กองถ่าย เพียงสายลมที่รักคุณ ซึ่งเป็นกองถ่ายของลีโอซองพระเอกรุ่นพี่ของซองแทฮยองและซองซอนซานางเอกที่สวยที่สุดในเกาหลี ซึ่งนางเอกสาวคนนี้มีผู้ชายรูปหล่ออย่าง ซองแทฮยอง แอบปลื้มและติดตามผลงานของเธอมานาน และอีกหนึ่งคนแฮอันเพื่อนของซองแทฮยอง
ณ วันที่อากาศที่อบอุ่นในกองถ่าย เพียงสายลมที่รักคุณ ในช่วงที่กำลังพักกองถ่าย ได้มีรถกาแฟที่ถูกส่งมาสนับสนุนทีมงานภายในกองถ่าย โดยที่เขาส่งรถกาแฟมมาแล้วนั้น ยังคงมีชายหนุ่มเดินถือกล่องเค้กที่ซื้อมาโดยเฉพาะไว้ให้คนพิเศษของเขา ชายหนุ่มเดินมาทักรุ่นพี่จีโอซองและเพื่อนรักของเขา
“สวัสดีครับรุ่นพี่ วันนี้ผมเอา coffer truck มาสนับสนุนกองถ่ายครับ”
“ดีมากเลยๆ ฉันกำลังหิวพอดีเลย” เสียงฝีเท้าก้าวเดินเข้ามา “ อ้าวนายมาพอดีเลย เดี่ยวฉันจะพาไปทักทายผู้กำกับ”
“ครับพี่” ตอบอย่างง่ายๆและสั้นๆ รุ่นพี่พาชายหนุ่มไปหาผู้กำกับแล้วทักทาย “ฉันพานายไปหาผู้กำกับแล้ว นายมีอะไรอีกมั้ย”
“รุ่นพี่พาผมไปหาคนคนหนึ่งได้มั้ย” ชายหนุ่มสองคนมองหน้าอย่างรู้กัน ส่วนคนถามนั้น ก็รอคำตอบ ใจชายหนุ่มเต้นแรงแบบไม่เป็นจังหวะ
“ได้สิ เดี๋ยวฉันพาไป” พอชายหนุ่มได้คำตอบที่ออกมาจากปากรุ่นพี่ทำให้ชายหนุ่มยิ้มอย่างมีความสุขที่จะได้เจอบุคคลที่อยากเจอมานาน ๆ ทั้งสองหนุ่มเดินไปที่รถตู้แต่งตัวของของหญิงสาวๆ
เมื่อถึงที่หมาย มีสไตลิสต์ที่แต่งหน้าทำผมให้หญิงสาวนั้น เดินลงมาจากรถพอดี ลีโอซองและชายหนุ่มก้มหัวทักทายสไตลิสต์คนนั้น รุ่นพี่ของชายหนุ่ม เคาะกระจกรถเบา
“ก๊อก ก๊อก สวัสดีคนสวย”
“สวัสดีค่ะ มาทำอะไรตรงนี้ค่ะ เฮียลี หญิงสาวลุกออกมาจากหน้ากระจกแต่งหน้า หญิงสาวคนสวยคนนั้นคือ ซองซอนซา นั่นเอง
“วันนี้ฉันมีคนจะมาแนะนำให้เธอรู้จัก ใครคนนึงล่ะ”
“ใครหรือคะ” หญิงสาวถามอกมาด้วยความสงสัยๆ สักพักชายหนุ่มสุดหล่อหน้าหวานที่ซ่อนอยู่ข่างหลังเฮียลีก็เปิดเผยตัวเองออกมาพร้อมในมือนั้นมีถุงอาหารอยู่ ๆ “สวัสดีฮะรุ่นพี่ ซองซอนซา ผมซองแทฮยองฮะ”
เธอกล่าวทักทายรับทั้งรอยยิ้มและเชิญทั้งสองให้ขั้นมาที่รถ “สวัสดีค่ะคุณซองแทฮยอง เชิญเข้ามาในรถก่อนค่ะ”
“รุ่นพี่ฮะ นี่กาแฟกับขนมของรุ่นพี่ฮะ ผมสั่งให้รุ่นพี่เป็นพิเศษเลยนะฮะ”
ชายหนุ่มยื่นถุงกาแฟกับขนมที่ตนเองถือมาให้หญิงสาวแอบปลื้มอยู่ และหญิงสาวก็ยื่นมือไปรับถุงที่ชายหนุ่มเตรียมมาให้ ทำให้มือของทั้งคู่ได้สัมผัสกันเป็นครั้งแรก สายตาของทั้งคู่สบตากันอย่างไม่ได้ตั้งใจ หญิงสาวกล่าวขอบคุณ
“ขอบคุณนะคะคุณซองแทฮยอง” และแล้วก็มีเสียงแทรกขึ้นมา “ แฮะแฮ่ม ๆ นี่มีแต่ของคโยเหรอ แล้วของฉันล่ะ”
“ของรุ่นพี่ก็อยู่ที่รถไงครับ”
“สองมาตรฐานเห็นๆเลยนะนายเนี้ยๆ” หญิงสาวเห็นทั้งสองคนต่อล้อต่อเถียงกัน ก็เลยหลุดขำออกมาๆ
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ” ชายหนุ่มเห็นหญิงสาวที่หัวเราะชอบใจก็เผลอหลุดออกมาด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มว่า
“น่ารักจัง ว่าที่เจ้าสาวของผม” ทำให้ลีโอซองที่ยืนอยู่ข้างๆ ต้องเอาศอกสะกิตเบาๆ หญิงสาวได้ยินอะไรแว่วๆเลยหันกลับไปถาม
“เมื่อกี้คุณซองแทฮยองว่ายังไงนะคะ”
“อ่อ! เปล่าครับ เปล่าไม่มีอะไรครับ” แก้ตัวไปทั้ง ๆที่ใบหน้ายิ้มปลื้ม ก่อนที่จะมีเสียงเรียกหญิงสาวจากสไตลิสต์ที่เดินออกไปมาบอกว่าคโยชิกับลีโอซอง เตรียมตัวเข้าฉากได้แล้วค่ะ
“ฉันต้องไปเข้าฉากแล้วนะนาย”
“ฉันก็เช่นกันค่ะ ว่าแต่ซองแทฮยอง ว่างมั้ยค่ะ ถ้าว่างก็ไปดูเราสองคนถ่ายซีรีย์ก็ได้นะคะ” ชายหนุ่มดีใจที่เธอเอ่ยชวนให้ไปดูฉากที่เธอกำลังจะแสดง ชายหนุ่มรับปากไปแบบไม่คิด
“ว่างฮะ ผมว่าง”
ณ หน้าเซตฉากละคร
นักแสดงทั้งหลายก็ต่อบทและแสดงบทบาทของตัวเอง ชายหนุ่มคนเดินที่ถูกเอ่ยชวนให้อยู่ดูการแสดง ก็ยืนชมการแสดงอย่างตั้งใจ จริง ๆแล้วชายหนุ่มไม่สนใจสิ่งแวดล้อมรอบข้างเลย สนใจเพียงหญิงสาวที่ชายหนุ่มแอบปลื้มอยู่นั้นเอง จนเพื่อนสนิทของชายหนุ่มอย่างอีแฮอันเห็นอาการของชายหนุ่มว่าอาการหนักเอาการ เลยเดินเข้ามาหาชายหนุ่ม แล้วเอามือสะกิดชายหนุ่มเบาๆ
“นี่ๆ ถ้าจะจ้องขนาดนี้ เอากลับไปนอนดูที่บ้านมั้ย” ชายหนุ่มตอบไปแบบใจลอย
“เอากลับบ้านได้เหรอๆ”
“เฮ้ย ๆ นี่จะเหม่อไปถึงเมื่อไร”
"ฉันปล่าวเหม่อสักหน่อย"
"เหรอ! ไม่เหม่อเลยจริง ๆ เรียกตั้งนานไม่ได้ยิน"
" เรื่องของฉันเถอะน่าๆ" ชายหนุ่มพูดกับแฮอันคนสนิม
ชายร่างสูงมากอย่างอีแฮอันเลยมีเสนอให้กับชายหนุ่มๆ
"ฉันไปบอกรุ่นพี่ให้มั้ย ว่านายแอบปลื้มรุ่นพี่ แถมนายยังมีโปรสเตอร์รูปรุ่นพี่ติดไว้ที่ผนังห้องนอนนายด้วย จะให้ฉันบอกมั้ย ฉันช่วยได้นะ" ทั้งสองคุยกัน แต่ชายหนุ่มนั้น กลัวคนอื่น ๆในกองจะมาได้ยินเขา เลยบอกแฮอันว่า
"ไม่ต้องเลย นายรู้เยอะ นายห้ามบอกใครเด็ดขาดเลยนะ" แฮอันก็พยักหน้าเป็นการรับ ก่อนจะพูดออกมาว่า
"งั้นฉันเชิญให้นายจ้องนางฟ้าคนสวยไปนาน ๆเลย ถ้านายอยากได้รุ่นพี่มาครองจริง ๆ นายต้องจีบดิ" และแฮอันเดินออกไปจากตรงนั้น ทำให้ชายหนุ่มคิดหนักกันเลยทีเดียว ชายหนุ่มคิดในใจ ’จะทำยังไงดีนะที่จะได้เจอรุ่นพี่อีกครั้ง’พอชายหนุ่มคิดอะไรได้บางอย่าง และเป็นเวลาเดียวที่ลีโอซองและซองซอนซา ถ่ายเสร็จพอดี ลีโอซองเดินมาหารุ่นน้องอย่างซองแทฮยอง ส่วนนางฟ้าคนสวยเดินตามหลังมา รุ่นพี่ของชายหนุ่มเอ่ยทัก
"นายยังอยู่อีกเหรอ ฉันคิดว่านายกลับไปแล้วซะอีก"
“ผมรักคุณนะ” สิ้นเสียงบอกรักแสนหวานของชายหนุ่ม ริมฝีปากบางอันอวบอิ่มที่แค่งแค่งด้วยลิปสติกสีชมพูระเรื่อถูกริมฝีปากหนาของชายหนุ่มจูบซับความอ่อนหวานและนุ่มละมุน เพื่อส่งความรู้สึกทั้งหมดให้หญิงสาวคนรัก ริมฝีปากอันหอมหวานจนทำให้ชายหนุ่มอยากจะกลืนกินบุคคลตรงหน้า ชายหนุ่มค่อย ๆ เรียกร้องให้เธอตอบรับเขาอย่างช้า ๆ ซองซอนซาตอบสนองความอ่อนโยนของชายหนุ่ม เขาค่อยๆมอบจุมพิตแสนหวานล้ำให้กับหญิงสาวอีกครั้ง บทเพลงรักอันแสนหวานที่ทั้งสองขับกล่อมยามราตรีก่อนจะปล่อยใจให้บทเพลงแห่งรักดำเนินต่อไปตามที่ใจปรารถนาที่มอบให้กันและกันรุ่งอรุณยามเช้ากับบรรยากาศที่เย็นสบายกำลังดี แสงแดดอ่อนๆที่ส่องแสงเข้ามาภายในห้องนอนอันกว้างขวางที่อบอวนไปด้วยความรัก มีสองร่างยังคงนอนกอดกันด้วยความรัก อากาศที่เย็นลงทำให้ทำให้คนที่อยู่ในอ้อมกอดของซองแทฮยองขยับซุกใบหน้าเข้ากับอกแกร่งของเขาราวกับหาความอบอุ่นจากอากาศภายนอกที่หนาวเหน็บ ชายหนุ่มยังคงมองการกระทำราวกับเด็กน้อยที่ต้องการความอบอุ่นจึงพลอยยิ้มออกมา“อื้ออออ…” เสียงครางอู้อี้อยู่ในลำคอของคนที่อยู่ในอ้อมอกของเขา เมื่อชายหนุ่มกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น ซองซอนซาที่หลับใหล ค่อ
Epilogue ตอนจบที่ 1ณ มหานครนิวยอร์ก คอนโดหรูในเมืองแมนแฮสตันใจกลางมหานครยามค่ำคืนที่แสนโรแมนติกของฮันรยูสตาร์หนุ่มสาวผู้ที่โด่งดังที่สุดในเวลานี้ ทั้งคู่ได้กลับมาที่นี่อีกครั้ง ทั้งสองเลือกที่จะเดินทางมาก่อนเพื่อนของพวกเขา เพราะชายหนุ่มอยากใช้เวลาอยู่กับคนที่เขารักให้คุ้มค่าและมากที่สุด เมื่อถึงห้องพักหหลังจากไปดินเนอร์ใต้แสงเทียนกันสองคน หญิงสาวจึงถามชายหนุ่ม“ทำไมเราไม่มาพร้อมคนอื่น ๆ ล่ะคะ”“ผมอยากใช้เวลาอยู่กับคุณให้มากที่สุด โดยมีแค่คุณกับผม”“แล้วมีคนอื่นอยู่ด้วย จะเป็นยังไงคะ”หญิงสาวแสร้งถามชายหนุ่มด้วยน้ำเสียงอ้อนคลอเคลีย“ถ้ามีคนอื่น อย่างเช่นน้องสาวคุณอยู่ด้วย ผมคงไม่ได้สวีทกับคุณแบบนี้หรอก รายนั้นน่ะชอบขัดตลอด”“เขาแค่หวงฉันก็แค่นั้นเอง”“ทั้งทั้งที่ผมเป็นแฟนคนเนี่ยนะ” ชายหนุ่มยังคงพูดไปและสวมกอดหญิงสาวจากด้านหลัง จมูกโด่งของเขาสูดกลิ่นหอมจากกายของเธอ ก่อนที่จะพาเธอไปตรงหน้าต่างที่มองเห็นบรรยากาศในค่ำคืนที่แสนโรแมนติกที่ไม่มีวันหลับไหล“คุณดูนั่นสิ” หญิงสาวยิ้มออกมาด้วยความปลื้มเมื่อเธอเห็นบรรยากาศรอบนอก“ฉันซื้อที่นี่ไว้ เอาไว้พักผ่อนกับน้องและเพื่อนๆ ฉันไม่เคยเปิดม่า
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด“จูบเลย จูบเลย จุบเลย” เสียงเชียร์จากคนในงานต่างเห็นด้วยที่ซูมินตะโกนออกมาแบบนั้น หญิงสาวมองค้อน ๆ ไปทางกองเชียร์ที่ต่างสนุกสนานกับการแกล้งเธอ ชายหนุ่มก้มหน้าเข้าไปไกล้ใบหน้าของหญิงสาวยิ่งทำให้เสียงเชียร์ดังมากขึ้น“นี่หยุดเลยนะ กองเชียร์ทั้งหลาย แทฮยองเขาไม่ทำตามที่พวกเธอบอกหรอก……” ไวกว่าคำพูดของหญิงสาวก็จมูกโด่งของชายหนุ่มจรดลงบนแก้มนุ่มนิ่มของหญิงสาวเป็นที่เรียบร้อย“เขาไม่จูบ….แต่หอมแก้ม…..อืม ๆ ก็ยังดีนะ” เสียงล้อเลียนของเดมีดังขึ้น“นี่คุณ เล่นอะไรของคุณเนี่ย” หญิงสาวตีไปที่ไหล่ของเขา“ก็ของขวัญคุณไง” ชายหนุ่มยิ้มกรุ้มกริ่มให้กับหญิงสาว หญิงสาวได้แต่มองค้อนๆใส่เขา“แทฮยอง นี่มันงานวันเกิดของรุ่นพี่ซอนซาจังนะ มันต้องมีอะไรมากกว่าหอมแก้มสิ” เสียงอีแฮอันดังขึ้นมาทันทีเมื่อซองแทฮยองพูดจบ“ใช่มันต่องมีมากกว่านี้นะ” ทุกคนต่างเห็นด้วยกับอีแฮอันซองแทฮยองหันกลับมามองหน้าเจ้าของวันเกิดอย่างมีเลศนัย“หยุดเลยทุกคน….ไม่ต้องเลยนะ เรามากินเค้กกันดีกว่า” เจ้าของวันเกิดเอ่ยอย่างหาทางออกให้กับตนเอง“จริงด้วย เรามากินกันเถอะ” ผู้จัดการส่วนตัวของหญิงสาวเอ่ย ๆ“ป้าปาร
หนึ่งสัปดาห์หลังจากงานแฟนมีตติ้งของหญิงสาว ถ้วยซุปสาหร่ายร้อน ๆถูกจัดวางไว้บนโต๊ะ ซุปสาหร่าย มักจะทานกันที่บ้านในวันเกิดของสมาชิกในครอบในมื้อแรกของวัน อาหารในมื้อเช้านี้ แม่ของหญิงสาวเป็นคนจัดเตรียมให้กับเจ้าของวันเกิด“วันนี้มีอะไรทานบ้างคะแม่”“ซุปสาหร่ายร้อน ๆ สำหรับเจ้าของวันเกิดจ๊ะ”“ขอบคุณนะคะแม่ ที่คอยดูแลหนูมาโดยตลอด”“เรามาทานข้าวกันดีกว่า วันนี้จะได้เป็นวันที่ดีและมีความสุขตลอดทั้งวัน”“ค่ะแม่” หญิงสาวรับคำด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม“แล้วน้องล่ะ”“ยังไม่ตื่นมั้งคะแม่ ช่วงนี้ยัยตัวแสบตื่นสาย”“อะไรกันคะ มาว่าน้องตื่นสายได้ยังไง น้องตื่นตั้งนานแล้ว” คนที่ถูกเอ่ยถึงตอบกลับพี่สาวอย่างร่าเริง“นึกว่าจะไม่ตื่นซะแล้ว”“ไม่ตื่นได้ยังไง วันสำคัญของพี่สาวตัวเองทั้งคน” วันนี้เป็นวันที่ครอบครัวของหญิงสาวได้อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาในเวลายามเช้านี้โดยมี เจ้าของวันเกิดอย่างตัวหญิงสาว แม่ของเธอ และน้องสาวสุดที่รัก อาหารมื้อนี้เป็นอะไรที่เธอชอบและโปรดปราณที่สุด โดยเฉพาะอาหารที่แม่ของเธอทำ“เมื่อไรจะแต่งานสักทีนะซอนซาจัง” เจ้าของวันเกิดได้ยินคำถามถึงกับสำลักซุปที่กำลังทานอยู่“คุณแม่พ
ซองแทฮยองขอบคุณทุกคนที่มาให้กำลังใจซองซอนซาในงานนี้ทั้งแฟนคลับในประเทศและต่างประเทศที่สนับสนุนพวกเขามาโดยตลอด ซองแทฮยองและยูโฮอินหมดหน้าที่มาเป็นแขกรับเชิญพิเศษให้กับหญิงสาวในครั้งนี้แล้ว ซองแทฮยองเข้าไปสวมกอดซองซอนซา ก่อนที่จะเดินไปยืนดูหญิงสาวอยู่ข้างเวทีในระหว่าหญิงสาวอ่านจดหมายที่เธอเขียนถึงแฟนคลับที่รักเธอทุกคนจนเธอร้องไห้ออกมา ไม่นางซองแทฮยองวิ่งออกมาพร้อมกระดาษทิชชู่ใน่มื่อสะกิดให้หญิงสาวรับก่อนที่จะเดินกลับไปยืนในที่เดิมในครั้งแรกงานในครั้งนี้ทำให้เธอมีความสุขมากที่ได้ร่วมเวทีกับคนที่เธอรัก น้องชายคนสนิท และได้เห็นรอยยิ้มแฟนๆที่รักและรอคอยเธอมาตลอด ซองแทฮยองที่ยืนมองคนรักอย่างเป็นห่วง “เฮ้อออ วิ่งเร็วกว่าสตาฟ์ที่จัดไว้อีกนะคะ” สไตลิสส์คนสนิทของหญิงสาวเอ่ยแซว “ผมห่วงแฟนผมนิครับพี่จี” “เข้าใจว่าห่วง นี่ก็ไกล้จะจบงานแล้วนิ” “ใช่ครับ เอ่อ แล้วคนที่วิ่งดูความเรียบร้อยของงานตั้งแต่เมื่อคืนไปไหนแล้วครับ” “โน่นไง” ชี้ไปยังโซฟาสีสะอาดนวลตามีร่างของคนที่ถามหานอนคอพับคออ่อนอย่างหมดสะภาพภายในห้องนั่งเล่นที่ตกแต่งอย่าง
ฮันรยูสตาร์หนุ่มสาวเดินลงจากเวทีอีกทางหนึ่ง ชายหนุ่มหยิบรางวัลจากมือหญิงสาวมาถือเองก่อนที่จะส่งรางวัลในมือให้กับผู้จักการส่วนตัวและเดินทางกลับ ซองซอนซาเดินอย่างรวดเร็วนำหน้าชายหนุ่ม เพราะเธออยากกลับบ้านไปพักผ่อน โดยมีทีมการ์ดและผู้จัดการของชายหนุ่มเดินตามหลังไปที่รถด้วย ซองแทฮยองเว้นระยะการเดินห่างหญิงสาวเมื่อเห็นทีมนักขาวอยู่เบื้องหน้า เมื่อหลบพ้นจากนักข่าวแล้วชายหนุ่มได้อ้อมไปขึ้นรถคันเดียวเดิมนั้น ก่อนที่จะให้ การ์ดและผู้จัดการส่วนตัวของซองแทฮยองไปนั่งรถของเขาอีกคันเพื่อตบตานักข่าวไกล้เวลาวงานแฟนมีตติ้งเข้ามาทุกที ทุกคนต่างมารวมตัวกันที่บริษัท AUP ต้นสังกัดของฮันรยูสาว เพื่อเตรียมงานแฟนมีตติ้งครบรอบ 20 ปีของเธอ ซองแทฮยองเป็นคนที่คอยให้คำปรึกษากับหญิงสาวในเรื่องต่างๆและคอยช่วยประสานงานกับทีมงานให้หญิงสาวกับแฟนมีตครั้งแรกนี้ เธอรู้สึกตื่นเต้นและประหม่าเป็นอย่างมาก หญิงสาวเตรียมเรื่องราวมากมายไว้พูดคุยกับแฟนๆของเธอ ของขวัญสุดพิเศษที่เธอตั้งใจจัดเตรียมไว้ให้ รวมถึงแขกรับเชิญคนพิเศษอย่างยูโฮอิน น้องชายคนสนิท และ ซองแทฮยองพระเอกคู่ขวัญและยังเป็นคนรักของเธออีก เกินความคาดหมายกับงานในครั