ความเข้าใจ [END]

39

หลังฟื้นและรู้ว่าตนเองอาจจะกลับมาเดินไม่ได้อีกแล้วไมเนอร์ก็อาละวาดจนห้องพักวีไอพีแทบแตก โดนให้ยาคลายเครียดไปไม่รู้กี่รอบกว่าเขาจะหยุดอาละวาด เขารับไม่ได้ที่ตนเองต้องนั่ง ๆ นอน ๆ อยู่แบบนี้ อีกทั้งก่อนหน้านี้เขาเพิ่งจะถูกรถชนจนตาบอด

ไมเนอร์เอาแต่ถามซ้ำ ๆ ว่าเป็นเพราะตนเองเลวกับลูกกับเมียใช่ไหมจึงได้มีสภาพแบบนี้ คนเป็นแม่เมื่อเห็นว่าลูกมีสภาพเช่นไรก็ได้แต่โทษตนเอง ร้องไห้จนเป็นลมล้มพับไปหลายรอบ

"ไมค์ แกเป็นยังไงบ้าง" เมื่อเห็นว่าไมเนอร์ขยับเปลือกตาเบา ๆ คนเป็นพี่ชายจึงเดินเข้าไปชิดเตียงคนไข้ ก่อนจะถามพร้อมแตะบ่าของคนที่นอนอยู่ คนเจ็บเงยหน้ามองแล้วหลบสายตาไปอีกฟากของเตียง เขาประสบอุบัติเหตุอีกครั้งเดินไม่ได้จนต้องมาเป็นภาระคนอื่น

"ยังไม่ตาย แต่ตายไปคงดีกว่า"

"อย่าพูดอะไรโง่ ๆ นึกถึงแม่บ้างถ้าแกตายแม่แกจะอยู่ยังไง ไหนจะลูกแกอีกสองคน"

"รินไม่ยอมกลับมาแกจะให้ฉันไปยุ่งกับลูกอีกได้ยังไง" ไมเนอร์ถามเสียงแข็ง อยู่ ๆ น้ำตาก็ไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ เขาไม่เหลืออะไรแล้วจริง ๆ ทั