Sa isang linggo kong paglilingkod at pagbabantay sa aking batang amo na si Nathaniel ay wala atang araw na hindi niya pinasakit ang aking ulo, tila nais niyang ubusin ang aking pasensiya.Naalala ko nung unang araw ko na pagpunta ko sa kuwarto niya at naabutang makalat ang paligid. Mas malala pa sa sumunod na araw, pagbukas pa lamang ng pinto ay nahirapan na ako dahil sa mga laruang nagkalat at humarang sa pinto.Ang kamang maayos dapat na nakatupi ay parang binagyo ng ipo-ipo at napunta sa may pinto ng bathroom.Pagpasok din sa bathroom ay halos bahain na dahil sa bukas lahat ng gripo. Kahit ang kanyang closet room ay nawala sa pagkaka-hang at pagkakatupi.Ang mas malala pa ay ang nagkalat na pulbo sa paligid. My ghad buti na lamang ay carpet ang sahig kung hindi ay nagkadadulas-dulas na ako. Ang kaso, hirap naman ako sa pagva-vacuum ng carpet.Hayst. Ilang araw na naging ganoon. Kaya napapaisip na lang ako. Ano bang problema ng batang ito?Ano ba ako maid o nanny? Kulang na lang ip
Its my day off today and thanks God, its a good thing dahil hindi ko siya makikita ngayun. Of all the people why him? Of course I know there is a posibility lalo na at magkaapelyedo sila pero umaasa pa rin ako na magkaiba sila. Ganun na ba talaga kaliit ang mundo? I sighed. Pinilig ko na lamang ang aking ulo upang mawala siya sa aking isipan. I tried to divert my attention to my daughter. Since it's my day off, of course, it's our bonding time. Maaga akong gumising para makapaghanda ng almusal. Pagkatapos ay dumeretso na ako sa kuwarto namin upang gisingin ang anak ko. "Good morning baby" Malambing kong bungad pagkamulat ng kanyang mata. "G'morning mama." "Mama look! Big pinky pig candy!" She said while giggling. She really looks happy and excited when she saw a cotton candy that formed into a pig. Napatawa naman ako dahil halos kaladkarin na niya ako para lang makalapit doon. Nang makalapit doon ay hindi siya magkahumayaw sa kakatalon at kakaturo sa mga cotton candy na naka-dis
Napabuntong hininga si Samantha habang nakatingin sa maliit na salamin dito sa kanyang kuwarto. Simpleng suot lamang ang suot niya, an Off-shoulder white dress. May pinadala naman si Kalla na damit para sa kanya pero hindi siya komportable nang makita iyon kaya iba ang kanyang sinuot. Masyadong maikli ang tabas ng damit at masikip sa katawan. Well, step-sister niya si Kalla pero parang tunay na kapatid na rin ang turing niya rito. Another birthday celebration nito ngayon at sa bar iyon gaganapin kahit katatapos lang kahapon ng big birthday celebration nito.Napabaling siya sa kanyang itsura. She didn't put any make up except to her lips. She just put reddish-pink liptint, mas matagal kasi iyon matanggal kaysa sa lipstick. She also put some powder on her face. Napatingin siya sa may pintuan nang makitang pumasok si Kalla sa kanyang kuwarto. Saglit na sumimangot ang mukha nito nang makita siya sa ganitong ayos. Nakita niya pa ang pasimple nitong pag-irap na agad ding napalitan ng ngit
Six years later...Its been years. Ang dami ng nangyari, ang daming nagbago lalo na sa buhay ko.“Mama!”I smiled when I saw my little angel running towards me. Nang makalapit bahagya akong yumuko para pumantay sa kaniya. Sinalubong niya ako ng yakap samantalang inulan ko siya ng matatamis na halik sa kanyang mukha.“How was your school today?” Tanong ko sa kanya habang naglalakad palabas ng paaralan.“Its excellent! Nakuha na po namin yung test result at ako ang highest mama! Tsaka sabi ni chicher top one ako.” She proudly said.Napangiti naman ako at pumalakpak. “Wow! Ang galing naman ng baby ko. Proud na proud si mama sayo.”“Yehey! Kaya dapat meron akong prize kasi magaling si Sammy.”“Of course may prize si Sammy kasi mabait at masipag mag-aral ang aking anak, di ba nga sinabi ko sayo if you want to get the thing you want you have...”“...to work hard! Yes! Yes mama! I could get a jar of cookies because I'm great!” Tumatalon-talon pang sabi niya.“Okay a jar of cookies it is.”Na
Laking pasasalamat ni Samantha ang mahanap na niya ang kanyang anak. Actually thanks to him na tumulong sa kanya sa paghahanap sa kanyang anak. Ito kasi ang nakakita kay Sammy. Kaya pala sila hirap na maghanap sa bata ay dahil nasa may sulok ito sa pagitan ng dalawang section kung saan hindi gaanong dinadaan ng tao at mabilis na nilalantakan ang chocolate na hawak nito."Sammy! Sinabi ko na sa iyong 'wag kang lalayo sa akin. Why did you run? And why did you ate those chocolates? Sinusuway mo ba si mama? Ni hindi pa nga bayad ang mga iyon. Paano kung hindi ka namin agad nakita?" Saad niya. Naiinis ngunit may bahid ng pag-aalala sa kanyang boses.Matapang ang kanyang tingin na pinupukol na tingin sa batang nakayuko at tahimik na nakatayo. Nasa labas na sila ng grocery after niyang bayaran ang kinain nito at pinamiling grocery.Napabuntong hininga siya ng makitang hindi ito nagsasalita at nanatiling nakayuko kaya hindi niya makita ang mukha nito. Lumuhod siya ang sinilip ang mukha ng ana
Nabulabog ako sa aking opisina nang marinig ko ang natatarantang pagtawag sa akin ni Lani habang kumakatok."Ma'am? Ma'am madali kayo!"Kunot-noo naman akong tumigil sa aking ginagawa at tumayo para pagbuksan siya ng pintuan. Nang mabuksan ko ito ay bumangad sa akin si Lani na hindi mapakali."Ano ba yon Lani? Bakit ka ba natataranta? Anong meron?" Taka kong tanong."Eh kasi ma'am si mrs. Choi! Nandyan siya at hayon nagsisigaw sa labas. Pinipigilan lang sila nina manong Lando kasi nagpupumilit pumasok dito. Hinahanap ka niya." Kwento niya.Nagmadali naman ako sa paglabas at mula sa labas nakita ko si mrs. Choi na nakasimangot at nagtatatalak sa harap ng bakery.Sakto namang nagtama ang aming tingin kaya mas lalong sumama ang mukha niya at salubong na salubong na ang kilay."Hoy babae! Nasaan na ang bayad sa renta mo? Aba nung isang linggo pa ang deadline ah."Natigilan ako nang maalala. Oo nga pala! I forgot. Napatampal na lamang ako sa aking noo. Magbabayad nga pala dapat ako nung su
Hi, Vixxies! Thank you for reading this book! Finally, nakapasa na aking book and I'm happy to say na pasok ito sa paid program, pero as part of celebration. Hindi ko muna i-lo-lock ang chapters hanggang sa matapos ito para may time kayong mabasa ang story ng libre. So habang libre pa sulitin niyo na ang pagbabasa! Check my profile too, follow me at add to library na ang story na ito para updated kayo palagi. 1 update per week ang plan ko dito, pero kapag ginanahan ako or may time ako, baka mag double update ako, so abang-abang lang! Thank you!
Hating gabi ng magising ako sa maingay na tunog ng aking cellphone. Inaantok na sinagot ko iyon."Hello?""Ma'am Samantha! Madali kayo! Ang bakery shop nasusunog! Malaki na ang apoy huli na para isalba ang mga gamit." Naiiyak na ngawa ni Lani.Tila agad na nawala ang aking antok at gulat sa mga pangyayari."Ma'am? Ano ng gagawin natin?" Natulala na lamang ako at hindi na ngawang tumugon.Why? What happened? My bakery shop, ang pinaghirapan kung itayo ay naabo ng ganon kadali. Everything is burned down. What now?Walang akong nagawa at natulala na lamang matapos kong marinig ang balita. Agad akong nagmadali sa pagpunta sa bakery sa pagbabasakaling may maabutan pa ako ngunit abo na lamang ang aking nadatnan.Napakasakit isiping sa isang iglap ang iyong pinaghirapan ng ilang taon ay mawawala lang na parang bula.Ang bakery na lamang ang kaisa-isa kong pinagkukuhanan ng pera. Bakit kailangan mangyari ang ganito? Bakit sa lahat ng pwedeng masunog ay ang bakery ko pa? Bakit ngayon pa na kung