“Yes. But surely, it won’t be the last.”The woman’s lips curved into something between a smile and a smirk. Namangha siguro sa sagot ko.“May grupo ang mga asawa ng general, you should join us sometime,” alok niya sa akin. Pero tumawa rin siya kalaunan. “Pero baka ma-bored ka rin. May mga edad na kami. Heto kasing asawa mo, bata pa ng maging general. Itong mga asawa namin, may edad na,” bulong niya para kami lang ang nakarinig.I chuckled at her. “I don't mind the age difference. I might like it. I could ask for advices.”Tumawa ang babae. She immediately looked forward to it. And I immediately looked forward to it. Hindi ko alam kung bakit nao-obsess ako sa panonood ng clips kung paano mag-alaga ng infant. Hindi pa naman ako buntis pero I kept on being curious about what should be done in cases like this and like that.Maybe I looked forward to having a child. Nabanggit ni Anton na baka buntis si Scarlet. Hindi lang siya sure. Tapos biglang gusto ko narin na magka-anak. But I just d
The mission was finally over. Hindi ko alam ang buong detalye pero nahuli ang spy na minamanmanan. Bumalik kami sa bagong bahay namin.It’s been two months since the last time we were in the penthouse. At sa dalawang buwan na yon, walang connection si Anton sa pamilya niya.“Ma’am, tingin po dito. Hindi po mawawala si sir,” sabi ng nag-aayos sa akin.Dalawa kaming natawa. May nilalagay siya sa mata ko pero panay ang silip ko kay Anton.“Ang gwapo kasi ng asawa ko,” I said, laughing.“Kaya nga po, ma’am. Pero na-stress na ako sa likot niyo.”This is the good thing about a gay makeup artist. Nagagawa nilang mag-joke while keeping their craft good.May military ball sina Anton. Lahat ng general ay dadalo, together with their wives. Kaya ako inayusan ngayon para sa event na yon. I need to accompany him as his wife. Akala ni Anton hindi siya aabot sa event dahil sa mission, pero natapos naman.Matapos ang makeup artist sa mata ko, tumingin ulit ako kay Anton. He was already done. He was w
Pero tatlong araw lang kami sa bagong bahay namin nang biglang nagkaroon ng mission si Anton. Not a dangerous mission, but it would take a month or more. At ayaw na niya akong iwan lalo na at may galit pa siya sa pamilya niya. Kaya ayon, sumama ako.Ayaw ko ring maging loner. I could go back to Iligan, kaso ayaw ko. Mabuti na lang din at walang sinasabi si Lolo na pauuwiin ako kapag tumatawag siya. Though palagi kong dahilan na focus ako sa masters ko, probably why he let me stay. Wala rin si Aegon. Sana hindi na bumalik.Kaya malaya akong nakasama kay Anton. I’m not active in the legal world so I have all the time.We were in some province in Luzon. We stayed in a safe house, heavily monitored with CCTVs kaya alam kong safe ako kapag umaalis si Anton para sa mission niya. Nasa isang store kami ngayon. We ran out of groceries kaya namili kami. Papalapit sana ako sa tanaw kong sliding glass top freezer para kumuha ng ice cream nang mahinto ako sa isang aisle full of Halloween costume
I dealt with so much sadness before, I know this sadness I am feeling right now after knowing I am not accepted by the Vergara family will pass too. Hindi naman mahirap dahil kasama ko si Anton.At hindi nga ako nagkamali. I was only sad that day. Anton let me cry and pour out all my frustration and pain. After that, I felt a bit light.Tinigilan ko ang pag-iisip ng mga provisions and rulings about marriage. I believe in my husband. When he says things, he will do it.The next day and the next that came after it, halos hindi ko na naiisip ang tungkol sa sinabi ng Tito niya. I was always occupied with him.“Andrea, your baby general is in pain,” he said, groaning.Tumawa ako. “Tumigil ka na! I know you're lying.”Sumimangot siya.“Tsss…I got myself a bad wife. Excited akong umuwi para makita ka. Masahe lang, Andrea, ayaw pa,” panunuya niya. He shook his head like he was so disappointed. But there was a ghost of a smile he was suppressing.Pinanliitan ko siya ng mata. He's topless. Suma
“Hindi na. Kaya ko naman. I am having my master's for it,” I assured him. Baka seryosohin niya. Hindi naman tungkol sa business ang totoong dahilan ng pagkakatulala ko.Ngumuso ako nang mapansin kong hindi pa rin mapanatag si Anton.“Kaya ko nga. Magpapatayo nga ng business si Scarlet. Nasabi niya sa akin,” sabi ko.I blinked to clear my vision. I can't believe my eyes moistened in front of him! Lumunok ako nang mapansin niya ang ginawa ko.“I miss her though. Sayang at hindi ako nakapunta sa wedding niya,” I said for him to think I'm sad because I miss Scarlet. Hindi ko na napigilan at unti-unting namuo na ang luha sa mata ko.“Wala ka bang picture niya? She is a spoiled brat. I'm sure she might be so pretty.” My voice cracked. Lumunok ako para mawala iyon pero alam kong narinig na niya. She's officially my sister-in-law. The difference is that she is welcome to their family, I am not.I am a Vergara legally, but I am not belong. Sunod-sunod ang pagpatak ng luha ko. I refused to t
Pag-uwi ko sa penthouse, I took my time to calm down. Ayaw kong mahalata ni Anton na something is bothering me. I don't want him to feel bad. Kasi surely alam na niya. Kaya pala kahit minsan ay hindi siya nag-aya na mag-imbita sa mansion nila. During Scarlet’s kidnapping incident, halos lahat ng tauhan nila ay nasa mansion. All the other women members of their family were there. For protection.I heard it in one of his calls. One of his cousins demanded him to come. And he mentioned na secured na sina Ysabella and their Titas.We were in the penthouse. Anton was making sure I was properly protected.I wasn't thinking much about it. I didn’t think about it maliciously. Kasi kahit ako, ayaw ko naman pumunta sa mansion nila.But now that I know I can't enter any of their properties, I saw the whole picture that Anton wasn't telling me.He's not the type to compromise my security. Kung alam niyang mas safe ako sa isang lugar, he won't think twice. Either I like it or not. Lalo na kung aal