5— Dinner

Chapter five

Dinner

"Hoi, saan mo nalaman iyan"

"Just heard it somewhere when I driving tricycle." walang ganang sagot nya at nagsimula na rin mag sandok ng kanin at ulam.

"Ba't ka pa ba mag da-drive ng tricycle kung ganito ka na kayaman." Usisa ko.

Tapos ko nang lagyan ng adobo at sisig iyong pinggan ko pero wala pa rin akong nakuhang sagot mula sa kanya kaya nagsalita uli ako.

"Siguro, stalker ka no." Akusa ko kahit hindi ko pa naman alam.

Pero mas nabigla ako ng walang pagdadalawang isip nya iyon sinagot. "Yes."

Nanlaki ang mata kong napaturo sa kanya. "Edi may na gustuhan ka sa barangay namin. Hala sha, inlove ka."

"Is it obvious?"

Mabilis akong umiling. "Hindi, pero iyong mala strict, malamig, at parang bato mong pagkatao literal na obvious na obvious, po SIR." matabas ang dilang sagot ko at wala nang pakundangan pa.

"Why?"

"How do you say so?"

Hindi ko alam kung bilang isang driver at pasahero pa ba itong pakikisamuha ko sa kanya o bilang amo at kasambahay. Ang importante, naging comfortable ako ngayon.

"Halata naman, iyong muling pagkikita natin kanina sa may fountain nyo ramdam ko ang lamig mo, iyong pagiging batong puso mo, iyong parang may sarili kang mundo. May pa ibang lenggwahe at tearful-tearful memory ka pa sa likod ko tapos binatukan mo pa si Reagan sa ulo at ang panghuli ay iyong pagiwan mo sa 'kin sa fountain nyo, na para bang hindi mo ko naging pasahero tas ngayon kasambahay mo na."

Huli ko nang mapagtanto na halos lahat ay nailabas ko na sa kanya. Iyong mga naging hinanakit ko mula pa kanina.

Napakagat ako sa ibabang labi. Hiyang hiya akong yumuko at nag fucos sa pinggan na nasa harapan. Sana pala kumain na lang ako at hindi na nagsalita pa.

Pagkatapos nang mahabang sinabi ko ay wala akong ibang narinig na tugon mula sa kanya. At wala rin isa sa amin ang nagsalita. Iyon ang naging tsansa kung para bilisan ang pagkain at gusto ng matapos agad.

Huling lagok ko na iyon sa tubig at tapos na rin akong kumain ng mag salita sya.

"Do you think she will notice everything?"

"Do you think she'll be mine?"

Bigla akong napatingin sa seryusong mukha nya bago sa kanyang pinggan, doon ko napagtantong hindi pa pala sya tapos sa pag kain samantala ako. Simot na simot na iyong pinggan.

Napaisip ako sa tanong niya. "Para sayo, ano sagot mo?" balik kung tanong sa kanya.

"Why make the questions back to me? Ako iyong nagtanong."

"Ikaw nga. Pero sabi ng nanay ko, para alam mo ang sagot sa sariling mong tanong. Reflect it to yourself first."

"Meaning?"

"Na ang ibig sabihin ini-reflect mo iyong mga tamang naggawa o desisyon mo sa kanya, pinapakita mo kung gaano ka kahalaga para sayangin nya. Pinatunayan mo ang mga bagay kung bakit ka nga nya tatangapin."

"Huwag ka munang mag tanong sa iba, Kase wala sa iba ang sagot sa tanong mo. Dahil hawak mo iyon." Huling sinabi ko at proud na tumayo.

"Then if my self-reflection believes that she'll be mine then... be mine."

Bigla akong napahinto sa narinig, nagtataka dahil hindi ko masyadong narinig iyong huling salita nya. Tumingin ako kay gwapong driver, naghihintay sa huling sinabi nya, pero sa halip na lenggwahing tagalog sana iyong marinig ko ay nag-ibang lenggwahe na.

"Sii mia, Maggie."

Iyon ang huli kong narinig kay gwapong driver bago nya ako iniwang nalilito. Ibig sabihin non?

Naiwan ako sa kusina at napadpad ang tingin ko sa pinggan nya na wala nang lamang pero marami pang ulam ang natira. Naalala ko iyong huling sinabi nya.

Sii mia, Maggie.

Si mia, Maggie? Sinong mia? Alaga nya?

"Maggie!"

Nakanguso akong bumaling kina Manang. Kasama nito iyong babaeng kulot ang buhok.

"May nangyari ba?" Agad nitong Tanong. Umiling ako.

"Eh Ikaw? Anong nangyari sa 'yo."

"Napaisip po kase ako kung sino iyong mia na tinutukoy ni sir. May sobrang ulam pa naman, baka gustong pahatiran ni sir iyon ." Sabi ko at tumingin kay Manang.

"Pahatiran? Ano bang inutos ni sir Easton sa yo?"

Bigla akong napaisip, hindi naman na literal na inutusan nya ko. Kase may sinabi sya pero hindi ko narinig ng maayos at hindi ko naiintindihan iyong huli.

"Si mia, Maggie lang naman po ang sinabi nya sa 'kin bago sya umalis."

"Si mia, Maggie?" ulit ni Manang.

"Oo."

"O baka 'Sii mia, maggie'" paglilinaw ni Manang at gayang-gaya nya iyong tuno ni gwapong driver pagkabigkas.

"Oo, ganyan nga Manang. Ibig sabihin po n'on?"

Tumingin si Manang sa babaeng kulot ang buhok. Kitang kita ko ang pagdadalawang isip n'yang sagutin ako.

"Bakit po Manang?"

"Italian words iyon Maggie."

Italian...

"Na ang ibig sabihin..."

Ang babaeng kulot ang sumagot. "Maglinis ka na. 'Sii mia, Maggie' na ang ibig sabihin 'maglinis ka na Maggie'."

Bigla akong napatango-tango. Sii mia, Maggie. Ibig sabihin 'maglinis ka na, Maggie'. Nice! May bagong natutunan ako.

"Salamat..." Naalala ko iyong tawag ni gwapong driver sa kanya."Sheena?"

Tumango ito, "welcome, Maggie."

Tinulungan ako ni Manang at Sheena maglinis sa pinagkainan namin ni gwapong driver. Pagkatapos non ay hinatid nila ako sa magiging kwarto ko. Akala ko lalabas pa kami ng mansyon dahil hula ko nasa labas ang quarter ng mga kasambahay pero dinala ako ni Manang sa may hagdan. Sa ilalim talaga ng hagda.

Hindi ako makapaniwalang napatingin sa dalawa. Seryuso? Iyong kwartong dinadaan lang namin ni Manang nong pinasyal nya ko sa mansyon.

"Pasensya na Maggie' ah. Puno na kase iyong quarter kaya dyan ka inilagay ni sir."

"Ayy, hindi po Manang..." isang malakas na buntong hininga ang binitawan ko. "Ang ibig ko pong sabihin bakit po dito?"

"Ayaw mo? Hindi mo gusto, Maggie?" Biglang sumingit si Sheena.

"Hindi naman sa ganon... pero kasambahay po ako. Hindi po ako karapat-dapat sa ganitong kwarto. Guessing room po 'to eh. Malaki, maganda, kumpleto sa gamit, may matambok na kama."

"Deserve mo iyan kase spec—" biglang pinutol ni Manang iyong sasabin ni Sheena.

"Pantay-pantay tayo dito, Maggie."

"P-Po?"

"Gaya mo, naglaan rin si sir Easton. Bawat kasambahay may kumpletong gamit kami sa quarters. Ganon sya makapagmalasakit sa 'tin."

"Hallelujah."

"At saka huwag kang mag-alala. Bawat isa sa 'tin may kanya-kanyang banyo. Iyong sayo, Maggie nasa taas unang kwarto."

"Amen."

"Oo, sya una na kami. May papatulugin pa 'ko. Goodnight." patukoy ni Manang kay sheena na kanina pang nilalaro ang mga sinasabi ni Manang.

Napangiti akong tinanaw silang naglakad palayo. Simula sa araw na 'to, may pangalawang nanay na 'ko. At iyon si Manang.

Naisara ko na iyong pinto nang may nakita akong nakatayo malapit sa sliding door. Hindi ko alam kung nakaharap ba ito sa parte ko o doon sa pool area.

Kaya takot akong ini-lock ang pinto at nagmamadaling pumunta sa malaki at matambok na kama. Malaki ang katawan kaya malamang lalaki iyon, pero sino?

Mabilis kung tinaklob sa buong katawan ko ang kumot. Pati ang kumot, sobrang bango. Dahil sa magandang amoy sa kumot ay agad akong nakatulog at nawala sa isip iyong lalaking nakita ko sa labas.

Napasarap ang tulog ko kaya nagising na lang ako sa katok sa labas ng pinto. Nagmamadali akong bumaba at naghahanap ng salamin o kaya sudlay pero wala akong mahagilap kaya mabilis ko na lang pinusod iyong mahabang buhok ko at pinunasan ang mukha gamit ang suot, baka may laway.

Pagkabukas ko sa pinto ay si Sheena ang nadatnan ko, may dala itong pagkain sa kamay. Nanlaki ang mata ko sa napagtanto. "Hala anong oras na?"

"Alas nuebe na."

Nagmamadali akong pumasok ulit sa kwarto at inayos ang kamang ginamit ko saka agad ring bumalik sa harap ni Sheena. "Asan si Manang? May uniform rin ba ako?"

Pero sa halip sagutin nya ko, binigay nya sa 'kin ang hawak na pagkain. "Kumain ka muna, baka may magalit."

Nagtatakang sinunod ko sya at inilagay iyon sa study table dito sa kwarto. Pumasok si sheena sa kwarto kaya sinara nya iyon.

"Anong oras kayo gumising? Sana naman ginising nyo ko." Sobrang nakakahiya, ako itong katulong pero alas nuebe nang nagising. Sa pagkakaalam ko, bilang katulong dapat maaga gumising.

"Si Manang maaga talaga iyon, pero ako kakagising ko lang din naman." Aniya at umiwas ng tingin sa 'kin.

"Ganon ba, sa susunod agahan ko na." May katiyakan kong sabi.

Bukas na bukas sasabay ako kay Manang gumising. Sigurado akong bukod sa mga gawaing binigay nya sa akin bilang trabaho ko. Baka matutunan ko ring magluto gamit ang mga modernong luto-an ngayon.

Nagtutuloy ako sa pagkain nang nagtanong si Sheena tungkol kay gwapong driver. "Maggie, huwag mo sanang mamasamain ah pero ilang beses na kayong nagkita ni sir? Pansin ko kase iyong..."

"Iyong?"

"Iyong ano... Interaction nyo kagabi, parang hindi nyo first time nagkita, ganon."

Mabilis kung nilunok ang nasa bibig ko at ramdam ko iyong excited na nararamdaman ko. "I kukwento ko ba?"

"Pwede din."

Tiningnan ko muna iyong oras sa relo nya kung may oras ba akong I kukwento sa kanya to. "Sige, summarize ko lang lahat."

"Makikinig ako."

"Long story to short; Pasahero ako at sya iyong tricycle driver ko, ngayon isang kasambahay na ako, at sya naman itong amo ko. At kagabi sa hapunan, ako iyong guess, sya iyong nag prepare sa kakainin. Sya itong nag open up sa babaeng gusto nya at sa isang gabi naging instant taga advice na kaibigan nya ko at hindi isang kasambahay lang. The end."