CHAPTER TWENTY ONE

SA TULONG ng mag-asawang Meldy at Toto, mabilis na nagkaroon ng sariling bahay at lupa si Andrea sa lugar na iyon. At halos wala pang tatlong buwan buhat nang dumating sila roon, mayroon na rin siyang maliit na grocery store na kadikit lamang ng pinagawa niyang maliit pero presentableng bahay na angkop lamang para sa kanila ng magiging anak niya.

Nakabili siya ng lote na may sukat na fourty square meters sa isang barangay doon, sa Barangay Mamangal. Tila paraiso ang lugar na iyon. Kaygandang pagmasdan ng dalampasigan na maituturing din na tourist spot lalo na kapag papalubog na ang araw. Tila ba nakakawala ng stress habang nakatunghay ka sa isang bahagi na iyon ng kalikasan.

Bagama’t sinasabi na ang probinsiya ng Catanduanes ay ‘tahanan ng bagyo,’ dahil lagi itong dinadalaw ng masamang panahon, sa kabila naman noon ay nanatili itong nakatindig at napreserba ang kagandahan ng isla na ika-labingdalawa sa pinakamalalaking isla sa Pilipinas.

Ani Andrea sa sarili, hindi niya pagsisisihan n