CHAPTER 1

THE ONE-YEAR CONTRACT

CHAPTER 1.

Apple's POV

"Ninety-eight, ninety-nine, five hundred."

Muli akong tumingin sa pinto, pero hindi pa rin iyon bumukas. Hayst! Nauto na naman yata ako! Mag-iisang oras na akong nakaupo rito sa sofa, at ang sabi nung Hiro na hindi naman superhero na mukhang adik ay huwag daw akong tatayo dahil kapag tumayo raw ako ay sasabog daw ako. Hintayin ko na raw muna si Drav. 

Naalala ko tuloy. Nung tinanong ko sila kung kamag-anak ba ni Drav ang may-ari ng GRAB, tinawanan lang niya ako habang yung isa, Kio nga yata ang pangalan, ay sumunod agad doon sa lalaking lumabas at nag-walk in. Ang dami kong tinanong sa kanila tulad ng, ano ba talagang gagawin ko? Bakit kailangan kong samahan 'yung Drav ng isang taon? Saan ko s'ya sasamahan? Saan ba s'ya nagpapasama? Siguro naman magaling s'yang magmaneho kasi ang pangalan n'ya malapit sa drayber. Drav. Drayber. Malapit hindi ba? Samantalang ako 'ni bike nga ay hindi ako marunong. Edi, maglalakad lang kami patungo sa mga pupuntahan namin?

Saka, sino ba talaga 'yung Drav?

Isip...

Isip...

Isip...

Aha! Alam ko na! Baka bata! Daycare na estudyante na kailangan kong samahan papasok ng school saka pauwi ng bahay! Tama, tama! Edi, magiging ano ako, ano na ngang tawag doon?

Baby...babyyyyy... baby...runner? Babyrunner nga yata iyon. Pero, hindi eh. Ang baby naman hindi pa p'wedeng pumasok ng school. Uhm, ano nga bang tamang tawag doon?

Ano na ngang Ingles sa bata?

Ahh, kid. Magiging kidrunner ako. Pero, bakit ako? Mukha na ba akong nanay sa paningin nila? Saka, ayos pa naman ang benta ko sa pagtitinda ng ice candy. Kanina lang nagpapraktis pa ako ng jingle ko tapos ngayon nandito na ako sa, med'yo malaking bahay na ito. Med'yo lang kasi wala namang second floor. Mga kasinlaki lang ito ng bahay ng panganay na anak ni aling Marites na kapitbahay namin noon sa Bicol.

Pero talaga! Sinungaling sila! Ang sabi ni Hiro magbilang daw ako ng one to five hundred at pagkatapos daw n'on ay darating na si Drav. Tapos ko na ang one to five hundred kaya dapat nandito na s'ya pero—

*Ccrrreeaakkkk*

Natigilan ako sa pag-iisip. Pati sa paghinga ay napatigil din ako. Bigla kasing may tumunog, parang 'yung pinto kapag binubuksan. Hala! Lampas nang five hundred kaya hindi 'yan si Drav, sigurado! Edi, ano iyon?

Magnanakaw?!

Waaa magnanakaawww!

Tatayo na sana ako pero naalala kong sasabog ako kapag tumayo qkaya nanatili akong nakaupo. May narinig na akong mga yabag kaya napapikit nalang ako ng mariin at napahawak nang mahigpit sa laylayan ng aking t-shirt.

"Maging imbisibol ka, Apple. Maging imbisibol ka, maging imbisibol ka, maging imbisibol ka, ajujujujujuju aklengklengklengkleng tsugtsugtsugtsug ratatatatatat, imbisibol, imbisibol, imbisibol—"

"What are you doing?"

Muli akong natigilan. Teka, 'yung boses. Pamilyar 'yung boses. Iminulat ko ang isang mata ko para tingnan kung sino iyon, at nakahinga na ako ng maluwag matapos gawin iyon.

"Aahhh. Ikaw lang pala mamang may sayad," saad ko matapos kong bumuntong-hininga. "Akala ko magnanakaw na, pero mabuti na ring ikaw ang dumating. May naiwan ba sina Hiro? Pakikuha na lang kung meron. Hindi kasi ako p'wedeng tumayo. Pagkakuha mo, makakaalis ka na. May hinihintay din kasi akong Drav daw. Ilang taon ba si Drav? Four? Five? Six? Kilala mo ba s'ya? Ahh, baka may pasok pa ano? Pero saan ko ba s'ya susunduin? Saang school?" dere-deretsong dagdag ko.

"What the hell are you talking about? Tsk. And why am I even bothering myself to talk to you?" mukhang inis na namang sambit n'ya bago tumalikod. Pero bago pa man s'ya makaalis, sinigawan ko na ulit s'ya.

"Hoy! Ikaw! Mamaya lang! Pwede bang pakitanong si Hiro kung puwede na akong tumayo dito?!"

Humarap ulit s'ya sa'kin nang nakakunot ang noo at mukhang mas naiinis na kaysa kanina.

"Then why don't you do it?!"

"Tagalog lang, pwede ba?!"

"Kailangan ko pa bang ipatawag si Hiro para lamang makatayo ka?! Nasa kan'ya ba ang mga paa mo?!"

"Hala! Hindi mo ba nakikitang nasa akin ang mga paa ko? May sayad ka talaga huhu! Isa pa, ang sabi n'ya kasi sasabog daw ako kapag tumayo ako nang wala pa si Drav! Ayokong sumabog, noh!"

Kahit na med'yo malayo s'ya mula sa'kin, kitang-kita ko kung paano gumalaw ang bibig n'ya nang may sabihin pero walang boses na lumabas. Sa asta ng pagkakasabi n'ya, hindi maikakailang ang sinabi n'ya ay "Ganda n'ya". Pero bakit naiinis s'ya? Inkesyur (Insecure) ba s'ya sa ganda ko?

"Seriously? At naniwala ka talaga?" hindi makapaniwalang tanong n'ya.

"Aba! Buhay ko na ang pinag-uusapan dito! Hindi mo ako maiintindihan lalo na at hindi naman ikaw ang nasa posisyon ko ngayon. Pakitawagan na si Hirrrooo! Saka si Drav! Susunduin ko pa s'ya sa school n'ya! Baka umiiyak na iyon!"

"Come here and let's talk."

"Tagalog nga, hindi ba?!"

"Tatayo ka at maglalakad o ako na mismong magpapasabog sa'yo?!"

"Hindi nga pwede kasi sasabog ako at wala pa si Drav!"

"Nandito na si Drav, goddamn it! Move your f*ckin' ass out of that sofa and make your way to the kitchen!" galit nang sigaw n'ya. Tumayo ako agad, hindi dahil sa takot ako kundi dahil nandito na raw si Drav!

"Talaga?! Nandito na s'ya?! Nasaan?!"

Sa halip na sagutin ang tanong ko ay naglakad na s'ya palayo. Hindi kaya, inuuto lang din ako 'non?

H-Hala! Baka nga niloloko lang din ako! Waaaaa!

Agad akong napaupo ulit sa sofa. Ayokong sumabog! Ayoko! Ayo—

Teka. Tumayo na ako kanina pero hindi naman ako sumabog. Ibig sabihin, nandito na talaga si Drav. Pero, n-nasaan s'ya?

Napalunok ako ng laway nang may biglang sumagi sa isip ko. Siniguro ko pa kung tama nga ba ito o mali pero baka nga tama ang hinala ko!

H-Hindi kaya...

"M-Mamang may sayyaadd! Huwag mong sabihing multo na si Drraaavvv?!"

"What the f*ck?!" biglang sigaw n'ya na ikinatakip ko ng tenga.

"Kanina ka pa sa what the pak na 'yan ha! Sabihin mo na kasi ang totoo! Multo na ba ang gusto ninyong pabantayan sa akin?! Paano ko naman maihahatid-sundo sa eskwelahan iyon, aber?!"

Muli siyang lumabas ng kusina, pero may dala na s'yang walis-tambo. A-Aanuhin n'ya iyan? Maglilinis s'ya?

"Nagtatanga-tangahan ka lang ba o sad'yang tanga ka talaga?!" sigaw na naman n'ya. Urgh kairita!

"Wow! Makatanga! Ikaw nga d'yan may sayad! Bubulong-bulong kahit na rinig naman! Oh ayan! Mag-walk in ka na naman! Sige na! Walk in ka na! Ibigay mo nalang sa akin ang address nina Hiro. Pupuntahan ko sila."

"Damn. I wished for a challenge but not like this," bulong na naman nya pero narinig ko na naman.

"Mabuti sana kung naiintindihan ko. Akin na nga ang address nila! Pupuntahan ko na si Drav na kamag-anak ng may-ari ng GRAB!"

"I am Drav, you stupid!"

I...am...Drav...

Wait, loading pa.

Kapag nagpapakilala kami noon, I am Apple.

I am Drav.

"Aahh, sinasabi mong ikaw si Drav? Wow! Sa laki mong iyan daycare ka pa rin? Teka, bakit ba kasi wala kang yaya? Saka ano—" 

Hindi ko na napigilan ang sarili ko mula sa pagtawa nang bigla ko syang ma-imagine na nakaupo sa maliit na upuan at kalahati nalang ng puwet n'ya ang nakaupo! O kaya naman, 'yung nasa unahan mga maliliit na bata tapos s'ya mala-higante sa likod! Tapos kapag naglalaro sila sa slide na maliit, kapag umuupo s'ya, nasisira 'yung slide! Tapos waaaa! Kapag nakapila sila para sa flag ceremony, naka-bend s'ya para pumantay s'ya sa maliliit na bata!

"Anong itinatawa-tawa mo?!"

"K-Kasi ano, a-ang pangit mong maging daycare! Mukha kang timang!"

Naupo ako sa sahig dahil sa kakatawa, hanggang sa napansin kong patakbo na s'yang lumapit sa akin habang dala ang walis na hawak n'ya. Kaagad ko iyong ikinatayo at ikinatakbo palibot ng bahay. Nababaliw na ba s'ya?!

"Come here you stupid brat!" malakas na malakas na sigaw n'ya saka lumundag palapit sa'kin.

_____

Napapakagat ako sa labi sa tuwing naaalala ko ang paghabol n'ya sa akin kanina ng walis tambo. Pero kahit muntik ko nang ikamatay iyon ay natatawa pa rin ako. 

"Kinakausap kita," saad niya na ikinatingin ko sa kisame.

"Ha? May sinasabi ka?"

Bigla niyang hinila ang tenga ko na naging dahilan upang mapatingin na ako sa kan'ya.

"Eyes on me, not on the ceiling," seryosong saad n'ya. Hays. Eyes, me, saka not lang ang naintindihan ko.

"Ano? Dukatin ko mata mo?" tanong ko sa kan'ya na mas ikinadiin n'ya sa aking tenga. "A-Aray! Masakit na! Idedemanda na talaga kita ng child abuse!" d***g ko.

"Tsss."

Binitawan n'ya na ang tenga ko at sunod na ipinakita ang drawing kong teddy bear na may karas.

"B-Bakit? May, problema ba sa perma ko? Dapat ba puso? Puso na talaga 'yung una kong naisip kaso namiss ko magdrawing ng teddy bear kaya 'yan nalang ginawa ko," pagpapaliwanag ko.

"Binasa mo ba ang mga nakasaad dito?"

"Uh, h-hindi. Gusto mo basahin ko para sa'yo? Akin, babasahin ko, makinig ka."

Hinablot ko sa kan'ya ang papel at iniharap sa akin. Tsk. Puro English. Pero, marunong naman akong magbasa. Grade one lang ang natapos ko pero marunong akong magbasa.

"Ehem. T-Terms, a-and, po-li-si-si-es? Terms and polisies. One. Yo-u m-must s-taaaayyy w-wit meh w-wit-in one ye-ahr. I will beh, t-t-te? Te bossss—"

Hindi ko na naituloy ang pagbabasa nang bigla n'yang kunin ang papel.

"Teka lang! 'Wag mo munang kunin! Nagbabasa pa ako!"

"You must stay with me within one year. I will be the boss. My house, my rules. You are not allowed to go outside of this house unless I give you my permission..."

Ano ba 'yan? Nagtatalumpati ba s'ya? Dere-deretso lang ang basa n'ya sa mga nakasaad doon sa papel. Ipinatong ko nalang ang aking dalawang braso sa lamesa at nakinig. Kapag tumitingin s'ya sa akin ay tumatango ako para ipakitang naiintindihan ko iyon kahit na kunwari lang. Napapahikab pa ako habang nagbabasa s'ya. Ang boring talaga kapag may speech. 

"And lastly, make me fall for you. Is everything clear?"

Tumango lang ulit ako. Tumingin na naman s'ya sa'kin e.

"Good. Now that we're settled, prepare yourself. Uuwi na tayo."

"Yyeeeyyy!" saad ko sabay tayo agad, pero nang may maalala ako'y muli akong umupo. Patayo na sana siya pero kaagad ko s'yang pinigilan. 

"Teka, teka, sandali."

"Ano na naman?"

"Teka, upo ka muna. May itatanong lang."

"What is it?"

Ang ibig bang sabihin n'on ay anong itatanong ko?

"Ahm, ano... Ano 'yung, tinalumpati mo kanina?"

Kumunot na naman ang noo n'ya.

"'Yung mga, sinabi mo kanina hehehe. Pwedeng, paki-Tagalog lahat? Simula't simula? Hindi ko kasi, naintindihan."