* Warning mature content*
Rhexyl's P.O.V
Pagkatapos kong masuot ang thick black glasses, kinuha ko ang lumang bag na ginagamit ko. Hinablot ko ang mga libro na lagi kong dala papuntang school. After checking my self again, lumabas na ako ng kwarto.
"Ya, alis na po ako." magalang kong paalam.
Tumingin siya sa'kin.
"Aalis ka na? Mag-almusal ka na muna." sabini yaya.
Lumapit ako sa mesa, everything is prepared for my breakfast. Napangiti ako, makakatanggi pa ba ako. Umupo ako at agad ng nagsimulang kumain.
"Late ka na iha, anong oras ka ba natulog kagabi?" wika ni yaya.
"Maaga pa po sa maaga," sagot ko.
Wala naman silang magagaw. Gusto ko late akong papasok para wala akong makita, o makasalubong na bully. Gusto ko tahimik ang pagpasok ko.
Tumayo na ako dahil tapos na akong mag-almusal.
"Punta na po ako." paalam ko kay yaya.
Tumango siya bilang sagot, kalaunan ay ngumiti siya.
"Mag-iingat ka, mag-iwas sa gulo." paalala niya.
Sumimangot ako, umiiwas na nga, e.
Pagkalabas ko sa gate. Ibinaba ko ang skateboard, sumakay dito saka umalis na.
Huminto ako sa tapat ng University, sa bulok na school na pinapasukan ko. Wala naman akong choice kundi ang pagtsagaan ito. Hindi ako mayaman para maging choosy pa. Dalawang taon na lang ay magtatapos na rin ako sa kolehiyo.
Bitbit ang skateboard, lumapit ako sa gate para pumasok na pero --
"Hep! Hep! Iha, sino ka? Studyante ka ba dito?" tanong niya.
Humarap ako kay manong guard, tiningnan ko siya ng may pagkabagot.
"Ikaw na naman! Jusko, ikaw lang pala. Late ka na nga, ganyan pa ang suot mo." inis niyang sabi.
Tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa.
"Paalala ko lang saiyo, iha. School ang pinupuntahan mo hindi tambayan. Nasaan ang I.D mo?" tanong niya habang salubong ang mga kilay niya.
Binuksan ko ang bag ko, hinalungkat ko ang loob searching for the i.d. Hindi ko siya agad nakita, kasi dala ko lahat ng basura ng bahay este kung ano-anong anik-anik ang nasa loob ng bag ko.
"Ano na? Dala mo ba? Aba'y! kapag wala ka pa ring dala hindi kita pahihintulutan na pumasok." lintanya niya kunti na lang talaga bubuga na siya ng apoy, pulang-pula na ang mukha sa inis.
"Alam mo bang, marami ka ng nalabag na rules, malapit ka ng ma-expelled sa paaralang ito." dagdag niya.
Mula ng pumasok ako sa paaralang ito, walang araw na wala akong naririnig na mga reklamo. Madalas na napupuna nila ang kasuotan ko. Ano bang mali sa suot ko? Naka-suot lang ako ng maluwag na t-shirt na hanggang tuhod, rip jeans na maluwag, naka-rubber shoes na color black, nakasumbrero, tapos naka black eyeglasses. Damit pa rin naman ito. Bumuga siya ng apoy, kapag pumasok akong naka-swimsuit.
Isa pa, dito ako komportable. Sobrang iksi ng palda ng uniform nila hanggang hita ang haba. 'Yung iba naman kinapos na yata sa tela, kita na kasi ang bagay na 'di dapat makita ng mga kalalakihan.
Pasok sa tenga labas sa kabila na lang ang ginawa ko sa sinabi ni manong guard.
Napakamot ako sa noo habang naghahanap ng I.d ko.
"Sa lahat ng studyante dito, ikaw lang ang hindi sumusunod sa patakaran ng paaralan." patuloy na lintanya ni manong guard.
Wala naman kasing kwenta 'yun.
"Pasensya na po, wala akong dalang I.d." mahina at may paggalang kong sabi.
Dala ko naman sadyang tinatamad lang akong ilabas at i-suot.
Umusok ang kanyang tenga sa inis, medyo may katandaan na siya. Lagi siyang high blood sa tuwing ako na ang papasok. Kaya minsan, humahanap ako ng ibang malulusutan. Baka kasi maheart-attack siya, ako pa sisihin.
"Late ka na nga, nakasuot ka pa ng pangtambay sa kanto, wala ka pang I.d. Naku, talaga!" nagtitimpi niyang sabi.
Kumamot lang ako sa ulo, maaga na akong papasok para sa last subject ko.
"Dyan ka lang, wag kang aalis." wika ni manong guard.
Masunurin ako, kaya tumango ako sa kanya. Naiiling siyang pumasok sa loob ng guard post niya. Magre-report lang siya, e.
Maya lang, lumapit siyang muli sa'kin.
"Ang sabi ng adviser mo, bumunot ka na muna ng damo dyan sa tabi-tabi." sabi ni manong guard
Tumingin siya sa gawi ng flag pole.
"Doon! sa tabi ng flag pole. 'Dun ka magbunot ng damo." utos niya.
Wala naman akong magawa, lumakad ako papuntang flag pole para makapag-bunot na ng damo. Kahit mainit, sinimulan ko na ang pagbubunot.
Hindi na 'to bago sa'kin, araw-araw ko ba naman 'tong ginagawa. Nalibot ko na ang boung campus sa pagbubunot ng damo, malinis na nga ang boung lugar. tsk! Ang babaw ng parusa nila, pagbubunot ng damo? Highschool lang?
Habang abala ako sa pagbubunot ng mga ligaw na damo. Nakarinig akong nagtitiling babae, napalingon ako sa kanya.
"May patay! Tulong, may mga patay po." sigaw niya.
Aligaga siya, sa itsura niya para siyang nakakita ng multo. Muntik pa siyang mapatid dahil sa pagkataranta niya.
Napalingon ako sa guard post. Nakita kong lumabas si manong guard. Lumapit sa kanya ang nag-titiling babae, naalarma siya.
Maya lang, lumabas na rin ang ibang mga teacher maging ang dean. Kahit malayo ako, nakikita kong namumutla ang babae. Nababasa ko ang buka ng kanyang bibig.
Sumunod ang ulo ko sa direksyon ng pinuntahan nila, kasama ang babae. Papunta silang back school. May mga studyante ring tumakbo sa gawing 'yun. Since curious rin ako, iniwan ko ang ginagawa ko, tumakbo ako papunta sa lugar na pinagkakaguluhan nila.
Umiwas ako sa isang babaeng nagtatakbo papa-alis, kalaunan sumuka na siya.
Rinig ko ang pagsinghapan nila. Ang ilan ding mga studyante ay sumusuka na rin. Kumunot ang noo ko, ano bang meron?
"Tumawag kayo ng pulis! Dalian niyo!" sigaw at tarantang sabi ng isang guro.
Lumapit pa ako pero pinigilan ako ng isa pang teacher, humakbang ako palayo sa kanya.
"Wag ka ng tumuloy, hindi mo gugustuhin pang makita ito." seryoso niyang sabi.
Hindi ako nakinig sa kanya, dumiretso pa rin ako. Nagulat ako sa nakita ko, mga patay. Ang brutal ng pumatay sa kanila.
"Jusko, sino ang walangyang gumawa nito sa kanila? Bakit ganito katindi?" rinig kong sabi ng isang professor.
Anim silang patay sa tingin ko studyante rin sila dito, dahil suot nila ang uniform ng university.
Napalunok ako sa nakikita ko, ang buong back school ay walang ibang makikita kundi kulay pula. Nagkalat ang kanilang dugo, ang parte ng kanilang katawan ay hiwalay sa katawan nila, ang braso, binti at ulo nila ay hindi mawari kong sino ang tunay na nagmamay-ari nito. May nakita rin akong mga daliri, mata, laslas ang leeg, ang ilan sa kanila mulat pa ang mga mata.
Hindi ko nakayanan kaya umatras ako, sumuka rin ako sa tabi. Parang chinap-chop sila, grabe ang pumatay sa kanila. Sino kaya siya? wala naman siyang puso, ng mahimasmasan ako sa pagsusuka, tumayo ako ng maayos.
Dumating na ang mga pulis, kaagad silang kumilos.
"Lumayo kayong lahat, 'wag kayong hahawak ng kahit ano." police officer na pinagtutulukan kaming maka-alis sa crime scene.
Hindi ako nakinig sa kanya, dumiretso pa rin ako. Nagulat ako sa nakita ko, mga patay. Ang brutal ng pumatay sa kanila."Jusko, sino ang walangyang gumawa nito sa kanila? Bakit ganito katindi?" rinig kong sabi ng isang professor.Anim silang patay sa tingin ko studyante rin sila dito, dahil suot nila ang uniform ng university.Napalunok ako sa nakikita ko, ang buong back school ay walang ibang makikita kundi kulay pula. Nagkalat ang kanilang dugo, ang parte ng kanilang katawan ay hiwalay sa katawan nila, ang braso, binti at ulo nila ay hindi mawari kong sino ang tunay na nagmamay-ari nito. May nakita rin akong mga daliri, mata, laslas ang leeg, ang ilan sa kanila mulat pa ang mga mata.Hindi ko nakayanan kaya umatras ako, sumuka rin ako sa tabi. Parang chinap-chop sila, grabe ang pumatay sa kanila. Sino kaya siya? wala naman siyang puso, ng m
She hate me, disgust me. Ang tingin niya sa'kin ay isang patapon, basura, alipin, walang kwenta, walang silbi, mahina, lampa, pangit, walang class, punching bag, at stress reliever. That's who I am to her, but to me she's still my mother.Muli akong napabuntong-hininga, ginawa ko na lang ang dapat kong gagawin.Kinabukasan Maaga akong gumising, ayaw ko mang pumasok ng maaga pero ayaw kong maabutan sila. Maglalakad na lang ako papuntang school.Pagkababa ko, nakita kong aligagang nagpupunas ng sahig si Yaya."I'm sorry po, ipagtitimpla na lang po kita ulit." hinging paumanhin ni yaya.Nanatili akong nakatayo, pinagmamasdan lang sila. Pumasok sa kusina si yaya, napadako ang tingin ko sa dalawa. Si dad ay nagbabasa lang ng newspaper habang si Mom, kita mo sa mukha niya ang sobrang inis.
* Warning: *Thirdperson's P.O.VKalalabas niya lang galing bathroom, kakatapos niya lang maligo. Sakto ring tumunog ang cellphone niya. Lumingon siya sa gawi nito habang pinapatuyo ng tuwalya ang buhok niya. Lumapit na siya rito ng hindi ito tumitigil sa pagtunog, sinagot niya ang tawag."What is it?" malamig niyang tanong."Hey! wala bang hello muna? or hi! kamusta na?" tugon sa kanya ng kabilang linya."Mas malamig ka pa sa klima dito, e." may himig na pagtatampo na saad nito.Naimagine niya rin na nakanguso ito ngayon. She rolled her eyes."Tsk! Why are you calling me? Don't call me if you don't have any news to tell." sabi niya sa malamig pa ring tuno."Ito naman, oh. Masyado ka talagang ano! Di ba pwedeng namimiss lang kita?"
Rhexyl's P.O.VMaagang akong bumangon sa higaan, pumasok sa bathroom at bangag na napatitig sa salamin. Nitong mga nakaraang araw na lumipas ay lagi akong umaalis ng maaga sa bahay, to avoid my parents.Bumuntong-hininga ako, isang panibagong at nakakabagot na araw na naman.Agad naman akong nakapag-ayos ng sarili, when everything is done. Binuksan ko ang pinto, sumilip muna bago tuluyang lumabas. Marahan akong bumaba ng hagdan, nag-iingat na huwag makagawa ng ingay para di magising ang demonyo este si mom.Bukas na ang ilaw pagdating ko sa baba, tip toe akong lumakad papalabas pero nahinto ako sa gitna ng may marinig ako. Napalingon ako sa bukas na TV."May natagpuang patay dito sa palikong daan. Ayon sa imbestigasyon, nawalan ng preno ang sasakyan dahilan para ito'y malakas na sumalpok sa malaking puno." saad ng reporterPinakita nito ang nasa
"Ayaw mo? Okay, madali naman akong kausap. Dar!" sambit ni feeling reyna.Nakangiting asong kumilos 'yong tinawag na Dar. Hahampasin na sana siya pero agad ng dinilaan ni girl ang sapatos ni feeling reyna.Napangiwi naman ako. Uto- uto! Ngumisi naman siya sa ginawa ng babae. Tuwang-tuwa siya sa ginagawang paglinis ng sapatos niyang halatang dinumihan, gamit ang dila ni ate girl nilinis niya ang mga ito.Tumingin si feeling reyna sa isa sa kasama niyang lalaki. Tumango na may pinahihiwatig. Nanlaki ang mata ko sa sunod na ginawa nito. Binaril nito ang babae sa ulo. Kumalat ang dugo nito sa sahig.Sa gulat ko, nakalikha ako ng ingay na ikinalingon nila. Sh*t! Tumalikod na ako at kumaripas ng takbo. Dali-dali akong umakyat ng hagdan. Lalo ko pang binilisan ang pagtakbo, narinig ko ang mga hakbang nilang papalapit sa'kin. Putcha! Hinahabol pa ako.Malalaking hakbang ang ginawa
Mrs. Villaruel P.O.V After calming my students about false alarm, I did talk to Ms. Rhexyl Salvez. I was indeed harsh to her, but what she did is unforgivable.I never saw here wearing school uniform, always late. Maraming professor ang nagrereklamo sa kanya, ayaw nila itong tanggapin dahil lagi lamang siyang tulog sa klase. Maging ang exams and quizzes niya ay mga bagsak lahat.Pinagbigyan ko na siya 'nung una pa lang. Pero ngayon, hindi na pwede. Napabuntong hininga na lang ako. Being dean is really a stressful.Napa-angat ako ng tingin para tingnan kung sino ang pumasok ng hindi kumakatok."Hey! Friend, miss me?" she asked."Rhena?" gulat kong sabi."What's with your face? Para kang nakakita ng multo, and look at your face. You look awful, an
Rhexyl's P.O.VMarahan kong iminulat ang mga mata ko. Bumaling ako sa bandang kanan ko. Muli akong napapikit dahil nabigla ang paningin ko sa sikat ng araw. Itinaas ko ang kanang kamay ko para matakpan ang liwanag.Nang maka-adjust ang paningin ko, inilibot mo ang paningin ko sa lugar kung nasaan ako.Nasa sariling kwarto na ako? Paano ako napunta dito?Bumangon ako, napadaing ako. Pakiramdam ko parang may nakapatong na sampung hallowblocks sa batok sa bigat at sakit. Marahan kong itinabingi ang leeg ko, kanan at kaliwa.Marahan kong hinaplos ang leeg ko. Naalala ko kung bakit masasakit ang katawan ko.Tsk! Kahit anong iwas ko talaga, lumalapit pa rin sila.Tumayo ako at umalis ng kama. Pinatunog ko ang katawan ko, at na
Thirdperson's P.O.VSabay na lumisan ang sampung sasakyan, ang susundo sa mga bagong mag-aaral. Kanya-kanya silang lugar na pupuntahan.Pagkatapos nilang masundo ang kanilang susunduin ay muli silang nagtagpo-tagpo, at sabay-sabay nilang tinungo ang kanilang paroroonan.Hindi nakikita ng mga nasa loob ng sasakyan ang kanilang dinaraanan kaya naman mas pinili nilang libangin ang kanilang mga sarili.Maraming oras ang kanilang gugugulin, marating lang ang University of Der Mord. Ito ay isang marangyang paaralan at napakakilalang unibersidad. Ang paaralang hinahangaan ng lahat ngunit iilan lamang ang pinapalad, at pinahihintulutan na makapasok. Mapapatalon ka sa tuwa kapag sinewerte kang makapasok.Anim na oras ang lumipas bago nila narating ang malaking tarangkahan ng University. Ito ay mataas at malaki. Kulay itim, tingkad na tingkad ang tatlong letrang nakaukit dito. Nakal