Walang natanggap na sagot si Hugo mula sa ama at naisipan niya nalang umalis pero bago siya lumabas, may inihabilin muna siyang salita.
"Don't expect me to treat her right. I didn't ask for a wife in the first place." Malamig niyang sabi.
Pagkatapos ay tuluyan ng lumabas si Hugo mula sa silid-aklatan ng kanyang ama.
Nang lumabas siya, nakita niya ang babae na matiyagang naghihintay sa tabi ng pader.
Matalim niyang tiningnan si Hillary, at ang kanyang mga mata ay puno ng inis. Isang mabilis na sulyap lang ang ibinigay ni Hugo at nilampasan siya.
Pumasok naman si Hillary sa silid-aklatan at nagsimula, "Sir Joaquin, ipinangako niyo sa akin na bibigyan niyo.."
Bago matapos ni Hillary ang sasabihin agad siyang pinutol ni Joaquin, "Huwag mong banggitin ang bagay na 'yan sa kahit sino sa pamilya. Naresolba na ang problema sa inyo ng pamilya at ipapangako kong ako na ang bahala kay Hugo kung magtatangka siyang manggulo ulit sa pamilya mo."
Tumayo naman si Joaquin para umalis at mabilis na hinarangan ni Hillary ang kanyang dinaraanan. "Hindi sapat ang mga salita, kailangan ko ng kasulatan. Gusto ko lang makasiguro, Sir Joaquin. Ayaw kong umasa sa wala at gusto kong sumunod tayo sa pinag-usapan." Demanda niya.
Pagkasabi ni Hillary nito, nagulat ang butler ng pamilya na si Sr. Arthur na hindi makapaniwang nagagawa niyang magsalita ng ganoon sa kanilang amo, na isang taong may mataas na katayuan sa buhay.
Walang sinuman ang nakakagawang umasta ng ganoon kay Sir Joaquin Gavinski maliban sa kanyang anak na si Hugo na matigas ang ulo.
At ngayon isang maliit na babae ang naglakas-loob na humiling ng kasulatan mula sa kanya. Uminit naman ang ulo ni Joaquin na hindi inasahan ang asal ni Hillary na akala niya ay masunurin at mahinhin, ngunit ngayon nagpakita na agad ito ng totoong kulay.
Bago niya pa masampal si Hillary, agad siyang pinigilan ni Butler Arthur at pinakalma. Nag-naalala siya na baka magkagulo sila matapos ang kasalan. Tiyak na magiging malaking isyu ito.
"Sir Joaquin, ipagpaumanhin ko nalang po ang inasal ni Ms. Hillary. Ako na po ang bahala sa kanya at hindi na kailangan ng kasulatan dahil ako na po ang magpapaliwanag sa kanya ng maayos. Let's resolve this matter peacefully to avoid issues in the family." Nakangising sabi ni Arthur na sinulyapan si Hillary at pinandilatan ng mata.
Matapos niyang magpaliwanag, kumalma na si Sir Joaquin na huminga ng malalim. Kung wala ang butler baka masaktan niya si Hillary na siya ring papatol.
Habang napairap si Hillary na napabuntong-hininga rin pero nakahinga siya na pumagitna ang butler. Tsaka galit naman na umalis si Sir Joaquin, at may pumasok ulit sa kwarto, si Lorraine na narinig ang alitan ng kanyang ama at sister-in-law.
"Woah, pera lang pala ang takbo mo sa pamilya namin, Hillary? Aww, I'm not surprised at all. Halata naman so expect na magiging impyerno ang buhay mo dito."
Pinakalma din ni Arthur si Lorraine dahil isa din itong eskandalosa, "Miss Lorraine, you need to calm down. Siya pa rin ang asawa ni Sir Hugo at maari bang ilihim natin ang dahilan kung bakit nagpakasal si Sir Hugo at Ms. Hillary. At tayo na ang magbigay unawa kay Hillary lalo na't hindi maganda ang kanyang estado ngayon." Paliwanag na ni Arthur sa kanya.
"We have no choice but to understand where she come from. I know your pissed off with her actions, so do I." Ngimisi ng mapait si Arthur na sinulyapan ulit si Hillary mula ulo hanggang paa. "In fact, I expected her to act modest but nagkamali ako. But then, I understand why she's acting like this because Hugo, your brother threatened to ruin their business so she was threatened at tumakbo kay Sir Joaquin para magsumbong."
Napakrus ng braso si Lorraine na napailing, wala siyang simpatya kay Hillary na hindi niya nagustuhan mula pa noong unang araw na nakita niya ito. "So what? Wala pa rin siyang karapatan na umakto ng ganito." Galit niyang sabi.
Sunod namang pumasok sa kwarto ay ang matandang si Suzanne na napansin na mayroong alitan, siya naman ang Lola nila Hugo at Lorraine. Nalaman niya rin ang totoo at wala ring nagawa kung hindi umintindi dahil nangyari na ang kasalanan at hindi siya pwedeng gumawa ng eskandalo dahil masisira ang kanilang reputasyon.
Nagpaliwanag din si Hillary na nag-aalala lang siya na matapos ang kasalan ay malimutan nila ang pangako nilang tutulungang makaahon ang kanilang pamilya lalo na ang negosyo ng ama.
Paglabas naman niya doon sa silid, narinig niyang mayroong ingay sa ibaba, mukhang mayroong nagtatalo kaya siya pumunta doon para sumilip.
Nagitla naman siya na makita si Hugo doon, at mayroong mga guwardiya ang pumigil sa kanya. At kaalitan niya ang isang lalaki. Mabilis ding dumating si Butler Arthur sa baba para puntahan si Hugo.
"Hugo, hindi maganda na magkaroon ng gulo sa gabi ng kasal mo. Mabuti pang samahan mo ang iyong asawa." Mahina niyang sabi dito.
Balak na umalis ni Hugo ngunit nagkabangga sila ng nakakatandang kapatid na isang mayor ng bayan. "Hugo, matanda ka na pero hanggang ngayon umaakto kang pa rin na parang bata. May asawa ka na oh, kailangan mong magpakalaaki pero iiwanan mo lang siya dito ng mag-isa?" Dikta ni Harrison.
"Harry, hindi ba't alam mo ang tunay na kwento ng kasal ko? Nagpakasal lang ako dahil sa utos, hindi dahil gusto ko. Huwag mo akong pigilan, dahil wala kang karaparan!" Bulyaw niya.
Habang papalabas si Hugo, hinarangan siya ulit ni Mayor Harrison, "Pinapanood ka lang ng asawa mo ngayon." Turo niya sa hagdan kung saan nakatayo si Hillary.
Tumingin si Hugo mula sa gilid at nakita ang babae na nakatingin sa kanya. Napalunok siya ng laway habang nakatingin sa walang emosyong mukha ni Hillary, umiwas naman siya ng tingin at tuluyang umalis nang walang paalam.
Klarong-klaro kay Hillary na pinapakita ni Hugo na wala talaga siyang pakialam at wala din naman siyang pakialam sa kanya. Kung magpataasan sila ng pride, panalo si Hillary d'yan. Ngayon na parte na ng pamilya Gavinski si Hillary, magtitiis nalang siyang makasama ang pamilyang ito kahit hindi niya gusto, lalo na ang kanyang asawa na gusto niyang balatan ng buhay. Napabuntong-hininga si Hillary at napabalik sa kwarto sa taas para magpahinga. Magkasama dapat sila ngayong gabi pero masaya siya na umalis ang lalaki dahil sosolohin niya ang malaki at malambot na kama. Kanina pa sana siya nakatulog pero binulabog siya ng asungot na si Hugo. Samantala, bumalik si Mayor Harrison sa kanilang kwarto at nakita ang kanyang asawang si Jennifer na nakahiga na sa kama, "Honey, maari mo bang samahan si Hillary sa kanyang kwarto ngayon? Iniwan kasi siya ni Hugo at binastos. Ayaw kong isipin ng mga tao na mayroong gulo sa pagitan nila. Hindi maganda na pag-usapan ito ng maraming tao, madadamay tayo.
"No! Hindi ako aalis, gusto kitangmakasama ka, Hugo, please I'll stay with you. We better leave together, hmm? Lisanin natin ang lugar na ito at hayaan mo na ang bride mo!" Desperadang iyak ni Vanessa. Walang mayaw sa kakaiyak at halos mawalan na ng malay. Nang dumating ang sundo niya, hindi pa rin niya gustong umuwi. At napilitan si Hugo na akayin siya papalabas at inilagay ito sa loob ng sasakyan, "Take her home and please ingatan niyo siya."Nang gabing iyon, si Hugo ay nakaranas ng matinding sakit ng ulo na kulang nalang ay matumba siya kaya agad siyabf napainom ng gamot. Dahil hindi siya dinadalaw ng antok, pumunta siya sa kanyang study room at binuklat ang mga dokumento na nakuha mula sa kanyang ama at binasa ang mga nakalagay doon.Hindi niya alam kung tama bang magpakasal siya sa isang babaeng hindi niya pa nakikilala ng lubusan, at pakiramdam niya ay isang malaking pagkakamali na pumasok siya sa isang kasal na hindi niya mahal ang babae. Naiinis talaga siya kay Hillary, hin
Nagmatigas pa rin si Jennifer sa asawa at wala siyang balak na makinig sa mga sinasabi ni Mayor Harry sa kung anong mga dapat niyang gawin. Ayaw niyang kinokontrol siya nitong parang robot. Inis naman na pinagsabihan ulit ni Mayor Harry ang asawa, "Jennifer, kung marinig ko ulit na nanggugulo ka, alam mo na kung ano ang magiging kahihinatnan!"Tiningnan naman ni Jenny ang pagtalikod ng asawa at nanlumo siya sa kama, bigla rin siyang naiyak dahil sa pagmamalupit nito sa kanya. Hindi niya maintindihan kung bakit hindi siya kinakampihan nito. At ang nangyaring ito ay isinisisi niya agad kay Hillary, kung hindi dahil sa babaeng iyon, hindi sana siya napagalitan ng asawa. Nang dahil sa kanya, ganito siya tinatrato ni Harry. Kung ganito lagi ang sitwasyon, hindi siya kailanman magbibigay galang kay Hillary. Hindi siya makakapayag na magtagal ito at kakampihan ng kahit na sino, lalo na ng kanyang sariling asawa. Samantala, may isang taong na naghihintay kay Jennifer sa ibaba.Habang naghi
Mas lalong sumeryoso ang mukha ni Mr. Joaquin nang tanungin niya ang kasambahay, "Nasaan si Hugo?" "Sir, hindi po makontak ang iyong anak." Sagot ni Butler Arthur. Napailing si Mr. Joaquin. "Wala talagang respeto ang lalaking ‘yun. Wala ng ibang gumawa khng hindi tumakas." Sa sandaling iyon, isang itim na kotse ang huminto sa harapan ng mansyon. Mula rito, lumabas ang isang matangkad na lalaking may malamig na ekspresyon, at matikas ang kanyang paglalakad na nakakapukaw pansin sa sinumang babae ang makakakita. Maingat niyang isinara ang pinto ng sasakyan at pumasok sa loob ng lumang bahay. Nang makita siya ni ni Joaquin mas lalong hindi maipinta ang mukha nito, hindi pa man ito nakakapagsalita ay biglang tumayo si Jenny at may mapanuksong ngiti na naglaro sa kanyang mga labi. "Tingnan mo nga naman," aniya. "Magkasama kayo ni Vanessa kagabi, pero hindi kayo sabay na dumating ngayong umaga. Ano ba ang iniiwasan niyong dalawa? Natatakot ka bang malaman ang ginawa niyo?"
Pagkatapos magpalit ng damit, bumaba si Hillary at tahimik na sumunod kay Hugo patungo sa altar ng pamilya. Sa kabila ng tensyon sa pagitan nilang dalawa, pinili niyang magpakita ng respeto sa yumaong ina ng kanyang asawa. Nagsindi siya ng insenso, pinapanood ang mabagal na pagtaas ng usok sa hangin. Habang tahimik siyang nakatayo, iniisip niya kung anong klaseng buhay ang naghihintay sa kanya matapos ang sapilitang kasal. Alam niyang hindi magiging madali ang lahat. Si Hugo ay isang lalaking hindi lamang malamig kundi puno rin ng galit—hindi lang sa kanya kundi sa mundo. Hindi niya alam kung paano ito mapapakibagayan, lalo pa't mukhang hindi interesado ang lalaki na ayusin ang kanilang relasyon. Pagbalik niya sa loob ng mansion, hindi siya mapakali. Isang ideya ang biglang pumasok sa kanyang isip. Kinuha niya ang telepono at tinawagan si Hugo. “Pwede ba tayong mag-usap?” diretsong tanong niya nang sagutin ng lalaki ang tawag. "Pinapunta ka na ba agad ng tatay mo sa akin?" may
Bago pa man maunawaan ni Hugo kung ano ang binabalak ng pamilya Bermudez, biglang tumunog ang kanyang telepono. Sa una, hindi niya alam kung kanino ang numerong tumatawag, pero nang marinig niya ang boses sa kabilang linya, agad siyang napailing. "HOY SUPLADO!" masayang bati ng nasa kabilang linya. Napapikit si Hugo, pinipigilan ang pagtibok ng kanyang sentido dahil sa inis. "Hillary????" "Walang hiya ka, gusto kang makausap ng tatay mot apos inignore mo lang?! Ako tuloy napag-utusan. HMP! Sinabi niyang umuwi ka raw dahil may mahalaga siyang sasabihin sayo. NOW NA!" Simula nang lumabas ang totoong kulay ng pamilyang ito, wala nang silbi ang pagpapanggap. Alam din ni Hillary kung gaano kasarkastiko magsalita si Hugo. Kaya, kung haharap siya sa isang matalim na dila, kailangang mas matalas ang kanya. Kaya naman binigyan niya ito ng palayaw—"MR. SUPLADO." Sa tono ng lalaki, halatang hindi nito nagustuhan ang bagong bansag niya rito. Napakuyom ang kamao ni Hugo habang hawak an
Hindi alam ni Joaquin kung ano ang sinabi ni Hugo sa kabilang linya, pero bigla siyang naningkit ang mga mata at lumalim ang kunot sa kanyang noo. "HugO, tandaan mo, matanda na ako pero mas matalas pa rin ang isip ko kaysa sa’yo. Bibigyan lang kita ng tatlumpung minuto para humarap sa akin. Kung hindi, mas lalo kang magkakaproblema." At bago pa makasagot si Hugo, galit na ibinaba ni Joaquin ang telepono. Pagkatapos noon, itinuon niya ang tingin kay Hillary na mukhang inosente ngunit may halong kapilyuhan sa mga mata. "Hillary, maghintay ka lang, pababalikin ko ‘yang asawa mo para humingi ng tawad sa’yo." Napakamot sa ulo si Hillary at napailing. "Huwag na po, Dad. Hindi na po kailangan." Sa totoo lang, siya naman talaga ang nang-asar sa una.”Pero makalipas lang ang ilang minuto, bumukas ang pintuan ng mansyon. Nang pumasok si Hugo, agad niyang napansin ang maliit na asawang nakatayo sa likod ni Joaquin, mistulang isang batang nagtatago sa likod ng ama nito para hindi mapagali
"Ano ang ginawa mo para magalit ang matanda?" "Hindi pa nga kita natatanong. Ano ba ang sinabi mo sa ama mo tungkol sa akin kaya ka niya pinapunta rito para humingi ng tawad?" Hindi makatingin nang diretso si Hillary kay Hugo. Mahigpit ang pagkakapit niya sa pulso nito, ramdam ang tensyon sa kanilang pagitan. Pareho silang hindi komportable sa sitwasyong iyon. Dahil wala silang makuhang malinaw na sagot sa isa't isa, si Hillary na ang naunang nagsalita. "Kung ganoon, pumayag ka na sa dalawang hiling ko kaninang umaga. Simula ngayon, hindi na kita tatawaging suplado o asungot. Hindi na rin tayo makikialam sa isa’t isa. Ikaw sa daan mo, ako sa daan ko. Ayos ba?" Tahimik lang si Hugo, hindi sumagot. Upang patunayan ang kanyang sinseridad, inalis ni Hillary ang kamay niya mula sa pulso ng lalaki. "Ayan, hindi na kita pinipisil. Kapag binitiwan mo rin ako, ibig sabihin pumayag ka na." Pinagmasdan siya ni Hugo nang may pagdududa. Napangisi ito. "Matalino ka rin pala." Alam n
Nalito lang si Hillary kanina, at halos matapos na ang ginagawa nila. Sa mga oras na ito, wala nang bahid ng pagnanasa sa kanyang mga mata.Sa halip, si Hugo naman! Kailangan na naman niyang maligo ng malamig.“Honey, maliligo muna ako.”Pinipigilan ni Hugo ang nararamdamang pagnanasa at mahinahong nagsabi, "Mahal, malamig ang panahon. Hindi maganda sa katawan ang palaging pagligo ng malamig.""Di naman ganon, asawa. Naisip ko lang si Amelia."Biglang kumabig ang utak ni Hillary, at naalala niya ang isang alala noong araw na nahuli sila ni Hugo na naglalaro ng billiards. Matapos kasi nilang umalis doon, napansin niyang natigilan si Hugo sa paglalakad at bigla itong may sinundan."Hillary, ano bang sinabi mo kanina?"Umiiwas ang tingin ni Hillary, sabay tulak sa asawa, "Umm, teka lang. G-gusto ko munang maupo."Tiningnan ni Hugo ang posisyon nilang dalawa. Nakapatong siya sa asawa kaya nabibigatan ito. Kaya't gumilid siya at tumagilid sa kama. Nahihiya ring tinakpan ni Hillary ang sari
Pinakalma ni Mr. Joaquin ang anak niya at hiniling na palayain na niya ang nararamdaman niya. Ngunit ang pagkadismaya ni Hugo ay paulit-ulit na nauuwi sa mas matinding kawalan ng pag-asa.Naniniwala si Harry sa sinabi ng kanyang ama at kumbinsido na siyang patay na ang kanyang kapatid na babae. Matagal silang tatlo na nag-usap sa opisina ng kanyang ama.Samantala, nahanap ni Hillary ang lahat ng limang regalo, at masaya siyang gumulong-gulong sa kama, kumuha ng mga litrato, at nag-post sa kanyang social accounts.[Ang sarap sa pakiramdam na may asawa, kahit nasa business trip siya, laging may pasalubong.] Caption niya pa bago i-post.Makalipas ang isang oras, bumalik na si Hugo sa kwarto. Dahil sa mabibigat na paksa ang pinag-usapan, mabigat din ang pakiramdam ni Hugo.Nang makita si Hillary, ayaw niyang sirain ang kasiyahan ng asawa. “Asawa ko, maliligo muna ako.”“Sige lang.” Nakaluhod pa rin si Hillary sa kama, kinukunan ng litrato ang mga regalo niya.Pagkalipas ng ilang sandali,
Pagkaalis ng karamihan ng mga tao sa paligid, nag-inat si Hillary at naghanda nang umalis. Ayaw pang umalis ni Hugo at tinitigan lamang ang kanyang asawa."Honey, bakit mo ako tinitingnan? Hindi ka pa ba nagsasawa sa bahay, kaya lumabas ka pa para lang tumingin ulit? Yang mga mata mo..."Habang nagsasalita si Hillary, biglang lumapit si Hugo at hinalikan siya sa labi sa loob ng sinehan.Marahil dahil sa kinain niyang matamis na popcorn kaya matamis ang kanyang labi.Hindi mahilig si Hugo sa kendi, pero gusto niya ang matamis na labi ng asawa. Habang nagkakadikit ang kanilang mga labi, ipinikit ni Hillary ang kanyang mga mata."Ehem, tapos na po ang palabas." Pumasok ang isang staff para maglinis.Nang makita silang naghahalikan, hindi napigilang paalalahanan sila.Biglang dumilat ang mga mata ni Hillary. Nahuli silang naghahalikan sa publiko.Nahihiya siya at tinakpan ang mukha gamit ang kanyang mga kamay, hindi makaharap sa ibang tao.Namula rin ang tenga ni Hugo sa hiya.Gayunpaman,
Tinitigan ni Hugo ang kalsada sa unahan at nagsabing, "Grabeng himala ito. Ang maliit kong pusa sa bahay, ngayon nagmamaneho na ng sasakyan. Ikaw na talaga ang susundo sa akin ‘pag lasing ako.”Napuno ng pananabik si Hillary habang iniisip iyon."Mahal, kapag alam mong iinom ka, itext mo lang sa akin ang address mo at susunduin kita.""Sige."Maayos ang pagmamaneho ni Hillary sa buong biyahe. Kapag seryoso mong pinag-aralan ang isang bagay, kahit wala kang likas na galing, hindi mabibigo ang sipag mo.Pagdating nila sa western restaurant na sinabi ni Hillary, sinubukan pa niyang humanap ng puwestong paradahan sa gilid. Pero tanghali at Sabado iyon, kaya punuan ang lahat ng parking space.Ang pinakaayaw niyang gawin ay ang mag-back parking. Sa kasamaang-palad, ang limang natitirang puwesto ay puro paatras. Napakunot ang noo niya.Napansin ni Hugo ang itsura ng kanyang asawa at alam niyang nahihirapan ito."Hillary, iparada mo lang muna ang kotse. Ako na ang bahala sa pag-atras."Biglang
Kaya kinuha ni Jackson ang kanyang cellphone at ipinadala ang lokasyon ng paradahan ni Hillary kay Hugo Gavinski.Tumunog ang cellphone ni Hugo, at agad na lumingon si Hillary, "Honey, sino 'yang nagpadala sa’yo ng mensahe?"Hindi rin alam ni Hugo, pareho silang nakatingin sa kani-kanilang cellphone.Nang makita ni Hillary na si Jackson ang avatar, tinignan niya ang chat box. “D32? Honey, anong ibig sabihin nito?”Tumingin siya sa kanyang asawang nakatabi sa kanya. Malamlam ang kanyang mga mata—halatang walang kamuwang-muwang ang babae.Biglang may naalala si Hillary. Nagliwanag ang kanyang mukha. "Ah! Alam ko na." Tapos, nagliyab ang maliit na apoy sa kanyang mga mata. "Pinadala ba niya sa’yo ang sukat ng bra ng babae?"Tiningnan ni Hugo ang dibdib ng kanyang asawa.Tiningnan din ni Hillary ang sarili niyang dibdib, tapos tumingin siya sa asawa niya. "Hintayin mo lang si Jackson. Pagbalik natin, papatayin ko 'yan!"Ang kapal ng mukha magpadala ng sukat ng bra ng ibang babae sa asawa n
Nagulat ang lalaking nagpapansin at napatigil sa kinatatayuan niya habang tinititigan ang babaeng nagsabing kasal na siya.Alam ni Hillary ang motibo ng lalaki, pero hindi na siya nag-aksaya pa ng pansin at lumipat sa isang tahimik na lugar upang hintayin ang kanyang asawa. Nakakainip ang paghihintay, pero kung para sa minamahal, palaging may halong pananabik ang puso.Nag-antay siya nang matagal. Halos lahat ng tao sa paligid ay may nakasundo na, maliban sa kanyang asawa na hindi pa lumalabas.Sa parking lot, pakiramdam ni Jackson ay may nakalimutan siya.Bigla niyang naalala. "Hala, baka si Hillary nasa regular na gate ng sunduan! Eh di ba VIP lane ang dinaanan ni Hugo? Kung sa ordinaryong exit siya naghihintay, hindi niya talaga ito mahihintay."Nahulaan na rin ni Hugo kung ano ang naalala ni Jackson.Pagkalabas niya, napansin niyang wala roon ang asawang sabik siyang sorpresahin.Kaya bumalik siya at tumungo sa ordinaryong labasan ng paliparan.At ayun na nga.Ang asawang nakatayo
Noong nakaraan, si Hugo ay palaging umiinom para malimutan ang kanyang kalungkutan. Pero sa pagkakataong ito, tsaa naman ang iniinom niya para maibsan ang pagkainip."Johanson, kung niyakap ko lang siya nang mas mahigpit noon, sana hindi nawala si Amelia, hindi rin sana mamatay si Mom, at hindi nasira ang pamilya natin."Labinlimang taon nang pinagsisisihan ni Hugo ang mga nangyari. Nawalan siya ng kapatid para sa kanyang pamangkin, at galit ang naging dahilan ng pagkamatay ng kanyang ina.Nakita niyang tila nawalan ng buhay ang kanyang ama, kaya't wala siyang mukhang maiharap dito. Kaya maaga siyang lumipat sa ibang bahay.May sarili nang pamilya ang kanyang panganay na kapatid, kaya ayaw niyang maging pabigat. Simula nang siya’y trese anyos, mag-isa na siyang nanirahan sa malamig na mansion.Alam ni Johanson na hindi kayang pagaanin ng ilang salita lang ang dinadala ng kanyang kaibigan. Walang makakaintindi ng sakit ni Hugo kundi siya lang. May iniisip silang lahat, pero walang may l
Laging mabilis lumipas ang oras kapag abala ang mga tao. Si Hillary ay nag-aaral magmaneho sa bahay at mas pinagbubutihan pa niya ito nitong mga araw na ito.Tuwing inaantok na si Jackson at halos magbanggaan na ang kanyang mga talukap, si Hillary ang siyang tumatadyak sa kanya para matulog. “Hindi ka pa ba matutulog?” tanong ni Jackson.Umiling si Hillary. “Mamaya pa.”Naniniwala naman si Jackson sa sinasabi niya. Kaya isang gabi, nagising siya para umihi at nakita niyang bukas ang ilaw ng sasakyan sa bakuran. Natakot siya at akala niya multo ang nakita niya.Nagmadali siyang bumaba at nadatnan si Hillary na nagpa-practice pa rin magmaneho mag-isa.“Ate, alas tres na ng madaling araw. Gusto mo bang pasorpresahin si Hugo na parang panda ang mata mo pag-uwi niya?”Hindi makapasok si Hillary sa paradahan kaya naiinis na siya. Sakto namang dumating si Jackson, kaya siya ang pinagbalingan ng init ng ulo.Dalawang gabi nang hindi natutulog si Hillary. Natutulog siya sa klase tuwing araw at
"Hindi ako manonood, Dad. Mag-aaral akong magmaneho."Binago ni Mr. Joaquin ang channel. Itinuro niya ang TV at sinabi, "Sige na, manood ka ng Korean drama na gusto mo. Hindi ka naming iistorbohin.”"Dad, hindi ako interesado.""Action movie na lang! Gusto mo diba ng mga bakbakan?"Inis naman na pinatay ni Hillary ang TV. "Dad, wala akong ganang manood ng mga palabas ngayon at pwede po ba ibalik mo muna ang sasakyan ko. Kailangan kong mag-practice magmaneho. Kung hindi, mawawala ang surprise ko pagbalik ng asawa ko."Nagpakita ng pag-aalala si Mr. Joaquin. "Nag-aalala ako na baka makapatay ka habang nagmamaneho.""Aba, hindi naman ako gano’n kasama."Sa huli, ayaw pa rin pumayag ni Mr. Joaquin."Ganito nalang Dad, bibigyan kita ng sampung pritong buntot ng hipon."Napasinghal si Mr. Joaquin, "Akala mo mabibili mo ako sa pagkain?""Sige na po, Dad. Pramis libre ko ‘yan lahat!”"Hay naku, Hillary!”Inangat ni Hillary ang limang daliri, "Ililibre din kita ng barbecue, isang spicy hotpot