Wag mo akong mahalin

(SCARLETH POV)Maaga akong ginising ni mama Lorna para makapaghanda na ako upang maaga kaming makapunta sa kanyang kaibigan. Hindi ko alam kong sino? At saan? Dahil ang mama ko ay maraming kaibigan klase-klaseng tao galing sa iba't ibang lugar galing. Naging kaibigan n'ya ang mga ito dahil sa pagsusugal ng kahit aning sugal sa casino. Adik sa sugal si mama kahit noon pang buhay ni papa. Habang nasa byahe kami muli namang sumagi sa isip ko ang buhay namin noon. Masaya at simple lang buhay namin noon. Kahit mahirap lang kami hindi naman kami hinayang magutom ni papa. Mabait at malihim ang papa ko yon ang pagkakilala ko sa kanya. Mula bata pa ako hangga't nag dalaga hindi n'ya sinasabi kay mama ang totoong trabaho n'ya ni minsan hindi n'ya naikwento kay mama ang tunay n'yang pagkatao. Manong dito nalang kami, ito po ang bayad ko. Pagbasag ni mama ng katahimikan namin sa loob ng Jeep. Pinahinto ni mama sa isang gusali ang Jeep hindi ito pamilyar sa akin. Pero alam ko kong

( SANTA POV)Ako si Santa Fe Molles dalawangpot taong gulang, 15 year's old palang ako pumasok na ako sa buhay bayaran. Hindi iniisip ang sinasabi ng iba para lang mabuhay at makapag tustos sa pamilya. At mapagamot ang kapatid kong may sakit kahit mahirap. Masakit lalo na't marinig ko kung paano nila ako laitin dahil sa trabaho ko. Hindi naman ako mabubuhay sa hiya e kaya kinapalan ko na ang mukha ko. Wala na akong pakialam sa mga taong mapang husga hindi rin naman sila ang nagpapalamon sa'kin oh sa pamilya ko. Tulad ng sabi nila kailan man hindi mabuti ang pagbibinta ng sarili para lang makahaon sa hirap. Hindi ba't hindi rin mabuti ang mabuhay ka sa mga nakaw? Magkaiba man kong basahin pero iisa lang ang kahulogan. Kaya wag sana agad manghusga kong wala karin namang nai-ambag sa buhay namin. Noong nakilala ko si Scarleth nakita ko ang sarili ko sa kanya. Naawa ako kaya ako na ang kusang tumolong sa kanya para di s'ya gaanong mahirapan. Ayaw kong maranasan n'ya ang na

"Lumipas ang tatlong araw busy parin si Lucas sa kompanya at ganon din ang mga kaibigan n'ya. Dahil sa nakasanayan nilang magbabarkada papunta nanaman sila ulit sa club. Pero sa ngayon plano ng magbabarkada dalhin na si Lucas para kompleto ang samahan nila.Dodd's lumabas naman tayo. Puro ka nalang trabaho pwede bang magsaya ka naman kasama namin? Nag iisang anak ka nga at mayaman pero hindi ka naman nag e-enjoy sa buhay mo.Kilala mo ako Rain, alam mo ako lang ang namahala sa kompanya namin. Hindi basta-basta ang trabaho ko dahil sa akin nakasalalay lahat ang buong kompanya. Ayaw ko namang ma-disapoint si daddy sa'kin.Lucas alam ko naman ang setwasyon mo. Pero kailangan ba talaga lahat ng oras mo nasa trabaho lang? Ano ang silbe namin sa buhay mo? Kaibigan mo rin kami Lucas hindi mo lang kami tauhan o kasusyo sa business niyo.Alam ko, pero sige kung gusto niyong gumala? Kayo nalang hindi ko kayo pakealaman at hindi ko rin kayo pipigilan. Ang KG mo talaga Lucas hindi mo ako kayang

LUCAS POV.Pagkatapos naming mag-usap ni Smart. Agad akong umalis para sundan ang mga kaibigan ko. Alam ko sa sarili ko na hindi lang sila ang gusto kung makita at makasama. May ibang dahilan pa ang puso ko pero kailangan ko pang linawin kong ano ba talaga ito. Gusto ko lang kilalanin ang babaeng hindi ko makalimutan. Alam kung mali pero parang may kunting pagtingin na ako sa kanya. Hindi ako masamang boyfriend hindi ko lang kasi mapipigilan ang sarili ko wag humanga sa ibang babae. Ikakasal na ako at dapat hindi na ako titingin sa ibang babae. Pero ito ako, hindi ko magawang pigilan ang sarili ko. Para akong mabaliw kapag hindi ko siya makita oh malaman manlang kung ano ang pangalan niya. Kahit nagdadalawang isip ako pumonta parin ako sa club para makitang muli ang misteryosong babae. Nandito na ako sa club kung saan naghihintay ang mga kaibigan ko. Pagpasok ko palang nakasintro na ang tingin ko sa stage gusto kong makita agad ng mga mata ko ang hinahanap ko at kong saan una ko siyan

( SCARLETH POV )Pagkatapos kong kausapin si mama sa loob ng kwarto. Agad kong pinuntahan ang doctor upang kausapin tungkol sa kalagayan ni mama. At gusto ko rin alamin kong malaki ba ang pag-asa naming mabuhay pa si mama ng matagal. Wala man akong sapat na ipon pero kong kailangan siyang operahan. Hindi ako magdadalawang isip na operahan siya. Kahit hindi malaki ang laman ng bangko ko gagawin ko lahat. Bahala na si Darna gagawin ko parin lahat para madugtungan pa ang buhay niya. Habang iniisip ko ang mga bagay na yon! Hindi rin ako tumigil sa paglalakad papunta sa Doctor ni mama. Hanggang sa nakita ko si Doc Daniel. Nakilala ko siya dahil yon ang nakalagay sa gilid ng kama ni mama. Nilapitan ko siya kahit hindi ko pa alam kong ano ang sasabihin. Doc pwede ko ba kayong maka-usap? "Kabado akong humarap sa kanya.Anong sadya mo ija? Tanong agad sa'kin ni Doc Daniel napapansin kasi niyang kinakabahan ako.Doc Daniel ako po si Scarleth Zamora. Anak po ako ng pasyente niyong si Lorna Zam