本棚
検索
ホーム / แฟนตาซี / Undisclosure / พวกเราเกี่ยวข้องกันหรือเปล่า?

共有

พวกเราเกี่ยวข้องกันหรือเปล่า?

作者: Jes/JinMingZin/Quendaya
last update 最終更新日: 2025-05-30 12:10:02

เขาเม้มปาก ก่อนจะตอบ “พวกนั้นเปิดคอมพิวเตอร์ได้แล้ว เธอรู้จักซีโนกับซีน่า ฮาร์ตไหม”

อเล็กซิสส่ายหน้า

“ทั้งสองเป็นมนุษย์สองคนแรกที่ถูกบันทึกว่ามีพลังพิเศษ” ไมเคิลเห็นเธอเงียบจึงอธิบายต่อ” เอชโอวัน เอชมาจากนามสกุลฮาร์ต โอวันคือรหัสของซีโน่ มันถูกใช้เพื่อบอกกลุ่มอาการผิดแปลกหรือหมายถึงกลุ่มเสี่ยงอย่างพวกเรา”

“แล้วพวกเราเกี่ยวอะไรกับสองคนนั้น”

ไมเคิลลูบแก้มเธอ “ซีโน่หน้าเหมือนฉันมาก ส่วนซีน่าหน้าเหมือนเธอมาก”

อเล็กซิสนิ่ง ก่อนจะถอยออกมาตั้งหลัก “สองพี่น้องตระกูลฮาร์ต?”

“ฝาแฝด”

อเล็กซิสหลุดหัวเราะ ทว่าแววตาสีฟ้าเข้มยังนิ่ง ริมฝีปากไม่กระตุก นั่นคือใบหน้าจริงจังของไมเคิล และที่สำคัญเขาเป็นคนสุดท้ายที่จะพูดโกหก “แล้วนายไม่รู้ตัวเหรอว่ามีพี่น้อง นายต้องรู้สิ”

“ไม่มีใครพูดเรื่องนี้เลย แม้แต่เรื่องที่ถูกล่าก็ไม่เคยมีใครบอก หากไม่เล่าเรื่องนี้ก็คงไม่แปลก ฉันก็ไม่อยากเชื่อเหมือนกัน แต่ถ้าเห็นรูป เธอก็ต้องสงสัยเหมือนทุกคน เพื่อน ๆ เห็นกันเก

この本を無料で読み続ける
コードをスキャンしてアプリをダウンロード
ロックされたチャプター
前のチャプター 次のチャプター

最新チャプター

  • Undisclosure    อยู่ด้วยกัน

    เขาหัวเราะตาม แต่แล้วก็หุบปากก่อนจะทำหน้าเบื่อหน่าย อเล็กซิสเหลือบมองตามสายตาของอีกฝ่าย จึงเห็นว่าอเล็กซ์ยืนมองอยู่ ใบหน้านิ่งเช่นเคย แต่ก็ส่งไอเย็นมาถึงคนทั้งคู่“อยากอัปเดตหลายเรื่อง เช่นเธอถูกจับมาได้ไง แล้วก็ไปโดนพิษได้ไง” ระหว่างที่จอห์นคุย สายตาจะพะวงมองอเล็กซ์ตลอด อเล็กซิสรู้สึกเห็นใจ แฟนหนุ่มของเธอก็แบบนี้ ก่อนที่พวกเขาจะคบกัน อเล็กซิสหวั่นไหวแทบบ้ากับท่าทางมึน ๆ เหมือนไม่สนใจแต่ก็สนใจ และเมื่อคบกัน เขาแสดงออกว่าหวงอย่างชัดเจน นั่นแหละเธอยิ่งชอบช่วยไม่ได้ เขาปลุกนิสัยสาวช่างฝันในตัวเธอนี่นา“เดินไปคุยกันก็ได้นี่”จอห์นเหล่ตา “อ่า ก็อยากนะ แฟนเธอไม่เป็นมิตรกับฉันเลยน่ะสิ”อเล็กซิสกลอกตา แต่ปากอมยิ้ม “เขาชอบทำหน้านิ่ง ๆ แบบนี้แหละ” ถ้าไม่อย่างนั้นก็จะทำหน้าง่วงนอน บางทีเธอก็รู้สึกว่าเป็นเพราะเขาขาดกัญชาหรือเปล่า แต่จะว่าไปหมอนี่ก็อารมณ์เดายากเป็นแบบนี้ประจำ“เอาน่า ช่างเถอะ” เขายิ้มเป็นนัย “เอาเป็นว่าตอนนี้โรซ่าชอบน้องชายของเธอมาก เชื่อเถอะ (อเล็กซิสทำหน้าเหวอ)

  • Undisclosure    ปรับตัว

    “แค่นี้ก็ขนาดนี้แล้ว” เธอยกมือให้พวกผู้ชายดู “พวกนายทำได้ยังไงนาน ๆ”“ต้องบอกว่า แค่นี้ก็เริ่มต้นดีแล้วต่างหาก” อเล็กซ์ชมพร้อมยกนิ้วโป้ง“ใช่ เมื่อก่อนฉันยังปล่อยแสงพวกนี้ออกมาไม่ได้เลย แต่ตอนนี้...” อาคุสะให้กำลังใจด้วยการดีดลำแสงใส่หน้าอเล็กซ์ ไม่ต่างจากโดนหินดีด ชายหนุ่มล้มก้นกระแทกพื้น ไมเคิลกับมินนี่หัวเราะลั่น อเล็กซ์ทะลึ่งตัวขึ้นแล้วซัดพลังกลับทันที แต่อาคุสะหลบทัน ต้นไม้ผู้เคราะห์ร้ายโอนเอน“เจ้าบ้าเอ๊ย”“ไปฝึกดีกว่า มาเถอะไมเคิล ปล่อยให้คู่รักเขาสอนกันให้พอ” อาคุสะวิ่งหายไป ไมเคิลมองเธอทีหนึ่งแล้วหัวเราะหึ ๆ ก่อนจะวิ่งตามไปอีกคน“เจ้าพวกบ้า” อเล็กซ์ถูหน้าผากตัวเองตรงจุดที่โดนแกล้ง เขาย่อตัวลงข้าง ๆ “ลองไปเรื่อย ๆ เธอจะค่อย ๆ ควบคุมมันได้ แล้วจากนั้นจะเข้าใจว่าตัวเองทำอะไรได้บ้าง”อเล็กซิสพยักหน้า ครั้งนี้เริ่มมีสมาธิมากขึ้น การควบคุมพลังไม่ใช่เรื่องง่าย ผ่านไปราวสองชั่วโมง นอกจากจะเปลี่ยนน้ำให้เป็นน้ำแข็งแล้ว เธอเพียงแค่ปั้นน้ำให้เป็นตัวน

  • Undisclosure    ทดลองความสามารถ

    เธอจ้องใบหน้าคนรักนิ่ง ทว่าดวงตาสีดำที่ทำให้ดวงใจในอกสั่นไหวตลอดเวลากลับไม่ได้แสดงอาการหวาดกลัวหรือตกใจ หญิงสาวนึกแปลกใจ ใบหน้าของอเล็กซ์นิ่งขรึมเหมือนปกติ และสายตาที่มองเธอกลับเต็มไปด้วยความรักเข้าใจมากกว่าตัดสิน“เธอมีเหตุผล”อเล็กซิสส่ายหน้า แล้วเล่าว่าเกิดอะไรขึ้นในตอนนั้นให้เขาฟัง “...เทสสนิทกับเบลินดา ถึงอย่างไร ตอนนั้นไซบอร์กผละจากพวกนายก็เพราะเบลินดาเข้ามาช่วย”สายตาของเขายังไม่เปลี่ยน “แล้วถ้าเธอบอกความจริงกับเทสจะมีประโยชน์อะไร” เขาย้อนถาม พอเห็นว่าเธอแปลกใจและไม่อาจตอบได้ก็ยักไหล่เหมือนมันเป็นหัวข้อไร้สาระ “ต่อให้เธอเล่า เบลินดาก็ไม่ฟื้น เขาหนีหายไปแล้วกลับมาไม่ใช่เพื่อมาช่วยพวกเรา แต่เพื่อตัวเอง แถมยังดึงเธอไปตายแทน ตอนนี้ทุกคนรับรู้แต่ด้านดี เบลินดาตายอย่างกล้าหาญ เป็นคนเสียสละ ก็ดีแล้วไม่ใช่หรือ เก็บความจริงไว้ก็ไม่ได้แย่เสมอไป กลับทำให้คนตายมีภาพที่สวยงามกว่าเดิมด้วยซ้ำ เธอไม่ได้หักหลังเทสซ่าหรอกนะ เบลินดาตายเพราะตัวเอง หากไม่ใช่เธอ ไซบอร์กก็ฆ่าอยู่ดี”อเล็กซิสนิ่งงันไปครู่หนึ่ง เหตุผลของชายหน

  • Undisclosure    สภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนไป

    ไม่รู้ว่ามันคือโลกแบบไหนกันแน่ เหมือนเธอติดอยู่ในกับดักของกาลเวลา บางครั้งกำลังสนทนาอยู่กับเบียนน่า บางครั้งรู้สึกเหมือนกลับไปเป็นผู้สังเกตการณ์ตอนซอนย่าตาย เหมือนเส้นเวลายืดและหดโดยตัวของมันเอง จนกระทั่งไอหมอกเริ่มหนาทึบบดบังคนตรงหน้า เสียงหวานอ่อนละมุนของหญิงสาวที่เลี้ยงดูเธอมาขาดหายไป ต่อให้พยายามคว้าตัวเท่าไรก็ยิ่งห่าง ผ่านไปนานหรือชั่วครู่ ยากเกินจะรู้ แต่เมื่อลืมตาขึ้นอีกทีก็รู้สึกเหมือนผ่านไปไม่ถึงชั่วโมงสิ่งแรกที่เธอเห็นคือดอกเนโมฟีลา[1]ถูกวางอัดแน่นในแก้วใสที่ตั้งอยู่ข้างขอบโต๊ะ เมื่อกะพริบตาอีกครั้งก็ยังเห็นพวกมันอย่างขัดเจน พลันร่างกายกลับหนักอึ้ง ไม่เบาปราศจากน้ำหนักอย่างเช่นก่อนหน้า“แม่รักลูกเสมอ” สุ้มเสียงอ่อนโยนยังดังข้างหูและมันคือเสียงสุดท้ายที่เธอได้ยินก่อนหมอกสลายไปอเล็กซิสขยับตัว แขนสัมผัสขนนุ่มจึงตกใจ แต่ด้วยร่างกายอ่อนแอจึงทำได้เพียงค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง ขนที่ว่าคือเส้นผมสีน้ำตาลอ่อน พอเธอขยับ ร่างผอมสูงที่นอนขดตัวอยู่ข้าง ๆ ลุกขึ้นตามทันที ดวงตาสีฟ้าเข้มเบิกกว้างขึ้นประสานสายตากับผู้เป็นพี่ ริมฝีปากน

  • Undisclosure    นาฮีมานา

    เสียงที่ไม่ได้ยินร่วมเดือน “เธอจะตื่นเมื่อไร” เขาถามนาฮีมานาอีกฝ่ายถอนหายใจ “จิตวิญญาณพักผ่อนอยู่ชั่วคราว รอเวลาสักนิดเธอก็จะตื่นขึ้นมา คอยเรียกก็แล้วกัน”เมื่อได้ยินดังนั้น เขาจึงช้อนแขนอุ้มร่างเธอขึ้นมา แต่ก็หยุดหันไปทางซากต้นไม้ “มันเกิดอะไรขึ้น อะวีซีมีพิษร้ายขนาดนี้เชียวหรือ” ไมเคิลงุนงง นี่คือสิ่งที่อยู่ในตัวอเล็กซิสงั้นหรือดวงตาสีน้ำตาลเข็มมองซากนั้นด้วยสีหน้าปลงตก “ความเจ็บปวดของเด็กคนนี้ มันรับไปแทน” สายตาทอดมองอย่างอาลัยอาวรณ์ “ถึงมันพูดไม่ได้ ร้องขอความปรานีไม่ได้ ก็ยังถือว่าชีวิตหนึ่ง ตื่นจากจำศีลไม่นาน ฉันก็พรากชีวิตเขาแล้ว”ฉับพลัน เขาบังเกิดความรู้สึกผิดกับต้นไม้“ขอบคุณนะมานา ขอบคุณจริง ๆ” อเล็กซ์โพล่งออกมา ไมเคิลนึกขึ้นได้จึงก้มตัวลงแทนคำพูด หญิงสาวส่ายหน้าเป็นเชิงว่าไม่เป็นอะไร“คุณเป็นใครกันแน่ ทำไมถึงดูเหมือน รู้...” เทสซ่าถามขึ้น ไมเคิลนึกขอบคุณ เพราะเขาอยากรู้เหมือนกัน หลายครั้งเวลาจะพูดอะไร หญิงสาวผู้มีพลังรักษาก็มักจะเอ่ยดักก่อ

  • Undisclosure    คลายเวทให้เจ้าหญิง

    ย่างเข้าสู่กลางเดือนมีนาคม หิมะเบาบางลงมาก ทว่าพวกเขายังคงประสบปัญหาขาดเสบียง เทสซ่าเสนอให้กลับไปทอยซิตี้ เพราะหลายคนมีปัญหากับรสชาติอาหาร ไมเคิลกลับเป็นคนเดียวที่รู้สึกเฉย ๆ เขาชอบกินก็จริงแต่ก็ไม่ได้พิถีพิถันกับเรื่องพวกนี้มาก ในเมื่อไม่มีก็คือไม่มี ชายหนุ่มแปลกใจที่เพื่อนแต่ละคนล้วนโวยวายร่ำร้องให้อาหารรสชาติดีขึ้น พอมองย้อนกลับไปจึงพบว่า ถ้าไม่นับอิสรภาพอันจำกัดและชีวิตประจำวันที่เปลี่ยนไป ไม่เคยมีใครประสบปัญหาขาดของอุปโภคและบริโภค (ไม่นับด่านทดลองสิบวัน) ดังนั้นข้อเสนอของเทสซ่าจึงมีแต่เสียงสนับสนุน หากแต่การกลับไปยังทอยซิตี้ไม่ต่างจากกลับไปลานประหารกลุ่มเซนเสนอว่าจะกลับไปเอง เพราะพวกเขาเป็นผู้เริ่มก็อยากรับผิดชอบเท่าที่จะทำได้ สุดท้ายเทสซ่าไปด้วย หนึ่งเพราะเธอเสนอความคิดนี้ และสองเธอไม่ต่างจากเซนพวกเขารอคอยเพื่อนด้วยความกระวนกระวาย โดยเฉพาะมินนี่ที่ได้แต่รอพี่สาวกลับมา โชคดีที่พวกเขากลับมาก่อนเวลาเสียอีก และได้ของจำเป็นกลับมามากมายเทสซ่าเล่าว่าไม่เจอศพสักราย ทางการอาจขนกลับไปหมดแล้ว เพราะมีหลายพื้นที่ถูกปิดและข้าวของบางอย่างถูกขนย้ายออกไป ดังนั้นเป

続きを読む

あなたも気に入るかもしれません

無料で面白い小説を探して読んでみましょう
GoodNovel アプリで人気小説に無料で！お好きな本をダウンロードして、いつでもどこでも読みましょう！
アプリで無料で本を読む
コードをスキャンしてアプリで読む
DMCA.com Protection Status