Chapter 4: UNTOLD EXCUSE

CATTLEYA'S POINT OF VIEW

*RATED SPG*

READ AT YOUR OWN RISK.

"Ugh! Caloy, lick me more." Nagpakawala ako ng nakakabaliw na ungol nang maramdaman ang dila ni Caloy na kumakalikot sa loob ko. Nakahawak ako sa buhok nya't pinagduduldulan ang mukha nito sa pagitan ng mga hita ko.

"Hmm.." Rinig kong ungol ng katalik ko't sinunod ang gusto ko.

Napaangat ako ng pwetan nang maramdaman ulit ang dila niya sa loob ng pagkababae ko. Para akong aso na nagmamakaawang pakainin at pagbigyan sa gusto ko. Pakiramdam ko, nasa langit ako't naglalaro sa mga ulap. Ramdam na ramdam ko ang init ng aming mga katawan kahit sobrang dilim ng kwartong kinaroroonan namin.

Dala ng kalasingan, kaagad kong sinunggaban ng halik si Caloy nang makapasok ako sa pribadong kwarto na ito. Kaagad akong itulak ni Ara kanina't patakbong umalis. Pwersahan kong iginaya sa kama si Caloy at noong una ay nagpupumiglas siya pero nang makaramdam ng pag-iinit ng katawan ay sumuko na rin ito.

Nang magsawa na siyang dilaan ang pagkababae ko, sinunggaban na niya ako ng mapusok na halik sa labi. Pagkatapos ay naramdaman kong hinaplos niya ang malulusog kong dibdib gamit ang kanyang kamay dahilan para mapaungol ako ng malakas. Sa bawat paghalik ni Caloy sa akin, kakaibang orgasmo ang nararamdaman ko. Gusto kong higit pa roon ang gawin niya sa akin.

Napasinghap ako nang malalim nang umalis na siya sa pagkakaibabaw sa akin at hinawakan ang magkabila kong hita. Ibinuka niya iyon ng sobrang luwag kaya naman nagsarili na akong umayos ng pwesto. Kahit madilim, rinig ko na ibinaba niya ang zipper ng kanyang pang-ibabang suot. Rinig na rinig ko rin ang paghabol niya ng hininga at kalaunan ay naramdaman ko't hinawakan niya ang kaliwang kamay ko saka ipinahawak sa akin 'yong alaga niya.

"Fuck!" Pagmumura ko nang maramdaman kung gaano iyon kalaki. Nademonyo ang utak ko sa laki noon at hindi na ako makapaghintay na maitusok iyon sa pagkababae ko.

May rason siya kung bakit niya ipinahawak ang alaga nito sa akin kaya hindi ko na siya hinintay na utusan ako. Hinimas-himas ko ito pataas-baba dahilan para makarinig ako nakakalibog na ungol mula sa kaniya. Pagkatapos ay sinunggaban niya ulit ako ng halik at inutusan na tumuwad. Kaagad ko siyang sinunod at tumuwad sa harapan niya.

"Ugh!" Ungol ko nang makaramdam ng sakit nang ipasok na nito ang ulo ng kanyang alaga. Napapikit ako sa sakit dahil sa kalakihan non na taglay. Hindi na muna siya gumalaw dahil mukhang nakuha niya na nasaktan ako sa unang pasok niya.

"I'll be gentle, love."

Pagkasabi niya non ay bigla niyang ipinasok ang kanyang alaga sa pagkababae ko. Napaungol ako ng malakas at pinapakiramdam ang matigas at malaki niyang alaga sa loob ko. Napapapikit ako sa lakas ng pagbayo nito sa pwetan ko. Napakapit ako sa bed sheet ng kama at halos magusot iyon sa ginawa ko.

"Faster, please." Pagmamakaawa ko at hindi nag-antubiling sundin ang gusto ko.

Bawat ulos niya ay sinasabayan ko. Maalam rin ako sa kama at inilabas ko na lahat iyon sa p********k namin ni Caloy. Hinayaan kong iputok niya sa loob ko ang katas niya dahil una sa lahat iyon ang gusto ko. At walang bahid ng pagsisisi ang nararamdaman ko ngayon. Maski sarili ko kaya kong isuko kay Caloy dahil mahal na mahal ko siya.

Tanging ungol naming dalawa ang maririnig sa kwadradong silid na kinaroroonan namin. Wala akong pakialam kung may makarinig sa amib. At hindi lang dalawang beses naming pinagbigyan ang init ng katawan namin ni Caloy kundi maraming beses. Lahat ng posisyon ay ginawa namin sa buong gabi. Halong sarap at saya ang naramdaman ko ng gabing iyon dahil sa wakas nagawa ko na ang plinaplano ko.

Bagsak ang katawan naming dalawa nang magsawa na kaming magtalik ni Caloy. Nakayakap ako sa katawan niya pagkatapos at hindi ko hinayaan na makawala ako sa kanya. Kaagad akong dinalaw ng antok dahil sa pagod na nararamdaman. Hindi ko man maaninag ang mukha ni Caloy, alam kong masaya siya. Natitiyak ko naman sa bawat tugon niya na mahal niya ako.

Kinabukasan, nagising ako dahil sa pagtama ng sinag ng araw sa mukha ko. Dahan-dahan akong dumilat at iniharang ang isang braso ko sa sinag ng araw. Napabalikwas ako ng bangon nang maramdaman na wala na si Caloy sa tabi ko. Tinakpan ko ng puting kumot ang hubo't hubad kong katawan saka siya hinanap sa buong kwarto.

Ni anino ni Caloy hindi ko na nakita. Kahit isang damit manlang niya o short ay wala rin. Wala siyang bakas na iniwan kahit isa manlang. Napatanong na lang ako kung nasaan siya. Nakaramdam ako ng takot na baka iiwan niya ako kaya kaagad akong nagbihis dahil nagbabakasakali akong nandyan pa siya sa baba.

"Shit!" Pagmumura ko nang maramdaman na pumilipit sa sakit ang ulo ko. Kahit na nahihilo ay sinubukan ko pa ring makababa ng hagdanan at magtungo sa parking lot.

Pagkababa ko ay halos wala ng tao, tanging mga staff na lang ang nandito na nag-aayos ng mga mesa at upuan. Kaagad kong naalala si Ara kaya hinanao ko siya, baka alam niya rin kung nasaan si Caloy.

"Excuse me, nakita mo ba si Ara?" Tanong ko sa isang empleyado ng bar na abalang nag-aayos ng mga upuan.

"Maam, kagabi pa siya umalis, mukha pong nagmamadali." Sagot ng lalaki.

Napahilot ako sa aking sentido. "Sige, salamat."

Lumabas na ako ng bar dala-dala 'yong slingbag ko. Paika-ika akong maglakad dahil nararamdaman kong masakit ang pagkababae ko. Nakailang round kasi kami ni Caloy kagabi at hindi ko naman siya nagawang tanggihan.

Inilabas ko iyong selpon ko mula sa slingbag ko. Idinayal ko ang number ni Caloy pero hindi niya sinasagot ang tawag ko. Nakailang dial ako pero talagang hindi niya sinasagot at kalaunan ay hindi ko na siya matawagan. At naisipan kong tawagan si Ara ngunit maski siya ay hindi rin sumasagot.

"Tangina! Caloy, nasan ka?"

Dala ng pag-ooverthink, sinadya ko siyang puntahan sa pinagtratrabahuan niya. Nahihilo man ako at nagugutom, hindi ko na lang muna pinansin dahil mas mahalaga na makausap si Caloy upang ipaliwanag sa kanyang may nangyari sa amin kinagabihan.

"Maam, last week pa siya nagresign sa trabaho." Sagot nong boss niya na ikinagulat niya.

Nagulat ako ng malaman na last week pa palang nagresign si Caloy sa trabaho niya. Hindi ko iyon alam dahil hindi naman niya nasabi sa akin. Halos maiyak na ako nang hindi manlang siya mahanap. Pati mga kaibigan niya ay sinadya ko na para pagtanungan.

"John, please naman oh, sabihin mo naman sa akin kung saan nagpunta si Caloy." Pagmamakaawa ko sa matalik na kaibigan ng nobyo ko.

"Cattleya, hindi ko nga alam. Kahit bugbugin mo pa ako, hindi ko talaga alam."

"Please naman oh." Lumuhod na ako sa harapan ni John para magmakaawa pero kagaya ng sabi niya, hindi niya alam kung nasaan si Caloy.

Lahat ng kaibigan niya ay sinadya kong puntahan pero iisa lang ang mga sagot nila, hindi nila alam kung nasaan si Caloy. Hindi ako kumbinsido kung sino sa kanila ang nagsasabi ng totoo o sino ang nagsisinungaling.

Buong maghapon kong hinanap si Caloy sa mga posible niyang puntahan pero ni anino niya ay hindi ko nakita. Luhaan akong umuwi sa apartment niya at doon ko napansin na wala na lahat sa closet niya iyong mga damit niya. Kinuha na niya lahat ito at walang tinira kahit isa. Mukhang plinano na niyang iwan ako ng walang paalam at iyon ang masakit sa parte ko. Hindi manlang siya nakapag-explain ng maayos sa akin bago niya ako iwan.

"Ang tanga mo naman, Cattleya." Sinubutan ko pa ang sarili ko dahil sa inis. "Ang tanga-tanga mo talaga." Doon ko na pinakawalan ang luhang kanina ko pa pinipigilan.

Bakit ba hindi ko inisip na wala akong kasiguraduhan na hindi ako iiwan ni Caloy kapag isinuko ko na ang katawan ko sa kanya? Bakit ba hindi muna ako nag-isip ng mabuti bago ko ginawa ang bagay na sa huli ay pagsisisihan ko lang din naman? Bakit ba nagawa kong magpakatanga sa taong hindi naman ako kayang ipaglaban?

Nagmukmok ako ng ilang araw doon sa apartment ni Caloy, nagbabakasakali akong uuwi siya, na uuwian niya ako kahit napakaimposible. Hanggang iyong paghihintay ko umabot na ng ilang araw, linggo, at naging isang buwan na. At kahit sinasampal na sa akin ng reyalidad ng katotohanan, hindi ko pa rin kayang tanggapin.

"Cattleya?"

Napahinto sa pag-iyak nang marinig ang napakapamilyar na tinig. Narinig ko ang yabag ng paa na papasok sa kwartong kinaroonan ko. Hindi ako umimik at hinintay na makapasok siya ng kwarto. At ilang segundo ang lumipas, iniluwa noon si Jen, ang kaibigan ko. Kaagad na nagtama ang tingin namin pagkabukas niya ng pintuan. Napabalikwas siya ng takbo palapit sa akin.

"Cattleya, ayos ka lang ba? Anong nangyari sa'yo? Jusko!" Puno ng pag-aalala sa boses ni Jen. Hinawi niya ang ilang buhok na nakaharang sa mukha ko't iniipit iyon sa likod ng teinga ko.

"Jen, iniwan na ako ni Caloy." Usal ko kasabay noon ang pagbagsak ng luha sa pisngi ko. "Hindi na niya ako mahal, Jen."

Sa pagiging emosyonal ko, niyakap ako ni Jen at ginawa ang lahat para mapatahan ako. At sa kanya ko inilabas ang sama ng loob ko sa sarili ko. Nagmura ako, sumigaw ako, at umiyak ng malala. Wala akong narinig na kahit na ano kay Jen basta dinamayan niya lang ako at pinakalma.

Kinuwento ko lahat ang buong pangyayari kay Jen. Naiintindihan ko naman kung bakit siya nagalit at kung bakit sinermunan niya ako ng malala. Deserve ko naman masermonan pagkatapos ng mga nangyari, pagkatapos ng katangahan ko. Tatanggapin ko lahat ng pagmumura niya ukol sa ginawa ko. Hindi ko deserve ang kaawaan kundi ang sermunan.

Tinulungan ako ni Jen na ayusin ang sarili ko. Ipinasyal niya ako sa mall para mawili naman daw ako at mawala sa isip ko ang nangyari sa amin ni Caloy. Umeepekto naman iyon pero kapag mag-isa na ako, naaalala ko siya dahilan para maiyak ako ng malala.

Prisinta na niyang sinabi na sa condo na niya ako uuwi kaya tinulungan niya akong ayusin ang mga gamit ko. Sa kanya na ako tumutuloy tutal naman siya na lang ang malalapitan ko ngayon. Tanging siya lang ang kakilala ko dito sa Maynila. Wala naman akong ibang kakilala na kamag-anak dito.

"Ayos ka lang, Leya? Nanghihina ka yata?" Nag-aalalang tanong ni Jen sa akin. Napansin niyang napahinto ako sa paglalakad papunta sana sa banyo.

"Okay lang ako medyo nakakaramdam lang ako ng hilo." Sagot ko.

Hindi niya inalis ang tingin sa akin dahilan para mawirduhan ako sa mga inaakto niya. Bago pa humaba ang usapan namin, pumasok na ako sa banyo para maligo. Pagpasok ay natulala ako, hindi ako pwedeng magsinungaling sa sarili ko. Hindi ako bulag para hindi mapansin ang pag-iiba ng pisikal kong anyo. Hindi rin ako manhid para hindi maramdaman na may kakaiba sa tyan ko.

Sa mga araw na nagdaan, doon na namuo ang galit ko kay Caloy. Kung noon halos ipagpilitan ko na ang sarili ko sa kanya, ngayon kinamumuhian ko na. Natauhan na ako, nadala sa mga sermon ni Jen sa akin. Halos isumpa ko na siya kay bathala. Walang araw na hindi ko ipinagdarasal na malasin siya. Hinihiling ko na sana dalawin siya ng karma sa lahat ng ginawa niya sa akin. Wala akong gustong mangyari ngayon kundi ang magdusa siya.

"E, san mo siya hahanapin ngayon?" Tanong ni Jen sa akin habang abala kami sa panonood ng paborito naming movie. Iniabot niya ang isang baso ng tubig sa akin. Kinuha ko naman ito at ininom dahil nitong nakaraang linggo ay puro alak ang iniinom ko.

Nagkibit-balikat ako dahil hindi ko talaga alam kung ano ang isasagot sa tanong ni Jen. "Kung alam ko lang na iiwan niya pa rin ako kahit may nangyari sa amin, sana hindi na lang ako nagpumilit sa gusto ko. Edi sana ngayon hindi ako kawawa. Tangina."

Hinarap ako ni Jen at nagsalita. "Sana kasi nakinig ka nalang non sa akin."

Tinignan ko siya at napabuntong-hininga ng malalim. "Tanga ako e. Tsaka, gusto kong mag-explain siya sa akin. Gusto kong sabihin niya lahat ng rason niya kung bakit kailangan niya akong iwan. Matatanggap ko naman na iiwan niya ako pero iyong hindi manlang siya nagbitaw ng kahit isang paliwanag, 'yon ang masakit sakit e." Pinunasan ko ang tumulo na namang luha sa pisngi ko gamit ang likod ng palad ko.

"Sana naman ngayon natuto ka na. At huwag mo na ring ipagpilitan ang sarili mo kay Caloy." Paalala niya sa akin, humawak siya sa kamay ko. "Leya, kung tama man ako ng hinala, tanggapin mo sana ang kapalaran mo."

Naguluhan ako sa sinabi niya dahilan para mapakunot-noo ako. Bigla akong nakaramdam ng kaba sa mga sinabi niya. Sa paraan ng titig niya sa akin para bang may gusto siyang iparating. Sa paghimas niya sa kamay ko ay kakaiba rin.

"Jen, hindi kita maintindihan, ano bang pinagsasabi mo?"

Hindi niya ako sinagot at inalis niya ang pagkakahawak sa kamay ko. Pinanood ko siyang may kunin sa malapit na drawer at nagulat ako nang may iniabot siya pregnancy test sa akin.

Tumibok ng mabilis ang puso ko at nakuha ko na ang ibig niyang sabihin. Sinenyasan niya akong kunin ang PT sa palad niya pero umangal ako.

Umiling ako. "Hindi ako buntis, Jen." Paniniguro ko.

Napasinghap siya't pumantay ito sa akin. "Leya, hindi tayo sigurado. Oo nga't kinamumuhian mo na si Caloy pero kailangan mong harapin ang kapalaran mo."

"Jen, hindi nga ako buntis. Malakas ang kutob ko na mali 'yang akala mo." Napatayo na ako sa kinauupuan ko. Hindi pwedeng magkatotoo ang kutob niya, hindi ko matatanggap.

"Paano kapag mali ka? Paano kapag nagbunga nga 'yong paghahabol mo kay Caloy? Sige nga, paano kung buntis ka?" Depensa niya sa agresibong tinig. "Leya, hindi ako bulag para hindi mapansin ang kakaibang inaakto mo nitong nakaraang araw. Hindi ako pinapatulog ng konsensya ko kaya narito ako, nagmamakaawa sa'yo. Subukan mo lang, Leya, wala namang mawawala e."

Doon na ako naiyak dahil alam ko nag-aalala lang naman si Jen sa akin. Sa katunayan, natatakot ako. Natatakot na baka tama siya ng hinala. Hindi ako handa sa posibleng kalabasan lahat ng ito pero isa lang ang nais ko, ayokong magbunga ang masakit na pagmamahalan namin ni Caloy. Ayoko.

Bumuntong-hininga ako ng malalim at kinuha kay Jen iyong pregnancy test. "Ginusto ko 'to kaya papanindigan ko, Jen."