“ผมรักคุณนะ” สิ้นเสียงบอกรักแสนหวานของชายหนุ่ม ริมฝีปากบางอันอวบอิ่มที่แค่งแค่งด้วยลิปสติกสีชมพูระเรื่อถูกริมฝีปากหนาของชายหนุ่มจูบซับความอ่อนหวานและนุ่มละมุน เพื่อส่งความรู้สึกทั้งหมดให้หญิงสาวคนรัก ริมฝีปากอันหอมหวานจนทำให้ชายหนุ่มอยากจะกลืนกินบุคคลตรงหน้า ชายหนุ่มค่อย ๆ เรียกร้องให้เธอตอบรับเขาอย่างช้า ๆ ซองซอนซาตอบสนองความอ่อนโยนของชายหนุ่ม เขาค่อยๆมอบจุมพิตแสนหวานล้ำให้กับหญิงสาวอีกครั้ง บทเพลงรักอันแสนหวานที่ทั้งสองขับกล่อมยามราตรีก่อนจะปล่อยใจให้บทเพลงแห่งรักดำเนินต่อไปตามที่ใจปรารถนาที่มอบให้กันและกันรุ่งอรุณยามเช้ากับบรรยากาศที่เย็นสบายกำลังดี แสงแดดอ่อนๆที่ส่องแสงเข้ามาภายในห้องนอนอันกว้างขวางที่อบอวนไปด้วยความรัก มีสองร่างยังคงนอนกอดกันด้วยความรัก อากาศที่เย็นลงทำให้ทำให้คนที่อยู่ในอ้อมกอดของซองแทฮยองขยับซุกใบหน้าเข้ากับอกแกร่งของเขาราวกับหาความอบอุ่นจากอากาศภายนอกที่หนาวเหน็บ ชายหนุ่มยังคงมองการกระทำราวกับเด็กน้อยที่ต้องการความอบอุ่นจึงพลอยยิ้มออกมา“อื้ออออ…” เสียงครางอู้อี้อยู่ในลำคอของคนที่อยู่ในอ้อมอกของเขา เมื่อชายหนุ่มกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น ซองซอนซาที่หลับใหล ค่อ
Epilogue ตอนจบที่ 1ณ มหานครนิวยอร์ก คอนโดหรูในเมืองแมนแฮสตันใจกลางมหานครยามค่ำคืนที่แสนโรแมนติกของฮันรยูสตาร์หนุ่มสาวผู้ที่โด่งดังที่สุดในเวลานี้ ทั้งคู่ได้กลับมาที่นี่อีกครั้ง ทั้งสองเลือกที่จะเดินทางมาก่อนเพื่อนของพวกเขา เพราะชายหนุ่มอยากใช้เวลาอยู่กับคนที่เขารักให้คุ้มค่าและมากที่สุด เมื่อถึงห้องพักหหลังจากไปดินเนอร์ใต้แสงเทียนกันสองคน หญิงสาวจึงถามชายหนุ่ม“ทำไมเราไม่มาพร้อมคนอื่น ๆ ล่ะคะ”“ผมอยากใช้เวลาอยู่กับคุณให้มากที่สุด โดยมีแค่คุณกับผม”“แล้วมีคนอื่นอยู่ด้วย จะเป็นยังไงคะ”หญิงสาวแสร้งถามชายหนุ่มด้วยน้ำเสียงอ้อนคลอเคลีย“ถ้ามีคนอื่น อย่างเช่นน้องสาวคุณอยู่ด้วย ผมคงไม่ได้สวีทกับคุณแบบนี้หรอก รายนั้นน่ะชอบขัดตลอด”“เขาแค่หวงฉันก็แค่นั้นเอง”“ทั้งทั้งที่ผมเป็นแฟนคนเนี่ยนะ” ชายหนุ่มยังคงพูดไปและสวมกอดหญิงสาวจากด้านหลัง จมูกโด่งของเขาสูดกลิ่นหอมจากกายของเธอ ก่อนที่จะพาเธอไปตรงหน้าต่างที่มองเห็นบรรยากาศในค่ำคืนที่แสนโรแมนติกที่ไม่มีวันหลับไหล“คุณดูนั่นสิ” หญิงสาวยิ้มออกมาด้วยความปลื้มเมื่อเธอเห็นบรรยากาศรอบนอก“ฉันซื้อที่นี่ไว้ เอาไว้พักผ่อนกับน้องและเพื่อนๆ ฉันไม่เคยเปิดม่า
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด“จูบเลย จูบเลย จุบเลย” เสียงเชียร์จากคนในงานต่างเห็นด้วยที่ซูมินตะโกนออกมาแบบนั้น หญิงสาวมองค้อน ๆ ไปทางกองเชียร์ที่ต่างสนุกสนานกับการแกล้งเธอ ชายหนุ่มก้มหน้าเข้าไปไกล้ใบหน้าของหญิงสาวยิ่งทำให้เสียงเชียร์ดังมากขึ้น“นี่หยุดเลยนะ กองเชียร์ทั้งหลาย แทฮยองเขาไม่ทำตามที่พวกเธอบอกหรอก……” ไวกว่าคำพูดของหญิงสาวก็จมูกโด่งของชายหนุ่มจรดลงบนแก้มนุ่มนิ่มของหญิงสาวเป็นที่เรียบร้อย“เขาไม่จูบ….แต่หอมแก้ม…..อืม ๆ ก็ยังดีนะ” เสียงล้อเลียนของเดมีดังขึ้น“นี่คุณ เล่นอะไรของคุณเนี่ย” หญิงสาวตีไปที่ไหล่ของเขา“ก็ของขวัญคุณไง” ชายหนุ่มยิ้มกรุ้มกริ่มให้กับหญิงสาว หญิงสาวได้แต่มองค้อนๆใส่เขา“แทฮยอง นี่มันงานวันเกิดของรุ่นพี่ซอนซาจังนะ มันต้องมีอะไรมากกว่าหอมแก้มสิ” เสียงอีแฮอันดังขึ้นมาทันทีเมื่อซองแทฮยองพูดจบ“ใช่มันต่องมีมากกว่านี้นะ” ทุกคนต่างเห็นด้วยกับอีแฮอันซองแทฮยองหันกลับมามองหน้าเจ้าของวันเกิดอย่างมีเลศนัย“หยุดเลยทุกคน….ไม่ต้องเลยนะ เรามากินเค้กกันดีกว่า” เจ้าของวันเกิดเอ่ยอย่างหาทางออกให้กับตนเอง“จริงด้วย เรามากินกันเถอะ” ผู้จัดการส่วนตัวของหญิงสาวเอ่ย ๆ“ป้าปาร
หนึ่งสัปดาห์หลังจากงานแฟนมีตติ้งของหญิงสาว ถ้วยซุปสาหร่ายร้อน ๆถูกจัดวางไว้บนโต๊ะ ซุปสาหร่าย มักจะทานกันที่บ้านในวันเกิดของสมาชิกในครอบในมื้อแรกของวัน อาหารในมื้อเช้านี้ แม่ของหญิงสาวเป็นคนจัดเตรียมให้กับเจ้าของวันเกิด“วันนี้มีอะไรทานบ้างคะแม่”“ซุปสาหร่ายร้อน ๆ สำหรับเจ้าของวันเกิดจ๊ะ”“ขอบคุณนะคะแม่ ที่คอยดูแลหนูมาโดยตลอด”“เรามาทานข้าวกันดีกว่า วันนี้จะได้เป็นวันที่ดีและมีความสุขตลอดทั้งวัน”“ค่ะแม่” หญิงสาวรับคำด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม“แล้วน้องล่ะ”“ยังไม่ตื่นมั้งคะแม่ ช่วงนี้ยัยตัวแสบตื่นสาย”“อะไรกันคะ มาว่าน้องตื่นสายได้ยังไง น้องตื่นตั้งนานแล้ว” คนที่ถูกเอ่ยถึงตอบกลับพี่สาวอย่างร่าเริง“นึกว่าจะไม่ตื่นซะแล้ว”“ไม่ตื่นได้ยังไง วันสำคัญของพี่สาวตัวเองทั้งคน” วันนี้เป็นวันที่ครอบครัวของหญิงสาวได้อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาในเวลายามเช้านี้โดยมี เจ้าของวันเกิดอย่างตัวหญิงสาว แม่ของเธอ และน้องสาวสุดที่รัก อาหารมื้อนี้เป็นอะไรที่เธอชอบและโปรดปราณที่สุด โดยเฉพาะอาหารที่แม่ของเธอทำ“เมื่อไรจะแต่งานสักทีนะซอนซาจัง” เจ้าของวันเกิดได้ยินคำถามถึงกับสำลักซุปที่กำลังทานอยู่“คุณแม่พ
ซองแทฮยองขอบคุณทุกคนที่มาให้กำลังใจซองซอนซาในงานนี้ทั้งแฟนคลับในประเทศและต่างประเทศที่สนับสนุนพวกเขามาโดยตลอด ซองแทฮยองและยูโฮอินหมดหน้าที่มาเป็นแขกรับเชิญพิเศษให้กับหญิงสาวในครั้งนี้แล้ว ซองแทฮยองเข้าไปสวมกอดซองซอนซา ก่อนที่จะเดินไปยืนดูหญิงสาวอยู่ข้างเวทีในระหว่าหญิงสาวอ่านจดหมายที่เธอเขียนถึงแฟนคลับที่รักเธอทุกคนจนเธอร้องไห้ออกมา ไม่นางซองแทฮยองวิ่งออกมาพร้อมกระดาษทิชชู่ใน่มื่อสะกิดให้หญิงสาวรับก่อนที่จะเดินกลับไปยืนในที่เดิมในครั้งแรกงานในครั้งนี้ทำให้เธอมีความสุขมากที่ได้ร่วมเวทีกับคนที่เธอรัก น้องชายคนสนิท และได้เห็นรอยยิ้มแฟนๆที่รักและรอคอยเธอมาตลอด ซองแทฮยองที่ยืนมองคนรักอย่างเป็นห่วง “เฮ้อออ วิ่งเร็วกว่าสตาฟ์ที่จัดไว้อีกนะคะ” สไตลิสส์คนสนิทของหญิงสาวเอ่ยแซว “ผมห่วงแฟนผมนิครับพี่จี” “เข้าใจว่าห่วง นี่ก็ไกล้จะจบงานแล้วนิ” “ใช่ครับ เอ่อ แล้วคนที่วิ่งดูความเรียบร้อยของงานตั้งแต่เมื่อคืนไปไหนแล้วครับ” “โน่นไง” ชี้ไปยังโซฟาสีสะอาดนวลตามีร่างของคนที่ถามหานอนคอพับคออ่อนอย่างหมดสะภาพภายในห้องนั่งเล่นที่ตกแต่งอย่าง
ฮันรยูสตาร์หนุ่มสาวเดินลงจากเวทีอีกทางหนึ่ง ชายหนุ่มหยิบรางวัลจากมือหญิงสาวมาถือเองก่อนที่จะส่งรางวัลในมือให้กับผู้จักการส่วนตัวและเดินทางกลับ ซองซอนซาเดินอย่างรวดเร็วนำหน้าชายหนุ่ม เพราะเธออยากกลับบ้านไปพักผ่อน โดยมีทีมการ์ดและผู้จัดการของชายหนุ่มเดินตามหลังไปที่รถด้วย ซองแทฮยองเว้นระยะการเดินห่างหญิงสาวเมื่อเห็นทีมนักขาวอยู่เบื้องหน้า เมื่อหลบพ้นจากนักข่าวแล้วชายหนุ่มได้อ้อมไปขึ้นรถคันเดียวเดิมนั้น ก่อนที่จะให้ การ์ดและผู้จัดการส่วนตัวของซองแทฮยองไปนั่งรถของเขาอีกคันเพื่อตบตานักข่าวไกล้เวลาวงานแฟนมีตติ้งเข้ามาทุกที ทุกคนต่างมารวมตัวกันที่บริษัท AUP ต้นสังกัดของฮันรยูสาว เพื่อเตรียมงานแฟนมีตติ้งครบรอบ 20 ปีของเธอ ซองแทฮยองเป็นคนที่คอยให้คำปรึกษากับหญิงสาวในเรื่องต่างๆและคอยช่วยประสานงานกับทีมงานให้หญิงสาวกับแฟนมีตครั้งแรกนี้ เธอรู้สึกตื่นเต้นและประหม่าเป็นอย่างมาก หญิงสาวเตรียมเรื่องราวมากมายไว้พูดคุยกับแฟนๆของเธอ ของขวัญสุดพิเศษที่เธอตั้งใจจัดเตรียมไว้ให้ รวมถึงแขกรับเชิญคนพิเศษอย่างยูโฮอิน น้องชายคนสนิท และ ซองแทฮยองพระเอกคู่ขวัญและยังเป็นคนรักของเธออีก เกินความคาดหมายกับงานในครั