Chapter 4

Chapter 4: Masamang Kalagayan

"Marco, ano ba! Huminahon ka nga. Kung ganyan ka ng ganyan ay baka wala ng makipag-usap ng matino saatin at tulungan tayo sa paghahanap ng anak natin."

Pagpapakalma ni Eleonora sa kanyang asawa matapos masigawan nito ang pulis na tumutulong sakanila para mahanap si Gaia. Kakalabas lamang nila ng presinto para humingi ng update pero pare-pareho lamang ang sinasabi ng mga ito sakanila.

"Paano ako kakalma, Ele? Eh ngayon na lamang nga tayo bumalik dito para alamin kung ano na ang kalagayan ng paghahanap nila pero wala pa rin ang sagot nila. Mga walang kwenta."

Napailing na lamang si Eleonora, pinapakalma pa ang asawa.

"Umuwi na muna tayo," sambit niya at saka pumara ng tricycle na masasakyan nila pauwi.

Nang makarating sila sa kanilang bahay ay doon na naglabas ng loob ang kanyang asawa. Hinampas pa ang kanilang lamesa na gawa lamang sa kahoy.

"Mga walang silbi ang mga awtoridad ngayon! Ilang buwan na ang nakakalipas simula ng magreport tayo na nawawala si Gaia ay bakit naman hanggang ngayon hindi pa rin nila mahanap?!" Padabog itong umupo sa kahoy rin na upuan nila bago ituloy ang kanyang linya. "Gumagawaba talaga sila ng paraan Ele? Kumikilos ba talaga sila?!"

Binigyan ni Eleonora ng baso ng tubig ang kanyang asawa at nagpahayag din ng kanyang saloobin.

"Marco, mahal ko, nasisiguro kong gumagawa ng paraan ang mga pulis dahil iyon ang kanilang trabaho. Marahil ay magaling lamang magtago ang ating anak."

Hindi makapaniwalang napasinghap si Marco sa naging usal ng kanyang asawa. "Magtago? 'Yan ba ang pinaniniwalaan mo, Ele?"

Sasagutin na sana ng asawa nito ang kanyang tanong ngunit may kumatok sa nakabukas nilang pinto. Agad na tumayo Si Eleonora para tignan 'yon at nakita niya si Francis ang katrabaho ng kanyang asawa.

"Marco, hinahanap ka ni Francis. Halika dito at ikaw na ang kumausap sakanya." Pagtatawag nito sa asawa.

Tumunog naman ang upuan na inuupuan ni Marco senyales na umalis na siya sa pagkaka-upo at pumunta sa may pintuan para harapin ang kanyang kaibigan.

"Francis, halika doon tayo mag-usap sa kubo." Tinapik nito ang balikat ng kasamahan bago nagpa-una sa paglalakad para pumunta sa maliit na kubo nila na hindi naman kalayuan sa kanilang bahay. Sakop pa rin ito ng lupa nila.

"Magluluto muna ako ng maihahain. Sundan mo na ang asawa ko at baka may mahalaga kayong pag-uusapan."

Sumunod naman si Francis sa kubo at doon sila nag-usap ni Marco pero si Eleonora ay tumakas dumaan sa likuran ng kanilang bahay, at umakyat pa ng bakod para hindi mapansin ang kanyang pag‐alis, gayong malalaman din ni Marcos ang kanyang pag-alis. Naisipan niyang pumunta muna ng munisipyo at magbakasakali na makita ang Gobernador na nangako ng tulong sakanila.

Sumakay siya ng tricycle papunta roon pero wala siyang naabutan, lahat ng tao ay naka-lunch-break at wala rin ang mga opisyal dahil may inaasikaso sa ibang munisipalidad kaya napag-pasyahan niya na lamang na umuwi at hindi na siya nagulat ng matagpuan na nag-iinuman na ang kanyang asawa at ang katrabaho nito. Hindi naman na bago na makita niya ang kanyang asawa na nalulong sa pag-iinom, lumalala pa ng mawala ang kanilang anak.

Ni hindi man lamang siya nito napansin na umalis at bumalik na sa harapan na ng bahay dumaan.

"Bakit hindi niyo hanapin sa Manila ang anak niyo kung ganun? Mas malaki ang tyansa na naroroon siya sapagkat maraming oportunidad doon, katulad ng anak ko na doon nakahanap ng trabaho."

Natigilan si Eleonora sa pag-lalakad dahil nais nitong marinig ang sagot ng kanyang asawa.

"Hindi aalis ang anak ko sa lugar natin Francis. Alam niya yun, ilang beses ko na siyang pinagsabihan. Hinding-hindi siya lalabas ng Manila hangga't hindi pa namin nakukuha ang aming gusto. Tutulungan niya pa ako bumawi." Napailing na lamang si Eleonora dahil matigas talaga ang ulo nito sa usaping pag-labas sa kanilang lugar.

"Ehh ano ba kasing nangyari bago mawala yang si Gaia? Hindi mo pa naku-kwento iyon."

Tumagay muna si Marcos, hindi pa naman lasing pero nahahalata na nakainom.

"Maghahanap ng trabaho."

Simple at totoo niyang sagot. Pagkatapos nun ay umalis na si Eleonora sa pakikinig sakanila at nagluto na lamang ng pagkain para sakanila.

Trabaho. Iyon lamang ang hinahanap ng kanilang anak pero, naglaho na lang ito ng ganoon.

***

"Let's end the meeting here..." anunsiyo ni Stelo sa kanyang mga kawani. "See you tomorrow. Have a good night everyone." Tumayo na ito at pinanood na lumisan ang kanyang mga kasamahan palabas ng kanilang meeting room.

Nagpatawag siya ng meeting pagkabalik na pagkabalik niya lamang galing sa kalapit na munisipalidad para bisitahin ang kalagayan ng kanyang pinausbong na proyekto roon.

Tinanguan naman niya si Raul, tanda na aalis na sila. Kinuha ni Stelo ang kanyang coat sa likuran ng kanyang upuan at nagpa-unang lumabas.

Halos lahat ng empleyado ay papauwi na sakanila, binati niya lamang ang mga ito ng paalam bago pumunta at sumakay sa kanyang kotse.

Sa daan nila pauwi ay may nakita siyang poster na hinahanap si Gaia, nakadikit ito sa poste ng ilaw kaya naman nakita niya. Wala sa loob niya ang napatawa ngunit hindi na lamang nagsalita si Raul.

"Huwag ninyong bigyan ng pagkain si Gaia. Hayaan ninyong mag-isa ang babae yun at magutom. Nararapat lang sakanya yun."

Anunsiyo ng gobernador pagkapasok niya ng bahay. Narinig naman ito ng mga katulog at mga guards, susundin nila ang gusto nitong mangyari kaysa ang mawalan sila ng trabaho.

"Kumain na kayong lahat at huwag niyo na akong hintayin pa." Pagpapatuloy niya bago umakyat ng kanyang kwarto. "Raul, makinig ka asikasuhin mo ang on-going projects natin sa bayan ng Nawaa, siguraduhin mo na maayos ang kalsada na nasira ng landslide sa lalong madaling panahon. Kay tagal na nun ay hanggang ngayon hindi pa rin naayos at hindi maganda ang pagkakagawa."

"Masusunod, Gov."

Magsasalita pa sana si Raul ng biglaang pumasok ang isang katulog na may takot sa kanyang mukha. Nanginginig pa at halata ang pagkabalisa nito.

"Gov, pasensya na pero hindi ko naman po sinasadyang makadaan sa kwarto ni Miss Gaia pero natagpuan ko po siyang walang malay sa sahig."

Nanlaki ang mata ni Stelo at agad na napatayo kasabay ni Raul ay pinuntahan nilang tatlo si Gaia sa kanyang kwarto.

Totoo nga na wala itong malay at mahina rin ang pulso nito. Dahil doon ay naalarma ang buong sistema ni Stelo.