LOGIN"A-aekim is m-mine..." wika sa akin ni Leona na nasasaktan kaya medyo pahapo itong magsalita. "You ruin our relationship, Valentina. At hindi ko hahayaan na maging masaya ka sa piling niya. Hindi ko hahayaan na mapunta sa'yo si Aekim." galit na wika nito saka tumayo. Mabilis din akong tumayo para maging alerto kung sakali mang may gawin sa akin si Leona. "He already yours, Leona. Kaya nga lumalayo na ako.” sagot ko sa kaniya."No! He's not mine anymore. He loves you, Valentina. Kasalanan mo ang lahat. Kasalanan mo kung bakit nagbago ang damdamin niya." umiiyak na wika sa akin ni Leona. Habang ako naman ay tila nabingi dahil sa sinabi nito. "Akim loves me? Really?" tanong ko sa sarili ko habang walang kurap na nakatitig kay Leona."What do you mean, Leona? You’re lying, right? Aekim loves you, Leona." kontra ko. "He loves you. Palaging ikaw ang priority niya. Kapag tumawag ka sa kaniya mabilis pa sa kidlat ang mga kilos niya. Pinatulog ka pa nga niya sa hotel kung saan honeymoon na
Halos isang oras na akong nakatayo dito sa gilid ng tulay habang inaalala ang lahat na nangyayari. Mula ng makilala ko si Nana Lilia, si Mama Lala at ang unang pagkakita ko kay Aekim. Unang pagkasilay at unang mabilis na tibok ng puso habang nakatitig sa maaliwalas at poging mukha nito. Para sa akin isa iyong himala. Dahil sa magandang pakiramdam na iyon kaya heto ako ngayon, umiiyak at nasasaktan.Mapait na ngumiti ako habang inaalala ko ang unang kita at pagpakilala sa akin ni Nana Lilia at Mama Lala kay Aekim sa akin. Halos hindi aalis ang paningin ko kay Aekim. Dahil sa unang kita ko pa lang sa kaniya, alam kong siya na. Pakiramdam ko nga ng panahon na ‘yon ang puso ko umabot na sa talampakan dahil sa lakas ng tibok. "Hi, I'm Val, your future." ani ko pa noon kay Aekim. Pinagtawanan pa ako nina Mama at Nana noon. Si Aekim tawa din nang tawa at sinabihan pa akong makulit. Kaya daw pala nahuhumaling dalawang matanda sa akin dahil daw sa palabiro ako. Akala ni Aekim nagbibiro lan
Ayaw ko siyang saktan dahil nga sa masakit. Isa pa, tama siya at mali ko. Mali ako sa pag-agaw ko kay Aekim sa kaniya. Ako lang ang nagpupumilit lumaban dahil kahit kailan hindi ako ipaglalaban ni Aekim. Hanggang ngayon, he wants Leona by his side, not me. Not Valentina.“Hangal ka, Valentina! Isang kang talunan!” sigaw ni Leona sa mukha. Ang marahan kong pagtulak kay Leona ay pinalitan nito nang malakas na sampal sa mukha ko. Malakas at masakit na sampal. “Akala mo siguro hindi kita sasaktan? Nagkakamali ka, Valentina. Ikaw ang nauna. Tinulak mo ako.” Napahawak ako sa pisngi kong nasaktan. Nagulat pa ako sa pagsampal niya sa akin. Ni minsan ay hindi ako pinadapuan ng kamay ni Mama at Papa. Ultimo lamok ay ayaw ng magulang ko dumapo sa mukha ko. Pero itong si Leona ay walang kaabog-abog na sinampal ako. Galit na tumingin ako kay Leona at ang sampal na binigay niya sa akin ay pinalitan ko nang tadyak sa tiyan at kinaladkad ko siya palapit ng gate. "Walang lugar sa pamamahay ko ang
KINABUKASAN parang ayaw kong bumangon. Ang bigat-bigat kasi ng katawan ko. Pakiramdam nagbuhat ako nang dalawang sako nang bigas kahit hindi naman. Siguro dahil sa broken ako. Ang puso at utak ko ang mabigat, nasasaktan at sugatan.Malungkot na tumingin ako sa kisame habang ang utak ko ay sobrang toxic. Puro negative ang pumapasok at lalong nadadagdagan ang sakit. Hindi ko mapigil ang pagtulo ng luha ko. Kusa itong tumutulo lalo na kapag naiisip ko si Aekim at Leona. Silang dalawa ang rason kung bakit ako nasasaktan ngayon. Sila ang dahilan kung bakit ako lumuluha ngayon. Sabagay, ako din namam ang may kasalanan. Bigla kasi akong umeksena sa relasyon nila. Kaya heto, ito ang napala ko. “Congrats, Val. Dahil kahit anong gawin mo, hindi ka mananalo. Isa kang talunan kaya hindi mo makuha-kuha ang pagmamahal ni Aekim. You are a complete loser and hopeless, Valentina.” ani ko sa sarili ko.Pinahid ko ang aking mga luha at walang lakas na bumangon. Naka-ilang beses pa akong bumagsak pabal
Umiiyak habang sinusulat lahat na gusto kong sabihin kay Aekim, pati na ang lihim na tinatago-tago ko. Apat na buwan ko din itong dinadala. This is the time na malaman na ito ni Aekim. Ngumiti ako nang pait habang sinusulat ito. Pahid ng luha, iyak at sulat. Pagkatapos kong magsulat ay tinupi ko ang papel sa tatlong tupi at inilapag lang ito doon. Hilam sa luha ang mga mata kong nakatitig sa papel at hindi ko mapigilan na hindi humagolgol."This is your last cry, Valentina." wika ko sa sarili ko at saka lumapit sa pinto. Binuksan ko ito nang bahagya at sumilip sa labas. Walang tao. Nawala si Aekim at Leona. Siguro nagpakaasaya na sila dahil nasaktan nila ako. Muling umagos ang aking mga luha dahil sa naisip ko na iyon. "Mga walanghiya kayo! Mga walang puso!" galit na wika ko habang tumatangis. Naglakad ako palabas nang kuwarto ng masalubong ko si Belinda. Wrong timing. Kung mamalasin ka nga naman. Malas na nga ako sa pag-ibig malas din ako sa makakasalubong. "¿Qué pasó, Señora?"
"YOU never fail to disappointment, Aekim. Thanks to you.” wika ko kay Aekim habang tinitingnan ito ng malamig. Gusto kong suntokin si Aekim at sabunutan ni Leona ang kaso hindi ko magawa. Hindi dahil sa takot ako sa kanila, kundi takot ako sa sarili ko. Hindi ko kasi alam kung buhay pa ba sila pagkatapos. Kaya nga iniiwasan ko magalit kasi nga bawal pumatay. Akala siguro nitong si Leona hindi ako nangangagat. Nagkamali siya, dahil kapag ako ang mag-umpisa ubos pati ang hininga niya. H “I can explain, Val.” si Aekim. Dalawang beses akong huminga nang malalim saka tiningnan si Leona nang masama. Her face disgusted me. Nagtitimpi na hinarap ko si Aekim at hindi ko pinansin pa si Leona kahit nagbubunganga ito habang nakatingin sa akin. Gusto ko na talaga siyang bigwasan kaso hindi ako pinanganak para manakit ng tao. "Aekim, ano 'to?" blangko ang mukha kong tanong. Kita ko ang pagkagulat ni Aekim habang nakatingin sa akin. Nagulat din ito ng bigla na lang sumulpot si Leona. "







