Semion, umuwi ka na at pagalingin si Celeste~ Deeply appreciated po lahat ng gems, follows, and comments! Luvyuh🫶🫶🫶
Matagal na nakatulala si Celeste sa harapan ng salamin wari'y mayroong malalim na iniisip.“Senyora, ayos ka lang ba?” pukaw sa kanya ni Lisa.Kasalukuyan siyang inaayusan ng buhok at itsura nila Lyn at Lisa, habang siya'y tahimik na nakaupo sa harapan ng vanity table.Walang kagana-gana siyang tumango. “Ayos lang naman, bakit?”“Hmm? Sigurado ka po? Para kasing hindi naging maayos ang tulog mo kagabi at wala kang enerhiya ngayong umaga. Napuyat po ba kayo?” masusing tanong pa ni Lisa.Napaisip si Celeste at malakas na napabuntong-hininga. “Hindi ko alam… parang maraming nangyari kagabi habang natutulog ako pero sa sobrang gulo hindi ko na maalala.”“Kaya po ba malalim at namumula ang mga mata niyo ngayon. Senyora?” pagtatanong naman ni Lyn na siya ring nakapansin sa hindi pangkaraniwan niyang temperamento.“Namumula ang mga mata ko?” natauhan si Celeste at muling pinukusan ang mukha niya sa salamin. Nagulantang siya nang makita kung gaano namamaga ang mga mata niya na pinagbibidahan
‘Dalawang buwan versus halos dalawang dekada.’ Napatawa si Diego sa kanyang isipan.Naiintindihan ni Diego na hindi madali para kay Celeste na burahin ang nararamdaman nito para sa dating asawa lalo na sa ikli ng panahon. Siguro nga ay kahanga-hanga na rito ang hindi pagpapakita ng emosyon sa tuwing nababanggit ang pangalan ng lalaking iyon.Ang pagmamahal, sakit, trauma, hinanakit, at poot sa dati niyang asawa ay naghalo-halo na. Kahit sino naman siguro na maranasan ang sinapit niya ay pipiliin na lang na tigasan ang puso.Kahit din si Diego na single buong buhay ay nauunawan ang mga ganoong bagay. Lalo na't lumaki siya sa kanyang ina noon na ilang beses niloko ng kanyang ama. Naalala pa ni Diego ang pang-aabusong pisikal ng kanyang ama sa kanyang ina, maging ang paglalason sa isipan nito. Para sa kanya noon na musmos na taong gulang pa lamang, ay talaga namang trauma ang inabot niya resulta kung bakit ayaw niya ng katuwang sa buhay ngayon.Sa huli ay pinili ng kanyang ina na wakasan
“Primo Semion!” nagulat si Lisa, isa sa personal na alalay ni Celeste nang makita si Semion na pumasok sa loob ng mansyon hating gabi na. “Uuwi ho pala kayo ngayong gabi.”Tumango siya. “Where's Celeste? Natutulog na ba siya?”“Opo, Primo! Maagang natulog si Senyora dahil hindi naging maganda ang tulog niya kagabi at napagod siya sa mga gawain niya ngayong araw.”“Is that so? Alright, I'll head up. Lock the door.”“Opo, Primo!”May malalaking hakbang siyang nagmartsa patungo sa mahabang hagdanan at may pagmamadaling tinungo ang kwarto nila ni Celeste.Sa katunayan ay hindi naman talaga dapat siya uuwi ngayong gabi dahil abala siya sa pamumuno sa kanilang organisasyon, at sinayang pa iyon ni Diego nang dalhin siya sa bar na iyon. Kaya naisipan na lang niyang umuwi tutal nasira na ang gagawin niya.Nang makarating siya sa silid ay maingat niyang binuksan ang pintuan upang pumasok sa takot na baka magising niya si Celeste. Hindi siya gumawa ng anumang tunog hanggang sa maisara ang pintua
“I'm sorry, I didn't know…” napayuko si Celeste sa kanyang mga daliri sa sandaling iyon.Wala siyang kamalay-malay na nangyayari sa kanya ang bagay na iyon sa pagtulog. Wala siyang ideya na pinapanaginipan niya ang mga magulang niya at umiiyak siya sa pagtulog!“S-Sorry!” napatakip siya bigla ng mukha gamit ang dalawa niyang palad. “Hindi ko talaga alam, Semion. Paniguradong naiistorbo ko ang pagtulog mo! Sorry talaga!”Sa loob ng isang buwan nilang magkasamang natutulog sa gabi? Nakakahiya na hindi niya namamalayang nagpapakita siya ng ganoong klase ng kahinaan kay Semion!“Please don't get me wrong, Celeste.” dinig niyang malumanay na sabi ni Semion. “Hindi ko sinasabi sa'yo ‘to ngayon para pahiyain ka o idiskrimina, gusto ko lang na malaman mo at mapagaling ang kondisyon mo.”Binaba niya ang mga kamay niya at may mahabang ngusong tiningnan muli si Semion. “May mai-rerekomenda ka ba sa aking tao na makakatulong sa akin? Kasi kahit anong isipin ko, wala naman talaga akong naaalalang b
“Celeste…”Matatamlay at mapupulang mga mata na animo hindi nakatulog ng ilang linggo, nakatitig si Darson sa larawan ng dati niyang asawa noong ito'y dalaga pa lamang.Nasa larawan ang malaking pagkakangiti sa labi ng labing limang taong gulang na si Celeste habang nakatingin sa camera. Sa suot nitong simpleng kulay rosas na dress ay nagliliwanag ang kutis nito. Ang buhok pa ni Celeste noon ay paalon na umaabot hanggang sa baywang nito.Napakagandang babae… na dapat ay si Darson lang ang makaka-angkin.“Celeste,” muli niyang hinaplos ang ang picture frame gamit ang kanyang hinlalaking daliri. “You're a lying bitch. Sabi mo ako lang ang mamahalin mo. Nasaan ka na ngayon? Sa piling ng ibang lalaki?”Nanggagalaiti niyang tinungga ang bote ng alak sa hindi mabilang na pagkakataon. Nakakalat mismo sa dating kama nila ni Celeste ang iba pang mga mamahaling bote ng alak na ngayon ay wala nang kalaman-laman, habang nakaupo siya roon.Sa sakit na nadama ay kinuyom ni Darson ang matigas niyang
“Madam! Maraming salamat po, Madam!”“Madam Celeste! Hulog kayo ng langit sa amin!”“Nabawi na namin ang aming sakahan!”“Nakakaligo na ulit kami sa ilog!”“Madam Celeste!”Nagugulat si Celeste sa mga taong sumalubong sa kanya pagkababa pa lamang niya mula sa kanilang van sa probinsya matapos ang tatlong linggong pag-alis niya rito. ‘Di niya inaasahang dudumugin siyang bigla ng mga tao roon at lahat sila'y tuwang-tuwa sa pagdating niya.“Paki-kalma po mga nanay at tatay!” pagpapakalma niya pa bagaman hindi mapigilang matuwa sa mga tao. Pilit nilang kunukuha ang kamay niya at yakapin siya. “Ginawa ko lamang po ang tama para sa ating lahat!”“Madam! Salamat po at nagbalik kayo!”“Unti-unti nang nagsisipaglayasan ang sugo ng mga Allegra!”“Madam Celeste, mabuhay ka!”Labis na napukaw ang damdamin ni Celeste sa mainit na pagsalubong sa kanya ng mga tao. Emosyonal niyang kinausap isa-isa sa kabila ng pagdumog nila para lamang makita at mawahakan siya.Batid nga niyang unti-unti nang naibab
“Hmm~ nanana, nana, hmm mhmm~” Habang kumkanta-kanta si Chiarra ay marahan niyang hinahaplos ang malaki niyang tiyan.Kung titingnan ay napakaganda ng mood niya ngayon. Mukha siyang maselan na babaeng buntis na tahimik na nakaupo sa malambot na sofa ng sala. Tila'y masaya niyang inaalagan ang sarili para sa batang nasa loob ng kanyang sinapupunan.Subalit sa likod niya ay nakaluhod ang isang babaeng katulong na mayroong namamagang mukha at palihim na humihikbi. Iyon ay dahil katatapos lamang ni Chiarra na ibuhos ang lahat ng galit niya sa babeng iyon na si Tami.Paano ba naman? Buong dalawang linggo siyang hindi pinag-iintindi ni Darson. Hindi na niya kaya pang magtimpi ng galit kung kaya’t binaling niya iyon sa tatanga-tangang si Tami na hindi magawa ng maayos ang paglingkuran siya.“Tami, buksan mo nga ang TV, gustong manood ni baby ng cartoons.”“O-Opo, madam!” nanginginig na tumayo ang babae. Nanlalambot ang mga tuhod na naglakad patungo sa TV upang kunin ang remote at buksan iyon
Inabot ng gabi ang sana'y munting pagsasalo-salo nila Celeste, kasama ang mga magsasaka. Naging malaking selebrasyon iyon, animo piyesta ng isang buong barangay. Naglabasan ng malalakas na musika, mga matatapang na alak at pulutan, na agad nauwi sa nakakaaliw na sayawan.“Malamig ba?” pagtatanong ni Semion kay Celeste kasabay ng pagpatong ng malaking itim na jacket sa magkabilang balikat ni Celeste.Ang kaninang nanlalamig na mga braso ni Celeste dala ng simoy ng hangin ay natabunan ng mainit-init na pakiramdam. Nabawi ang atensyon niya mula sa mga taong nagsasayaw at nabaling sa tabi niya kung saan naupo si Semion.“Salamat.” napangiti siya ng malaki. “Tapos ka na makipag-usap sa mga tauhan mo?”“Tapos na.” inayos pa ni Semion ang pagkakalagay ng kanyang jacket sa katawan ni Celeste. “Wear this properly, or you'll catch a cold.”“Okay po.” natatawang sinuot ni Celeste ang malaking jacket. Naamoy niya ang masarap sa ilong na lalaking pabango ni Semion. Inamoy-amoy niya pa iyon at mapa