Home / Romance / The Nurse Who Ruined My Life...And My Heart / Chapter 7 Test of Wit and Nerves

Share

Chapter 7 Test of Wit and Nerves

last update Last Updated: 2025-08-29 19:54:10

Stefanie's POV

" Haay naku self, itulog na natin toh,nakakamiss din yung mga makukulit na pasyente sa ward pero kailangan makapag beauty rest tayo ngayon kahit pahapyaw lang dahil ang mga impaktang Zubiri na ang pagkakatoxikan natin mula ngayon!" Natatawa kong sambit sa sarili.

Sa unang gabi ko sa mansion, naramdaman ko na ang mix ng excitement, fear, at curiosity. I have a feeling… my life is about to change in ways I can’t even imagine.

At naghello na nga ang liwanag ng sumunod na umaga, pero ang katawan ko, parang may sariling rhythm na hindi ko makontrol. Nasa bedroom pa ko, nakatingin sa mirror, iniikot sa kamay ang pen. Okay, Stef… first board meeting. Walang room for mistakes. Backbone ready, at dapat - wit sharp. Let’s do this!

Paglabas ko sa hallway, sinalubong ako ng mayordoma.

“Stefanie, breakfast is ready. Doña expects punctuality,” sabi niya, nakatingin sa akin mula sa taas ng aura niya.

“Opo, Yaya Loring. On time po,” sagot ko, habang humihinga nang malalim.

Pagdating ko sa dining hall naroon na nga siya, nakaupo si Doña Beatriz sa dulo ng mesa, tila commander sa battlefield.

“Ah, Stefanie. Breakfast done? Today, you will accompany me sa board meeting. Observe, assist, and… anticipate,” sabi niya, hindi lumilingon sa akin, pero ramdam ko ang intensity ng tingin niya.

“Yes po, Doña. I am ready,” sagot ko, pilit na calm.

“Good. Don’t fumble. I don’t tolerate incompetence, especially not in front of my… relatives,” dagdag niya.

Napaangat ang kilay ko. Relatives? Great… vultures sa table, huh?

Pagdating sa Zubiri Airlines boardroom, napansin ko agad ang mga nanunukso at mga nakangisi na relatives.

“Ah… bagong kasama, huh?” bulong ng isang matandang babae.

“Stefanie, tama ba?” tanong ng isang matapang na lalaki, nakatingin parang hawak na hawak ang agenda ng buhay ko.

“Yes po. Nurse and assistant to Doña Beatriz,” sagot ko, tuwid, kahit ramdam ko ang tensyon.

Nag-smile si Doña Beatriz, bahagyang amused. “Observe them. They will test your patience. But you… maintain your backbone.” pasimple niyang bulong.

“Yes, ma’am,” sagot ko, internally thinking, Test my patience… more like survive the jungle.

Board meeting starts. Ang tension? Halos tangible. Relatives arguing, demanding, and throwing opinions like daggers.

“Stefanie, take notes. Highlight every request, every complaint, every suspicious move,” sabi ni Doña Beatriz.

“Opo, Doña,” sagot ko, habang mabilis na nagta-type sa tablet ko, subtle glance at every reaction.

Isang relative, clearly ambitious, tumingin sa akin. “So… nurse, you think you can keep up with this?”

Ngumiti ako ng polite. “Po? yes. I plan to observe and understand before reacting. Efficiency po ang aking goal sa aking trabaho.”

He raised an eyebrow. “Efficiency? From a nurse? Interesting.”

“hindi po ba ganoon naman tayo dapat sa trabaho? Hindi naman po siguro nakapagtataka sapagkat… efficiency is universal. It's not limited to medicine,” sagot ko, subtle confidence.

"And nurses works better under pressure...so wag po kayong mag- alala sa'kin." pabiro kong sabi na may pakindat effect pang kasama.

Pero deep inside me, I know that he intends to intimidate and challenge me.

Doña Beatriz tinitingnan kami, amused. “See? She really has backbone and tact. Rare combination.”

“Ma’am, she speaks well,” sabi ng secretary.

“Bah, yes. But observe. Not all words carry truth. Some… are just filler,” she added, scanning the room.

Habang nagpapatuloy ang meeting, may pagkakataon na kailangan kong mag intervene: isang urgent health concern ng Doña habang nakikinig sa heated discussion.

“Doña, … there is slight spike po sa BP nyo. I suggest po, take five minutes break?” sabi ko, calm pero firm.

“Hmm… thank you, Stefanie. Noted,” sagot niya, hindi nagpapa-impress sa pressure.

Napatingin ang relatives at iba pang board memberssa akin, halatang impressed at surprised na may sumasalba sa Doña sa ganitong high-stakes setting.

At habang break time at naglalakad kami sa hallway, nagkatinginan kami ni Doña Beatriz.

“You handled that well. Not many would dare speak in front of relatives and… survive,” she said.

“Trabaho ko po yun… thank you, ma’am. I try to stay alert and respectful,” sagot ko, medyo embarrassed pero proud.

“Respectful… hmm. Backbone… hmm. I might keep you longer than I intended,” she added with a subtle smirk.

Tinuloy nila ulit qng board meeting for awhile after the short break. Dahil marami pa silwng agenda ay nagdecide ang board to resume the meeting after the lunch break

Hindi ko inexpect na even sa lunch break ay kasabay ko ang boss ko. Doña Beatriz insisted that I sit across her.

“You will have to know my taste, my preferences. Observe, remember. Not all will be spoken,” sabi niya.

“Yes, ma’am. I will take notes and remember everything,” sagot ko.

“You are bold… for someone new. But clever. Let’s see if it lasts,” she added.

Ngumiti ako ng bahagya. Bold, clever… Napangisi ako deep inside feeling sumakses lang...I should be surviving this first full day. Dapar backbone intact .

Pagbalik sa boardroom, tension resumes. Relatives continue to argue.

“Stefanie, notice the patterns. Who is power-hungry, who is desperate, who is loyal. All information is valuable,” sabi ni Doña Beatriz.

“Opo, Doña,” sagot ko, mabilis ang fingers sa tablet, subtly documenting behavior and tone.

“Remember… patience is a weapon,” she added, staring straight at me.

“Yes po, ma’am. Patience… weapon noted,” sabi ko sa sarili habang pilit pinipigilang ngumisi.

At the end of the day, habang naglalakad ako sa pasilyo ng mansion , nagulat akong biglang bumuling si Yaya Loring sa aking likuran:

“Stefanie, you survived first board meeting without stepping on too many toes. Bilib ako ha... Doña Beatriz notices subtle things, and… she respects backbone. You’ve earned her grudging respect.”

“Po?… thank you. I will continue to be observant, witty, and… useful,” sagot ko, secretly smiling at my small victory.

Pagpasok ko sa room ko sa mansion, naupo ako sa balcony habang tinitingnan ang garden lights.

Okay, Stefanie. First real test… survived. Backbone, wit, patience, check. Observations… check. And she… notices you. Intriguing… dangerous… promising.

Iniikot ko sa kamay ang tablet, notebook, at pen. Tomorrow… bigger challenges. Ang mga relatives… more vultures. But I… I’m ready. First day conquered. Let’s see how deep this Zubiri jungle goes.

Trendsterchum Chronicles

survived ! thanks for your time! i hope you're enjoying! see you in the next chapter

| 5
Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • The Nurse Who Ruined My Life...And My Heart   Chapter 122 The Undoing-POV: Celina

    Tahimik ang buong bahay nang makabalik ako. Ilang araw na akong walang maayos na tulog, puro headline at crisis meeting ang laman ng bawat oras ko. Wife of Zubiri CEO under fire. Stock manipulation scandal. Board in turmoil.Lahat ng iyon—mga salitang paulit-ulit kong naririnig, hanggang sa parang tinutunaw na ng ingay ang katahimikan sa loob ko.Ngunit ngayong gabi, kakaibang katahimikan. Walang camera, walang flash ng mga reporter. Tanging ang mahinang tik-tak ng antique clock ni Doña Beatriz at ang pagpatak ng ulan sa bintana ang naririnig.Nakasalampak ako sa sofa, may laptop pa rin sa kandungan ko habang sinusuri ang mga email ng PR department. Pero totoo, hindi ko na maintindihan kahit isang linya. Hindi ko na rin alam kung paano pa ako tatayo bukas para harapin ulit ang mundo.“Magpahinga ka na, Stefanie.”Napapitlag ako.Si Adrian, nakasandal sa pintuan ng study room—suot pa rin ang dark suit, pero may

  • The Nurse Who Ruined My Life...And My Heart   Chapter 121. The Undoing — Adrian’s POV

    Ang ingay ng mundo ay hindi agad humuhupa.Kahit ilang araw na ang lumipas mula sa press conference, bawat headline, bawat notification sa phone ko, ay paulit-ulit lang — parang echo ng kasalanan ko.> “Zubiri couple scandal rocks the aviation industry.”“Adrian Zubiri breaks silence — defends wife publicly.”“From betrayal to redemption: the power couple’s silent war.”Lahat sila, may sariling bersyon ng kwento.Pero ako lang ang nakakaalam ng totoo.Na ako mismo ang sumira sa babaeng ‘yun.At ako rin ngayon ang desperadong nagtatangkang ayusin kung ano’ng hindi ko alam kung kaya pa bang ayusin.Tatlong araw nang hindi umuuwi si Stefanie sa mansion.Nasa penthouse siya ng hotel na pagmamay-ari pa rin ng kumpanya — irony at its finest.Technically safe. Pero alam kong mas pinili niyang lumayo.Araw-araw akong pumapasok sa opisina, halos

  • The Nurse Who Ruined My Life...And My Heart   Chapter 120 Breaking Point — (Adrian’s POV)

    Tahimik ang boardroom pagkatapos niyang umalis.Pero hindi iyon ‘yung tahimik na madali lang tiisin — ito ‘yung uri ng katahimikan na bumibingi, na bawat segundo ay parang sampal.Nakatitig pa rin ako sa pintuan kung saan siya lumabas, habang ramdam ko ‘yung unti-unting pagyuko ng mga balikat ko.She didn’t look back. Not even once.At siguro, iyon na ang pinakamasakit.“Mr. Zubiri,” mahinahon pero matalim na boses ni Chairman De Villa ang bumasag sa hangin. “With all due respect, your wife’s behavior just jeopardized the company’s image. If you want to protect the Zubiri name, distance yourself before it’s too late.”May mga sumang-ayon. May mga tumango.At sa gitna ng lahat, tahimik lang akong nakaupo, pinipigilan ang pag-igting ng panga ko.Pero sa loob ko — putok na ang lahat.Every muscle in my jaw ached. Every nerve in my body screamed.Kung alam lang nila.Kung alam lang nilang hindi si Stefanie ang kalaban nila.“She’s my wife,” mahina kong sabi, halos pabulong.Pero si De Vil

  • The Nurse Who Ruined My Life...And My Heart   Chapter 119 Breaking Point -Celina’s POV

    Hindi ko alam kung paano nagsimula ang lahat.Isang tawag lang mula kay Franco, ang head ng PR, at ang buong mundo ng Zubiri Group ay biglang nagimbal.“Ma’am Stefanie, the press is all over it. They’re accusing you of insider trading. Leaking confidential data to manipulate stock prices. The investors are panicking—”“WHAT?!” Tumigil ako sa paglakad, hawak pa ang folder ng flight expansion proposals ng Doña Beatriz Airlines. “That’s insane, Franco! Sino namang nagkakalat niyan?”Pero kahit bago pa siya makasagot, nakita ko na ang mga headline sa lumulutang na screen sa loob ng elevator.> BREAKING NEWS: ‘Ice Queen’ of Zubiri Group Under Investigation for Stock ManipulationAnonymous whistleblower exposes Stefanie Rivera’s alleged deal with foreign investorsZubiri Group shares drop 18% overnightPara akong binuhusan ng malamig na tubig.Ang bawat salitang lumalabas sa screen ay parang bala.At ang mas masakit—ang katahimikan ni Adrian.Alam kong nakita na niya ito. Hindi posible na h

  • The Nurse Who Ruined My Life...And My Heart   Chapter 118. Behind Closed Doors Adrian’s POV

    Hindi ko alam kung anong mas mahirap — ‘yung araw na pinili niyang hindi ako pansinin, o ‘yung gabi na naririnig kong umuubo siya sa kabilang kwarto pero hindi ako makalapit dahil alam kong ako rin ang dahilan kung bakit siya ganyan ngayon.Tahimik ang buong mansion.Except sa mahinang tunog ng ulan na tumatama sa mga bintana.It was close to midnight, but I couldn’t focus on the papers in front of me.Another expansion deal for the airline — dapat ito ang concern ko. Pero hindi.Kahit ilang kontrata pa ‘yan, kahit ilang investors pa ang makuha ko, wala pa rin silang timbang kumpara sa iisang boses na ayaw tumigil sa isip ko.Lies.Both of us were living on lies.Narinig ko ulit — isang malakas na ubo mula sa guest room.Mabilis akong tumayo, napabuntong-hininga, at bago pa ako makapagdesisyon kung lalapit o hindi, gumalaw na ang mga paa ko mag-isa.Pagbukas ko ng pinto sa hallway, ramdam ko agad ang lamig.Nasa kabilang dulo ang ilaw — bukas ang kwarto ni Stefanie At doon, sa gitna

  • The Nurse Who Ruined My Life...And My Heart   Chapter 117 The Confession You’ll Never Hear

    Adrian’s POVThe moment she stopped looking at me the same way, parang tumigil din lahat ng hangin sa paligid. Binago nito ang bawat paghinga ko...naging mas mabigat...the weight that I cannot measure.Stefanie was right. She doesn’t scream, she doesn’t cry.She just leaves in silence — and that’s what makes it terrifying.The headlines were merciless.> “THE ICE QUEEN OF ZUBIRI GROUP REIGNS.”“CEO ADRIAN HERRERA OUTSHINED BY WIFE’S COMPOSURE.”“THE FALL OF A TYCOON’S IMAGE.”I could handle market crashes, takeovers, even blackmail — pero hindi ko kayang labanan ‘yung tingin ng mga tao sa kanya ngayon.Hindi dahil naaawa ako.Dahil I caused that look.At habang pinapanood ko siya sa monitor ng security feed sa loob ng office ko, I swear — mas gusto ko pang mabaril kaysa makita siyang ganyan.She’s walking across the hangar grounds, wearing a white blazer over her baby bump, talking to engineers like the world hasn’t destroyed her yesterday.Her smile is faint. Pero to me — it’s still

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status