Share

Chapter 172

Author: Real Silient
last update Last Updated: 2025-10-10 17:15:37

Nick’s POV

Nasa balkonahe ako ng villa, tulalang nakatingin sa tahimik na dagat.

Ang ganda ng buwan ngayon, bilog na bilog, napakaliwanag, ang ganda nitong pagmasdan sa malawak na karagatan.

Halos isang buwan na ang lumipas, pero heto pa rin ako… nilulunod ng lungkot at mga alaala. Ngunit, katulad ng liwanag ng buwan, tila may konting liwanag na sa aking puso at isipan.

Ngayon, pakiramdam ko, mas magaan na.

Siguro kasi natanggap ko na lahat ng impormasyong binigay ni Nathan tungkol kay Don Carlos, ang aking tunay na ama.

He found the truth… at totoo nga lahat ng sinabi niya.

Hindi siya ang pumatay kay Daddy. Hindi siya ang pumatay sa ama ng babaeng mahal ko.

Parang may malaking tinik na natanggal sa dibdib ko.

Ngayon, pakiramdam ko, malaya na akong ipaglaban ang pagmamahal ko kay Audrey.

“Haah…” huminga ako nang malalim, sabay lagok ng beer.

Sapat na siguro ang isang buwan na binigay ko sa kanya.

Whatever happens, gagawin ko ang lahat para mapatawad niya ako.

Gusto kong magsimu
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • Unstoppable Desire (Road to Happiness)Book 2   Chapter 174

    Audrey’s POV Hinatid ako nina George at Scarlett sa may lobby bago sila bumalik sa kabilang building.Ang gaan ng pakiramdam ko ngayon. Siguro dahil, sa wakas, pagkatapos ng mahabang panahon, nagawa ko nang buksan muli ang puso ko sa kanila. Hindi ko inasahang gano’n ko pala sila namiss.Halos hindi maubos ang kwentuhan namin kanina. Tawanan, asaran, at inalala namin ang masasayang nangyari sa buhay namin noon. Nakakatuwa, kasi nakalimutan namin ang lahat ng masama. It helps a lot. Because it reminds me how blessed I am after everything.“Dito na lang ako. Huwag niyo na akong samahan sa taas,” sabi ko habang nasa lobby kami ng condo. “OK! Thank you for tonight, Boobae!” nakangiting sabi ni Scarlett sabay yakap sa akin nang mahigpit. “No, thank you for inviting me for dinner. Kapag tinatamad akong magluto, doon na lang ako kakain sa inyo,” biro ko. “Of course, Jes. I’m happy to cook for you. Naku, dalasan mo, dahil umiingay ang bahay pag andoon ka. You know how much Scarlett and Ai

  • Unstoppable Desire (Road to Happiness)Book 2   Chapter 173

    Audrey’s POV Hinatid ako nina George at Scarlett sa may lobby bago sila bumalik sa kabilang building.Ang gaan ng pakiramdam ko ngayon. Siguro dahil, sa wakas, pagkatapos ng mahabang panahon, nagawa ko nang buksan muli ang puso ko sa kanila. Hindi ko inasahang gano’n ko pala sila namiss.Halos hindi maubos ang kwentuhan namin kanina. Tawanan, asaran, at inalala namin ang masasayang nangyari sa buhay namin noon. Nakakatuwa, kasi nakalimutan namin ang lahat ng masama. It helps a lot. Because it reminds me how blessed I am after everything.“Dito na lang ako. Huwag niyo na akong samahan sa taas,” sabi ko habang nasa lobby kami ng condo. “OK! Thank you for tonight, Boobae!” nakangiting sabi ni Scarlett sabay yakap sa akin nang mahigpit. “No, thank you for inviting me for dinner. Kapag tinatamad akong magluto, doon na lang ako kakain sa inyo,” biro ko. “Of course, Jes. I’m happy to cook for you. Naku, dalasan mo, dahil umiingay ang bahay pag andoon ka. You know how much Scarlett and Ai

  • Unstoppable Desire (Road to Happiness)Book 2   Chapter 172

    Nick’s POVNasa balkonahe ako ng villa, tulalang nakatingin sa tahimik na dagat.Ang ganda ng buwan ngayon, bilog na bilog, napakaliwanag, ang ganda nitong pagmasdan sa malawak na karagatan. Halos isang buwan na ang lumipas, pero heto pa rin ako… nilulunod ng lungkot at mga alaala. Ngunit, katulad ng liwanag ng buwan, tila may konting liwanag na sa aking puso at isipan.Ngayon, pakiramdam ko, mas magaan na. Siguro kasi natanggap ko na lahat ng impormasyong binigay ni Nathan tungkol kay Don Carlos, ang aking tunay na ama. He found the truth… at totoo nga lahat ng sinabi niya. Hindi siya ang pumatay kay Daddy. Hindi siya ang pumatay sa ama ng babaeng mahal ko.Parang may malaking tinik na natanggal sa dibdib ko.Ngayon, pakiramdam ko, malaya na akong ipaglaban ang pagmamahal ko kay Audrey.“Haah…” huminga ako nang malalim, sabay lagok ng beer. Sapat na siguro ang isang buwan na binigay ko sa kanya. Whatever happens, gagawin ko ang lahat para mapatawad niya ako. Gusto kong magsimu

  • Unstoppable Desire (Road to Happiness)Book 2   Chapter 171

    George’s POV“Bhabe, sa atin magdi-dinner si Audrey,” masayang sabi sa akin ni Carly. Maaga akong umuwi dahil gusto ko palaging kasama si Aiah. Simula nang ikasal kami ni Scarlett, pinili kong ibigay ang buong oras ko sa kanila. Yes, mahirap humawak ng malaking kompanya, pero kung may mapagkakatiwalaan kang mga tao, everything becomes manageable.“Ok, Bhabe. I’ll order and cook Audrey’s favorite food,” excited kong sagot.“Bhabe, daddy needs to prepare our dinner. Tita Audrey will eat with us later, ok?” sabi ko kay Aiah. Nasa playroom kasi kami noon, naglalaro ng bola.“Really, Daddy? Auntie Pretty will visit us? I miss her! Ok, Dad, I’ll just stay here for a while then I’ll help you in the kitchen,” sagot niya. Natawa ako sa sinabi niya, as if naman marunong talaga siyang magluto. Lumambot ang mata ko habang hinihimas ko ang buhok niya. Hanggang ngayon, hindi pa rin ako makapaniwala na anak ko ang batang ito. She’s so adorable, so lovable. Damn, baka makapatay talaga ako kapag m

  • Unstoppable Desire (Road to Happiness)Book 2   Chapter 170

    Scarlett’s POVAng bigat marinig ang mga salitang iyon kay Audrey. Alam kong maganda ang intensyon niya, pero pakiramdam ko, unti-unti niyang inilalayo ang sarili niya sa amin. She changed. Napakalaki ng nabago sa aming relasyon sa loob ng limang taon. Kahit na bumalik na ang lahat ng alaala niya, pinili pa rin niyang lumayo at manatiling si Audrey.“Carly, the truth is, these past few days, pinamimbestigahan ko lahat ng nangyari sa inyo ni George simula nung pagsabog,” mabigat niyang sabi.Nagulat ako, napatingin sa kanya. Pinisil niya ang kamay ko, sabay yuko ng ulo, parang kinukuha ang lakas para magpatuloy.

  • Unstoppable Desire (Road to Happiness)Book 2   Chapter 169

    Audrey’s POV“Nick?” nasalubong ko siya habang mabilis siyang naglalakad palayo sa kwarto ni Papa. Hindi nakaligtas sa akin ang mga bakas ng luha sa kanyang mga mata. “Nick?” mahina kong sabi. Tila nadurog ang puso ko nang makita ko ang itsura niya. He looked lost and wounded.Lalapit sana ako sa kanya ngunit… “I have to go.”Nagulat ako at di nakakilos dahil mabilis niya akong nilagpasan, walang lingon-likod. Kita ko ang bigat ng kanyang dinadala. Gusto ko siyang habulin at yakapin, pero tanging magagawa ko lang ay ihatid siya ng tanaw.Malungkot akong bumalik sa kwarto. Kita ko rin ang lungkot sa mga mata ni Papa. “Papa?” Malungkot siyang tumingin sa akin at pilit na ngumiti. “Salamat, iha…” Pagkatapos, dahan-dahan siyang humiga. Mabilis akong lumapit at inalalayan siya. Tumagilid siya at pumikit, iniiwasan ang aking mapanuring tingin. Ngunit ramdam ko ang bigat ng kanyang nararamdaman.“Ano kaya ang nangyari sa kanila ni Nick?” bulong ko sa isip.Huminga ako nang malalim saka

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status