บทที่ 38 เข้าใจแล้ว NC+++

เมื่อผมตื่นมาก็ไม่เจอพี่เนมที่นอนอยู่ข้างกาย ภารกิจสำรวจจึงเริ่มต้นขึ้นทันที ผมเดินเข้าห้องนั้น ออกห้องนี้ จนมาถึงห้องออกกำลังกาย เมื่อมองดีๆ จึงเห็นว่ามันมีประตูอีกบาน พอเปิดออกไปก็พบกับท้องฟ้ายามค่ำคืน ซึ่งมีสระน้ำอยู่ตรงกลาง พร้อมร่มและเก้าอี้ชายหาดตั้งอยู่ แล้วร่างสูงโปร่งของใครคนหนึ่งที่ยืนพิงกำแพง เหม่อมองออกไปไกล คีบบุหรี่ถือไว้ในมือ

สายลมพัดแรงจนผมสะบัดไหว เล่นปลิวไปตามลม ผมเดินเข้าไปหาพี่เนมช้าๆ จนได้พบว่าที่ข้างตัวของพี่เนมมีที่เขี่ยบุหรี่อยู่ และบุหรี่หลากหลายอันถูกขยี้อยู่ในนั้นเป็นจำนวนมาก ผมเดินเข้าไปสวมกอดพี่เนมจากด้านหลัง คนตัวโตเอื้อมมือมากุมมือของผมไว้ หันไปขยี้ดับบุหรี่ทิ้ง ก่อนจะหันกลับมามองผม

“ตื่นแล้วหรอครับ” ฝ่ามืออุ่นลูบแผลบนหน้าผากผมเบาๆ ก้มลงกดจูบที่ข้างแก้มแล้วผละออก

“ครับ” ผมพยักหน้าตอบรับ ซบหน้าลงกับฝ่ามือใหญ่

“มาตั้งแต่ตอนไหนครับ”

“ประมาณ 9 โมงกว่าๆ ครับ”

“งั้นก็ไม่ได้เรียนเลยน่ะสิ” ผมยกยิ้มให้บางเบา

“ผมเป็นห่วงพี่มากกว่า” จบคำของผม พ