Chapter 21- Adrian to the rescue

Matagal na natulala si Luna habang nakatitig sa kawalan. Isang katok sa pinto ang pumukaw sa kanyang lumulutang na katinuan. Napatingin siya sa relo na nasa kanyang bisig. Mag-ala-una na pala nang madaling araw. Mabilis s'yang tumayo upang silipin kung sino ang nasa labas ng kwarto n'ya. Muntik pa s'yang nadapa dahil sa pagkasabit ng kanyang paa sa nakalaylay na kumot sa sahig na kanyang naapakan at tuluyan pa s'yang natapilok.

"Aruy!" impit n'ya sa sakit, papilay-pilay na nagtungo siya sa pintuan.

"Luna, okay kalang?" tawag sa kanya ng tao sa labas.

"Yes, I'm fine," sagot n'ya at unti-unting binuksan ang pinto. "You need anythi...?"

"Happy birthday!" hindi na n'ya natapos ang sasabihin sana, dahil nasorpresa s'ya sa mga kasamahan sa bahay maging si Tita Mel na may dalang cake. Sobra s'yang na-touch sa ginawa ng mga ito kaya napaiyak siya nang todo. Niyakap naman siya ng mga ito. Kahit ang kanyang ama ay hindi nagagawa ang ganito, kaya ito ang unang pagkakataon na mag-blo