HUGOT hiningang binitiwan niya ang buhok ng dalaga na ngayon ay umiiyak na nakasalampak ng upo sa semento at nagmamakaawang huwag niya itong sasaktan. Nakaramdam siya ng hindi pagiging kuntento at 'di nasiyahan sa simpleng pagpapahirap niya sa dalaga. Nag-isip siya ng ibang paraan ngunit tila walang pumapasok na ideya sa kanyang utak dahil tanging pag-iyak lang ni Jiliaveen ang kanyang naririnig na sinabayan pa ng pagmamakaawa nito kung kaya't 'di niya maiwasan marindi."Please.. Chris, pakawalan mo na ko ayoko sa mabahong lugar na 'to kasama ang mga malalamig na bangkay!"Hindi niya pinansin ang sinabi nito sa halip lumapit siya sa kinaroroonan ni Mr. Zhao, may pinunit siyang kapirasong tela sa damit nito kapagkuwan ay isinalpak niya sa bibig ni Jiliaveen ang kapirasong tela, dahilan para manahimik ang dalaga.Pikit-matang dinamdam niya ang katahimikan sa paligid ng basement saka niya hinarap si Jiliaveen na may ngiti sa kanyang labi. Muli niyang nilapitan ang dalaga saka niya sinapa
MATAPOS niya apakan ang dila ni Owen ay saglit niya itong iniwan. Pumunta siya sa ikalawang palapag, una niyang sinilip si Rhealyn sa balkonahe, tulog ang dalaga nang madatnan niya. Natigilan siya nang makarinig ng kalabog, naniningkit pa ang kanyang mga nang napag-alamanan niyang galing sa music room ang ingay.Nagmamadaling pinuntahan niya ang music room kung saan naroon si Lian. Nang mabuksan niya ang pinto nakita niyang ikinikiskis ni Lian ang lubid sa matulis na bagay, na siyang ikinabahala niya na baka sakaling tumakas ang dalaga. Napahinto naman sa ginagawa ang dalaga nang mapansin nitong nakabukas ang pinto at makita siya. Takot na takot naman itong napaatras sa kanya."Sa tingin mo ba makakatakas ka kung gayon naman naka-locked ang pinto?" Sambit niya saka siya dahan-dahan naglakad patungo sa kinaroroonan ni Lian."Alam ko may iba pang paraan." Matapang nitong sagot."Talaga?" Tila naniniwala niyang sambit. "Sa tingin mo ba kaya mong bayaran lahat ng mga instrumentong sinira
MALALIM siyang bumuntong hininga habang umiiling. Ilan saglit pa bigla na lamang nagising si Owen na ikinangiti niya. Lumapit siya sa kinaroonan nina Owen at Rhealyn. Kapagkuwan ay gigil niyang sinipa ang mukha ni Owen dahilan para dumugo ang bahaging bibig nito. Naging alerto naman si Rhealyn, pumagitna ito sa pagitan nilang dalawa ni Owen."Please, huwag mo siyang sasaktan!" Matapang na pigil sa kanya ni Rhealyn habang patuloy pa rin naglalandas ang mga luha nito sa pisngi."Rhealyn," nakingiting sambit niya sa pangalan nito. "Ibig mo bang sabihin.. gusto mong ikaw ang maunang mamamatay?" Taas noo na hinarap siya ni Rhealyn. "Oo," determinadong sagot nito. "Hindi ka ba naaawa sa kalagayan niya? Binaril mo na nga siya, tinalian kami, pinutol mo ang dila niya tapos ngayon sinipa mo pa ang ulo niya. Ano pa bang gusto mo para tigilan mo na ang pagpapahirap sa kanya?!" Bulyaw na turan nito sa huling sinambit."Dahil kahit anong gawin ko ay hindi pa rin siya mamatay-matay!" Mariing tugon
DUMIRETSO siya sa kusina kung saan naroon sina Yancheng at Owen. Natigilan siya nang makita niyang wala ng tali si Yancheng at tinutulungan nito si Owen na tanggalan ng tali. Pa-simple siyang humakbang paatras kapagkuwan ay lumabas siya't may kinuha siyang kahoy sa gilid ng halamanan. Nagtago siya sa gilid ng pinto, balak niyang abangan ang dalawa sa paglabas ng mga ito sa bahay niya saka niya aatakihin ang dalawa. Hindi naman siya nabigo sa plano niya. Agad niyang ipinalo ang kahoy sa ulo ni Yancheng dahilan para bumagsak ito. Sunod naman niyang biniktima si Owen, ngunit sa pagkakataong iyon ay umilag ito kahit ika-ika maglakad. Umakyat si Owen sa ikalawang palagpag dahilan para sundan niya ito kapagkuwan ay na-trapped si Owen sa balkonahe dahilan para ngitian niya ito."Sayang ang pagkakataon, akala niyo hindi ko alam ang binabalak niyo? Kung sabagay wala naman kayong magagawa kahit gustuhin niyong tumakas matitiyak kong hindi niyo mabubuksan ang gate." Turan niya.May idinukot siya
SI Yancheng naman ngayon ang binalingan niya ngunit wala ito nang lingunin niya. Napatingin siya sa pintuan nang maaninag niya ang anino ni Yancheng. Pinunasan niya ng t-shirt ang kanyang mukha dahil sa pagtalsik ng dugo ni Owen nang saksakin niya ito nang paulit-ulit."Kahit anong gawin mo hindi ka makakatakas!" Turan niya kay Yancheng nang mawala ito sa paningin niya.Napatingin siya sa basement nang makarinig siya ng kalampog mula sa loob. Kahit nakakaramdam siya ng pagod lumabas siya ng bahay, kahit madilim natanaw niya si Yancheng na umaakyat sa puno ng papaya na malapit sa tabi ng gate. Marahan siyang napangiti kapagkuwan ay lumapit siya sa puno saka niya inihagis ang patalim sa direksyon ni Yancheng. Napapikit siya nang marinig niya ang pagdaing ng kanyang biktima. Hindi siya nabigo sa ginawa niya, tumarak ang patalim sa binti ni Yancheng ngunit nananatiling nakakapit ito sa puno.Umalis siya roon nang buong tapang na hinugot ni Yancheng ang patalim at hinagis sa kanya ngunit '
ALAS onse ng gabi nang matapos siya maligo't gamutin ang kanyang sugat, nilinis na rin niya lahat ng mga kalat at dumi sa buong bahay bago siya nagpahinga. Pati na rin ang natutulog na si Yancheng ay pansamantala niya munang inilagay sa lugar na hindi makikita nang sinuman. Lalo na ang mga patalim at chainsaw na ginamit niya pangputol sa paa ni Yancheng.Kinabukasan, nagluluto pa lang siya ng agahan nang makarinig siya ng pagdoorbell. Hugot hiningang napahipan siya sa kawalan kapagkuwan ay matapang niyang hinirap ang mga taong nasa labas ng gate. Bumungad sa kanya ang tatlong taong pamilyar sa kanya nang pagbuksan niya ang mga ito ng gate."Good morning, Mr. Sarmiento. Nakatanggap kami ng tawag at text sa unknown number na ito." Panimula ng isang pulis. Ipinakita pa nito ang nilalaman ng mensahe.Napalunok siya't pasimpleng ikinuyom niya ang isa niyang kamao nang makita niyang naroon sa ikalawang pangungusap ang address ng bahay. Sa mga sandaling iyon hindi niya maiwasan makaramdam ng
AGAD niyang hinawakan ang braso ni Lian nang akmang bubuksan nito ang gate. Nagpupumilit na pumiglas ang dalaga ngunit mahigpit ang kanyang pagkakahawak rito dahilan para magreklamo ang biktima niya."Masakit, Chris!" D***g ni Lian."Talagang mararamdaman mo 'yan kung hindi ka susunod sa'kin!" Mariing pagbabanta niya.Hinila niya si Lian pabalik sa bahay saka niya balibag na pinaupo ang dalaga sa pahabang sofa. Mabilis tumayo ang dalaga ngunit tinulak niya ito pabalik sa sofa, kapagkuwan ay pinatungan niya ito."A-Anong gagawin mo.." Kinakabahan sambit sa kanya ng dalaga."Subukan mong magmatigas, matitikman mo ulit ang langit." Makahulugan na sabi niya saka siya tumayo.Napansin niya kung paano napalitan ang ekspresyon ng mukha ni Lian, ang kaninang magtatapang-tapangan nito ay napalitan ng pagkatakot. Tinignan niya muna ng seryoso ang dalaga bago siya lumabas at hinanap sa basurahan ang lubid na ginamit niya kina Jiliaveen, Owen at Rhealyn. Kapagkuwan ay binalikan niya si Lian saka n
NAGHINTAY pa siya ng ilan minuto bago niya in-on ang kanyang phone. Kapagkuwan ay sunod-sunod na tumunog ang kanyang phone hudyat na may nagpadala sa kanya ng mensahe. Bumungad sa screen ng phone ang nakarehistrong pangalan ng kanyang kaibigan na si Trist. May pag-aalinlangan niyang tinignan ang phone ngunit naalala niya ang sinabi sa kanya ni Lian, baka mahalaga ang ipinadalang mensahe ng kaibigan niya. Ngunit kalaunan ay binasa niya ang mensahe sa kanya ni Trist. Wala sa sariling napangiti siya nang mapag-alamanan niyang pupuntahan siya ng kaibigan niya kung kaya't labis ang naramdaman niyang tuwa nang ibabalita niya sa kaibigan niya ang status nilang dalawa ni Lian.Sandali siyang napaisip sa itutugon niya sa kanyang kaibigan kapagkuwan ay nagtungo siya sa bintana para silipin ang lagay ng panahon dahil sobrang lakas ng ulan. Ngunit sa pagkakataong iyon ay natigilan siya't nanlaki ang kanyang mga mata nang makita niya si Lian sa gate. Bagamat madilim alam niyang inaabot nito ang su