Share
Chapter 33
MATHEW'S POV
Nagising ako pero ang taas na nang araw, babangon sana ako nang nakaramdam ako nang bigat sa aking dibdib only to found out Dal sleeping peacefully. I kiss her forehead and ingat na ingat ko siyang inayos nang higa.
I prepared breakfast for her kahit marami nang naluto si Nanay A.
Natapos ako sa niluto ko pero hindi parin siya lumabas sa kwarto namin.
I look at my wrists watch and see that I'll be late for my meeting this morning kaya agad na akong kumain kahit di pa nakababa si Dal.
Ilang subo pa nang tumawag ang secretary ko. At si Nanay A ang nag abot sa akin nang cellphones ko.
"Yes?" Tanong ko at tumigil sa pag subo.
"Good morning Mr. Sarsilmaz, sir makacancel po yung meeting niyo ngayon kay Mr. Glass dahil naaksidente po pala siya kagabi at maroon siya sa hospital ngayon." Saad nang secretary ko inaantay ang magiging saad ko.
Bab terkait
UNSEEN WORTH Chapter 34
DALARY'S POV Umalis si Mathew na di nag papaalam, and I get annoyed by his actions. Nakasimangot ako habang nag babasa nang mga report. Bakit siya umalis agad? Bakit di niya ako sinuyo? Pumasok si Avon ilang minuto lang at nakita ko yung pag alala sa mata niya. "Ano ginawa mo sa asawa mo?" Tanong agad niya nang maka harap ako. "Bakit?" Tanong ko sa kanya na kumakain na ngayon nang French fries na pinabili ko kanina. "He looks in pain nang makita ko siyang lumabas dito," Saad niya t ngumuya-nguya. "Namalikmata kalang siguro," saad ko at nagpaalam na mag cr pero ang totoo ay bothered ako sa narinig mula sa kanya. "Dal? Matagal kapa diyan? Aalis nalang muna ako ah? " Sigaw ni Avon sa labas. "Oo sige." Saad ko at staka lang ako lumabas nang narinig ko ang pag open and clo
UNSEEN WORTH Chapter 35
DALARY'S POV Nagdaan ang mga araw at linggo pero di parin umuwi si Mathew at nawawalan na ako nang pag asa. Sabi nila Natasha at Avon na nagpapalipas lang daw si Mathew nang araw at sama nang loob pero bakit hanggang ngayon wala parin. Nagmumukmuk na naman ako dito sa kwarto namin dahil sabado ngayon at walang trabaho. I texted the girls to overcome here at mag swimming kami dito. Nag reply naman sila agad na pupunta sila. This past few weeks ay lagi nila akong sinasamahan. I know because they knew that until now di parin ako nakakarecover sa pag iwan ni Mathew. Lagi ko nang binababad yung sarili ko sa work at dina ako natutulog nang maayos dahil ayokong isipin ang pag iwan ni Mathew kapag nag papahinga ako. Every morning na akong parang pagod at gustong magpahinga pero di ako nagpadala sa pagod ko dahil mag mumukmok lang naman ako. Palagi din akong nagsusuka siguro dahil sa dami
UNSEEN WORTH Chapter 36
DALARY'S POVWe had a simple dinner kanina as celebration. There's a lot of thank you's we received to both parties.My parents are very happy and Mathew's parents too.They are very excited to see my baby.Nandito yung best friend ni Mathew na sina Justin and Jazzy. Mag pinsan pala yung dalawa at puro Malaya ang surname. I even joke kanina na they are very lucky dahil Malaya nilang nagagawa ang gusto nila hahhaha.Inaasar din nila si Mathew kanina tungkol sa pagbubuntis ko."Ang bilis mo dude," biro sa kanya ni Justin at nagtawanan."Grabe ka dude wala kana talagang preno noh? Well, di na maipagkaila na ang hilig mo din hahahah," binabatukan lang sila ni Mathew habang umiinom.We enjoyed the dinner and the small party. Mommy ( Mathews mom) is very excited at siya daw bahala sa maternity shoots ko at baby shower. Natatawa nal
UNSEEN WORTH Chapter 37
DALARY'S POVSinamahan ako ni Mathew noong nakaraan sa OB ko. Binigyan ako nang bagong vitamins at pinayuhan na mag exercise. Okay na daw yung maglakad lakad ako sa garden namin nang ilang ulit pero itong si Mathew di ko pa nga naaabot ang finish line pinapaupo na ako dahil baka mapagod daw ako ng husto.Ngayon tumutulong ako sa pag wawalis sa loob nang bahay para may magawa naman ako. I'm on my maternity leave kaya nandito lang ako sa bahay. Kaya ko pa naman mag work pero malaking hadlang talaga yang si Mathew.Di ako pede lumabas nang mag isa dahil baka anong mangyari sa amin ni baby sa labas, di ako pede kumain mag isa baka daw mabilakuan ako walang magbibigay nang tubig. Di ako pede pumasok sa bathroom mag isa dahil baka madulas daw ako. Di ako pede kumain nang pagkain na di galing sa kanya baka ma food poison ako. Di ako pede bumaba sa hagdan nang walang kasama baka matapilok ako at mahulog. Di ako pede matulog mag
UNSEEN WORTH Chapter 38
MATHEW'S POVNagising ako bandang alas sinco nang madaling araw dahil sa narinig kong ingay sa banyo. Bumangon ako at tinignan ang aking tabi ngunit wala na pala doon si Dal at natagpuan ko siya doon sa banyo na sumusuka at hinang hinang hina na. Napansin ko din yung luha niya at parang pagod na pagod na siya.I help her clean up and dinala sa kama para maka pahinga."I'm sorry, sorry dahil naranasan mo to ngayon. Sana pala di nalang kita binuntis nang walang tamang pag pa plano kung ganito kahirap ang maranasan mo. I can't take looking at you while you're are having a hard time experiencing this pregnancy thing." Saad ko at niyakap ka siya nang mahigpit."It's okay, alang alang kay baby I can endure this hardship. It's all worth it naman kasi. Makita ko lang siyang ngumingiti ayos na lahat sa akin,"Sagot niya na ikina hanga ko sa kanya."Basta wag kang mag dalawang
UNSEEN WORTH Chapter 39
DALARY'S POVBecause of my trauma nung muntik na akong mahulog sa stool sa kitchen natatakot na akong maglakad nang mag isa dahil baka madulas ako."Love, can you promise me not go anywhere? May pupuntahan lang ako sa office at may kukunin doon kaya dito ka Lang ha? I don't know what time ako babalik but I'll make sure na babalik ako agad once matapos ang gagawin ko doon," he said at kahit ayaw ko sana ay tumango ako.He kissed my forehead at nilagay sa side table yung mga kailangan ko even the food are ready pag gusto ko nang kumain.Nanood ako nang movie dahil gusto ko lang manood ngayon, napagod ako kanina sa exercise namin ni Matt, we did walking para daw di ako mahirapan manganganak sabi bg OB ko.Kakainom ko lang nang tubig nang tumunog yung phone ko, I thought it's Matt si kuya Nash pala."Kuya? Napatawag ka may kailangan kana?" Tanong ko sa kany
UNSEEN WORTH Chapter 40
MATHEW'S POVMatapos kung kunin ang lahat nang papers na kailangan kong permahan ay lumabas na ako agad sa office ko.Kung di lang ito ganoon ka importante ay di na ako pupunta dito, pero kailangan talaga, eh.Dito nakakasalay ang lahat nang mga malalaking investment nang client ko.My employees all bowed at me nang nasa hallway na ako at nasa elevator. Ang kaninang maingay nilang pag uusap ay parang may namatayan na ngayon dahil sa sobrang tahimik.Nasa gate pa lang ako pero pansin ko ang pamumutla nang ibang guards na na assign sa labas at ang iba naman ay parang di mapakali.Hindi ko pinansin iyon at nag punta na sa garage at nag park doon nang sasakyan.Napansin ko din na wala ang head nang mga guards doon. Pumasok na ulit ako at di na inisip iyon baka nasa likod lang iyon at may ginawa na parte nang pagiging bantay nila.D
UNSEEN WORTH Chapter 41
MATHEW'S POVPagpasok ko sa room ay agad akong tinignan ni Dal at tumingin din siya sa likod ko at dun ko nakita ang doctor na nag aantay sa likod ko na makapasok ako.May kasama siyang nurse. Looking at this two parang may something sa kanila. They are also familiar to me."Your wife is okay, bye." Yun lang sng sinabi niya at akmang aalis na. What the fuck? Yun lang iyon? Wala man lang ibang sasabihin tungkol sa sitwasyon nang asawa ko at sa anak namin? Wala man lang kahit anong sinabi na dapat at di dapat gawin? Pinagloloko ba ako nang doctor na ito?"What the hell? Yun lang iyon?" Tanong ko kaya humarap siya ulit at nagsalita."Oh! I forgot, your baby is fine and safe too." The way he said parang may naalala ako the way siya magsalita.Nilapitan ko siya at agad binaklas ang mask na naka tabon sa mukha niya at ang sombrero niya.S
Bab terbaru
