WARNING: R18! This chapter is not suitable for the young readers. READ AT YOUR OWN RISK! Enjoy or skip it. “I miss you,” nahihiyang sambit ko.Pakiramdam ko ay masyado na akong matanda para ikimkim ang totoong nararamdaman ko. Napagtanto ko rin na kahit anong oras ay pwedeng mawala ang isang bagay o tao kaya dapat ay sabihin mo na lahat ng nararamdaman mo. Para hindi ka makaramdam ng pagsisisi sa hulihan.“Hmm?” he replied. I flinched when I felt his hand slipping inside my skirt. Ramdam na ramdam ko ang malamig niyang kamay na nasa hita ko. Pinipisil-pisil niya ito. Nagsimula namang mamula ang mukha ko.Really? We're doing it here? Paano kung may makakita sa amin dito ngayon?“Cassian..” nahihirapang tugon ko.“Daddy. I'm your daddy.” His voice was full of authority. Napapikit naman ako habang kagat-kagat ang pang-ibabang labi. Hindi na mapigil ang pagkabog ng dibdib ko. I feel excited and nervousbat the same time. “D-daddy..” usual ko. “What else do you miss?” He touched my
“Congratulations, Eloise!” Naghihiyawan ang aking mga co-workers. Binigyan ako ni Archie ng alak na malugod ko namang tinanggap. “You look stunning,” he complimented.Nginitian ko naman siya. “Thank you, Archie. You're so sweet.”“Cheers to Eloise! She sold over 5 thousand copies worldwide!” Ang totoo ay si Cassian ang lahat ng bumili no’n haha! I'll always be grateful of him. Napatingin naman ako kay Archie nang tumikhim ito. “Do you wanna go out after this?” tanong nito sa akin.“To where?” tanong ko naman pabalik.“To uh—”Nawala ang ngiti ko nang may mapagtanto. Kita ko naman na nahihiya ito at napahimas pa sa batok niya. “A-are you asking me for a date, Archie?” I askedNatigilan naman ito at nahihiya ng tumingin sa akin. He looks so nervous. “Y-yes. I really like you, Eloise,” pag-amin nito.Napaawang naman ang bibig ko sa sinabi niya at hindi makapaniwalang napatingin ako sa kaniya. Is that why he approached me in the first place? Is that why he's always around me?Ang m
“What deal are you talking about, Cassian?” kinakabahang tanong ko. “They didn't tell you about it?” halos pabulong niyang tuugon.Para siyang binagsakan ng langit at lupa. Para bang nakompirma niya ang matagal na hinala. Gulong-gulo naman ang isip ko habang nakatingin sa kaniya habang walang tigil ang pagkabaog ng puso ko.“Lily, your father and I had a deal,” wika nito.Nagpantig naman ang tenga ko sa narinig. My father was involved. “What deal, Cassian?” may halong pagkainis na tanong ko. “Your dad insisted that you'll stay at their house until you get better,” panimula nito. “I tried to fight for it. But they told me it's for the better. They will help you overcome your traumas and it'll be better if I won't visit you for 3 months for your recovery.”Napatulala naman ako sa narinig mula sa kaniya. Hindi ako makapaniwala sa mga naririnig ko ngayon.“T-they told me you left…” pahina nang pahina ang boses ko. “W-what?” hindi makapaniwalang bulalas nito.Nangingilid ang mga matang
“Ahmm.. Ehem..” napatingin ako kay Mia nang tumikhim ito. Doon ko lang napagtanto na kahit nasa loob na kami ng apartment ay hawak pa rin ni Cassian ang kamay ko. Naiilang naman akong nag-iwas ng tingin at pilit inaalis ang kamay ko sa pagkakahawak niya ngunit mas lalo niya lang itong hinigpitan. I gave him a warning look pero nagkunwari itong walang nakita kaya inirapan ko na lang siya. “A-ah guys.. Alis na pala muna ako hehe,” wika ni Mia.Gulat naman akong napatingin sa kaniya. “A-anong aalis? Walang aalis!” tarantang sambit ko.Pagkatapos na akong hikayating papasukin ang taong ito ay iiwan niya akong mag-isa kasama siya? Anong katarantaduhan to?“Ely, may nakalimutan pala ako sa work ko,” palusot ni Mia. “Mia. Tapos na ang working hours bukas mo na lang balikan.” Hindi ako papayag na aalis siya. My gosh, kung alam ko lang na ganito ang kahihinatnan ay hindi ko na ‘to pinapasok pa.“Ely, importante ‘yon. At isa pa, may party akong pupuntahan so baka hindi ako makauwi ngayon,
Kahit hindi ako lumingon ay ramdam ko ang pagsunod niya sa akin. I can feel his presence behind me. “Leave me alone!” sigaw ko sa kaniya. Mas binilisan ko pa ang paglalakad sa pag-aakalang susuko siya ngunit nagkakamali ako.“Never! I will wait for you, no matter how long it takes. I'll be okay if you ignore me, just don't stop me,” wika nito. “But the thought of living in a world where you're not by my side, where you are alone and struggling— that is something I wouldn't be okay with.”“Sinong may sabing magiging mag-isa ako? I'll maybe find someone else!” Napatigil ako nang higitin niya ang pulsuhan ko. Napatigil ako nang makitang nag-iba ang kaniyang ekspresyon. Ang kaninang malambot at puno ng pagsisisi niyang mga mata ay unti-unting napapalitan ng galit. His eyes darkened while his jaw tightened. Yeah, he's the master of his own emotions. Hindi na ako na-sorpresa na kaya niyang gawin ‘yon. “Not a chance,” he growled “I'll tear apart every fucking man that touches you.”Unbe
“Sign the divorce paper now, Eloise.” Sana ay hindi ko na lang sinagot ang tawag nila. Hindi ako makasagot. Nanatili akong nakatingin sa kawalan. “D-dad,” tanging naiwika ko. “It's been 3 months. Ano pang hinihintay mo?” pagalit na sambit nito. Ngayon ko na lang ulit siya nakausap. As usual ay hindi siya marunong mangamusta. I smiled bitterly. Palagi niya akong kinukulit na pirmahan ko na ang divorce paper ngunit may kung ano sa loob ko na pumipigil sa akin. “You have a failed marriage…” hindi ko narinig pa ang mga kasunod na sinabi nito dahil napalinga-linga ako sa paligid. I can feel someone eyeing on me. It was a familiar aura. Hindi ako pwedeng magkamali. Tila biglang huminto ang mundo ko nang magtama ang mga mata namin. He's looking directly at me. Nakatayo siya sa kalayuan. “W-what the…” wala sa sariling naiutal ko. Biglang lumakas ang tibok ng puso ko na para bang nakikipagkarera. Those familiar gaze. Pinikit ko ang mga mata ng ilang segundo bago muling iminula