Chapter 04

Tazanna POV

I shut my eyes and I sighed. I don't understand kung ano nga ba ang kinagagalit ko.

"What are you doing here? Wala ka bang pasok?" Napatingin ako kay Vaughn na papalapit sa akin. Kasalukuyan akong nasa field since mamaya pa naman ang pasok ko.

"M-meron." Nahihiya kong sagot bago ayusin ang buhok kong medyo nililipad ng hangin kanina.

"Then, what are you doing here?" Kunot noo niyang tanong. Paniguradong magsusumbong na naman ito kay Kuya Lawrence. Hindi ba dapat nasa hospital din siya?

"Hindi ba dapat sa 'yo ko itatanong iyan?" Tamad kong sagot bago muling pinagmasdan ang field. May Soccer game ngayon kaya medyo maingay sa paligid.

"Nag-away na naman ba kayo?" Hindi na ako nagtaka nang umupo siya sa tabi ko.

"H-hindi naman. Nagpapahangin lang-"

"Do you really love him?" Nagtataka naman akong napatingin dito. Maliit lang naman ang pagitan naming dalawa. Mabilis akong nag-iwas nang tingin nang mahuli siyang nakatitig sa akin.

"O-of course." Hindi ko alam bakit nautal ako. Hindi naman ako masasaktan kung hindi ko mahal si Kaizer e.

"O baka gusto mo lang patunayan na tama ang desisyon mo?" Mas lalo akong naguluhan sa sinabi niya.

"Ano ba ang sinasabi mo?" Hindi ko maitago ang inis na nararamdaman ko. Sinasabi niya bang mali ang nararamdaman ko kay Kaizer?

"You don't love him, Tazanna, iyon ang nakikita ko." Nababaliw na ba siya?

"Hindi siya gusto ng mga kapatid mo, pero dahil gusto mong patunayan na nagbago siya, pinipilit mong manatili kahit wala ka naman na talagang nararamdaman--"

"Ano ba ang alam mo?" Inis kong tanong.

"Sa pagkakaalam ko, Bestfriend kalang naman ni Kuya--"

"Tazanna! Kanina ka pa namin hinihanap." Pareho kaming napatingin sa mga pinsan ko na papalapit sa amin.

Kiana, Sylvanna, Sybella and Syxiantall.

"What are you doing here, Doc?" Tanong ni Bella kay Vaughn nang tuluyan silang makalapit sa amin.

Inalalayan akong tumayo ni Syxiantall  habang naghihintay nang sagot kay Vaughn.

"Don't tell me... Pinapunta ka nanaman ni tito?" Si Sylvanna na seryosong nakatitig kay Vaughn.

"Yeah?" Tumayo siya nang nakapamulsa at muling tumitig sa akin.

"I see? Busy ka ba? Sabay kana sa aming kumain--"

"Hindi na. Paalis na rin ako." Pilit ba napangiti si Sylvanna.

Alam namin kung gaano niya kagusto si Vaughn. Well, He is the ideal boyfriend every teenage girl could dream of. Sinong babae ang hindi magkakagusto sa kanya? He's smart, kind and a family oriented man.

"I see... Take care."

"I will. Thanks." Sagot nito bago humakbang paalis.

"Ayos kalang ba?" Tanong ko kay Sylvannna na malungkot na nakatanaw kay Vaughn. Ang hirap sigurong magmahal nang palihim.

"Let's go. Nagugutom na ako." Mabilis niyang sagot bago nangunang maglakad.

"Ayos lang iyan, Kayth, she's not in a mood. I guess?" Nakangiting umakbay sa akin si Syxiantall habang nag-uusap naman si Bella at Kiana.

I sighed.

Gusto kong bumalik sa panahong sobrang ayos pa kaming dalawa ni Sylvanna. She's my bestfriend, nagbago lang ata ang lahat nang maging kami ni Kaizer.

Maybe, Vaughn is right? What if may gusto lang akong patunayan? Pero hindi e, alam kong mahal ko si Kaizer.

Napabuntong-hininga nalang ako nang mapansing nasa Canteen na kami. Actually may Canteen and Cafeteria sa school pero mas gusto namin sa canteen since nakikita namin iyong view sa labas.

Maganda at tahimik sa Cafeteria since doon madalas kumakain ang ibang college students. Hindi ko rin alam kung bakit magkaiba e, ang maganda lang naman doon sa cafeteria ay hindi muna kailangan pang pumila. Sila na ang magdadala nang food and etc.

"Are you okay?" Hindi ko inaasahang tanong ni Sylvanna. Sina Kiana, Xiantall and Bella ang pumila kay kaming dalawa lang ang nandito sa table.

"Oo." Simula nang maging kami ni Kaizer. Parang ang hirap na para sa akin na kausapin siya. I don't know her reason. Malayong magkagusto naman siya Kaizer, dahil mahirap abutin ang standard ni Sylvanna. She's a Dean's lister kaya hindi talaga siya mahilig sa mga kagaya ni Kaizer.

"I see.. balita ko wala na daw kayo ni Kaizer? Why?" Seryoso niyang tanong.

"Our relationship is not healthy a-anymore."

"Wala namang bago doon, Tazanna.. pero kung saan ka masaya, doon din kami." Magsasalita pa sana ako nang bigla siyang tumayo.

"Kukuha muna ako ng drinks." Paalam niya nang makasalubong niya sina Kiana na may mga dalang pagkain.

"Nag-away na naman kayo?" Tanong ni Kiana nang tuluyang mapalapit sa akin. Ganoon din si Xiantall at Bella na mabilis na umupo sa tabi ko.

"Hindi. Nagtanong siya kung ayos lang ako." Tumaas naman ang kilay ni Bella. Alam nilang tatlo kung paano nag-iba ang ugali ni Sylvanna. Para kaming magkapatid dati na hindi mapaghiwalay. Laging sabay matulog at minsan sa bahay siya natutulog para sabay rin kaming papasok kinabukasan.

Ganoon talaga minsan ang buhay, magigising nalang tayo na iba na ang trato sa atin ng mga taong mahahalaga sa atin.

"Why? Wala namang mali sa tanong niya." Natatawa kong sagot.

"Hindi ka naman matitiis nun, siguro cold lang siya pero kapag malungkot ka, hindi siya mawawala sa tabi mo, Tazanna." Tumango lang ako bilang pagsang-ayon sa sinabi ni Xiantall.

Iniba nalang nila ang usapan nang papalapit na si Sylvanna. Tahimik lang itong naupo at nagsimula nang kumain.

Hindi ko maiwasang hindi mapatitig sa kanya. Siguro kung nakinig ako sa kanya, hindi siya magiging gan'to sa akin. Pero alam ko naman na balang araw magiging ayos din ang lahat. Babalik din kami sa dati kapag nakuha na naming intindihan ang isa't isa.

"Oo nga pala, Kayth, nasabi na ba ni Kuya Ellison sa 'yo yung sleepover natin this weekend?" Tanong ni Bella.

"Kanina lang niya sinabi." Nagtawanan naman sila sa naging sagot ko. Alam kasi nila kung gaano makakalimutin ang mga kuya ko. May mga kuya rin naman sina Bella at Sylvanna dito pero, madalas sila nina kuya Ellison ang magkakasama.

"Sasama ka naman, hindi ba?" Nahihiya kong tanong kay Sylvanna.

"Why not? Ayos lang din kung ayaw mo--"

"Ha? Namiss lang kitang kasama." Mabilis kong sagot.

"Alam kong kailangan mo kami ngayon, Tazanna." Nakangiti niyang sagot.

"Kumain kana." Doon ko lang napansin na malapit na pala silang matapos sa kinakain nila.

Magsasalita pa sana ako nang bigla kaming napasulyap sa ingay ng mga kalalakihan.

Kaizer....

Mabilis akong nag-iwas nang tingin nang mapansing nakatitig din siya sa akin. Masaya ang mga kasama niya, halatang inaasar siya dahil masyado siyang seryoso.

Ang bilis naman atang kumalat na wala na kami.

"Una na kami. See you later." Naguguluhan akong napasulyap sa mga kasama ko nang bigla itong magsitayuan.

"Ha? Hindi pa ako tapos--"

"Tazanna.." Natigilan ako nang bigla kong maramdaman na nasa likod ko na pala si Kaizer.

"Take care of her, Kaizer." May pagbabanta sa boses ni Sylvanna bago tuluyang tumalikod sa amin.

"Can we talk--"

"Wala na tayong dapat pag-usapan, Kaizer." Mabilis kong putol sa sasabihin niya. Wala naman talaga akong sasabihin sa sakanya.

"Tazanna."

"May pasok pa ako--"

"Umiiwas ka ba?" Pigil niya sa akin.

"Kung iyon ang pagkakaintindi mo." Deretso akong tumitig sa kanya.

"Why are you doing this?!" Kunot noo akong napatitig sa kanya nang bigla niya akong pagtaasan nang boses.

"Hindi ba dapat ako ang magtanong niyan? Ilang oras akong naghintay sa 'yo kagabi. Tapos malalaman ko lang na nasa bar ka? Maiintindihan ko pa 'yong kasama mo ang mga kaibigan mo, Kaizer. Pero 'yong naririnig ko lang naman na may kasama kang babae--"

"I'm sorry.."

"Sorry dahil nasasaktan muna ako o dahil hindi mo mapanindigan ang salitang magbabago kana, Kaizer?" Naiiyak kong tanong. Alam kong pinagtitinginan na kaming dalawa. Nasa canteen kami at naiinis ako sa kanya. Ayaw ko iyong kakausapin niya ako kung kailan madaming nakikinig at nakakakita.

"Hindi kita maintindihan, Kaizer, gusto kong pakawalan ka p-pero.." Biglang bumuhos ang luhang kanina ko pa pinipigilan nang bigla niya akong yakapin.

"I’m sorry for making you feel unhappy." Kumalas ito nang yakap sa akin.

"I'm sorry for making you sad and for hurting you at the same time, Love." Emosyonal siyang tumitig sa akin habang patuloy pa rin pinupunusan ang luha sa mga mata ko.

"I know you are mad at me right now. I hate seeing you cry.. but, please.... give us a chance to fix this, Tazanna." Natigilan akong napatitig sa kanya.

"I'm sorry and I love you." Mariin akong napapikit nang halikan niya ako sa noo. Rinig ko ang ingay sa paligid ko. Mga kasamahan niya na sumisigaw nang 'comeback.' Naramdaman ko nalang ang mahigpit niyang yakap sa akin.

"I love you, Tazanna."

------------

To be continued...