misty. Hindi ko alam kung bakit ako naiiyak. "I'm sorry, hija..." Biglang sabi niya na nagpatigil sa akin. "I'm sorry for making you so worried about your Dad. I just want you to go home, anak. It's been years since I've seen you and I missed you so much. It's the only way I could think of to make you come home." Nag-iwas ako ng tingin nang humapdi ang mga mata ko kasabay ng pagkirot ng puso ko. I just felt like she manipulated me with that reason. She knew how m

  • The Lankov's Mistress    Chapter 10.2

    Chapter 10.2He's flipping the pages of the magazine, legs crossed. Before I could even stop myself, Im already checking him out. Again.His hair is fixed in a man bun now, better than I saw earlier. I can see that he has a pointed nose, thick and long lashes. And oh, a red lips too.I unconsciously wet my lower lips using my tongue, when I saw his red tongue brushed his lower lip, when his mouth pop out the lollipop. Taking advantage of the situation, I scan his being. I clearly saw some tattoo on his neck because of his angle from where I am standing. I grimaced.He looked, rugged.He's wearing a baby blue long sleeves. He probably removed the jacket he wore. It's sleeves rolled up until his elbow and that gave me an access to see his tattoos on his arms too. This man screams bad news."Miss Sheena?"Nawala ang tingin ko sa lalaki nang marinig ko ang boses ni Thalia. Lumingon ako sa kaniya at nakita ko siyang nakangiti na sa akin."Yes?""Have you already choose miss? Or you want to

  • The Lankov's Mistress    Chapter 10.1

    Chapter 10.1 Hindi ako mapakali habang papasok sa loob ng boutique. What is a Lankov doing here? I mean, sobrang imposible lang talagang makita siya dito ngayon lalo na't ang laki ng Maynila o ako lang talaga ang nag-iisip ng gano'n. First was yesterday and then now? Are we getting played by fate now? Hindi ko maiwasang mapalingon sa likuran ko para silipin si Adam. Since the walls are made of glasses, I could clearly see him outside. He's talking to someone on his phone. Hindi ko mapigilang maging kuryuso kung sino ang kausap niya, dahil sa seryosong ekspresyon ng mukha niya habang kausap ang kung sino man ang nasa kabilang linya. Gano'n na lang ang gulat ko nang pagkalingon ko ay may nakangiting babae ang bumungad sa akin. Napahawak ako sa dibdib ko at huminga ng malalim. "Good morning ma'am, we've already informed by Madam Victoria of your arrival today," saad niya. Tumango naman ako. "We've already prepared the dresses she requested to show you." Hindi na ako sumagot at

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status