Zelo’s POV“What are you still doing here? I thought I asked you that you shouldn’t be here once I’m already awake?” tanong niya habang nakahilata pa rin sa lapag ng kaniyang sala. Ni walang magawa rito dahil wala man lang siyang television. “I’m hungry. I didn’t eat since lunch yesterday,” ani ko na nilingon siya. Napatingin siya sa akin doon bago unti-unting napaawang ang labi. “Ano? Are you stupid? Bakit hindi ka nagsasabi? Engot ka ba?” I was always genuis in the eyes of other people but this girl never forgets to tell me how stupid I am. Hindi ko na lang mapigilan bago niligpit ang aking pinaghigaan. “Wala akong pagkain dito. Mag-oorder pa. Instant noodles lang ang mayroon ako,” aniya na nag-dial ng pagkain. She looks like she wasn’t fully awake kaya lumapit ako sa kaniya sa kaniyang kusina. She was looking for a food to eat kaya lang ang puno nga ng instant food ang apartment niya. “I’ll cook,” ani ko kaya napataas lang ang kaniyang kilay at hinayaan na rin ako. Mayroon nama
Zelo’s POVI’m not really sure when it all started. Hindi ko sigurado kung kailan ako nagkagusto kay Umbrielle. I just knew that she already become my safe place in just short period of time. “Artemis… That’s my real name,” she said one night when we are having a drink at her apartment. I don’t know how we ended up drinking. We just got brought things in the grocery and she took a lot of beer. Kaya ngayon, ito kaming dalawa trying to play games while drinking. “You have a pretty name…” mahinang sambit ko habang nakatitig sa namumungay niyang mga mata. “I know right.” She even laughed a little before rolling the bottle. Tumapat ulit sa kaniya kaya hindi ko mapigilan ang matawa nang mahina roon. Agad siyang napasimangot. “One truth again,” I said. Maybe I’m too thirsty on knowing her na tuwing tumatapat ang bote sa kaniya’y I’ll ask her to tell one truth about her. “Hmm, I’m not good as you think I am,” aniya na iniwas ang tingin sa akin at napatungga sa kaniyang baso. “People are
Zelo’s POV“Fuck! I told you that I’ll fire everyone who’ll scratch her!” malakas kong sigaw sa hilera ng guards na kung walang sugat ay bali naman ang katawan. They are being treated by the residence nurses and doctor here in Palais. Agad silang napayuko roon at hindi rin alam ang sasabihin dahil hindi rin naman nila kilala kung sino si Artemis. “Mr. President, calm down,” bulong sa akin ni Junio. “If they don’t try to restrain her, she’ll ended up in run. Isa pa, look at these people. She almost kill everyone. You are forgetting that she’s a monster in a human form.” Tumalim lang ang mata ko sa kaniya. Propesiyonal niya namang pinagsabihan ang PSG na under his wing. Iritado na akong lumabas doon. I went where Artemis is. Hindi nagsasawang saktan ang kaniyang sarili just to get out of here. Kumuyom ang kamao ko nang makita ang bubog na bumaon sa kaniyang balat. Damn it. As if she’s already use in pain. Ni wala akong narinig na reklamo mula sa kaniya. “Where’s my son, Zelo?” galit
Zelo’s POV“Fuck it!” malutong kong mura habang mahigpit na mahigpit ang hawak sa manibela. Hindi ko lubos na maintindihan kung bakit laging kontra sa akin ang pagkakataon. When I’m finally living my best life with my family, fate will make a move to do something harsh. I almost got into the twins room subalit agad nilang nailipat ang mga bata at naisama pa si Artemis. I don’t know what I’ll do if I lost any of them. I won’t be able to forgive myself. It's my fault fucking weak. Why can’t I fight those people easily? Dapat noon pa’y nadala ko na sa kulungan ang mga taong ‘yon. Sobrang bilis ng paharurot ko sa sasakyan. I can’t even calm myself anymore knowing that if ever come there late, there’s chance that I won’t be able to see any of them anymore. Parang winasak ang puso ko nang makita ang dalawang bata na sumisigaw na tulungan ang ina nila. Ramdam ko ang pamumuo ng luha nang makita ang sugat mula sa katawan ng mga ito. How can people be this monsterous. They don’t have any
Artemis' POV“Fuck,” malutong kong mura sa aking sarili habang ramdam na ramdam ang sakit ng baril sa aking braso. Ang hapdi rin ng daplis ng balang tumama sa akin ay nanunuot mula sa aking tigiliran. Hawak-hawak ko pa rin ang baril ko habang pinapatahan ang natang hawak ko mula sa aking kanang kamay. “Shhh, I’m sorry, Baby… Babalik si Mama… I promise that Mommy will come back to you…” sambit ko sa aking anak bago ko hinalikan ang kaniyang noo. I will make sure that I’ll come back to my son when the time comes pero sa ngayon? I need to give him to his father first. I need his father’s protection because right now, pinaghahabol ako ng Tigers, ang assassination company na kinabibilangan ko. Nagtraydor ako. They’ll kill me when they see me. Hindi lang ako. Pati ang mga anak ko. “Mahal na mahal ka ni Mama, babalikan kita… I love you, Baby…” Kasabay ng pag-iyak ni Black ang pagbaba ko sa kaniya sa basket na dala ko. Pinindot ko lang din ang doorbell bago ako nagtago. I need to see him
Artemis’ POV“Nagkaroon ng pag-atake sa airport matapos makalapag ang sinasakyang eroplano ni Presidente Leonard Zelo pagkagaling sa America nitong alas siete ng umaga. Kasama pa umano niya ang pamilya na sinundo mula sa America.” Agad akong napalapit sa television kaya napatingin sa akin si Seb. “Why?”“He’s with my son, Seb!” ani ko na napatingin pa sa batang naka-blurred na dumaan mula sa eroplano. “Huh? Paano mo nakilala? Ni hindi nga pinakita ang mukha,” aniya sa akin subalit nang makitang seryoso ako’y napanguso siya. “What do you plan to do now? Will you take him?” tanong niya sa akin. Hindi niya na kailangan pang tanungin ‘yon dahil ‘yon naman talaga ang plano but fuck Zelo, hindi ko alam kung alam niya na nakamanman ako o ano pero nang kukunin ko na ang anak 4 years ago, dinala niya sa America si Hades. I tried to go to America sa tulong ni Seb, Mayor of Cebu now, pero hindi ako nagtagumpay. They have a lot of guards, muntikan na akong mahuli isang beses akong nagtungo sa
Artemis’ POV “Uh-oh… you finally notice, huh? It took you so long than I expect you too. Parang wala tayong pinagsamahan, huh?” nakangisi kong tanong habang nakatingin sa salamin. He smirks too before raising his brows. “Of course, how would I forget a woman I fuck several times but fuck my life in just one move? And even gave me a kid?” Naroon pa rin ang ngisi mula sa kaniyang mga labi subalit ang talim ng kaniyang mga mata’y kitang-kita sa kaniyang mga mata. I know that he won’t really hesitate to let that Bullet meet my skin kaya hindi ako nagdalawang isip na sikuhin ang kaniyang baril at sinubukang sipain siya. I guess I’ll be proceeding to my Plan B, huh? Well, all of the plans have the same goal. Stay alive and find my son. Isang sipa ang ginawa ko subalit agad niyang nasalag. He wasn’t that genuis Zelo now, maling desisyon na tinuruan ko siya kung paano protektahan ang sarili dahil wala pang isang segundo’y ramdam ko na ang kaniyang kamay sa aking leeg. “You know what? Alw
Artemis POVNagising ako sa isang medieval period like room. All of the furnitures look so expensive. Malutong nga lang akong napamura nang maramdaman ang hapdi ng katawa ko. Ang aking kamay ay nakatali rin. Medyo tanga ang nagtali dahil mabilis ko lang ding naalis. I was wearing a white dress habang kitang-kita ang sugat sa aking katawan. I’m not sure if I’m still at the Maharlika Palais dahil tila iba ang disenyo ng room na ito. Napangiwi ako nang maramdaman kung gaano kasakit ang aking braso. Malutong pa akong napamura nang makitang mayroong tracker na nakasuot sa aking paa. Napikit na lang ako roon. Now, I’m sure I’m still on Zelo’s place. Napatingin ako sa pinto nang makita ang isang gwardiya. I’m sure he was one of PSG dahil may suot-suot siyang badge and that’s the President Security Group’s uniform. “You are awake. The president wants you to eat properly before he meets you tonight,” he said bago niya padabog na inilagay ang pagkain sa tabi ng kama. Hindi ko mapigilan ang