51

Ilang segundo muna kaming nagtitigan bago ko siya nakitaan ng reaksiyon. Ang dating mga mata na puno ng simpatiya ay napalitan ng pagkabigla at pagkamangha na kalaunan ay naging larawan ng isang taong animo ay pinagsakluban ng langit at lupa.

His face turned pale, his palms formed into fists, and his eyes burned in tears.

"What did you say?" he whispered while piercing me with his red eyes.

"Nagkaanak tayo."

Kumurap ito ng ilang beses na parang pinoproseso pa rin ang narinig. Yumuko ito at sinapo ang ulo. Nang mag-angat ito ng mukha sa akin ay muntikan na akong mapaatras dahil sa kakaibang lamig na nagmumula rito.

Yanig pa rin ang mukha na mabilis itong tumayo at naglakad papunta sa akin. He gently held my face in his cold hands and asked again in a trembling voice.

"We have a child, Karina?"

Dahan-dahan akong tumango.

"Had is a better term. We had a son, Cholo."

"W-What?"

I blinked the tears away.

"E-Errol. Our little boy's name is Errol. He's almost two years old. He's very bubb