Unveiling Hidden Desires

First Encounter

Natatangi ang kulay na namamayani sa bawat sulok ng bahay: ginto at itim. Kuminang ang gintong aranya sa taas ng kisame. Kasabay ng hangin ang marahang pag-ihip ng laylayan ng itim na kurtina. Maski ang lamesa, pinaghalong ginto at itim ang kobre. Ang engrandeng hagdan sa gilid ay binalot din ng itim na tela. Malawak ang bulwagan. Tuloy-tuloy ang pagparada ng limousine sa malawak na ektarya ng lupang inilaan para sa mga bisita.

Umalingawngaw ang mikropono sa pagbati ng masters of ceremony. Ramdam sa atmospera ng paligid ang partikular na aura ng mga elite. Tipong exlusive, iyong sila ang maaaring magsama-sama. Ang pagkakaroon nila ng mataas na social status ay parang barrier. Ultimo ang mga waiter at waitress na namamahagi ng pagkain, pinangilagan.

“How do I look?” Kaharap ng matangkad na dalaga ang repleksyon sa salamin. Kasalukuyang pinostura nito ang golden gown; revealed ang cleavage at hanggang hita ang slit. Nakapumpon pabilog ang buhok at bahagyang nakalugay pakulot ang ilang hibla nito sa magkabilang sentido. Dinampian sa huling beses ng babaeng makeup artist ng blush ang pisngi niya.

Sumilip sa repleksyon ng salamin ang kaniyang ina, si Helen. Katulad ng dalaga, ginto rin ang kulay ng gown nito. Lamang, balot abot siko ang ruffles. Nakalugay sa isang balikat ang buhok. “Majestic. . .”

Hinagod ni Beatrice ang tela ng gown. Hindi na yata mapapawi ang ngiti niya. “I was actually worried. I’m not sure about the status of our company. But I thanked heavens, mommy, you pulled off this grand celebration. Hindi ako pwedeng mapahiya!”

“Beatrice, anak, lahat gagawin namin matupad lang ang gusto mo. Your Papa knows very well how you love throwing parties. Ngayon pang debut mo papalya? No way, anak.”

Malaki ang ngiti sa labi ni Beatrice. “Is Daddy nervous?” hagikhik nito. “Last dance ko siya!”

Ngumiti lang ang ina. Sa halip na sumagot, hinagod nito ang buhok ng anak.

“Ma’am. . .” Hinawi ng event coordinator ang kurtina. Dumungaw ang babaeng may lapel sa bibig. “. . . tatawagin na po si Beatrice in a minute.”

Pumailanlang ang marahang saliw ng musika.

“Please welcome the heiress, none other than, Ms. Beatrice Lustre!” anunsyo ng master of ceremony. Kasabay ang pagsabog ng palakpakan habang dumadausdos pababa ang laylayan ng kaniyang gown. Mahihiya ang kinang ng mga aranya sa kisame sa liwanag ng kasiyahan sa mga mata ni Beatrice. Bakas sa pisikal na katangian ng itsura nito ang pagiging mestisa; matangos ang ilong, maputi, at tsokolate ang kulay ng buhok.

Sa loob ng tigli-limang minuto, naisayaw siya ng mga kalalakihan. Hawak niya sa kabilang kamay ang pulang rosas. At ang isa ay sa balikat ng kasayaw. Napaamang pa ang dalaga nang hindi pa man nakakalabing-walong rosas, lumapit na agad ang ama sa kaniya.

“Dad?” Dinig man ang pagtataka sa tanong, sumilay pa rin ang ngiti niya.

“Fatherhood is a journey I can never exchange with anything. You are a heaven’s gift to me, anak. To me and to your Mama Lorie,” madamdaming litanya ng amang si Brent. “By all means, your welfare should be secured. Hindi pwedeng dumanas ka ng hirap hangga’t nandito ako.”

“Daddy Brent. . .” ngumuso si Beatrice. Sumilip sa sulok ng mga mata niya ang luha.

Huminto ang ama para ipasa siya sa lalaking nag-aabang pala sa kanilang dalawa.

“Sir?” baritono ang boses ng lalaki.

Langhap sa hangin ang maskulado nitong amoy. Matikas ang tindig, malapad ang dibdib pati na rin ang balikat. Matulis ang tuktok ng ilong nito at hulmado ang panga. Mapula ang kaniyang bow-shaped na labi. Mahaba ang pilikmata at seryoso kung tumingin ang mga matang kulay hazel. Umangat ang angking tikas nito sa itim na tuxedo. Isama pa ang hawak na pulang rosas dahilan para magmukha siyang prinsipe gaya ng sa mga period movies.

May kung anong kilabot na naramdaman si Beatrice nang maglapat ang palad nila ng lalaki. Gayunpaman, kinuha niya ang rosas na inabot nito. Nag-alangan ang dalaga na ilapat ang palad sa balikat ng lalaki. Napaamang siya nang ang lalaki mismo ang naglapat nito.

Nawala ang ngiti sa labi ni Beatrice. “W-Why are you my last dance?”

Humalakhak ang lalaki. “Oh, you weren’t informed.”

Hahakbang sana palayo si Beatrice ngunit hinigit ng lalaki ang baywang niya. Suminghap siya sa magkahalong gulat at sakit. Mariin ang pagkakalapat ng kamay ng lalaki.

“Hindi mo alam o nagmamaang-maangan ka lang?” malamig nitong tanong.

Pilit na kumawala si Beatrice dito. Dahilan para mas ipirmi siya ng lalaki. Patuloy pa ring gumagalaw ang huli sa saliw ng musika.

“Don’t make a scene,” bulong nito. “Makisama ka gaya kung paano ako nakikisama sa’yo ngayon, Beatrice.” Sumilip saglit ang lalaki sa mga nanonood. May ilang nagbulungan sa agresibong paghila niya sa babae.

“Who the hell are you?!” Habol ni Beatrice ang paghinga. Taas-noo kung makatitig sa lalaki. “How come you know me and I don’t know you?”

Umangat ang sulok ng gilid ng labi ng kausap. Sarkastiko, dahil masama naman ang tingin ng kaniyang mga mata. “Oh, I’m your fiance.”

Bumugawas ang halakhak ng dalaga. Huminto siya, tinapik pa ang balikat ng lalaking kausap. “You’re hot and all so, don’t take this personally. But hell, get married at 18?! Nasaan ba tayo, Spanish age?” Halos lumuha siya sa paghagalpak.

Hanggang sa humupa ang musika, umugong ang mikropono. Tatawa-tawa pa rin si Beatrice ngunit piniling magseryoso nang magsalita si Brent sa stage.

“Everyone, family and friends, Apollos and Lustres have been in a great friendship ever since. But now, we would be stronger and closer through the engagement of my unica hija, Beatrice Lustre to Lucas Sebastian Apollo. . .”

Umawang ang bibig ni Beatrice. Gumapang ang kilabot at pagkabigla sa buong katawan nito. Lumingon siya kay Lucas na noo’y masama ang tingin sa kaniya.