Zelo’s POV“Fuck it!” malutong kong mura habang mahigpit na mahigpit ang hawak sa manibela. Hindi ko lubos na maintindihan kung bakit laging kontra sa akin ang pagkakataon. When I’m finally living my best life with my family, fate will make a move to do something harsh. I almost got into the twins room subalit agad nilang nailipat ang mga bata at naisama pa si Artemis. I don’t know what I’ll do if I lost any of them. I won’t be able to forgive myself. It's my fault fucking weak. Why can’t I fight those people easily? Dapat noon pa’y nadala ko na sa kulungan ang mga taong ‘yon. Sobrang bilis ng paharurot ko sa sasakyan. I can’t even calm myself anymore knowing that if ever come there late, there’s chance that I won’t be able to see any of them anymore. Parang winasak ang puso ko nang makita ang dalawang bata na sumisigaw na tulungan ang ina nila. Ramdam ko ang pamumuo ng luha nang makita ang sugat mula sa katawan ng mga ito. How can people be this monsterous. They don’t have any
Artemis' POV“Fuck,” malutong kong mura sa aking sarili habang ramdam na ramdam ang sakit ng baril sa aking braso. Ang hapdi rin ng daplis ng balang tumama sa akin ay nanunuot mula sa aking tigiliran. Hawak-hawak ko pa rin ang baril ko habang pinapatahan ang natang hawak ko mula sa aking kanang kamay. “Shhh, I’m sorry, Baby… Babalik si Mama… I promise that Mommy will come back to you…” sambit ko sa aking anak bago ko hinalikan ang kaniyang noo. I will make sure that I’ll come back to my son when the time comes pero sa ngayon? I need to give him to his father first. I need his father’s protection because right now, pinaghahabol ako ng Tigers, ang assassination company na kinabibilangan ko. Nagtraydor ako. They’ll kill me when they see me. Hindi lang ako. Pati ang mga anak ko. “Mahal na mahal ka ni Mama, babalikan kita… I love you, Baby…” Kasabay ng pag-iyak ni Black ang pagbaba ko sa kaniya sa basket na dala ko. Pinindot ko lang din ang doorbell bago ako nagtago. I need to see him
Artemis’ POV“Nagkaroon ng pag-atake sa airport matapos makalapag ang sinasakyang eroplano ni Presidente Leonard Zelo pagkagaling sa America nitong alas siete ng umaga. Kasama pa umano niya ang pamilya na sinundo mula sa America.” Agad akong napalapit sa television kaya napatingin sa akin si Seb. “Why?”“He’s with my son, Seb!” ani ko na napatingin pa sa batang naka-blurred na dumaan mula sa eroplano. “Huh? Paano mo nakilala? Ni hindi nga pinakita ang mukha,” aniya sa akin subalit nang makitang seryoso ako’y napanguso siya. “What do you plan to do now? Will you take him?” tanong niya sa akin. Hindi niya na kailangan pang tanungin ‘yon dahil ‘yon naman talaga ang plano but fuck Zelo, hindi ko alam kung alam niya na nakamanman ako o ano pero nang kukunin ko na ang anak 4 years ago, dinala niya sa America si Hades. I tried to go to America sa tulong ni Seb, Mayor of Cebu now, pero hindi ako nagtagumpay. They have a lot of guards, muntikan na akong mahuli isang beses akong nagtungo sa
Artemis’ POV “Uh-oh… you finally notice, huh? It took you so long than I expect you too. Parang wala tayong pinagsamahan, huh?” nakangisi kong tanong habang nakatingin sa salamin. He smirks too before raising his brows. “Of course, how would I forget a woman I fuck several times but fuck my life in just one move? And even gave me a kid?” Naroon pa rin ang ngisi mula sa kaniyang mga labi subalit ang talim ng kaniyang mga mata’y kitang-kita sa kaniyang mga mata. I know that he won’t really hesitate to let that Bullet meet my skin kaya hindi ako nagdalawang isip na sikuhin ang kaniyang baril at sinubukang sipain siya. I guess I’ll be proceeding to my Plan B, huh? Well, all of the plans have the same goal. Stay alive and find my son. Isang sipa ang ginawa ko subalit agad niyang nasalag. He wasn’t that genuis Zelo now, maling desisyon na tinuruan ko siya kung paano protektahan ang sarili dahil wala pang isang segundo’y ramdam ko na ang kaniyang kamay sa aking leeg. “You know what? Alw
Artemis POVNagising ako sa isang medieval period like room. All of the furnitures look so expensive. Malutong nga lang akong napamura nang maramdaman ang hapdi ng katawa ko. Ang aking kamay ay nakatali rin. Medyo tanga ang nagtali dahil mabilis ko lang ding naalis. I was wearing a white dress habang kitang-kita ang sugat sa aking katawan. I’m not sure if I’m still at the Maharlika Palais dahil tila iba ang disenyo ng room na ito. Napangiwi ako nang maramdaman kung gaano kasakit ang aking braso. Malutong pa akong napamura nang makitang mayroong tracker na nakasuot sa aking paa. Napikit na lang ako roon. Now, I’m sure I’m still on Zelo’s place. Napatingin ako sa pinto nang makita ang isang gwardiya. I’m sure he was one of PSG dahil may suot-suot siyang badge and that’s the President Security Group’s uniform. “You are awake. The president wants you to eat properly before he meets you tonight,” he said bago niya padabog na inilagay ang pagkain sa tabi ng kama. Hindi ko mapigilan ang
Artemis’ POV “What are you talking about?” Kunot noo ko siyang tinignan bago unti-unting tumalim ang mga mata ko. Ni hindi ko mahanap kung saan niya itinatago ang ano ko tapos ngayon ay pagbibintangan niya akong sinubukan kong kidnap-in ang anak? “Are you still going to lie? That’s your plan why you applied here, right?” malamig niyang tanong habang nakataas pa ang kilay sa akin. He acted like he was interrogating me. “Yes, that’s right. I’m here because I want to take my son but I didn’t know what you are saying!” galit kong sambit. Nanatili lang ang tingin niya sa akin na para bang hinuhusgahan ang buong pagkatao ko. “What happened to my son?” tanong ko pa na sinubukang lumapit sa kaniya. “Nevermind if you are not the one who tried to kidnap him,” aniya at sinubukang tumalikod sa akin subalit mabilis akong nakalapit sa kaniya at kinuwelyuhan siya. “I’m fucking asking you what happened to my son? Is my son in danger?” tanong ko habang ramdam din ang kalabog ng aking dibdib.
Artemis’ POV Panandalian akong napaatras nang magtungo sila sa gawi ko. Bahagya akong napangiwi nang maapakan ang ilang bubog. Narinig ko ang malulutong na mura ni Zelo doon subalit wala akong panahon para pansinin ‘yon. Iritado ko lang na kinuha ang ilang piraso ng bubog before I aim to there vital points. Ang ilan ay hindi na nagawang makipaglaban sa akin. Only Zelo was the one who was able to restrain me subalit bago niya pa ako matuluyang hawakan ay naihagis ko na rin sa kaniyang braso ang bubog na hawak. “Can you fucking calm down, Artemis?” Nahinto lang ako nang banggitin niya ang pangalan ko. He doesn’t know my name. He knows me by the name shadow so I think he got his research now. “Who started it? I’m settling down but who the fuck tried to ask his bodyguards to have fight with me?” tanong ko na napataas pa ang kilay sa kaniya. He take that as opportunity to get me at mabilis niya lang akong naitali sa kama gamit ang suit niya. This jerk really train himself so hard. H
Artemis' POVPinatay niya ang ilaw ng flashlight na hawak dahilan kung bakit panandaliang nag-adjust ang mata ko sa dilim. Hindi ko alam subalit ramdam ko ang lakas ng tibok ng puso nang marinig ang maliit na tinig nito hanggang sa tuluyan nang napaawang ang labi ko ng tuluyan nang makita ang batang lalaki mula sa aking tapat. He was staring at me para bang isa akong chemical sa science laboratory na kailangan niyang pag-aralan. Isang ngiti pa ang pinakawalan niya bago niya sinindi ang lamp na nasa tabi ko. “Why did they lock you up here? And why are they tie you up like a beast?” tanong niya pa. Habang papalapit ito sa akin ay ramdam na ramdam ko ang lakas ng tibok ng puso. Mariin kong kinagat ang aking labi habang titig na titig pa rin dito. It’s Hades. My son. “Are you beast that change into human form?” nagtataka niyang tanong subalit mukha pang napaisip. “But it’s impossible though? And can’t you talk?” tanong niya pa. “I can. What are you doing here? It’s dangerous wondering