เข้าสู่ระบบThanks a bunch for reading! Your comments always make my day. Hope you’re having an amazing one too~ 🌸🫶
“AM I REALLY PREGNANT?”Para makasigurado, nagbihis si Czarina at tahimik na umalis ng bahay na siyang napansin pa rin ni Cassidy. Kuryos si Cassidy kung saan papunta si Czarina, pero ang nagawa niya lang ay lapitan si Damion at magsumbong.“Damion, nakita ni Rose na umalis ng bahay si Miss Zari…”PAGKALABAS NG SUBDIVISION, agad na nagtungo si Czarina sa pinakamalapit na pharmacy saka bumili ng dalawang pregnancy test. Nag-aalanganin pa siyang bumili noong una, pero kailangan niyang makasigurado. Napansin niya rin ang gamot para sa t’yan kaya kumuha rin siya ng dalawa.Pagkauwi niya, nakita niyang nag-aabang si Damion sa kanya. Malamig ang mga titig maging ang boses na nagtanong, “Saan ka galing?”Itaas ni Czarina ang kahon ng gamot. “Masama ang tiyan ko. Bumili lang ako ng kailangan.”Pero sa bulsa niya, mahigpit ang pagkakahawak niya sa pregnancy test na nakatago. Mabuti na lang ay naisipan niyang bumili ng gamot para sa pananakit ng t’yan para may maipakita siya kung sakaling tata
“IS SHE PREGNANT?”Namutla si Cassidy at tahimik na iniling ang ulo. “No, it can’t be. I must confirm it first.”Agad niya itong tinakpan ng drama, kinagat ang labi, at humarap kay Damion.“Damion,” aniya may halong pag-iyak, “tingnan mo naman si Czarina. Ayaw niya talaga akong alagaan. Kapag wala ka, kung anu-ano ang pinagsasabi niya sa’kin.”Natigilan si Damion at tiningnan siya nang malamig. “What exactly did she said?”Hindi inaasahan ni Cassidy na hihingan siya ng detalye. Sandaling nag-panic, pero mabilis din siyang nakabuo ng kasinungalingan.“Tinawag niya akong slut,” mahina niyang sabi, kunwaring nanginginig. “Sabi niya nagmamaganda lang ako, at maghihiganti raw siya sa lahat ng ginawa ko. Ang dami pa niyang sinabi. Kahapon nga, pinaghugas ko lang siya ng dalawang underwear ko, grabe na ang ugali niya—para bang may utang ako sa kanya ng milyon. Damion… sobrang nahihirapan na ako.”Lumalim ang lamig ng mata ni Damion—at naniwala siya agad. Sa mga nakaraang araw na puro panlaba
HABANG NAGSASAMPAY si Rose, nasaksihan niya ang pagbagsak ni Czarina. Agad niya itong tinulungan at dinala sa loob. Nagising si Czarina, humingi ng tubig, at nang maibigay, nagpasalamat agad. Sinubukan niyang tumayo para umakyat at magpahinga, ngunit nanginginig ang binti at nanginghina pa rin. Nag-alala si Rose at tinulungan siyang makaakyat sa itaas, kitang-kita pa rin ang panghihina niya.“Miss Zari, e kung pupunta na po tayo sa ospital?” Umiling si Czarina. “Hindi na, Rose. Magpapahinga lang ako.”Czarina slept the whole afternoon until night.Sa hapag-kainan, napansin ni Damion ang pagkawala niya. “Where’s Czarina?” tanong niya, may halong pag-aalala.Habang umiinom ng sopas, bahagyang nakaramdam ng guilt si Cassidy kaya mabilis siyang nagsalita, “Baka galit pa siya. Inutusan ko siyang labhan mga damit ko kanina. Kung kaya ko lang sana, ako na. Pero ayun, nagalit ata—ni hindi bumaba para tanghalian.”Naniwala si Damion, pero nang marinig na hindi kumain si Czarina buong araw, ma
“…I BET HE’D LIVE A MISERABLE LIFE… KNOWING YOU’RE HIS MOTHER.”Bawat salita ay parang kutsilyo ay tumatarak sa dibdib ni Cassidy.Namutla ito, nanginginig, halos matumba. Totoo—may ilang gabi na ring sinusundan siya ng imaheng bata sa panaginip, nakatingin sa kanya na parang nanghuhusga.Nang makita iyon ni Czarina, gumaan ang dibdib niya.Pero bago siya makagalaw, napansin ni Cassidy si Damion sa likuran ni Czarina. Mabilis itong nagpakawala ng luha, nanginginig ang boses: “Miss Zari… how could you? Alam mong sobra na ang pinagdadaanan ko… bakit mo ako ginaganito? Ginawa mo talaga on purpose, ’di ba?”Nang lumingon si Czarina—tumama agad ang tingin niya sa malamig, nagtatakang mga mata ni Damion.At doon niya na-realize—nahulog na naman siya sa bitag ni Cassidy.“Cassy, don’t cry,” mahinahon nitong sabi habang hinihimas ang likod nito. “Masama sa mata mo.”Sumubsob si Cassidy sa leeg niya, humahagulgol. “Damion… ayaw talaga akong tigilan ni Miss Zari… Alam niyang wala na ang anak ko
“THEN… WILL YOU LET HER TAKE CARE OF ME? BILANG PARUSA SA KANYA?” Nanginginig ang boses ni Cassidy, pero kita ang matinding galit sa mga mata.Natigilan si Damion, in resolved to this issue, he reluctantly agreed on Cassidy’s suggestion. Kahit ayaw dahil alam niyang hindi magkasundo ang dalawa, pero wala na siyang magawa.Pag-uwi ni Damion kinabukasan, nadatnan niyang nakaupo si Czarina sa sofa, tahimik na nakatanaw sa maliwanag na umagang para bang hinahanap ang kapayapaang hindi niya mahanap.Pero agad iyong gumuho nang marinig niya ang malamig na boses sa likuran.Nanigas si Czarina. Dahan-dahan siyang tumingin, hindi makapaniwala. “Anong sabi mo? Damion, hindi ako nag-summa cum laude para maging tagapag-alaga ng tao. At hindi ko gagawin ang gusto niyo—lalo na’t wala akong kasalanan.”Alam niyang ang pag-aalaga kay Cassidy ay parang pag-amin sa kasalanan. At hinding-hindi niya iyon gagawin.Tila wala namang nabago sa ekspresyon ni Damion. “You have no right to refuse. You killed Ca
“GINAWA NA NAMIN ANG LAHAT. THE CHILD… CANNOT BE SAVED. PERO LIGTAS ANG INA.”Pagkarinig niyon, walang bakas ng lungkot sa mukha ni Damion—ni pagsisisi. Sa halip, may bahagyang ginhawa, parang ang pagkawala ng bata ay sagabal lang na natanggal sa pagitan niya at Czarina. Nagalit siya sa sarili sa naramdaman niya… pero hindi niya maikakailang hindi siya nagkaroon ng kahit anong pagmamahal sa batang dinadala ni Cassidy.Pagpasok niya sa ward, gising na si Cassidy, tahimik na umiiyak. Nang makita siya, tuluyang ngumawa ito.“Damion… we lost our child… everything’s gone…”Naramdaman ni Damion ang kurot ng awa. Pinahid niya ang luha nito, mahinang bulong, “Don’t cry. You can have another child. Ang importante—ligtas ka.”“My child…” humagulgol si Cassidy, mahigpit na kumapit sa kamay niya, parang nalulunod na naghahanap ng masasandalan.Hindi alam ni Damion kung paano siya patatahanin, kaya pinunasan na lang niya ang luha nito.Then Cassidy’s grief twisted into hatred. “Damion, you must st







