“Sis, this is ittttt! Oh my god, you’re really getting married!” my bestfriend Joan excitedly hugged me nang makapasok sya sa oob ng room kung saan ako inaayusan.
“You’re the most beautiful bride I’ve ever seen!” she said as she looked at me from head to toe “Amazingly gorgeous!”
“And you’re the most beautiful bridesmaid I ever had!” ganting puri ko sa kan’ya.
“gaga ako lang bridesmaid mo” sabay kaming tumawa sa sinabi niya.
“So, how’s the feeling na ikakasal ka na?” tanong niya habang inaayos ang belo na gagamitin ko.
“Kinakabahan”humarap ako sa salamin at mahigpit na hinawakan ang kamay “What if di niya ako siputin sa kasal? What if mauntog siya habang papunta sa church then saka niya marealized na hindi na niya ako mahal? What if ipatigil niya ang kasal kasi may iba na s’yang mahal?” humarap ako sa kan’ya “What if may pumigil sa kasal? Anong gagawin ko?” humagalpak siya ng tawa.
“Gaga ka, napaka nega mo!” she cupped my face “hinding – hindi gagawin ni Dave ang lahat ng ‘yan sa’yo. Siya na ata ang pinaka loyal na lalaking nakilala ko?” pinaupo niya ako sa upuan na inupuan ko kanina habang inaayusan ako, “Kung hindi ka man niya siputin sa kasal, ao mismo ang susundo sa kaniya kahit nasaang lupalop man sya at hihilain papunta sa venue ng kasal n’yo. Kung marealized man niya na hindi ka na niya mahal? Sus malabo, imagine tatlong taon kayong in a relationship tapos ngayon lang sya matatauhan? Dedz na dedz nga sayo ang lalaking iyon. At kung may pipigil man sa kasal n’yo, ako mismo makakaharap ng taong ‘yon.”sabi niya habang ginagalaw galaw ang kilay niya, as if she’s saying ‘alam mo na gagawin ko sa kanýa’ “Alam mo, sis, mas matakot ka sa mga challenges na kakaharapin n’yong mag - asawa pagkatapos ng kasal na ito. Dahil ang tunay na pagsubok ay nakasalalay sa hamon na kayo lamang mismo – o tayo, kase as your bestfriend, sasamahan kita through thick or thin – ang makakatalo” I chuckled, touched by her words, heave a heavy sigh and smile like an excited bride.
“Let’s go? Baka hinihintay na ako ng mapapang – asawa ko” I said and we both laughed.
“Yan, gan’yan dapat ang confidence. Nag – uumapaw, ‘di ko ma-reach” we laughed again hanggang sa tawagin na kami ng organizer saying na nakahanda na ang sasakyan ko papunta sa wedding venue.
Now playing: Beautiful in White by Westlife
As the door opened, I walked down the aisle, the song Beautiful in White started playing. I can’t help but to remember the first time we met, it is inside my favorite café, naglalakad ako palabas habang papasok naman siya pero dahil magaslaw ang kasama niya, nagkabanggaan kami.
That made our eyes locked with each other and our skin brushed with each other upang alalayan ako sa muntikan kong pagbagsak sa kanýa. In that very moment, I found the one and my life had found its missing piece.
Akala ko hindi na muling magk-krus ang landas naming dalawa, but then again, we met. Not in my favorite café this time but in the park where I used to pass time whenever I am overwhelmed by everything. He is there, laughing with his friends while having a picnic. That moment, muli akong napatitig sa kan’ya, na para bang nawala ng ibang tao sa paligid at siya lamang ang nakikita ko habang tumatawa, then he saw me, that brought butterflies to my stomach. But everything changed nang maramdaman naming nag patak ng ulan, geez, bakit ngayon pa umulan. Nagsitakbuhan lahat ng tao sa park para makasilong samantala napagpasyahan ko naming umuwi na, unbothered kakhit nababsa na ako ng ulan.
Akala koi yon an gang huling pagkikita naming, it was more like a coincidence but destiny is really playing with, muli kaming nagtagpo sa simbahan, the same church na pinagdadausan ng wedding naming ngayon. Doon kami nagkausap, nagkaroon ng contacts sa isa’t - isa hanggang sa magkamabutihan kaming dalawa. At ngayon, sa oob ng tatlong aon ng pagsasama, heto na kami, kasalukuyang ikinakasal para pag – isahin kaming dalawa.
As the song ends, all I can see is the man I loved the most, in front of the altar with smiling teary eyes. I can’t help but to cry as I smiled at him, he offered his hand to mine and I happily accepted it when my dad gave me to him. I gave this moment to them as my dad told him some threats if he hurt me, I laughed.
“Fatima Allison Passion, do you take Dave Anderson Orteza to be your lawfully wedded husband?” I smiled, looked at him straight to his eyes and said “I do” he mouthed ‘iloveyou’
“Dave Anderson Orteza, do you take Fatima Allison Passion to be your – “I do” everyone laughed dahil hindi pa man tapos magsalita ang pari ay sumagot na siya.
“Wala na bang ibibilis ‘to, kanina pa ako inaatake ng nerbyos” bulong niya sa akin habang nagseseremonya ang pari. Natawa naman ako, “Bakit, excited ka na kumain ng handa natin?” one thing he loved the most is eating, not a problem with me kase I love cooking, I love serving him.
“Hindi, excited na akong masolo ka” he playfully said while squeezing my hand he’s holding “Saka, baka umatras ka sa kalagitnaan ng kasal, paano naman ako?” heto na naman siya sa pagiging sadboi niya, napailing na lang ako.
Hanggang sa oras na para sa pagsusuot ng singsing. “Today, I say ‘I do’ but to me that means ‘I will’. I will take your hand and stand by your side in the good and the bad. I dedicate myself to your happiness, success, and smile. I will love you forever.” He said as he wears the ring on my finger.
“With this ring, I give you my heart, my soul, and my love now and forever. You are my everything, and I am eternally grateful to have you as my partner in this journey called life. I love you Dave Anderson Orteza, now and always”
“I now pronounce you as husband and wife. You may now kiss the bride” everyone clapped their hand and cheered. This is the happiest day of my life.
"What do you mean you can't?" Nagsimulang magsituluan ang mga luha ko, he cupped my face, kissed me and wipe my tears. "I-I can't bear a child, hon.." I sob, he leaned his forehead on mine."W-Why? Who told you? How did you know?" Sunod-sunod na tanong niya. "I told to an OB-Gyne about my situation. I told her that we've been together for three years but halos every night natin ginagawa ang gano'ng bagay but walang nabubuo, then I went through a medical check up" kwento ko habang umiiyak pa rin. —FLASHBACK—"Mrs. Orteza, kailangan kong sabihin sa iyo ang resulta ng iyong test. I am sorry to say na mayroon kang kondisyon na tinatawag na Polycystic Ovary Syndrome (PCOS). Ito ay isang hormonal disorder na nakakaapekto sa iyong ovulation." I panicked when I heard what she just said.I was alarmed "Ano po ba ang ibig sabihin nito, doc? Hindi ba ako pwedeng magka-anak?" Hindi ko mabibigyan ng anak ang asawa ko?"Sa kasamaang-palad, ang PCOS ay isa sa mga common causes ng infertility. Ngu
"Hon? You okay?" gising ni Dave sa diwa ko. "Bakit bigla kang natahimik?" tanong naman niya."A-ah, may iniisip lang.." nauuutal na sagot ko."Ano namang iniisip ng maganda kong asawa?" tanong ulit niya habang hinahaplos haplos pababa ang buhok ko. "We're suppose to enjoy the scene, honey" hinalikan niya ibabaw ng buhok ko. "Of course. Look, the sky is already pale orange" turo ko sa kalangitan to change the topic. " Yes, do you want me to take a picture of you?" tumayo siya at kinuha ang camera sa basket na dala namin. "I'd love that!" tumayo na rin ako at nag pose kung saan saan. Nag enjoy kami sa pagp-picture sa isa't - isa hanggang sa umabot sa pakikipagkulitan. kasalukuyan kaming naghahabulan sa flower field, iniingatang hindi masira ang mga bulaklak na nakapaligid sa amin. Tumakbo ako at nagtago sa malalaking damo at bulaklak malapit sa mountainside na. Kitang kita rin dito ang sunset, napakaganda. "Habulin mo ako,honey.. Kung kaya mo" tawa ko habang tumatakbo palayo sa k
“Happy third anniversary, my love” bungad sa akin ng magaling kong asawa then kisses my lips. He showered kisses all over my face. “Anong meron?” taking tanong ko dahil naglalambing na naman siya. “Wala, bawal ba maglambing ngayong anniversary natin?” tiningnan ko siya na tila hindi naniniwala sa sinasabi niya that made him chuckles”“Well, nag file ako ng 1 week leave sa kompanya” nagtaka ako.“Why? Wala naman tayong plano ah?” taking tanong ko. “Ako meron” nakangising sagot niya na nakapagpataas ng kilay ko. “But before anything else, maligo ka muna” inalalayan niya akong bumangon at iniabot sa akin ang damit na susuotin ko . “Diba ikaw lagi ang nag – aayos ng mga gamit at susuotin ko kada papasok ako sa trabaho? Let’s change it for now, et me serve my queen” lumuhod siya sa harap ko na tila isa talaga akong reyna sabay kindat. Puro kakornihan talaga itong lalaking ito. “Daming mong paandar” nangingiting sabi ko saka naglakad papuntang banyo. Narinig ko pa siyang tumatawa “Ha
Days, weeks, months, and year passed when we became husband and wife, today is our first wedding anniversary. We decided to celebrate it out of the country, Switzerland to be exact. Abala ako sa pag - aayos ng gamit na dadalhin namin habang hinihintay ko siyang makauwi, our flight is 4:00 pm in the afternoon and it is already 2:30 wala pa s’ya. Well, 1 hr pa naman bago ang usapan naming time ng uwi niya which is 3:30. Nang matapos kong igayak an gaming mga gamit ay naligo na ako para mamaya pagdating niya ay siya na lang ang gagayak. But natapos na lamang akong mag skin care routine at mag – ayos ng sari ay wala pa rin siya. Everything is already settled, siya na lang ang hinihintay. Napatingin ako sa wristwatch na suot ko, 3:20pm na, asan na kaya nag lalaking ‘yon? I opened my pouch to get my phone, I dialed his number pero ring lang ito nang ring, walang sumasagot. I dialed his number again, saka siya sumagot. “Hon, what’s up? Katatapos lang ng meeting with my board of directors,
“Good morning, Mrs. Orteza” halik niya ang gumising sa akin. “Napagod k aba sa ginawa natin kagabi?” tanong niya habang nag w-wiggle ng kan’yang kilay. “Good morning, hubby” I playfully said and hug him. “Paanong hindi ako mapapagod e napaka pilyo mo kagabi, parang hindi ka napapagod” nakasimangot kong sagot na nagpatawa sa kan’ya. “Well, last night is our first night, so you can’t blame me” segunda niya habang humahalik halik sa akin. Nagsisimula na naman ang loko. “I made a breakfast. Can you walk?” fre*k, asking the obvious. Tiningnan ko siya ng masama “Sabi ko nga hindi, wait kukuha ako ng breakfast” tatawa – tawa siyang lumabas ng kwarto. Babangon sana ako para mag – ayos ng sarili but kusa akong napabaliksa pagkakaupo dahil sa sakit na naramdaman ko sa aking alaga, wtf? Sinubukan kong gumalaw ulit pero masakit talaga siya. Hanggang sa makabalik na ulit si Davesa kwarto holding a tray of the breakfast he made. “Heto na, let’s eat” masiglang sabi niya, ‘di ko alam kung saan si
“Sis, this is ittttt! Oh my god, you’re really getting married!” my bestfriend Joan excitedly hugged me nang makapasok sya sa oob ng room kung saan ako inaayusan. “You’re the most beautiful bride I’ve ever seen!” she said as she looked at me from head to toe “Amazingly gorgeous!”“And you’re the most beautiful bridesmaid I ever had!” ganting puri ko sa kan’ya. “gaga ako lang bridesmaid mo” sabay kaming tumawa sa sinabi niya. “So, how’s the feeling na ikakasal ka na?” tanong niya habang inaayos ang belo na gagamitin ko. “Kinakabahan”humarap ako sa salamin at mahigpit na hinawakan ang kamay “What if di niya ako siputin sa kasal? What if mauntog siya habang papunta sa church then saka niya marealized na hindi na niya ako mahal? What if ipatigil niya ang kasal kasi may iba na s’yang mahal?” humarap ako sa kan’ya “What if may pumigil sa kasal? Anong gagawin ko?” humagalpak siya ng tawa. “Gaga ka, napaka nega mo!” she cupped my face “hinding – hindi gagawin ni Dave ang lahat ng ‘yan sa