Beranda / Romance / Valentina: The Unwanted Wife / Chapter Five- Credit Card

Share

Chapter Five- Credit Card

last update Terakhir Diperbarui: 2025-09-24 11:53:00

"Saan ka pupunta?" tanong sa akin ni Aekim ng makita akong nakabihis. Kakalabas lang nito mula sa banyo.

"Gagala." sagot ko naman saka isinukbit ang maliit na na kulay black kong shoulder bag.

"Ah okay. Enjoy." wika nito sabay kalkal ng dala nitong maleta saka kumuha din ng damit nito. "Nandito tayo sa Thailand para sa kaniya-kaniyang lakad hindi para mag-honeymoon."

"I know. Kaya nga inagahan ko na ang gumayak para makagala na."

"Don't wait for me tonight. I have a friend to meet." wika nito at alam ko naman na hindi kaibigan ang kikitain niya kundi ang kalaguyo niya.

"I know. Remember, nabasa ko ang message niya." paalala ko dito. Hindi ko sadya na mabasa ang chat sa kaniya ni Leona kanina. At ang nakakainis pa ay talagang sinundan pa kami dito ng haliparot na iyon sa Thailand.

Alam naman niya na kasal na kami ni Aekim pero nagsusumiksik parin. Hayst. Kainis! Kontrabida siya sa buhay ko.

"Sige, aalis na ako." sagot ko naman sa kan'ya na tila balewala lang sa akin ang sinabi nito.

Hindi iyon balewala lang sa akin. I spent my night crying. Kaya nga kahit nandito pa ako sa loob ng kuwarto namin naka-sungglas na ako. To hide my eyebags.

"May dala ka bang pera?" tanong nito sa akin.

"Waka ka ng pakialam kung may pera ako o wala."

"Huwag kang magmaldita diyan dahil hindi sa'yo bagay."

"Bakit? Dahil hindi ba sa hindi ako maganda kaya bawal akong magmaldita?"

"Yes! At bawal magmaldita ang walang pera." sagot nito sa akin saka tumawa ng mahina. Nang-aasar.

Nagulat pa ako dahil sa first time itong tumawa sa harap ko. He's always in the mood for war kapag nasa harap niya ako pero ngayon, ngayon..my gosh. Its miracle. Dahil ba ito sa holy water na winisik sa amin ni Father kahapon? Kung iyon ang dahilan baka manghingi ako kay Father ng isang container ng holy water at ipaligo nalang sa lalaking ito para umayos ang pakikitungo sa akin.

"Here's my credit card, take it." wika nito sa akin habang inaabot ang gold credit card.

"No. I don't want your card."

"At kaninong card ang gusto mo, sa crush mo?"

"Wala ka ng pakialam doon. May sarili akong credit card."

"Where's your card?" tanong nito sa akin habang nakataas ang isang kilay nito. Ako naman ay mabilis na kinuha ang wallet ko sa loob ng bag at hinugot ang isa kong credit card saka inabot ito sa kan'ya.

"Platinum card, huh. Design for travelers pero hindi ka nagta-travel. This is mine now." biglang sabi nito sabay lagay ng card ko sa wallet nito.

"Hindi p'wede, akin 'yan." mabilis kong wika sabay sugod sa kan'ya.

"Nope. It's mine today. Sa'yo na itong card ko, palit tayo. Ang password niyan ay ang birthday ni Nana Lilia." sagot nito sa akin habang pilit akong nilalayo sa kan'ya para hindi ko makuha ang wallet nito.

"Hindi maaari." sagot ko habang pilit lumalapit. Ngunit pilit naman ako nitong nilalayo. Paano ba mananaig ang isang tulad ko sa lalaking ito. Five feet and four inches lang ang height ko kumpara naman sa lalaking ito na hanggang balikat lang ako.

"Akin 'yan e."

Hinawakan ko ang kamay niyang nakahawak sa balikat ko saka malakas na tinabig ko ang kamay nito na nasa balikat ko. Dahil sa ginawa kong iyon nasira ang damit ko, natastas ang tahi nito. Napatingin ako sa damit ko saka kay Aekim. Pati ang sunglass ko ay nahulog sa sahig. Ngayon kitang-kita na nito ang nagsisilakihan kong eyebags.

"Hindi ko kasalanan 'yan. Ikaw itong nagpupumilit na lumapit sa akin." paninisi pa nito sa akin.

"Kasalanan mo kasi kinuha mo ang credit card ko." sagot ko sa kan'ya saka buong lakas na hinawakan ang kamay nito sabay tulak dito. Natumba ito at napahiga sa ibabaw nang nakabukas na maleta nito na nasa sahig.

"Oh my god!" gulat na bulalas nito. Pati ako ay nagulat sa resulta ng ginawa ko. Gayunpaman, inuna ko pa rin ang kunin ang wallet nito sa kamay nito. Ngunit bago ko pa man iyon nahawakan ay pinasok na nito sa loob ng shorts nito. Paano ko iyon kunin?

"Kunin mo." Panghahamon nito sa akin na malaki ang nakangisi. Halos napatulala siyang nakatingin sa shorts ni Aekim habang nakatingin sa dalawang umbok na dati'y iisa lang.

Napakurap ako ng dalawang beses bago tumingin sa mga mata ni Aekim na ngayon ay arrogante na naka-tingin sa akin.

"Siraulo! Pakialamero!" halos sigaw kong wika sa kaniya saka galit na bumitaw at tumayo. "I hate you." halos mangiyak-ngiyak kong wika saka humiga sa kama ko dahil wala na akong gana pang umalis.

Malakas na tawa ni Aekim ang biglang pumuno sa loob ng kuwarto. Ang sarap pakinggan ng tawa nito.

Again, this is the first I heard his laugh. Ang sarap pakinggan ng tawa nito parang kinikiliti ang teynga kaya napapangiti din ako.

Hindi ito ngumingiti o tumatawa kapag kaharap ako. Palagi nalang itong nakasimangot, lukot ang noo, sarcastic and rude ito sa akin. Kaya nakagugulat talaga ang mga ginagawa nito ngayon.

"Asawa mo ako, Val, kaya magtiis ka sa akin hanggang sa sumuko ka." biglang wika ni Aekim. Base sa boses nito hindi ito umalis sa kaninang puwesto nito.

Narinig ko ang ingay sa pagsara nang zipper kaya nagmulat ako ng aking mga mata. Nakita ko ang malaking ngisi nito habang tahimik na tinatayo ang maleta at itinabi sa gilid.

Bumalik ang tingin ko kay Aekim at hindi ko mapigilan ang hindi tumingin sa bumubukol nitong shorts.

"Nasa loob pa rin ng shorts niya ang wallet niya. Grr. Wala ba itong balak na ilabas ang wallet nito? Ang credit card ko.." nagdadalamhati kong wika sa utak ko.

"Tumayo ka na diyan, Valentina at ikutin ang buong Bangkok."

"Wala na akong gana."

"Bakit? Ayaw mo ba sa gold card ko?"

"Kung sasabihin kong, oo, aangal ka?"

"From the love of God, Valentina, alam mo ba kung gaano kamahal iyang card na nasa saiyo ngayon?" di makapaniwala na tanong sa akin ni Aekim.

"Alam ko at wala akong pakialam kung gaano ka mahal iyang card mo. Mahal din naman ang card ko na kinuha mo a." sagot ko sa kaniya sabay bangon at umupo sa ibabaw ng kama.

"Akin na 'to." mabilis na sagot nito sa akin.

"Card ko pa talaga ang gagamitin mo sa n'yo? Ang kapal naman ng pagmumukha mo."

"Wala ka nang pakialam doon ang importante ay mahalaga." wika nito sa akin saka ngumisi saka tinuro ng wallet nitong nasa loob ng short nito.

"Magkasing- laki ba sila?" nanunudyong tanong sa akin ni Aekim sabay turo sa umbok ng wallet at sa umbok nang ano niya...nang ano... Argh! Basta no'ng hinaharap niyang sawa. Buwisit!

Napatakip ako ng aking mga mata saka muling humiga at nagtalukbong ng kumot.

"Maliit. Lumayas ka nga sa harap ko, Aekim. Maawa ka sa virgin eyes ko." sigaw ko kay Aekim habang nakatalukbong pa rin ng kumot. At narinig ko ulit ang malakas na tawa nito.

"Bakit ba ang saya-saya nito ngayon? Dahil ba sa magkikita sila ni Leona dito sa Thailand? Ang sama talaga ng ugali nito. Honeymoon namin tapos sa babae niya siya pupunta. Sarap putulan ng lahi." himutok ko sa isip ko.

"Ah, alam ko na kung bakit masaya siya kasi pinaglalaruan niya ako ngayon. Tsk." mahina kong wika sa mabilis na bumangon mula sa pagkakahiga saka tumayo. "Gagala ako ngayon." wika ko na nakatingin kay Aekim ng masama.

Tumingin sa akin si Aekim saka tinaasan ako ng kilay. Bilang ganti sa ginawa niya sa akin hinubad ko ang suot kong crop top kahit na nakatingin siya sa akin. Akala niya siya lang ang p'wedeng mang-asar. Tsk.

Tanging bra lang ang suot ko pang-itaas na lumapit sa nakatayo kong maleta sa gilid saka binuksan ko ito para kumuha ng dress. Wala akong pakialam kahit oa nakatingin sa akin si Aekim.

Naghalungkat ako sa maleta ko hanggang sa tumambad sa akin ang isang white dress na sheath dress. Kinuha ko ito at sinuot na nakaharap kay Aekim. Tignan natin kung sino ang talo sa aming dalawa. Nakita ko ang pag-igting ng panga nito habang nakatingin sa akin ng masama. Hanggang sa bumaba ang mga mata nito at napatingin sa dibdib ko.

"Uh-huh, eyes up." wika ko kay Aekim na nakangiti. Ngunit bigla itong napawi ng magsalita ito.

"Five out of ten." wika nito saka tinignan ako nang taas-baba. Biglang tumaas ang dugo ngunit pilit ko itong kino-control.

"You're nothing to him, Valentina." paalaala ki sa sarili ko saka walang pakialam na hinubad ang pantalon kong suot. At ngayon tumambad sa akin ang makinis kong binti at humarap sa salamin.

Nakangiti sinipat ang sarili sa full length mirror ng hotel saka isinuot ang isang two inches blue sandals na lalong nagpatingkad sa kulay ng aking balat.

Nang mga oras na iyon ay biglang nawala sa utak ko na kasama ko si Aekim sa kuwarto.

Inayos ko ang sarili ko saka naglagay ng manipis na make up at pagkatapos ay nag-lipstick ako ng nude color. Because I love nude and dark colors of lipstick.

Kinuha ko ang shoulder ko na dapat ay gamitin ko kanina at inilapit sa isa kong bag ang laman nito. Ngayon, ang laman ng bag ko ay ang passport ko, IDs, compact camera, lipstick, foundation at wallet ko.

Kinuha ko ang Jo Malone perfume at nag-spray sa fingertip ko at pinahid ito sa puno ng teynga ko, magkabilaan. Then, I spray a little bit on my wrists and rub it on my neck.

"It's time to go! "I exclaimed happily and did a 360 turn. At doon ko naalaala si Aekim. Nakatayo ito habang nakatingin sa akin ng seryoso.

"Oh, I'm sorry, I forgot that I have a companion here." kimi kong wika saka dahan-dahan na pinulot sa sahig ang gold card na tinapon ko kanina. Kung ayaw niyang ibalik ang card ko, then, lulustayin ko ang pera niya.

"See yah!" wika ko sa kaniya sabay kuha ng kulay blue na overcoat na inilapag ko kanina sa ibabaw ng kama. Isa ito sa mga pinagpililian kong gamitin. Pakinding-kinding na binuksan ko ang pinto saka binuksan ito. Bago ako tuluyan na lumabas ay nilingon ko muna si Aekim at nginitian.

"Enjoy your date, Aekim. If you can find another woman, then I will find my other man. Baka nandito lang siya sa Thailand." nakangisi kong wika saka tuluyan na itong nilisan.

Patakbo kong tinungo ang elevator at naghintay ng limang minuto hanggang sa makapasok ako ng elevator at pinindot ang GF.

"Lilibutin kita Bangkok!" excited kong wika saka inilabas ang compact camera ko mula sa white crossbody sling bag ko.

"Hindi ko hahayaan na masira ang araw ko dahil lang sa selos at inggit. Kahit na iyon ang nararamdaman ko ngayon. Selos dahil si Leona ang gusto ni Aekim at siyang pupuntahan nito ngayon. Inggit dahil kahit anong gawin ko si Leona pa rin ang mananalo sa puso nito.

"Kailan kaya niya ako pipiliin? Kailan kaya 'yong ai Valentina na at hindi si Leona. Iyong I love you, Valentina." Hayst. Nangangarap ka na naman, Valentina.

'Sana nga mangyari.'

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • Valentina: The Unwanted Wife    Chapter Fifty-Seven- Aekim’s Thinking

    "Si Aekim, wala pa ba?" tanong ko sa mga kasama ko sa bahay. "Wala pa po, Ma'am Lala." "Bakit kaya wala pa siya? Alas nueve na ng gabi." nag-alala kong wika. Hindi ako sanay na sa ganitong oras wala pa si Aekim. Simula kasi ng magising ito palagi na itong umuuwi ng maaga.Nag-alala na dinial ko ang number ni Aekim ngunit out of coverage ito. “Saan ka, Aekim?” nag-alala kong wika saka palakad-lakad.“Lanie, pakitwag nga si Ramon, aalis kami ngayon.” utos ko sa isa kong kasama sa bahay bago naglakad paakyat ng kuwarto para magbihis. Ngunit bago pa man ako nakapagpalit ng damit bigla na lang tumunog ang SMS ringtone ko. Kinuha ko anv cellphone ko at binuksan ang message. Galing ito kay Aekim at sinabi nito sa text na niyaya siya ni Benny na kaibigan niyang mag-Tagaytay. Biglang nawala ang pag-alala ko kaya hindi ko na itinuloy ang pagbihis. Bagkus, lumapit ako sa intercom para ipaalam kay Lanie na hindi na kami tutuloy ni Ramon. “Lanie, pakisabi kay Ramon na hindi na kami aalis. N

  • Valentina: The Unwanted Wife    Chapter Fifty-Six- Balae

    "Lily, sa tingin ko unti-unti ng bumabalik ang alaala ni Aekim." wika ko kay Balaeng Lily na ina ni Valentina. Kausap ko siya ngayon sa telepono dahil tinawagan ko siya para ibalita ang mga galaw ng anak ko. Hindi sa tina-traidor ko ang anak ko, kundi pino-protektahan ko lamang siya. Hindi ko alam kung ano ang susunod na mangyayari ngayong magaling na si Leona. Ang babaeng 'yon. Hinding-hindi ko siya palalampasin. Kapag naiisip ko si Leona umiiba kaagad ang tinpla ng utak ko, ang tibok ng puso ko. Gusto siyang magbayad sa ginawa niya kay Valentina. Hindi siya puwedeng makalaya pa. Idagdag ko sa kaso niya ang nangyari kay Aekim. Kung hindi dahil sa ginawa niya kay Valentina, hindi si Aekim na-coma at nagka-amnesia. "Hindi natin mapipigilan 'yan, Lala. As of now, hayaan muna natin siya sa mga gusto niyang gawin." sagot nito. "Kawawa din ang anak mo, Balae, pero mas kawawa ang anak ko sa kaniya." "Pasensiya ka na, Balae, ha. Siraulo kasi ang anak ko, kaya kung ano man ang desisyon ni

  • Valentina: The Unwanted Wife    Chapter Fifty-Five- My Lucky Star

    JULY 19, 2024."Mama, nasaan po kayo? May dala po akong cake para sa'yo!" tawag ko kay Mama Lala habang nakangiti na nilalapag ang dalawang layer na ng cake. Birthday kasi ngayon ni Mama Lala kaya heto ang anak niyang paborito. Bumili ng cake para sa paboritong Ina."Saglit lang anak!" sigaw ni Mama sa akin. Mukhang nasa kusina ito at nagluluto.Maya-maya ay sumulpot na si Mama habang nagpupunas ng kamay sa suot nitong aphron. “Nagluluto ka, Ma?” “Oo, anak. Gusto kita ipagluto. Isa pa kaarawan ko ngayon kaya nasa mood.” “Gano’n po ba?” wika ko saka inakbayan si Mama at sabay kaming naglakad patungo sa dining area. “Gusto mo kain tayo sa labas, Ma?” “Huwag na, Anak, baka mapagod ka pa. Dalawang taon kang na-coma at ng magising ka nagkaroon ka naman ng amnesia. Ayoko nang maulit pa iyon.” wika na Mama na naiiyak. Napahinga ako ng malalim saka pilit na winawaksi ang nakaraan.Wala man akong maalaa dati pero ngayon, naalala ko na ang lahat. Walang alam si Mama at hindi ko muna sasabih

  • Valentina: The Unwanted Wife    Chapter Fifty-Four- Still Missing

    Araw ng sabado ngunit wala akong ganang bumangon. Kagabi nga lang ako nakatulog kung hindi ako hinatak ni Mama Lala sa kuwarto. Kung hindi dahil kay Mama, wala na akong radon pa para magpahinga. Walang rasob para huminto ako sa paghahanap sa nawawala kong asawa. Bawat araw na lumilipas para sa akin ay parusa. Bakit ba buhay pa ako? Bakit kasi iniligtas pa nila ako ng mawalan ako ng malay sa tubig. Habang ang asawa ko ay hindi ko mahagilap kung saan. Paano na siya ngayon? Ano na ang ginagawa niya ngayon? Umiiyak ba siya sa lamig? Hinihintay ba niya ako? Nakakatulog ba siya ng maayos? May nakahanap ba sa kaniya? Sana ligtas siya. Sana buhay ang asawa ko.It's been a week since Valentina is missing. Magpahanggang ngayon ay hindi pa rin matagpuan ang asawa ko. My wife is still missing. Nang araw na nahulog si Valentina sa tulay ay siya ring araw ng aking unang kamatayan. Hinanap ko siya nang hinanap, hanggang sa mawalan ako ng malay. At sa araw din na iyon ay isinugod ako sa hospital

  • Valentina: The Unwanted Wife    Chapter Fifty-Three- Accident

    “Ma, Pa, uwmuwi ba dito ang asawa ko?” Nagtinginan muna si Mama at Papa bago sumagot sa akin. Parang may gusto silang ipa-abot sa isa't-isa na hindi ko ma-gets. "Ma, Pa, nandito ba ang asawa ko?" tanong ko ulit sa kanila."W-wala anak." si Mama ang sumagot sa akin."Kung gano'n, saan siya pumunta?" tanong kasabay ng pagbuo ng aking mga luha. “Kagabi ko pa siya hinahanap."H-hindi ko alam, Aekim. Nandito ba siya sa Madrid?” si Papa. "Sigurado po ba kayo? Baka naman tinatago n'yo lang po sa akin ang asawa ko. Baka nandito lang siya at ayaw n'yong ipakausap siya sa akin." wika ko sabay pahid ng isang butil ng luha na tumulo mula sa aking mata. "Mama, naman e. Pa, baka naman nandito lang siya. Hindi pa naman niya alam dito. Hindi niya memorize ang babaan at sakayan. Hindi rin siya magaling magsalita ng Español." natataranta kong wika kay Mama at Papa. "Tumawag ka na ba sa Pulis? Nag-report ka na ba?” si Papa."Opo. Ang kaso hindi pa nila ako kinuhanan nang statement dahil wala pa daw

  • Valentina: The Unwanted Wife    Chapter Fifty-Two- Letter

    PAGKA-ALIS ni Leona umalis din kaagad ako para puntahan ang Rancho. Kukumustahin ko lang Tiyahin ko na siyang namamahala ngayon. Pagkatapos kasi ng nangyari, ayoko na paubaya sa kamag-anak ni Mama Lala, alanganin na ako sa kanila. Pati si Mama umaayaw na rin. Idagdag mo pa na pumunta daw sa rancho ang sugarol kong pinsan. Nabahala tulou ako, baka kung ano na naman ang gagawin nito doon. Baka maubos na ang ang mga kabayo at baka namin. Pagkarating ko sa rancho, wala na din ang pinsan ko. Kaya minabuti ko na lang na tingnan isa-isa ang mga alaga namin bago umuwi ng bahay. Pagdating ko hinanap ko ang asawa ko ngunit wala na si Valentina. Halos halughugin mo na ang buong bahay, ngunit hindi ko na si Valentina. Aside sa sulat na iniwan niya sa akin na kakikita ko pa lang. Kinakabahan na kinuha ko ang sulat at binuksan ko ito. Huminga muna ako nang malalim bago binasa ang sulat. To My Love, I'm sorry kung ikinulong kita sa isang pangakong kailanma'y hindi totoo. Pasensiya dahil sa

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status