Chapter 12

Chapter 12

Nagising si Anastacia na masakit pa rin ang bawat sulok ng kanyang katawan.

“Mabuti naman at nagising ka na.”

Boses ‘yon ni Kaya, kahit nanlalabo ‘to sa kanyang paningin saglit ay kilalang-kilala naman niya ‘to.

“Kaya,” nangiti siya. Nag-aalala siya nang husto rito dahil bigla ‘tong hindi bumalik sa kanilang silid. Ang sabi lamang sa kanya ay may ipinagagawa rito ang Master Ezekiel nila.

“Paano pala ‘ko nakarating dito?” Nabigla si Anastacia at napabangon.

Napaigik siya sa sakit ng kanyang likuran.

Nagtaka rin siya sa basang bimpo na bumagsak mula sa kanyang noo.

“Huwag ka munang kumilos baka mabinat ka. Isang linggo ka ng walang malay.”

Nag-aalala si Kaya dahil sa biglaan niyang pagkilos.

“M-may nangyari sa ‘min ng Young Master?” Pagkokompirma ni Anastacia.

Tumango si Kaya. “Hindi naman ‘yon nakapagtataka dahil palagi kayong magkasama. Ikaw ang kasama niya nang mag first heat siya. Pero masuwerte ka na nabuhay ka dahil iba ang lakas ng mga bampira kapag nasa kanilang first year heat.”

“Kumusta na siya? Maayos lang ba ang Young Master? Nasugatan o nasaktan ba siya? Maraming gamit ang nasira, baka nagkaroon siya ng sugat o—”

“Huminahon ka nga,” ani Kaya na natatawa. “Iba ang katawan ng bampira sa ‘tin. Kung sa pagbalibag niya ay nagkapasa-pasa ka, sila ay wala lamang ‘yon. Alam ko ay nagkagalos lamang siya. At nasa heat pa rin siya ngayon kaya hindi mo siya puwedeng lapitan.”

Nayakap ni Anastacia ang sarili. Totoo ay nasaktan siya sa maraming pagkakataon pero alam niyang sa bawat pagkakataong ‘yon nagpipigil si King. Hindi ‘to nagpapadala nang husto sa nararamdaman.

“Kailangan mong magpagaling, magpahinga at magpalakas. Ikaw ang kasama niya sa lugar ng mga Pureblood Vampire, kung hindi mo siya masasamahan doon ay hahanap ang magulang niya ng ibang ipapareha sa kanya at hindi mo ‘yon gusto hindi ba?”

Namula si Anastacia. Sa totoo lamang ay marami nang nakakaramdam na may gusto talaga siya sa Young Master nila. Hindi niya rin alam kung paano itatanggi, para bang kapag may nagtanong no’n o humuli sa kanya ay mapapaamin talaga kaagad siya, kung hindi man ay mahahalata siya kaagad ng mga ito dahil pamumulahan siya.

“Ikukuha kita ng makakain.”

Tumango-tango si Anastacia. “Salamat, Kaya.”

Napatitig siya kay Kaya kaya napansin niya ang leeg nito na may magkasunurang pasa na tila kinagat.

Nakapa ni Anastacia ang sariling leeg. May nakapa rin siyang ganoon ang dating. Nang makaalis si Kaya ay kinumpirma niya ‘yon sa salamin na nakuha niya sa tabing mesa.

“Bakit si Kaya ay may—”

“Gising ka na pala,” si Estella ‘yon nang magbukas ng pintuan.

Naibaba naman ni Anastacia ang salamin.

“K-kagigising ko lang.”

“Nasabi na ba sa ‘yo ni Kaya na hindi ka puwedeng lumapit ngayon sa Young Master?”

Tumango naman si Anastacia. Nalulungkot siya na hindi niya ‘to mapupuntahan.

“At naiintindihan mo naman ‘yon?”

Tumango uli si Anastacia.

“Mabuti naman, lalo ngayon, mas mapanganib kung lalapit ka sa kanya. Baka iyon pa ang ikamatay mo.”

“H-hindi naman ako papatayin ng Young M—”

“Hindi ka niya papatayin kung wala ‘yong nararamdaman niyang heat. Bukod do’n sa heat pa niya, nagiging ganap ng bampira ang katawan niya kaya maging ang dugo mo ay magiging mabango na sa kanya. Hindi siya nakakapag-isip ng maayos ngayon dahil sa nararamdaman niya.”

Naiintindihan naman ‘yon ni Anastacia. Pero umaasa siyang masamahan niya si King sa ganoong pakiramdam nito.

“Maraming babae ang pumapasok sa silid niya at mga bampira ‘yon. Mas kaya nila ang lakas ng kalahi nila.”

Sa narinig ni Anastacia ay pinanlamigan siya.

“Ano naman ang sinasabi mo kay Anastacia? Baka mabinat ‘yan.” Si Kaya ‘yon dala ang tray ng mainit na sopas at tubig.

“Baka lang gusto niyang magpakabayani at puntahan ang Young Master, kaya sinabi ko na sa kanya na maraming babaeng bampira ang pumapasok sa silid niya para pawiin ang nararamdaman niya.”

Maging si Kaya ay nabigla sa sinabi ni Estella.

“Estella!” saway ni Kaya.

Nabigla ang dalawa nang makitang nagbabagsakan ang luha ni Anastacia.

Kaagad binaba ni Kaya ang dala-dala sa mesa at naupo sa gilid ng kama.

“Anastacia—”

“O-okay lang ako, n-napuwing lang ako.”

“Hindi mo naman kailangan maging ma-drama, ang s*x ay pangkaraniwang bagay sa mga bampira. Parang pagkain lamang nila ang pagiging normal no’n. At hindi mo kayang maging sapat sa katulad nila.” Tumalikod na si Estella at lumabas ng silid.

Napahinga naman nang malalim si Kaya. Alam niyang nag-aalala lamang si Estella kay Anastacia pero ang paraan nito ng pananalita ay makakasakit lalo kay Anastacia na may pagka-balat-sibuyas.

“Binibiro ka lamang ni Estella—”

“Naiintindihan ko naman na mangyayari ‘yon,” ani Anastacia. Pero hindi pa rin matigil ang kanyang luha.

“Mahal na mahal mo talaga ang Young Master, ‘no?”

Tumango si Anastacia. “Siya ang buhay ko, kung mawawala siya ikamamatay ko nga,” anito.

“Paano kung dumating ang panahon na kailangan mo siyang pakawalan? O maging babae ka na lamang niya? Mag-asawa siya ng katulad niya at maiwanan katulad ng ibang babae na nagkaedad—”

“Madalas ko na ‘yang isipin at isa lamang ang nakukuha kong sagot. Masasaktan ako. Pero hindi ako ang babaeng maaari siyang samahan habang-buhay niya kaya iyong pansamantalang kaya niya ‘kong mahalin, kukunin ko na ‘yong oportunidad.” Ngumiti si Anastacia. “Pero lolokohin ko ang sarili ko kung sasabihin kong hindi ako natatakot, natatakot din ako sobra.”

Nangiti si Kaya.

“Uulitin ko, hindi totoo ang sinabi ni Estella.”

Napatitig dito si Anastacia. Iniangat ni Kaya ang sopas at iniabot sa kanya.

“Tumanggi ang Young Master sa ibang babae, hindi nagpapapasok ng babae sa kanyang silid. Mas lamang ang galit niya kapag may pumapasok sa kanyang silid. Sa ngayon, naroon siya sa taas kung saan mga Butlers ang nagsisilbi sa kanya.”

Hindi alam ni Anastacia kung matutuwa siya lalo at alam niyang nahihirapan ‘to. Naranasan niya at nakita ang nangyayaring kakaiba rito habang nasa heat, ano pa ngayon na nag-iisa ‘to?

“Kumusta na siya?”

Parang gusto na kaagad tumayo ni Anastacia at puntahan ‘to.

“Ganoon pa rin, isang linggo pa siyang magkakagano’n sa tantiya nila. Pero maaaring tumagal din daw lalo at wala nga siyang kapareha sa panahon na ‘to. May doctor din sila, lalo at ang nagiging singil kapag walang kapareha ang katulad nila sa first heat ay ang pagbabago ng kanilang mood. Maaari ‘yon makaapekto sa magiging ugali niya lalo at mas madalas siyang galit dahil sa frustration.”

Tumayo na si Kaya.

“Ubusin mo na ‘yan, marami pa ‘kong gagawin. Magpahinga ka na lamang muna.”

**

Sinunod ni Anastacia ang bilin ni Kaya na hindi puntahan si King. Nagpalakas siya sa pamamagitan ng pagkain at pagpapaaraw sa umaga. Ginawa niya ‘yon sa loob ng magakakasunod na araw. Naging maayos naman ang kanyang kalagayan. Walang gabi na gusto niyang puntahan si King. Pero natatakot siyang mas mapalala ang nararamdaman nito.

Tutulong sana sa si Anastacia sa kusina pero natigilan siya nang makitang nag-uusap sa pasilyo si Calixto at Apostola.

“Hindi pa rin bumubuti ang kalagayan niya. Nag-aaalala ang doctor dahil mas nagiging mahirap na siyang kausapin.”

Napailing si Apostola.

“Iyon ang mahirap talaga sa first heat.”

“Mahirap dahil baka maapektuhan no’n ang ugali niya pagkatapos. Hindi nagsasarili ang katulad nilang bampira, mababang-gawain ‘yon para sa kanila. Kung sana ay nagagawa man niya lang ‘yon para maibsan ang nararamdaman niya.”

Sa naririnig ay nag-alala nang husto si Anastacia.

“Ilang beses namin siyang inalok ng babae baka magbago ang isip niya pero lalo lang siyang nagagalit. Para ngang hindi na rin siya nakakakilala,” sabi ni Calixto.

“Sinbukan ninyo na bang tao ang ialok sa kanya?” tanong ni Apostola.

Umiling si Calixto.

“Hindi pa sa ngayon, pero mukhang nagbabalak na ang mag-asawa na tao ang ibigay sa kanya. Pero mapanganib ‘yon para sa tao.”

“Baka mamatay ang taong ‘yon lalo at mas marahas na siya.” Napapailing si Apostola.

Hindi na nakinig pa si Anastacia at kaagad siyang umiba ng daanan. Kahit kinakabahan sa madilim na pasilyo patungo sa isang daanan na bihirang madaanan ay naglakas loob siya.

Doon lamang may tiyansa na walang makapansin sa kanya.

Muntik na siyang mapasigaw nang mabunggo siya. Nakahinga siya nang maluwag nang malamang hindi ‘yon tao kundi isa lamang baluting palamuti.

Nang marating niya ang daaanan na pang-isahan lamang ay kaagad ng umakyat si Anastacia.

Tiniis niya ang pagtitindigan ng balahibo. Madilim din. Parang kahit anong tagal, hindi makaka-adjust ang kanyang mga mata.

Binilisan niya ang pag-akyat dahil mas lumalaki lamang ang takot niya habang nagtatagal siya. Para rin kasing nabibingi ang kanyang pakiramdam.

Nang makaakyat siya’y kaagad siyang nakahinga ng maluwag.

Marami sa mga Butler ang Half-Vampire kaya maaaring malaman kaagad ng mga ‘to na naroon siya. Mabuti na lamang ay mayroon siyang safety collar para hindi maamoy ng mga ‘to. Pero kung ang pamilya Bezarius, madali kaagad matutukoy ng mga ‘to na naroon siya. Kaya umaasa siyang wala ang mag-asawa.

Panigurado rin na sa silid na pinaglalagyan sa Young Master nila ay hindi nito siya mararamdaman. Iyon ang safe room ng mga bampira. Doon, hindi naririnig ng mga ‘to ang ingay sa labas. Doon kinulong si King dahil maaari ‘tong makapatay sakaling makarinig ‘to ng ingay lalo sa estado nito ngayon.

 Wala gaanong nagbabantay katulad ng inaasahan niya.

Madalas ang ganito ay lihim ng pamilya kaya mga tiwalang Butler lamang ang mga naroon.

Napasandal si Anastacia nang makita si Calixto. Nagkasunuran pala sila. Mabuti at hindi siya nito napansin.

Pumalakpak si Calixto.

“Palitan na, paakyatin ninyo na ang kasunod ninyong grupo.”

Tumungo ang mga Butlers dito bago nagbabaan sa kabilang daanan.

Hihinga sana si Anastacia nang malalim pero natigil ‘yon nang makita niyang nasa harapan niya na si Calixto. Kumabog nang husto ang kanyang dibdib sa takot.

“Anong ginagawa mo rito?” nanunukat ang tanong nito.

“G-gusto ko lang malaman ang k-kalagayan—”

“Narinig mo na kami ni Apostola, hindi ba?”

Nakagat ni Anastacia ang ibabang labi. “Pero lalo akong nag-alala.”

“Hindi ka niya puwedeng makita.”

“Pero gusto ko siyang tulungan!”

“Paano kung mapatay ka niya?”

“Kesa naman iba ang masaktan niya—”

“Mas pipiliin niyang iba ang masaktan kaysa ikaw.”

“Pero hindi ako matatahimik kung ‘di ko siya natutulungan.” Nagbagsakan ang mga luha ni Anastacia.

“Sumunod ka sa ‘kin, ipakikita ko sa ‘ yo ang kalagayan niya.”

Nabigla man ay sumunod pa rin dito si Anastacia.

Imbis na sa pintuan ay tumungo ‘to sa isang painting. Iniatras nito ‘yon at may pinindot na red button.

Bumukas ang batong bahagi no’n at tumambad kay Anastacia ang babasaging harang. Dahil do’n nakita niya ang silid kung nasaan si King.

“Dito kami nagpapadala ng impormasyon sa kanya.”

Hinahanap ng mata ni Anastacia si King. May kadiliman ang silid. Sa bahagi ng kama kung nasaan malapit ang maliit na pulang liwanag ng lampshade ay wala ito.

Maging si Calixto ay hinanap ‘to. Dahil maliit lamang ang salamin na 12inches lamang ang bawat sulok kaya nahirapan silang aninagin ‘to sa malaking silid.

“Young Master.”

Nabigla si Anastacia nang makitang nasa baba ‘to ng kama, nakasandal sa pader at kagat-kagat ang sariling braso na duguan.

Nabigla rin si Calixto.

“Doktor! Doktor!” sunod-sunod na sabi ni Anastacia sa pagkabigla.

Maging si Calixto ay naramdaman ang sense of urgency ng pangyayari kaya naiwanan nito si Anastacia.

“Young Mater, Young Master!” Hindi alam ni Anastacia paano siya nito maririnig dahil may password na hinihingi ang screen para marinig siya sa loob. Tap siya nang tap pero puro lamang ‘yon ‘Enter the Right Code’ .

“Mas dumarami ang dugo nito sa lapag at mas natakot siya nang makita ang matulis nitong kuko na nakalagay sa sarili nitong leeg at mukhang i-scratch nito ang sarili.

Napatakbo si Anastacia sa takot. Kaagad siyang pumunta sa pintuan. Pagpihit niya no’n nabigla siya na hindi ‘yon locked. Lakas loob niya ‘yong tinulak. Napakabigat na pintuan. Pero sa tindi siguro nang kanyang takot ay naitulak niya ‘yon hanggang makapasok siya.

Humihingal si Anastacia nang magsara ang pintuan at nasa loob na siya.

Nabigla siya nang magkatitigan sila ni King na pulang-pula ang mga mat ana tila nagbabaga sa dilim.