16

16

NOT SO HELLISH

Napilitan na rin akong lumakad papunta sa pintuan ng kwarto, para sumunod kay Bradenton sa ibaba raw. Inayos ko ang sarili ko bago ko hawakan ang knob pero ayaw bumukas.

Shit! Pangalan daw niya ang banggitin. Ano ba yan?

I rolled my eyes.

"Kanton!" sabi ko. Hindi nga pala kanton. "Lucky me! Itlog! Itnok! Ho-mi! Nis…sin!" sabay tawa ko pa. Inaabot na naman ako ng pagkalukaret ko.

Buti na ang ganito na natatanggal ang stress ko, hindi ako agad na tatanda. Hindi tulad ni Braden na parang madaling mangungulubot ang mukha sa stress. At dagdag na ako sa stress na yun. Ang sarap niyang asarin, asar talo kasi siya. Lagi siyang pikon at isinasalya ako sa kama.

Wag lang niya akong sasapakin dahil sigurado ay baka humiwalay ang ngalangala ko sa bibig ko, o kaya ang ulo ko sa katawan ko at tumalsik sa kung saang lupalop ng mundo.

"Chairman!" sabi ko pa at napakamot ako sa ulo na hindi bumukas iyon.

Shit! Ano ba?

"Iz... Izquie..." napaisip ako. Ano nga bang apelyido niya