Share
Kabanata: XXXII Ang kasunduan
Amira's POV
Nagising ako nang may iniinadang sakit sa aking ulo. Kasalanan ko naman kung bakit ko ito nararamdaman. Kahit hindi ako masyadong nalasing kagabi ay nataaman parin ako ng alak na iyon. Damn!
Napa hilot na lamang ako sa sintido ko. Nais ko ng tubig kung kaya't naisipan kong tuloyang imulat ang aking mata. Ilang saglit pa ay naramdaman ko ang mabigat na bagay sa aking bewang. Naka pulopot ito ng sobrang higpit. Agad naman akong na alarma. Fuck!
Nanlaki ang mata ko dahil, hindi lamang ako ang nag iisang tao na naka himlay sa kama ko. Kasama ko ang lalaking hindi ko inaasahan.
Dahil sa gulat ko ay wala sa sariling na sipa ko ito dahilan upang mahulog siya sa kama at lumagapak sa kawayan na sahig.
Nagising ang ginoo sa aking ginawa at agad na tumayo. Naka kunot noo siya sa akin.
"Bakit mo ginawa iyon?!" inis na saad niya, ngunit kahit ganon hindi parin mawala sa boses niya ang nakaka pang akit na tinig. Napa kagat labi na lamang ako,
Kaugnay na kabanata
Way back to 1500's Kabanata: XXXIII Ang aking damdamin
Amira's POVTinahak ko mag isa ang banwa nila lolo, nag lakad ako ng mag isa sa gubat. Ano naman? Wala naman akong kinatatakotan, I can protect myself!Na miss ko bigla yong bata at ang masayang bayan nila. Maybe maari naman ata akong bumisita sa kanilang tagong banwa. Tanging ang pag tama ng paa ko sa tuyong dahon at ang pag dampo ng hangin sa mga puno ang maririnig ko. Kung sana hindi low bat yung phone ko magagamit ko iyon pag lakbay, habang naka earphone.Nadaanan kona ang butas kung saan kami nahulog ni maisog. Unting lakad na lamang at makikita kona ang naturang banwa.Napa ngiti na ako nung nakita ko ang maari kong pasokan, ang lagusan, may mga halamang naka tabon sa butas ng kweba kaya naman hindi agad nakikita ito. Buti na lang at nilagyan ko ito ng marka.Wala na akong inaksayang oras at agad kong hinawi ang mga halaman at pumasok sa naturang lagusan. Binalik ko din naman agad ito sa dati para hindi halata. Ito iyong dahilan kung bakit, tago ang kanilang lugar.
Way back to 1500's Kabanata: XXXIV Ang Pag iibigan
Amirah's POVNaka higa kami ngayon sa kama, naka patong ang ulo ko sa balikat niya. Naka harap ako sa kanya habang niyayakap siya. Hindi pa tuloyan natapos ang kasiyahan pero kami ito nag papa hinga na. Maaga pa kasi kami bukas aalis. Kailangan na naming umuwi, sabi ni Hubby Hunky nakapag paalam naman daw siya kay andula pero, kailangan parin naming maka uwi. Baka kasi may maka pansin pag kawala namin.Naka yakap kami ngayon sa isa't isa, dinama ko ang mainit niyang katawan. Hindi ko alam kung maliiy lang ba talaga ako para yakapin niya ako ng parang unan lamang. Kasi saktong sakto ako sa bisig niya. Sobrang saya ko, wala akong pag sisidlan sa saya ko. Ganito ba talaga ang feeling pag mahal ka nang mahal mo? Napaka bilis ng pangyayari, parang kisap mata lang. Hindi ko akalain na nararamdaman niya ang nararamdaman ko. Gusto kong mag tanong tungkol sa nararamdaman niya kay marikit pero baka masaktan lang ako. Ayokong mag overthink, paniniwalaan ko siya sa sinabi niya. Pang hahawakan ko
Way back to 1500's Way back to 1500's
First of all daghang salamat sa pag babasa ng istoryang ito. Sana ay may matutunan kayo at masiyahan. Hindi po ako sure sa ibang impormasyon na inilagay ko. Kasi nga fiction lang naman po ito kaya naman po, sana kung may nakikita kayong pag kakamali o mga impormasyon sa tingin niyo ay hindi naman nangyayari sa taong 1500s ay sana po isipin niyo na lamang na dinagdag ko na lamang iyon at gawa gawa ng aking imahinasyon.At pag may nakita kayong mali, please correct me in the nice way!Nice!Nag susulat po ako ng mabait kaya sana po mag basa pa kayo din ng mabait.Ang akda na ito ay gawa gawa ko lamang. Wala po itong katotohanan, hindi naka saad sa kasaysayan sa pilipinas. This work of fiction was inpired of AMAYA at ang ibang mga impormasyon ay nagagaling dito,Ang mga pangalan, pangyayari, tauhan, lugar at
Way back to 1500's Kabanata:I Singsing
Naririnig ko ang malakas na sigawan ng arena, naramdaman ko ang sakit sa aking buong katawan habang patuloy na tinatanggap ang suntok at sipa na galing sa aking kalaban. Nang nagkaroon ako ng pagkakataon ay malakas kong sinipa ang tiyan nito kung kaya napa talsik ito papunta sa kabilang dulo ng ring. Tumayo ako ng matuwid at mas ikinuyom ang aking mga kamao ng mahigpit. Hinintay ko siyang maka tayo at atakihin ako muli, pinagmasdan ko ang bawat galaw na kanyang gagawin, binabasa ko ang susunod niyang magiging atake sa akin.Masyado na akong nag tatagal sa loob ng ring, kailangan ko na itong tapusin ayon sa pinag usapang oras. Sinuntok niya ako ngunit na ilagan ko kaagad iyon, pag ilag ko ay kaagad kong hinawakan ang kanyang kamay bago niya pa tuluyan mabawi iyon. Nilagay ko ang aking lakas sa aking buong paa, at buong lakas na binuhat sabay binalibag ang aking kalaban sa sahig at s
Way back to 1500's Kabanata:II Pagkakautang
May mga utang na kahit anong takbo at pag tago natin ay kailangan pag bayaran, malaki ang utang na loob ko sa taong nag aruga at tumanggap sa akin ng buo. Hindi siya nagkulang sa pag paparamdam sa akin kung ano nga ba ang pagmamahal, kung ano nga ba ang pag papahalaga. Ang mundo kong walang buhay ay binigyan niya ng kulay at binigyan niya ako ng bagong pag asa. Naging sandigan ko siya sa masalimuot 'kong mundo, at hindi ako nagsisisi na makilala ang isang katulad niya. Mahigit apat na taon na ang nakalipas simula nung mawala ang taong iyon, apat na taon na ang lumipas nang makarating sa akin ang masamang balita na tuluyan na siyang inagaw ng mundo sa akin at kahit sa huling pagkakataon ay hindi ko siya makikita pa.Kasabay ng kanyang pagkawala, ay naiwan sa akin ang malaking halaga na kanyang pagkakautang at hanggang ngayon sa kasalukuyan ay aking binag babayaran. May kumatok na la
Way back to 1500's Kabanata:III Asawa
Unti unti kong inimulat ang aking mga mata at napa upo galing sa pagkakahiga. Ang sakit ng buong katawan ko, marahil sa pag bagsak ko ito sa bisikleta, tuluyan ko nang minulat ang aking mga mata. Pakiramdam ko galing sa ako mahabang pagtulog, sa tuluyang pagmulat ng aking mata unang bumungad sa akin ay ang kakaibang silid. Napa kurap ako ng ilang beses, hindi ba nasa tulay lang ako kanina? May tumulong ba sa akin upang dalhin ako sa hospital? Klarong klaro sa isipan ko ang huling nangyari sa akin.Hindi ko alam kung nasaan ako, ngunit masasabi 'kong wala ako sa isang ospital dahil gawa sa nipa ang aking nakikitang bubong ng silid at ang kama na hinihigaan ko gawa sa kawayan, sino naman kaya ang mag dadala sa akin rito? Mayroon pa bang ganitong uri ng tahanan sa kasalukuyang panahon? Bakit ganito? Napatingin ako sa paligid ko, purong gawa sa
Way back to 1500's Kabanata:IV From me to you
"Sabihin mo nga sa akin. Bakit ko naging asawa ang lalaking iyon? "Naka kunot nuong tanong ko, bakit naman kasi nila ako bibigyan ng asawa na tulad ng isang iyon? Mataas ang tingin sa sarili at tila walang paki alam sa iba."Hindi ko po kayo maintindihan, hindi po pa ba batid?" Anas ni Andula,bumalik kami sa loob ng kubo kung saan ako nagising kanina at ngayon ay pabalik balik ako sa aking pag lalakad at pilit na ina analyze ang pangyayari. Talaga bang naanod ako papunta rito? Bakit tila wala na ako sa kasalukuyan? Lahat ng nakikita ko ay pang nakaraan, tulad ng kinatatayuan ko na lang ngayon."Magtatanong ba ako sayo Andula 'kong alam ko?" Napa ngiwi si Andula sa pag susungit ko."Masama pa rin ba ang inyong loob sa inyong nasagap na balita kung kaya nagawa niyong baliwalain ang ginoo
Way back to 1500's Kabanata:V Kasiyahan
Lumabas na kami ni Andula, suot suot ang napili niyang kasuotan para sa akin. I am wearing a skirt made of silk for my upper body na tinatawag ni Andula na baro at sa pang ibaba na gawa sa makukulay na tela na naka tapis sa aking bewang na tinatawag na sarong o patadyong. Wika ni andula mahalaga ang iyong kasuotan lalo pa sa mga maharlika. Gamit kasi ng kasuotan ay nalalaman mo kung ano ang antas ng isang tao sa kanilang banwa, kung isa ba itong alipin o maharlika. Masaya ako at sinasagot ni Andula lahat ng aking mga katanungan kahit nag tataka ito, at hindi niya maintindihan kung ano ang aking intensyon."Malapit na ba tayo Andula?" Tanong ko sa kanya. Tumango naman siya sabay tinuro niya ang isang bahay na gawa sa kawayan ang mga dingding at nipa naman ang bobong. Mas malaki ang bahay na iyon kesa sa aking tinutuluyan ko ngayon. Hindi na ako nagtataka dahil isang rajah ang na nakatira
Pinakabagong kabanata
- Way back to 1500's Kabanata: XXXIV Ang Pag iibigan
- Way back to 1500's Kabanata: XXXIII Ang aking damdamin
- Way back to 1500's Kabanata: XXXII Ang kasunduan
- Way back to 1500's Kabanata: XXXI
- Way back to 1500's Kabanata:XXX Guhit
- Way back to 1500's Kabanata: XXIX Pag hihintay
- Way back to 1500's Kabanata: XXVIII Malupit na Magulang
- Way back to 1500's Kabanata: XXVI Amirah
- Way back to 1500's Kabanata: XXV Banwa
