Chapter Four -Sweet War

SUNOD niyang narinig ay pagsusuka nito. He sprint the space patungong banyo upang bigyan ito ng tubig pero bulyaw ang inabot niya mula rito. “I got this! I don’t need your help!” 

Alam niyang hindi siya dapat umalis, puno ng pagtitimpi siyang napabuga ng hangin. Sunod niyang narinig ang hagulhol nitong pumalibot sa buong silid. 

Matigas itong nanindigan pero alam niyang hindi na nito kaya. Instead of waiting for her storm to pass, he effortlessly carried her in his arms going to the bed. 

Nagpumiglas ito ng sobra upang makawala sa kanya ngunit wala itong laban sa matipunong bisig ng asawa. 

“Fuck you! How dare you touch me!” 

“Stop being a bitch! I can do whatever I want with you because you are mine now!” balik bulyaw niya kay Lara na ngayon ay mangiyak-ngiyak na sa gilid ng kama. 

“I am owned by nobody. You have me by law, by my father’s consent but you'll never have my soul.” matigas na sabi nito habang bakas sa mukha ang hinanakit.

Sandaling nahabag ang damdamin niya para dito. Sino ba naman ang hindi kung sa isang iglap ay ikinasal ka sa isang taong wala ka kahit katiting na narararamdaman. 

“Let’s stop this argument. Everyone could hear us. This is not a wedding night I wanted.” pagkuwan ay wika niya at lumapit sa asawa. 

Sa paghakbang niya palapit ay sunod naman itong dumidistansya sa kanya. “What do you want?” 

Imbes na sagutin iyon ay maagap niya itong hinawakan sa braso at hinila palapit sa kanya. Sobrang lapit na halos maririnig na ang pintig ng kanilang mga puso. 

Not the wedding night he dreamed. Ang imbis na bagong paligo na asawa, kabaliktaran ng kasalukuyan. His wife is drunk, wasted and her dress is covered with puke. 

Kinulong niya ito sa kanyang bisig at marahas na binuksan ang zipper ng dress nito sa likod. Sampal at suntok ang inabot niya sa pilit na pagpupumiglas nito. 

“What are you doing!? This is rape!” 

“Shut up! Nakita ko na yan lahat at kung gusto kong i-rape ka, sana noon pa!” 

Natigilan ito sa sinabi niya. “What? I thought you’re drunk!” 

“But I’m not wasted, Lara.”

NAGAWANG itulak ni Lara ang asawa gamit ang natitirang lakas. Parang nawala ang epekto ng alak sa sistema niya matapos marinig ang sinabi nito sa mga oras na iyon. 

“Kasabwat ka ng Daddy ko?!” 

Imbis na sagutin siya nito sa tanong ay may hinagis itong isang pares ng pajama sa kanya. “Hindi ako kasabwat ng Daddy mo! Katunayan pinagsisihan ko talaga ang magpakasal sayo! Now, wash yourself and put this on. You can take that bed and I’ll take this sofa.” ani nito at tinalikuran siya. 

Nagtungo ito sa sofa at kampanteng hiniga ang katawan. Nagsisiklab ang hindi maka-alpas na galit at pagkalito sa buong pagkatao niya. 

Napatingala siya sa kisame upang pigilin ang muling pag-tangis. Kinuyom na lamang niya ang naginginig niyang kamay at sa pagkakataong ito ay hindi na niya alam kung sino ang papanigan. 

Kahit mahal niya ang kanyang ama ay hindi pa rin mawawala ang pagdududa niya na hanggang ngayon na kaanib ito at ang ama ni Dion sa isang sindikatong nagsusuply ng mga hindi approbadong gamot sa iba’t-ibang generics drug store sa Pilipinas. Bata pa lamang siya ay malutong na ang usap-usapan na iyan at ang pagiging politiko at ex-commander ng Daddy niya ang dahilan kung bakit hindi ito nakakabayad sa batas. 

Sa ngayon ay mas nadagdagan pa ang pinagdududahan niya na ang asawa ay kasabwat din ng mga ito. For her, Dion is also a ruthless person that can do anything for power and money. 

TUNOG ng cellphone niya ang gumisng sa kanya kinaumagahan. Tawag iyon mula sa kanyang ina ngunit hindi niya ito sinagot. 

Napadako ang tingin niya sa sofa kung saan nakahiga ang asawa. Naka-boxer shorts lamang ito at nakatambad ang matipunong katawan. 

Nagising ito nang muling tumunog an g cellphone niya, Naaasiwa niyang binaling sa ibang derksiyon ang mata nang mahuli ni Dion ang kanyang titig.

“Good morning, sweetheart. I hope this time you’re sober.” bati nito sa kanya with a matching smile

Inirapan lang niya ito bago sinagot ang tawag ng kanyang ina. “Hello, Mom?”

“Honey, good morning! I’m sorry makulit ako kakatawag. I just want to invite you two for a refreshing breakfast here in the vineyard, napaka ganda ng view. Your in-laws will be here in a while.” masayang wika ng kanyang ina

Napakunot ang kanyang noo at napanguso siya sa imbitasyon ng kanyang ina. Who wouldn’t love the idea of having a breakfast in Cal-a Vie Vista’s vineyard! The only problem is that she’s not ready to face them and to play an act in front of her family, and in-laws.

Namumugto pa ang kanyang mata at parang pinalo ng tubo ang kanyang ulo dahil sa hangover. “Mom, I just got up and-”

“Tell your Mom we’ll be there after a while. We’ll get ready.” wika ni Dion na ngayon ay nakasandal sa pintuan ng banyo.

She glared at him wishing na hindi iyon narining ng kanyang ina. 

“Alright honey. Hihintayin namin kayo. Take your time.” ani ng kanyang ina.

Napapikit na lamang siya at bumuga ng hangin dahil sa inis.

Sunod niyang binalingan ang asawa ng may mas matalim pang titig. “And who do you think you are para mag-desisyon sa kung ano ang dapat at hindi ko gawin?” 

“Kakagaling lang nila sa morning walk. Nag-chat siya kanina, at nakakahiya naman sa mga magulang mo kung hindi natin sila sasabayan.” sagot nito

“That doesn’t answer my question.” Napatayo na siya dahil sa pagbugso ng iritasyon sa sistema niya. “You know what, It's better we file a divorce today.”

“We will be back to the Philippines tomorrow for your father’s political campaign. Pwedi mag-file bukas pero pasensya ka na, hindi ako pipirma.” sarkastikong wika nito at nag h***d pa ng boxer shorts sa gilid niya na hindi gaanong kalayuan sa kanyang harapan.

Bumulagat ang mata niya nang makita ang p*********i nitong naka-umbok sa loob ng natitirang saplot nito. Agad din naman niyang binawi ang tingin at itinakip ang mga palad sa dalawang mata.

Alam niyang namumula siya sa mga oras na iyon. “Bullshit! Ang bastos mo! Ang baboy mo!” 

“Don’t tell me hindi ka pa nakakakita ng ganito?” tanong nitong may nakakalokong ngiti “wait, are you blushing!?” 

“Huh!” she snorted and glared “Over my dead body!”

“You know what, you aren’t a drama queen, you are a bloody drama emperor,” he mumbled while shaking his head.

"Don't you get it? It's impossible for us to breathe in the same room."

"Get yourself ready, we'll join our parents for breakfast." ani Dion na hindi man lamang binigyan ng pansin ang huling sinabi niya.

MALA_GINTONG sikat ng araw kasama ang malamig at presko na hangin na dumadampi sa kanilang balat. Isang napaka-gandang ambiance para sa isang agahan ang sumalubong sa kanila paglabas ng kanilang silid.

 Ilang hakbang pa ay tanaw na nila ang dulo ng vine yard na mayroong mga mesa sa ilalim ng mga naka-bukang coffee umbrellas.

Ngayon lang talaga na silayan ni Lara ang kagandahan ng paligid lalong-lalo na ang nag-aalong halimuyak ng wild lilac na naka-kalat sa di kalayuan.

"Goodmorning!" halos sabay-sabay na bati ng mga ito na mukhang kanina pa sila hininintay pagdating nilang mag-asawa roon.

"G-good morning everyone." nautal na tugon niyang pilit pinapasaya ang awra. Niiilang siya lalo na at  hindi lamang ang mga magulang niya, kapatid at mga pamangkin ang naroon kundi pati na rin ang myembro ng pamilya ni Dion.

Nauna nang humakbang palapit at naupo ang asawa niya na parang hindi siya nito kasama. Kahit na i-usog man lang ang mabigat na silyang uupuan niya ay hindi nito ginawa.

"Napaka-walang modo talaga ng taong to! Napaka-aga pa para mambwisit!" hiyaw ng isip niya pero muli niya iwinaksi iyon sa iniisip "Come on, Lara why would you expect if you knew from the start that this is for a show and politics."

English breakfast ang pagsasaluhan nilang lahat pero kahit gaano ka appealing ang pagkain sa hapag ay hindi siya nagaganahang kumain.

"We hope you too had a great wedding night!?" biglang sambit ng ama ni Dion.

Pinilit niyang ngumiti bilang tugon nang bigla ay napapitlag siya ng gumapang ang kamay ni Dion sa kanyang beywang at hinapit siya nito palapit upang h****n sa tuktok ng kanyang ulo."The night was great Papa." sagot nilo

"Di'ba sweetheart?" baling ni Dion sa Kanya na pinapungay pa ang mga mata.

Pinilit niyang ngumiti "Y-yeah." ani niya na sa pagkakataong ito ay ramdam niya ang pagdaloy ng kanyang kumukulong dugo. Hindi siya komportable sa sitwasyon at nagpipigil ng galit para sa asawa.

"Hindi na kami makapaghintay na mabigyan niyo kmi ng apo." ani ng ina ni Dion na si Suzette.

Nabulunan siya sa sinabi nito at nagtawanan lamang ang mga ito. Palihim niyang kinurot si Dion at minulatan ng mata pero parang wala lg ito para sa lalaki.

"Why don't you two go abroad for a honeymoon after the election." suhestiyon ng kanyang ama

"That will be a great idea, Dad. We'll talk about that." sagot ni Dion.

Napabuntong hininga na lamang siya. Halos lahat nang nakapalibot sa kaila ay nakalarawan ang kasiyahan. Kahit ang mata ng kanyang ina ay nag-niningning sa tuwa.

Kung alam lang sana nito na napipilitan lang siya, kung alam lang sana nito na palabas lang ang pagmamahalan nila, hindi siya sigurado pero marahil ay pumanig ito sa kanya upang hindi siya tuluyang maitali.

Pinagsisihan niya ang pagsang-ayon sa plano ni Dion. Habang ang lahat at nagsasaya, ang puso at isip niya ay naglalamay.

Naglalamay sa lahat ng ipinangko niya sa sariling, sa kalayaan bilang dalaga, sa mga plano niyang hindi niya magagawa sa lalong madaling panahon at sa kapayapaan ng kanyang isip.

Kung naririto lang sana ang kanyang kuya Angelo ay kahit papaano may mahihingaan siya pagkat ito lamang ang nakaka-alam ng buong plano nila.

-THREE WEEKS EARLIER-

"Seryuso na ba kayo dito? Lara, ano? You can still run from this, go abroad." untag ni Angelo sa kanila ni Dion habang naka-upo silang tatlo sa counter ng bar sa Makati.

Napa-buntong hininga siya at yumuko " I wish I could Kuya. Kung pwedi lang din mag-wish na makalimutan nila ang nangyari, ginawa ko na." wika niya

"We have our plans polished, Bro. Stop stirring Lara's mind with any other options. Mas lalo lang magiging kumplekado." 

"Alam ko naman yun pero kung final na talaga disisyon niyo, o sige. Papaalalahanan lang kita, Bro. Isa-uli mo sa amin ang kapatid ko kung wala nang ihahaba pa ang pasensya mo. Maarte to, mataray at madaling magalit. Good luck na lang sa isang taon mo."

"Stop it, Kuya. Hindi nakakatuwa." saway niya sa kapatid at inirapan ito kahit pa parang ang sarap pakinggan ng mga habilin nito sa kanyang mapapangasawa.

"Okay, okay, relax. One last thing Bro, kung no strings attached, no strings attached ha! Makakalimutan kong kaibigan kita kapag ginawa mong kawawa at ilagay sa koleksiyon ng mga babae mo 'tong bunso namin."

Tumikhim lang si Dion sa tinuran ng kanyang kuya Angelo. Hindi naman kasi bago para sa kanya na maging palikero ito lalo pa dahil hayagang anak ng isang politiko.

Nagpa-alam na rin ang Kuya niya na hindi na ito dadalo sa kasal nila pagkat may mas importante itong bagay na gagawin kaysa saksihan ang malungkot na araw nila.

KINABUKASAN, bumalik na sila sa Pilipinas. Kahit anong protesta niya ay hindi siya nanalo sa kagustuhan nitong panandalian siyang iuwi sa bahay ng pamilya nito sa San Juan.

Inilapag niya ang mga gamit na bibit niya sa silid nito habang nakasunod naman itong dala ang dalawang maleta nila.

"Have a rest for a while, take a nap if you need to. Gigisingin na lang kita kapag handa na ang hapunan. I want you to meet my grandmother after that. Gustong-gusto ka niyang makilala." wika ng kanyang asawa bago nito nilisan ang silid. 

Hinang-hina siyang napa-upo sa gilid ng kama.Inilibot niya ang paningin sa kabuuan ng kwarto ng asawa. Malawak ito, puti at may accent na itim ang pintura, may sariling banyo at veranda.

Sa kanang gilid ay may malaking espasyo at malaking shelf. Apat na palapag niyon ay napapatungan ng mga mamahaling collectible items ng Marvel Avengers, samantalang bakante naman ang dalawang palapag sa ibaba.

Hindi niya alam na fan pala ito ng halos lahat ng Marvel Superheroes, samantalang siya ay istorya lang ni Black Widow ang mahilig niyang subaybayan. Gustong-gusto niya kung gaano ito katapang bilang babae. Isang katangian na gusto niyang maging kanya.

Bumuga siya ng hangin at nanlulumong sinipat ang wedding ring sa kanyang kamay. Hindi niya alam kung hanggang kailan niya kakastiguhin ang sarili sa maling desisyon na ito