CHAPTER 5: NANNY

After kong matanggap ang contact details na tinext sa akin ni Lani ay hindi na ako nagpatumpik pa at agad na tinawagan ang numero. Ilang ring bago sinagot ang tawag.

"Yes hello? This is Monte resident. May I know who's in the line please?" Tanong ng nasa kabilang linya.

"Hello good morning, I'm Samantha Samson." Bati ko.

"Yes? How may I help you?"

"Ahm... Someone told me na hiring daw kayo ng nanny? Itatanong ko lang kung it is still vacant at kung pwede ba akong mag-appy?"

"Sige ms. Samson wala kasi ang boss namin ngayon pero hinabilin naman niya sa amin kung sakaling may mag-apply ay papuntahin namin dito agad upang mainterview. Maghanda na lang po kayo ng mga kailangan like your credentials. Tommorrow Seven am. Be here at Monte Ville Subdivision. I'll give the exact location and address at iinform ko na rin ang guardhouse na papasukin ka under permission of Rosarita Cruz." Paliwanag niya.

Napangiti naman ako. "Okay po. Maraming salamat!"

Nang matapos ang tawag ay nagtungo ako sa may sala kung nasaan ang anak ko. Busy siya sa panonood ng Animal Planet.

"Anak may good news si mama!" Agaw ko sa kanya ng atensiyon.

Bumaling ang inosente niyang mata sa akin. Nagtataka kung ano ang aking sasabihin.

"May trabaho na si mama." Masayang balita ko.

Nangunot ang maliit niyang noo. "May trabaho ka naman mama. 'Diba may bakery ka? Ay oo nga pala mama, hindi mo na ako nigagawan ng cookies!"

Napasapol ako sa aking noo. Oo nga pala. Sa dami ng problemang kinaharap ko, nakalimutan kong sabihin sa kanya ang nangyari.

Muli nanaman akong nakaramdam ng lungkot. Malamlam akong tumingin sa kanya.

"Anak makinig ka kay mama ha?" Masunurin siyang tumango. "Wala na ang bakery ni mama."

"Bakit po? Anong nangyari?"

"Nasunog kasi ang bakery ni mama. Wala na tayong pagawaan ng tinapay anak, pero di bale kasi may bagong work na ako." Pinisil ko ang matambok niyang pisngi. Napanguso siya sa aking ginawa.

"Anong trabaho po?"

"Nanny, pero hindi pa sure kasi maga-apply pa lang ako so hindi pala wala pa palang work pero malay mo destiny kami. Bukas natin malalaman kung matatanggap si mama kaya dapat ipag-pray mo na sana matanggap ako. Kasi kapag hindi wala na tayong paggawa ng cookies mo." Biro ko pa.

Nanlaki ang kanyang mata at namilog ang bibig. "Nooo! Not my cookies! Mama gagalingan mo sa pag-apply para may work ka na tapos pri-pray ako na sana matanggap na si mama sa work at magawan niya ako ng maraming cookies. Mama paano pala kapag nagwork ka, susunduin mo pa rin ako sa school?"

Napangiti ako. "Malalaman natin kapag natanggap na si mama pero siguro kapag natanggap ako at naging busy sa work naririyan ang kaibigan ko para siya ang magbantay sa'yo. You know tita Lani diba? Friend ni mama sa bakery shop."

Nakausap ko na rin si Lani about sa pagbabantay kay Sammy. Naisip ko kasi kung ayaw niyang mapalayo sa lola niya why sa akin na lang siya magtrabaho since lakarin lang din naman ang layo ng mga bahay namin.

Natuwa naman siya sa aking sinabi at mabilis na pumayag. Atleast once I got a job may mapagkakatiwalaan na akong tao na pwedeng ipaghabilin kay Sammy.

"Kilala ko po siya. Mabait siya mama eh." Sabi niya pero bakas sa kanyang boses ang lungkot.

Sinapo ko ang kanyang dalawang pisngi at hinarap sa akin. "Anak bakit? Ayaw mo bang siya ang magbantay sayo?"

Umiling siya. "Hindi po yon pa. Sad ako kasi baka mawalan ka ng time sa akin. Paano kapag nasa malayo ka? Hindi mo na ako magagawan ng cookies."

"Sammy naman. Huwag mong iisipin na mawawalan ako ng time sayo once na magkawork si mama. Kasi kahit gaano man ako kalayo sayo at ilang araw man akong mawalay sayo gagawa at gagawa ako ng paraan para magkaconnection tayo. I treasure you alot Sammy ikaw na lang ang meron ako kaya kahit anong mangyari hinding-hindi ko hahayaan na malayo ka sa akin. Kasi paano na lang kung wala ako? Edi wala ng cookies si Sammy? Wawa naman ang baby ko." Binuhat ko siya papunta sa aking kandungan at niyakap siya ng mahigpit. Ginaya niya rin ako at niyakap ng mahigpit sa may leeg.

"Promise mama kapag nasa work ka magiging mabait ako kay tita Lani di ako papasaway para di mag-alala ikaw."

"Ay ang bait-bait talaga ng anak ko kaya lab na lab ka ni mama eh." Hinalikan ko siya sa tungki ng kanyang ilong.

"Lab you too."

"Ang drama natin anak ni hindi pa nga sigurado kung matatanggap ako sa work." Natatawang biro ko.

Ngumiti naman siya ng matamis. "Syempre tatanggapin ka ikaw pa ba. Anak mo ako eh."

"Ha? Anong connect sa pagiging anak?"

"I'm your lucky charm."

"Awww you are sooo right baby. You are my lucky charm and my life." Malambing niya akong niyakap muli at nagpatuloy na sa kanyang panonood habang nasa akin pa ring kandungan.

We have our bonding together.

The next day ay maaga akong gumayak para sa paga-apply ko ng trabaho. Naiayos ko na rin ang mga credentials ko kaya ready to go na ako.

"Lani ikaw na muna bahala kay Sammy ha? Tatawag na lang ako mamaya kapag pauwi na ako." Paalala ko kay Lani.

Maaga rin siyang nagpunta rito after ko siyang tawagan.

"Oo sige ako na ang bahala sa cute na batang ito." Sabi niya sabay pisil sa pisngi ni Sammy.

Gising na kasi ito at kasalukuyang nagaalmusal.

"Sige kung may kailangan kayo tawagan niyo lang din ako or i-text." Bumaling ako kay Sammy na busy pa rin sa pagkain ng kanyang cereal. "Anak huwag papasaway kay tita Lani. Behave okay?"

Tumingin naman siya sa akin at masunuring tumango. Ngumiti ako sa kanya sabay halik sa kanyang noo. "Bye nak."

"Bye po mama." Paalam niya sabay kiss sa pisngi ko.

"Ay! May milk na sa pisngi si mama ang kalat kasi kumain eh. Laki-laki na." Natatawang sabi ko sabay punas ng gatas na dumikit sa aking balat.

"Sorry mama."

"Its fine. Go finish your food and take a bath after. Kailangan ng umalis ni mama baka malate pa ako."

"Okay po."

Tumingin ako kay Lani. "Ikaw ng bahala dito."

"Sige. Ay oo nga pala pwede ba sa bahay na muna namin si Sammy? Papakilala ko lang siya kay lola. Mahilig kasi sa bata iyon kaya ng malamang ang trabaho ko ay magbantay ng bata na-excite ayun nagre-request."

Walang pagdadalawang isip akong tumango. "Sure. Kung hindi naman siya makakagulo sa inyo, okay lang. Atleast may kasama ang lola mo sa bahay niyo. Sabihan mo lang ako agad kapag nagkulit itong batang ito at naghanap ng kung ano. Minsan kasi hindi mapagsabihan ito kapag hindi makuha ang gusto."

Masaya naman siyang tumango. "Naku siguradong matutuwa si lola."

Tumango ako. "Sige na aalis na ako mahirap na baka malate pa ako. Ikaw na bahalang mag-ready ng gamit na dadalhin niyo. Hindi mo kasi sinabi agad edi sana naipaghanda ko ng gamit itong si Sammy."

Umiling siya. "Hindi ayos lang. Ako na ang bahala." Sabi niya.

"Sige alis na ako. Bye nak." Muling paalam ko.

"Bye ma! Ingat po."

Pagkalabas ng bahay ay nagabang na ako ng jeep na masasakyan.

Ilang oras na biyahe ang aking tinagal hanggang sa makarating ako sa address na aking hinahanap.

Monte Ville Subdivision

A private and secluded village. Halatang pangmayaman. Sa may gate pa lang makikita mo na kung gaano kahigpit ang mga bantay at hindi basta-basta nagpapapasok.

Huminga muna ako ng malalim bago lumapit sa guwardiya.

"Good morning ma'am anong maitutulong namin sa'yo?" Magalang na salubong sa akin ng guwardiya.

Ngumiti ako at nilahad ang papel kung saan nakasulat ang address ng bahay. Kinuha niya ito at binasa.

"Block 5 Lot 32? Kila Mr. Montealegre ho ba ang punta niyo?"

"Ho?" Montealegre? Huwag mong sabihing... Pero malay mo kaapelyedo lang at nagkataon lamang.

"Ito kasi ang address nila."

"A-ano hindi ho ako sigurado. Yan ho kasi ang ibinigay sa aking address. Maga-apply kasi akong nanny at yang address na yan ang naghahanap. Si Rosita Cruz ang nagpakilala sa akin at hindi Montealegre." Paliwanag ko.

Tumango naman siya. "Sige po. Saglit lang at titignan ko sa records." Sabi niya at nagtungo sa may computer at nagpindot ng kung ano doon.

Ilang saglit din ay bumalik siya. "Ikaw ba si Samantha Samson?"

Tumango ako.

"May permiso ka nga ni Aling Rosi. Sige maaari ka ng pumasok. Diretso ka lamang at lagpasan ang limang bahay pagkatapos kumaliwa ka at muling dumeretso hanggang sa maratong mo ang huling bahay iyon na iyon. Mababasa mo naman ang address sa labas nila."

"Sige po. Salamat." Tinandaan ko ang direksyon na sinabi niya.

Binuksan na niya ang gate at pinapasok na ako. Nagsimula na rin akong maglakad ng diretso.

Una akong napatingin sa unang bahay na aking nasalubong. Modern style. Karamihan naman ng mga bahay dito ay moderno. Habang tumitingin sa mga bahay ay hindi ko maiwasan ang mamangha. Minsan na akong nanirahan sa eleganteng bahay ngunit hindi ko pa rin maiwasang mamangha at magandahan sa iba't ibang disenyo nito. Marahil ay sa tagal na rin ng panahon na namuhay ako ng simple ay nanibago ako.

Sabagay iba na ngayon at malayong-malayo na sa buhay ko noon. Mas malaya, mas tahimik at mas masaya.

Nang marating ang ikalimang bahay ay kumaliwa ako at muling naglakad ng labing-limang minuto. Malayo pala itong lakarin ngunit sanay na ako gayong nilalakad ko lang naman ang aming bahay, school, at trabaho. Nang malapit na ay tinungo ko na ang huling bahay.

Napatingin ako sa adress na nakalagay sa gilid ng malaking gate.

Block 5 Lot 32

Ito na nga iyon. Napatingin ako sa malaking bahay kung ikukumpara sa iba. Ito na siguto ang may pinakamalaki at pinakamalawak na sakop ng lupa.

Napatingin ako sa laki ng bahay ay hindi isa na pala itong mansyon. Napatingala ako sa lagpas tao na kulay itim na gate at mula sa taas kita ko ang pangalang nakaukit na may kulay gintong kulay.

Montealegre

Sa aking isipan ang apelyedong ito ay nagkataon lamang na katulad ng apelyedong aking iniiwasan, ngunit may parte pa rin sa aking isipan na ang nagmamay-ari ng tahanang ito ay ang taong aking dapat hindi kaharapin.

Malaki ang aking tiwala sa sarili na matatanggap ako sa trabahong ito. Kailangan dahil walang mangyayari kung mahina ang loob ko.

At sinabi ko na rin sa aking sarili na dapat ay matanggap ako rito dahil sa aking anak.

Tumungin ako sa aking orasan sa may pulsuhan. Sakto lamang ang aking dating at maaga pa ng limang minuto.

Ilang beses akong huminga ng malalim bago pinindot ang doorbell. Naghintay ako sa kung sinuman ng ilang minuto bago ko makita ang isang babae na mukhang isa sa mga katulong dahil sa suot nito.

"Sino ho sila?" Tanong ng babae pagkatapat sa akin. Medyo malalaki ang pagitan ng bawat bakal kaya kita ko siya at hindi kailangan buksan ang gate upang tignan kung sino ang nasa labas.

"Magandang umaga po. Naririto ako para mag-apply ng nanny? Nakausap ko na si Rosarita Cruz? Kahapon at sinabing pumunta ako dito."

"Saglit lang at tatawagin ko si Manang Rosi." Sabi niya pagkatapos ay muling bumalik sa loob ng bahay.

"Grabe naman ang higpit dito, pero sabagay dapat lang kasi sa itsura pa lang ng mga nakatira dito marami ang mananakaw kung sakali." Kausap ko sa aking sarili.

Makalipas ang ilang saglit ay may lumabas ulit na babae. Hindi na ito yung una at marahil ito na si manang Rosi na sinasabi ng babae kanina.

Ngumiti ako ng magsalubong ang aming tingin. Medyo may katandaan na si manang Rosi kung titignan. "Magandang umaga ho."

Nung una ay seryoso niyang pinagmasdan ang aking mukha ngunit agad din itong ngumiti at bumati. "Magandang umaga rin. Samantha Samson, tama?"

Tumango ako. "Opo."

Napaatras ako ng buksan niya ang gate. "Halika at tumuloy ka. Sa loob na tayo mag-usap." Anyaya niya.

Naglakad na ako papasok hanggang sabay kaming naglakad papasok ng mansyon.

"Sa ngayon ang secretary muna ni sir ang magi-interview sa'yo rito dahil wala siya ngayon. Dadalhin kita sa library kung nasaan siya." Paliwanag niya.

Naglakad kami paakyat ng hagdan hanggang sa marating namin ang isang doubledoor. Lagpas tao rin ang laki nito.

Tumigil kami sa tapat nito. Bago pa man kami pumasok ay nagtanong ako. "Ako lang po ba ang maga-apply?"

Tumango ito. "Oo."

"Ganon? Bakit?" Kataka-taka naman. Ako lang ba ang maga-apply ngayon o nagkataon lang na mag-isa ako ngayon?

"Ayaw mo ba? Maaari ka ng umuwi kung nagdadalawang isip ka."

Mabilis akong umiling. "Ay hindi ho. Akala ko lang ho marami akong maabutan mga naga-apply din."

"Pumasok ka na sa loob at naghihintay na siya sa'yo." Yun lamang at iniwan na akong mag-isa rito.

Nagkibit-balikat na lamang ako at kumatok sa pinto. Tatlong katok bago ako may narinig na nagsalita.

"Come in."

Hinawakan ko ang doorknob at tinulak ito pabukas. Sumilip ako sa maliit na siwang ng pinto at hinanap ang secretary daw na magi-interview sa akin.

Nakita ko itong nakaupo sa may mahabang mesa habang nakatukod ang dalawang siko nito at nakapatong sa kamay nito ang kanyang noo.

Muli akong kumatok upang makuha ang atensyon nito. Umangat ang ulo nito at nagkasalubong ang aming tingin.

Agad itong tumayo at sinalubong ako. "Pasok miss. Tuloy ka rito." Ngiting salubong niya.

Ngumiti rin ako at nahihiyang pumasok. "Goodmorning sir. Naririto ako para mag-apply as nanny." Simula ko.

"You're hired."

"Huh?" Nagtaka ako sa kanyang sinabi.

Nangunot ang noo ko ng makitang parang nahiya ito at napakamot sa kanyang batok. Tumikhim siya bago nilahad ang kanyang kamay at nagpakilala. "I'm Jason Tang, Mr. Montealegre's Secretary."

Napatingin ako doon at tinaggap ito. "Hello Mr. Tang I'm Samantha Samson."

Nagtungo kami sa may lamesa at doon naupo. Hinila ko ang isang upuan at naupo sa katapat na upuan ni Mr. Tang.

"So wala kasi si sir ngayon kaya ako ang inassign niya for the interview. May I have your credentials?" Panimula niya.

Agad ko namang inabot sa kanya ang envelope. Kinuha niya ito at binuksan. Kinuha niya ang resume ko at tinignan ito.

"Okay you're hired." Sabi niya.

Nagulat ako sa kanyang sinabi. Hired agad? Ni hindi pa nga niya nacheck ng buo ang mga papel. Yung resume ko pa parang pinasadahan niya lang ng tingin at hindi naman binusisi.

"Hired? Ganon lang?"

"Yes. Ayaw mo ba? Pwede naman maghahanap na lang kami ng iba."

"A-ano hindi naman sa ganon. Sige mr. Tang salamat po." Yun na lamang ang nasabi ko. Tanggap na nga ako, tatanggi pa ba ako?

Napangiti siya ng malapad. "That's great. You can start now."

"Eh? As in now na?"

Bumakas sa mukha niya ang pagtataka. "Yep. Something wrong?"

Alanganin akong umiling. "Ah! Hindi naman. Masyadong lang akong nabibilisan sa pangyayari." Tapat kong sabi.

Umiwas siya ng tingin at tumayo kaya napatayo rin ako. "Well we are in need of a nanny kaya binibilisan namin ang paghahanap kaya you can start your work now. Find mrs. Cruz siya ang magsasabi sayo ng gagawin mo. I'll leave you here. May kailangan pa pala akong gawin." Nagmamadaling sabi niya at basta na lamang umalis na hindi ako hinitintay magsalita.

Naiwan tuloy akong nakatanga dito. Napabuga na lamang ako ng hangin at napatingin sa paligid. Ngayon ko lang napansin na napakalawak pala nitong library.

Para tuloy nagningning ang aking mga mata ng makita kung gaano karaming libro ang naririto.

I can't help it but to be amaze. Library is my favorite room. I used to be a book lover when I was a teen. Naalala ko pa noon my room was filled with book shelves. I love collecting and reading any interesting book.

Pero ngayon ay hindi ko iyon magawa dahil sa busy sa trabaho at wala na akong time para magbasa.

Ngayon na lang ata ako muling naexcite dahil sa dami ng librong aking nakikita.

I was curious tuloy kung binabasa ba nila ito o ginawang display lang. Para tuloy akong nakaramdam ng panghihinayang ng maisip na baka karamihan dito ay ginawang display lang at hindi binabasa.

"Hija halika na. Sasabihin ko sayo ang mga dapat mong gawin at tandaan."

Napatingin ako sa may pintuan ng may magsalita. Nang makitang si mang Rosi iyon ay agad akong lumapit sa kanya.

"Ako si Rosita Cruz, manang Rosi na lang ang itawag mo sa akin. Ako ang mayordoma dito kaya kung magkaroon man ng problema ay maaari kang lumapit sa akin." Pakilala niya.

Napangiti naman ako at nagpakilala rin. "Samantha Samson, kahit Sam na lang po tawag niyo sa akin. Ano po ba ang gagawin ko? Magsisimula na daw po kasi ako ngayon."

"Halika at sundan mo ako." Sabi niya at naglakad na sa kung saan samantalang nakasunod lamang ako sa kanya at nakinig sa kanyang mga sinabi.