ลาก่อน...เพื่อนรัก

“พวกเขาจะเดินทางไปด้วยกันหรือเปล่า แม่แคทจะรับแบล็กกี้ไปกับเธอไหม”

คาเลบยกมือเกาศีรษะ จู่ ๆ ไบรซ์ก็หัวเราะทั้งน้ำตา อเล็กซิสย่นคิ้วใส่พี่สาว “ให้ตายสิ เธอถามจนฉันขำออกมาได้ ไม่ธรรมดาจริง ๆ”

“อ่า อย่างน้อยคนหนึ่งก็ยิ้มออกมา ส่วนอีกคนก็มัวแต่ถามจนลืมร้องไห้ไปแล้ว” คาเลบโอบไหล่ลูกสาวทั้งสอง “เลิกขี้แยแล้วไปช่วยจัดต้นคริสต์มาสในบ้านกันเถอะ เจสซี่โวยวายจนพ่อรำคาญแล้ว” เขาดึงหูตัวเอง

อเล็กซิสสบตากับไบรซ์ก่อนจะเลื่อนสายตาไปยังต้นคริสต์มาสจำลองที่วางไว้ให้สัตว์เลี้ยงทั้งสอง ทั้งสองพยักหน้าให้กันแล้วลุกขึ้น ทว่ากลับมีลมดูดร่างเธอออกไป เธอเห็นคาเลบและไบรซ์เดินกอดคอกันเข้าบ้านโดยไม่มีเธอ

“พ่อ ไบรซ์” เด็กสาวตะโกน

แต่พวกเขาไม่หันมา

“ตอนนี้สถานการณ์เป็นแบบนี้ แล้วนายจะทำยังไง”

อเล็กซิสได้ยินเสียงคนคุยกัน แต่เธอไม่สามารถลืมตาขึ้นมาได้ เหมือนหนังตาแปะหิน ทั้งเรี่ยวแรงก็ไม่มี บางครั้งรู้สึกเหมือนจมอยู่ในน้ำแล้วโผล่พ้นขึ้น