CHAPTER 42

Mulat ang mga mata at gising na gising na rin ang diwa ni Leigh nang umagang ‘yon. Diretsong nakatitig siya sa kisame ng kaniyang silid habang mahigpit ang pagkakahawak niya sa kumot na nakabalot ngayon sa buong katawan niya sapagkat ramdam na ramdam niya na wala siyang kahit na anong saplot sa kaniyang katawan. Hindi alam ni Leigh kung gaano na siya katagal ngayon na nakatulala, basta ang alam niya lang masyadong maraming bagay ang gumugulo sa kaniyang utak.

‘Siguradong hindi na ‘to panaginip o kung ano man. Totoo na may nangyari na talaga sa aming dalawa kagabi.’

‘Bumibilis na naman ang tibok ng puso ko.’

‘Masyadong mabilis ang mga pangyayari para sa akin at bumigay na lang ako ng tuluyan.’

‘Tandang-tanda ko pa na matapos ‘yung nangyari sa pagitan naming dalawa ni Wayne ay binuhat niya pa ako in a bridal way.’

‘Masyado na kasing nanghihina ang tuhod ko kaya hindi ko na rin halos nagawa pa na makatayo.’

‘Binuhat niya ako papunta dito sa kwarto ko, at hindi ko alam kung tama ba ang pa