Chapter 4

PAYAPA ang mundong dinatnan ni Calyx nang makabalik sa opisina makalipas ang marami-raming mga minuto. Nadispatsa na niya si Jamie. Maalab na halik lang ang pinagsaluhan nila, kabuntot ang pangako niya na bumawi kapag nagka tiyempo.

Handa na siyang harapin din si Sheries at dispatsahen sa halip na kamutin ang itch ng babae, kung naroon pa ito. Sumilip pa nga muna si Calyx sa glass door, tiningnan kung ligtas siyang pumasok sa loob. Mga taong abala sa kanya-kanyang gawain ang tanging nakikita niya, walang nagmamarkulyong leon na handang sumagpang sa kanya sa sandaling tumapak sa loob. Maingat na pumasok si Calyx, palinga-linga siya habang naglalakad. Nadatnan niya na abala na rin si Lea sa pagtipa nito sa computer. Hindi rin nito napansin ang pagdating niya.

"Where is she?"

Umangat lang ang tingin si Lea nang magsalita siya. "She? Ah, 'yong babaeng atat sa 'yo?"

Pinalampas na lang niya ang sinabi nito, saka tumango.

"Umalis na.Sabi ko,bigla ka na lang ipinatawag sa isang emergency meeting at ewan kung makakabalik ka pa. You owe her daw," Sabi ni Lea na kinindatan pa siya.

"Oh, good. Thank you," sabi niya.

"Don't mention it, Sir." Nakangiting sabi ni Lea.’Bakit Kasi ang hilig mong pagsasabayin ang mga babae sa buhay mo?”

Ngumisi si Clayx.”Hindi ko naman kasalanan,Sila ito g kusang lumalapit. Bawal tumangginsa grasya.”

Pumalatak si Lea.”Talagang kayong mga lalaki,hindi marunong magsa-alang-alang ng naramdaman naming mga babae.”

Napakamot na lamang si Calyx sa sariling batok niya.”I need to see Coach Gonzaga.”Sabi na lang niya.Umakma siyang aalis na.

"Calyx, wait." Tumayo si Lea, at bago lumapit sa kanya ay kumuha ng tissue mula sa box na nasa gilid ng mesa. Idinampi iyon ng babae sa pisngi niya. "Hindi magandang tingnan kung haharap ka kay Coach na may lipstick sa pisngi.Baka maiinggit siya sa sobrang aktibo ng lovelife mo," kumindat pa ito bago lumayo sa kanya at ibinato sa basurahan ang tissue na may bahid ng lipstick.

TATLONG beses kumatok si Calyx sa dahon ng pinto bago siya tuloy-tuloy pumasok sa loob ng opisina ni Coach Gonzaga. Nadatnan niyang nakatalikod si Coach Gonzaga mula sa pintuan ng opisina nito at nakaharap roon sa wall glass. Lumingon naman ito ng maramdaman ang presensiya niya.

"Hey, Coach," nakangiting sabi niya. "Mukhang problemado tayo?" Hinakbang niya ang kanyang mga paa palapit dito.

"Have a seat Calyx," anito sabay turo sa visitor's chair.

Naupo naman si Calyx. “So,anong atin coach?”

Hinintay niya kung ano ang sasabihin ni Coach Gonzaga. He knows may problema ito, hindi naman iyon maitatanggi ng kaharap. All of those years na magkakasama sila, simula nang mag-umpisa siya sa larangan ng basketball ay ito na ang naging coach niya.

Huminga ito ng malalim bago nagsalita. "Any news about Gwen Dela cuesta."

"Last time, I heard about him umuwi siya ng Iloilo. Any problem about him?"

"Hindi na siya makuntak pagkatapos ng laro sa Malaysia." Saad ni Coach Gonzaga. "You knew Calyx, nalalapit na ang laro sa bansang Australia. Anong mangyayari sa team kapag pati si Gwen ay mawawala na rin." Mahabang litanya ni Coach.

Nagpaalam na kasi si Calyx na mag-reresign pagkatapos ng laro nila sa Malaysia. Dahil gusto niya ng tuparin ang pinangako sa kanyang ama na pagtutuunan na naman niya ang kanilang mga negosyo.

"Subukan kong kuntakin si Gwen," aniya. Nag-aalala na rin siya para sa teammates niya. At mas lalong nag-alala na rin siya para kay Gwen. Hindi na iba sa kanya ang binata parang nakakabatang kapatid niya na rin ito kung ituring.

Bumontong-hininga ng malalim si Coach Gonzaga."I'll suggest much better kung pupuntahan mo siya sa kanila. And please convince him na bumalik para sa team. Gwen is one of the best player. Ang katulad niya ang kailangan ng kupunan."

"Okay, coach. Don't worry, sa pagbabalik ko mula Iloilo. Titiyakin kong kasama ko na si Gwen." Nakangiting paniniyak niya kay Coach. "So paano aalis na ako." Aniya.

"Salamat Calyx, at mag-iingat ka." Habol na sambot nito.

Tumango at ngumiti na lamang siya rito. Tuloy-tuloy nang lumabas mulal sa opisina ni Coach Gonzaga. Atsaka dumaan sa table ni Lea.

"Lea, please paki booked mo ako ng plane ticket going to Iloilo for tomorrow."

Umangat naman ng mukha ang dalaga mula sa pagkakayuko nito na nakasubsob sa mga papel na nakatambal sa harap nito. Tumingin ito sa kanya na nakakunot-noo at nagtatanong ang mga mata. Atska ngumiti ng pilya.

"Why? Do you have a girl's business there?"

"Hey, ganyan na ba talaga ang pagkakilala mo sa akin?"

"Ay, hindi Sir Calyx, ang pagkakilala ko lang naman sa'yo ubod mayaman ka, sikat na basketbolista at higit sa lahat mayaman din sa mga babaeng umaaligid sa 'yo."

"Ouch, it's hurt you know?" Aniya na nagkunwaring nasasaktan pa.

Tumaas ang kaliwang kilay ng dalaga."Nasasaktan ka, Sir? Alin dun sa sinabi ko?" Anito, nakatutok naman ang attention nito sa keyboard at screen ng computer.

Ngumiti naman si Calyx. "Anyway, about kay Gwen kaya mapapasugod ako ng Iloilo."

"Oh, here." Si Lea sabay abot ng pirasong papel.

Inabot naman iyon ni Calyx mula rito. Itinerary iyon mula sa Cebu Pacific. Kumunot ang noo niya habang tinitingnan ang details sa itinerary.

"Why, Aklan?" Milya-milya ang distances from Aklan to Iloilo. At ang pinakamasaklap ay chance passenger pa siya.

Ngumisi si Lea. "No choice, fulled booking ang lahat na company airlines going to Iloilo. It's Dinagyang Festival. Dinaragsa ngayon ng mga tao ang nasabing Festival."Paliwanag pa nito.

Hindi naman lingid sa kaalaman ni Calyx ang nasabing okasyon. "Kung Kalibo naman near to Iloilo Province, Ati-atihan Festival naman. Kaya fully booked na rin ang mga eroplano patungo roon."

No choice na nga talaga siya. Sa dinarami-rami ng mga araw ngayon pa nagkataon. Kailangan niyang makita at makausap si Gwen. Upang alamin kung ano ang nangyari sa batang badketbolista. Kumbinsihin itong bumalik na sa paglalaro ng basketball at higit sa lahat sa nalalapit na laro sa bansang Australia.

HIS WEARING a black body fit t-shirts and faded pants, nakasuot rin siya ng baseball cup na medyo nakatago sa mukha niya at naka eyeglasses.

"To all passengers of Cebu pacific flight J261 going to Aklan, please proceed to gate number 3. For your boarding pass. Again, to all passengers of Cebu pacific flight J261 going to Aklan, please procced to gate number 3 for your boarding pass." Paulit-ulit na sabi ng boses babae nasa speaker.

Tinungo na rin ni Calyx ang gate number 3, pagkatapos niyon ay pumasok na siya sa loob ng eroplano. Atsaka hinanap ang seat number niya. Nang matagpuan ay agad siyang naupo. Nakaagaw sa pansin niya ang babaeng katabi niya sa upuan. Ngunit saglit lang iyon dahil sa nabaling ang attention niya sa flight attendant na nagbibigay ng demonstrate na nasa gitna. Pagkatapos niyon ay naramdaman ni Calyx, nag-take off na ang sinasakyan eroplano.

Muling nakaagaw pansin niya ang babaeng katabi sa upuan kung kani-kanina lang tahimik itong umiiyak ngayon naman ay humahagulgol na talaga sa kakaiiyak. Hindi lamang pansin niya nakaagaw nito pati na rin ng ibang kapwa pasahero. Hindi niya naman ito puwedeng pagsabihan. Sa halip inabutan niya ito ng tissue napkin. Paulit-ulit niyang ginawa iyon. Hanggang sa buong isang maliit na balot ng tissue ang binigay niya sa babae.

Hindi man lang nito nagawang lingunin siya o di kaya magpasalamat man lang, pagkatapos nitong umiiyak. Lihim niyang sinusulyapan ang katabing dalaga. Halos kasing-edad lamang sila. Kahit kagagaling lang nito sa kaiiyak at namumula ang mga mata at tungki ng ilong , hindi maitatago ang kagandahan nito. Natural din ang mapupulang labi nito na hindi man lang nabahiran ng kunting lipstick.

KANINA pa naku-concious si Margaux sa lalaking katabi. Alam niya kasing lihim itong tumitingin sa kanya. Ano kaya ang iniisip ng lalaking ito? Aniya sa sarili. Kagagaling niya lang sa pag-iiyak. Hindi niya na napigilan 'di ilabas ang sakit na naramdaman niya gawa ng panlolokong ginawa ng h*******k niyang boyfriend at pinakamasaklap pa ay kaibigan niya pa ang ginawang kapalit niya and the worst magpapakasal na ang mga ito.

Bigla na lamang napahalukipkip si Margaux sa gilid ng glass window ng eroplano. "What?!" Singhal niya sa lalaking katabi.

"Tiningnan ko lang sa labas. Kung may makikita rin ako." Nangiting sabi nito.

Tumaas ang sulok ng bibig ni Margaux subalit wala naman siyang salitang mahagilap. Kaya tinaasan na lamang niya ng kaliwang kilay ang lalaki.

Tila naiintindihan naman nito ang ibig sabihin niya. Malalapad na ngiti ang nakalarawan sa mga labi nito. "Kanina ka pa kasi nakatingin diyan sa labas. Mga ulap lang naman ang nakikita ko."

Lumingon siya sa lalaking katabi sa upuan at sa pagkakataong ito wala na itong eye glasses na suot maliban sa baseball cap na medyo nakatakip sa mukha. Pero hindi siya magkakamali ang lalaking nagbigay ng tissue sa kanya kani-kanina lang sa kalagitnaan ng pag-iiyak niya ay si Calyx Raider. Ang sikat na player's ng basketball at naging MVP nitong nakaraan laro ng mga ito sa Asean Games. At hindi lamang iyon sikat din ito sa humor na iba't ibang babae ang dinidate nito. Humor nga lang ba? Dahil minsan din ito napabalita na nagkasabunutan ang mga babaeng nagpang-abot dahil dito. Ngunit tudo deny naman ito ang kampo nito tungkol sa mga balitang kumakalat. Calyx Raider is like an instant celebrity. Totoong mas guwapo ito sa personal kaysa mapapanood lamang sa television tuwing naglalaro ito.

"Why are you crying? Huh." Tanong nito na napabalik sa kanya mula sa malalim na pag-iisip.

"Is not your business, anyway." Aniya atsaka pinikit ang mga mata. Tanda na ayaw niyang tumagal ang pakikipag-usap dito. At baka isipin pa nito na nakipag-flirt siya rito. Hindi siya apektado sa presensiya ng nag-iisang Calyx Raider.

"I guess nakipaghiwalay sa'yo ang boyfriend mo. Or else niloko ka niya at may iba na siya." Naririnig niyang komento ng binata.

Pinalagpas lamang iyon ni Margaux sa pandinig niya.

"I like you," sabi ulit nito. Kahit hindi niya tingnan ang lalaking katabi niya sa upuan, alam niyang nakangiti ito.

"Puwede ba tigilan mo na lang ako. Your bored? Pero hindi bibinta sa akin ang mga salita mo." Pagsusungit niya rito.

"Huh, really?" Tila pang-aasar pa ni Calyx.

"Anyway, who are you?"

"Paano mo ako makilala kung nakapikit ang mga mata mo?" Balik tanong nito.

"Your not worth it, anyway."

"Huh! What if, we have a one night stand."

Bigla na lang napabalikwas si Margaux sa upuan nang marinig ang sinabi nito, at nakalimutan niyang naka seat belt pala siya.

"You don't know what are you saying." Naniningkit ang matang sambitla niya. At namumula ang magkabilaang pisnge niya sa sobrang inis na pinipigilan niya para kay Calyx.

"Look, We are compatible. I like you... So let's have a one night stand." Nakangising sabi nito ulit. Tila ba kagaya ito ng musmos na nanghihingi lamang ng candy sa kapitbahay.

"Well you shut up!" Matalim na tingin ang pinukol niya sa binatang katabi sa upuan.

"Why, should I?" Anito sabay turo sa sarili. Tila nag-eenjoy pa ito sa pakikipag-usap nito sa kanya.

"Yeah, shut up and zip your mouth Mr."

"Miss, I have my name. You know." Anito na kumindat pa.

"Hindi ka ba talaga titigil?" Nangagalaiting tanong niya.

"Hindi." Sagot nito. "Mas lalo kang gumaganda kapag nakasimangot." Nakangiting sabi nito.

Wala nga talagang balak itong tumahimik at tantanan siya. Tumayo si Margaux mula sa pagkakaupo. "Excuse me." Aniya.

"Where are you going?" Tanong ni Calyx.

"Maghahanap ng mapayapang lugar." Sagot ni Margaux.

"Oh," nakangising sambot nito.

"Ano ba, padadaanin mo nga ako." Singhal ni Margaux, hindi ito natinag sa pagkakaupo habang ang mga mahahabang binti ng binata ay nakaharang sa daanan niya.

"Say, yes, first." Hindi mapuknat-puknat ang ngiti sa mga labi nito.

"Yes? For what?" Nakakunot-noo tanong niya rito.

"Yes na? Wala nang bawian pa. Lets have a one night stand pagdating natin sa Kalibo."

Kaunting pasensiya pa self. Aniya sa sarili. Hindi niya mawari kung totohanan ang sinasabi nito o gusto lang siyang pagtripan nito.

"Excuse me Mr, padaanin mo na ako!" Naiinis na sambitla niya to the highest level. Kaunti pa at hindi niya nang magawang pagpasensiyang ang lalaking ito.

Mukhang natinag naman ito. Ayon umayos na ito sa pagkakaupo at binigyan siya ng espasyo upang makadaan siya. Subalit biglang umuga ang eroplanong sinasakyan nila at na out of balance si Margaux. Insaktong nakatapat siya sa kinauupuan ni Calyx at kay Calyx dismo. Sa hindi inaasahan napaupo siya sa kandungan ng binata. Naramdaman niya na lamang ang mainit na hininga nito na sumasamyo sa leeg likod ng leeg niya.

"Bitawan mo nga ako," aniya sabay tayo mula rito.

"Eh, ikaw 'tong kusang naupo sa harap ko." Nakangising sabi ni Calyx.