Mag-log inHabang pinagmamasdan kung paano sigawan ni Ailyn si Ruby ay mas lalo lang napasimangot si Ryah. Hindi niya nagugustuhan ito, natatakot ang bata, hindi na siya nakapag timpi pa at tinanong ito.
“Doctor Ailyn. Sa tagal mo nang ginagamot si Ruby, bakit parang wala pa ring epekto?” Natanong ni Ryah. Si Ailyn naman ay parang natapakan ang buong pagkatao dahil sa narinig. Nanlilisik ang mata niyang tinignan si Ryah. “Ikaw ba ang psychologist dito o ako? Baka nakakalimutan mong si Mr. Sandoval ang nag hire sa akin. What qualifications do you have to question me?” Puno ng pagkairitang sabi nito. Hindi nagpatinag si Ryah. “Ayaw ko sanang tanungin 'to, but Ruby's condition hasn't improved at all. Bilang isang Ina hindi ba dapat ako ang magtanong? Propesiyonal ka ba talaga?” Nakaramdam ng pangmamaliit si Ailyn. Mabilis siyang tumayo at itinuro ang pasyente. “Ryah, kung ganiyan ang iniisip mo na hindi ako propesiyonal, sa iba ka humingi ng tulong. I won't treat this disease! Pero pinapaalala ko sa 'yo na 'wag kang magsisisi.” Pagkatapos nito'y galit siyang naglakad paalis, dinig pa ang pagtunog ng kaniyang high heels na tumatama sa inaapakan niya. Hindi na sinubukan pang sundan at pigilan ni Ryah si Ailyn. Nakikita niyang ang pagtrato ni Ailyn kay Ruby ay hindi maganda. Mas lalo lamang natatakot ang bata. “Kung ganitong klase nang Doktor ang gagamot sa 'yo, baka mas lalo ka pang mapahamak,” mahinang sabi niya habang hinahaplos ang buhok nito. Bukod dito, mas lalong nagpapahirap sa kaniya ang mga taong nasa paligid niya. Napabuntong hininga na lamang si Ryah at tinabihan ang anak. Nang matabihan niya ay roon niya lang napansin na nanginginig pa rin pala si Ruby. Kahit ang kaniyang mga labi ay gumagalaw, parang takot na takot sa isang bagay. Nag-alala ng subra si Ryah kaya niyakap niya ang anak at hinagod ang likuran nito. “Ruby, calm down. Nandito si mommy. Po-protektahan ka ni mommy.” Hinalikan niya sa pisnge ang anak at marahang hinaplos ito. “Hindi na tayo pupunta sa Doctor, okay? Ipagluluto ka ni mommy ng masarap na pagkain.” Halos maiyak si Ryah habang kinakausap ang anak. Ngunit dahil sa mahinhin nitong pagsasalita ay unti unting huminahon ang emosiyon ni Ruby. Ang maliit nitong katawan ay marahang sumandal sa kaniyang bisig at tumango. Napahinga ng maluwag si Ryah at binuhat ang anak upang pumunta sa kusina at gumawa ng cookies para sa kaniya, ang paboritong meryenda ni Ruby. Nang maglaon, pagkatapos maluto ang cookies, nagkataong bumalik si Grayson. Pagkaraan ng buong gabing hindi siya umuwi, ngayo'y iba na ang kaniyang damit. The purely hand-made black shirt and trousers make his body look tall and slender. Sinamahan pa ng malalaki niyang bisig at braso, pantay lang at parang perpekto ang pagkakakurba ng katawan. Ang kaniyang mukha ay wala nga namang kapintasan, ngunit laging seryuso at walang emosiyon kapag tumitingin kay Ryah. Sumisigaw nga naman talaga anh alindog ng isang mature na lalaki. Sa katunayan, ang kasuutan na ito ay hindi na bago kay Ryah, nakasanayan niya nang ganito ang suot niya. Ngunit, alam ni Ryah na hindi sa kaniya galing ang damit na ito. Ayaw niya na ring alamin kung kanino. Gayunpaman, may kailangang sabihin si Grayson sa kaniya. Agad siyang naglakad palapit kay Ryah, suot nanaman sa Mukha ang magkasalubong na kilay. Naamoy naman ni Ryah ang isang pabagong hindi pamilyar sa kaniya. “Ryah, what did you do? Bakit mo pinaalis si Doctora Ailyn?” This familiar tone made Ryah feel a little blocked in the heart. Nanlamig din ang expression ni Ryah. “Wala namang talab ang paggamot niya kay Ruby. May ilang bagay lang akong nasabi. May masisisi ba ako?” Pagalit na napangisi si Grayson. “Then? You don't even have limitation to yourself? Kinilala si Doktora Ailyn sa husay gumamot, at ikaw lang ang nagdududa? Now, call Doctor Ailyn immediately to apologize.” Tila natusok ng maraming karayom ang puso ni Ryah. Hindi niya inaasahan na kakampihan ni Grayson ang ibang tao kaysa sa kanilang mag-ina. Hindi man lamang ito nagkaroon ng pakialam sa anak niya o ‘di kaya tanungin ang dahilan. Pagdating ni Ailyn, may bahid na sa mukha niya ang ngisi. Pinilit si Ryah na humingi rito ng tawad ngunit nagmatigas siya. Ni hindi man lang nagtanong ng dahilan si Grayson. Napakuyom ang kamao ni Ryah at umiling. “Hindi ako hihingi ng tawad. Ako ang Ina ni Ruby, kaya ako ang may karapatang pumili kung sinong Doctor ang gusto kong gumamot sa kaniya.” Buong tapang na sinabi ni Ryah. Bahagyang nagulat si Grayson. Tuluyan na ngang sumama ang timpla ng kaniyang mukha, nagsalubong ang makakapal na kilay at galit na tinignan si Ryah. “Okay fine! You really have a bad temper. Palagi mo nalang sinasabi na it's for Ruby, pero anong ginagawa mo?” Pagkatapos niyang masabi ang salitang 'yon ay padabog itong tunalikod at umalis. Napatitig si Ryah sa likuran ni Grayson na paalis. Hindi niya mapigilang makaramdam ng lungkot at pagkirot sa puso. Walang sinabi si Grayson na hindi uuwi buong gabi, walang pasabing mananatili sa labas. Bumalik siya para lamang sisihin si Ryah at umalis din ng walang pasabi. Ang bahay ay parang hotel lamang kay Grayson, walang kabuluhan at hindi niya tinuturing na tahanan. Kahit ang mga salitang binitawan ng anak ni Zoe ay tumatak sa isip ni Ryah. Nagsimulang mangilid ang luha ni Ryah habang may mabigat na paghinga sa dibdib. Marahil, ang 'tahanan' sa labas ang siyang hinihintay ni Grayson. Napakapit si Ryah sa kaniyang dibdib. Nahihirapan siyang isipin ang mga bagay na kailan lang nangyari. Hindi niya lubos maintindihan kung saan siya nagkulang. Sa sandaling ito, si Ruby na nakaupo sa tabi niya ay lumapit. Bumalik sa wesiyo si Ryah at itinuon ang pansin kay Ruby. Iniangat ni Ruby ang kaniyang tingin, nag abot ng biscuit at nagsalita na parang isang sanggol. “B-Biscuit. . . m-m-masarap, mommy. . . k-kain.” Agad namula ang mata ni Ryah. Pinahid niya ng mabilis ang tumulong luha at ngumiti. “Sige kakain na si Mommy. Salamat, baby Ruby.” Tinanggap niya ang inabot ni Ruby. Umaliwalas ang mukha ni Ruby. Ang maliliit nitong mata ay tila nagliwanag. Kahit ang labi nito'y nakangiti at halatang natutuwa. Mas lalong tumambok ang kaniyang pisnge dahil sa pagngiti nito. Lumambot ang puso ni Ryah dahil sa nakita. Panandalian niyang isinantabi ang mga bumabagabag sa kaniyang isip. Hinarap niya nalang si Ruby at sinamahan itong kainin ang ginawang cookies. Gayunpaman, hindi niya inaasahan na babalik si Grayson at kasama si Ailyn. Kakaiba ang pakikipag-uspa ni Ailyn kay Grayson. “l examined and check the child's condition this morning and confirmed that the previous diagnosis was correct. Kailangang ipagpatuloy ng bata ang paggamot, kung hindi, la-lala lang ang kundisiyon.” Palihim na ngumiwi si Ryah, nakipag-usap si Grayson kay Ailyn tungkol sa kalagayan ni Ruby, ngunit hindi man lang kayang makipag usap sa kaniya mismo. Ryah felt disgusted. Ngunit hindi niya na lamang ito pinansin. Hindi natutuwa si Grayson sa asal niya kay Ailyn, lalo na sa pagtaboy. Sa sandaling ito, kalmado niyang sinulyapan si Ryah. “You heard what Doctor Ailyn said. Kailangan kong umakyat sa taas at may aasikasuhin pa akong negosyo. Dapat kang makipagtulungan sa paggagamot, Ryah. I hope you won't make the same mistake again.” Pagkatapos nito pumasok na siya sa kaniyang office nang hindi lumilingon. Nang tuluyang makaalis si Grayson, bumalik sa dati ang ekspresiyon ni Ailyn. “Kung hindi lang dahil kay Mr. Sandoval hindi ako babalik dito. Kung hindi, kahit lumuhod ka at halikan mo ang paa ko, hinding hindi ako babalik.” Puno ng kayabangang ani niya. Walang balak pansinin o kausapin ni Ryah si Ailyn at nagpatuloy sa pagkain ng cookies. Si Ailyn, gayunpaman, ay may puno ng bilib sa sarili na tila nanalo sa isang contest. Pagkatapos ay umupo siya at hinarap si Ruby. Sa ngayon, mas malumanay na ang kaniyang buses. Subalit, dama pa rin ni Ryah na hindi komportable si Ruby sa pagharap ni Ailyn. Ang kaninang mukha niyang maliwanag ngayo'y napapalitan na ng pagkasimangot. Nakaramdam ng kakaiba si Ryah kaya pinagmasdan niya itong mabuti. Ngunit itinala lamang ni Ailyn ang kundisiyon ni Ruby, pagkatapos ay niresetahan niya ito ng gamot. Tila nabunutan naman ng tinik sa dibdib Ryah. Nang matapos si Grayson sa kaniyang trabaho ay saktong natapos din ang paggagamot. Nagkusang lumapit si Ailyn kay Grayson para kausapin ito. “Mr. Sandoval, the child's treatment today ends here. Kailangang inumin ng batang ito ang mga gamot na nireseta ko. Kung hindi, baka mas lalo lang lumala ang kundisiyon niya.” Tumango si Grayson. “Thank you for your hard work.” Malambing na ngumiti si Ailyn dito. “As I should, since naniniwala ka sa akin ng subra. I also need to go, that's all for today, aalis muna ako.” Tumango si Grayson dito at idinapo ang malamig na tingin kay Ryah. “Please send Doctor Ailyn off.” Napataas ng kaunti ang kilay ni Ryah. Nagkunwari siyang walang narinig at binuhat si Ruby. “Sweety, dadalhin ka na ni mommy sa loob at papainumin na kita ng gamot.” Tila hindi nagustuhan ni Grayson ang ginawa ni Ryah. Magsasalita na sana ito ngunit tumunog ang kaniyang cellphone na agad niya namang sinagot. Ilang sandali pa, bumalik si Grayson at nagpaalam. “May gagawin ako sa company. Lalabas ako saglit.” Pagkatapos ay umalis. Naiwan muling mag-isa si Ryah kasama ang kaniyang anak. Nakaramdam siya ng panlulumo ng tuhod. Niyakap niya nalang muli si Ruby pilit inalis sa isipan ang mga nangyari.THIRD PERSON'S POINT OF VIEW KUNG ikukumpara ni Captain Vector sa mga sundalong nakakakita sa kaniya, para silang mga dagang nakakita sa pusa.Lihim namang hinangaan siya ni Captain Vector at agad siyang humakbang para makipag kamay at batiin siya.Pagkatapos ng ilang salita, agad siyang bumanggit ng isang salita. “ Doctor Ryah, Mr. Ron always praise you specially about your medical treatment. Ngayon nagpapasalamat ako sa 'yo para sa paggamot.”“Don't worry captain. I'll do my best.” Mataimtim na tugon ni Ryah.Nasiyahan naman si Captain Vector sa kaniyang saloobin at mabilis na pinamunuan ang grupo sa bulwagan ng paggamot.Pagkapasok palang ni Ryah, nakita niya kaagad ang mga miyembro ng special force na nakapila sa maayos na hanay.Lahat sila ay nakatayo ng tuwid ma may mataimtim na tingin, walang ano mang palatandaan ng pinsala o pagkapagod. Deretso pa rin ang tindig na parang walang iniinda. Sa halip, mayroon silang mabangis at nakamamatay na aura.Hindi maiwasang humanga ni Ryah
THIRD PERSON'S POINT OF VIEW SANDALING NATIGILAN si Ryah dahil sa taong hinahanap ni Ruby. Saka niya napagtanto na may sketchbook na nakatago sa braso ni Ruby. Ang bagong pahina ng papel at pininturahan ng mga kulay, ngunit tila sumuko siya sa kalahati. Kumirot naman ang puso ni Ryah kaya hinalikan niya si Ruby sa noo. “'Wag mo siyang pansinin. Draw what you want Ruby.” Ngunit iginiit naman ni Ruby. “Sabi ng teacher. . . matututo ako. . .” Bahagyang nagulat si Ryah sa pagbanggit niya sa isang guro. Sa hindi inaasahang pagkakataon ay nakinig talaga si Ruby at naalala pa ang sinabi ng guro. Nakaharap ang sabik na tingin ni Ruby, walang ibang naging paraan si Ryah para tumanggi. Sa huli, kinuha ni Ryah ang tablet, naghanap siya ng ilang propesiyonal na pangunahing kurso sa pagpipinta at ibinigay ang mga ito kay Ruby para pag-aralan. Tuwang tuwa naman si Ruby, agad na naakit ang kaniyang atensiyon at pinapanood nang buong konsentrasiyon. Nang makita ito ni Ryah, hindi n
THIRD PERSON'S POINT OF VIEW PAGKATAPOS makapag-usap ni Ryah at Mr. Ron, nakipag-appointment siya kay Ryah.Nangako si Mr. Ron na magpapadala siya ng sasakyan para sunduin siya ano mang oras. Matapos maabot ang kasunduan at masabi lahat ng bagay, hindi na inistorbo ni Ryah si Mr. Ron, hindi niya na tinanong pa ito ng maraming bagay at umalis na upang makapag pahinga pa si Mr. Ron.Pagdating niya sa labas ng ward, hindi maitago ni Ryah ang kaniyang pananabik at tuwa. Kahit hindi man sigurado na makikita niya, natutuwa at umaasa pa rin siya na makikita niya na ang misteryusong psychiatrist na iyon. Kung sakaling makita man niya at maimbitahan, tiyak na gagaling ang kalagayan ni Ruby at magsisimula na rin sila ng panibagong buhay.Tuwang tuwa siya kaya hindi niya maiwasang tumingala. Bahagya siyang nagulat nang makita si Matt. Sumandal si Matt sa dingding ng corridor, nakatingin sa baba at itinukof ang kaniyang mga paa, kaswal na nakatayo. Medyo hindi maganda ang timpla ng mukha niya, n
THIRD PERSON'S POINT OF VIEW HALOS matawa si Ryah sa nasaksihan, matawa sa katangàhan at kawalang hiyaan ni Grayson.Noong may sakit si Ruby, nagtawag lamang siya ng isang psychologist upang makita siya. Walang halong pag-aapura, sa halip hindi na nagtanong tungkol sa partikular na kondisiyon ni Ruby.Kahit masakit ang ulo o nilakagnat, hindi siya nagmamadalinh bumalik para tignan at alagaan si Ruby. Ngayon, makikita niyang magmamadali siya sa isang emergency na hindi niya naman sariling anak.“Kung wala ka naman palang pagmamalasakit Grayson bakit ayaw mo pang makipag hiwalay?” Mahinang bulong ni Ryah habang pinipigilan ang emosiyon.“Ganito ba ang buhay na gusto mo? O nae-enjoy ka sa kilig ng pagkakaroon ng extramarital affair?” Napapikit nalang ng mariin si Ryah. Sa tuwing iniisip niya ito, hindi siya komportable at naiinis ng subra.. . .Sa oras naman na iyon, nasa kabilang subdivision pa ang bahay ni Zoe at halos sampong minutong biyahe ang mula mula sa bahay ni Grayson. Hawa
THIRD PERSON'S POINT OF VIEW SAGLIT na natigilan si Ryah at hindi nakaimik. Pagkatapos napakamot naman siya sa kaniyang ulo. “Sa totoo po niyan, hindi pa niya natutunan ito dati. Kabibili lang namin at kakahawak niya ng paint brush. First time niya mag drawing ngayon.”Nanlaki naman ang mata ng guro. “Never learned it? And first time? Really? Then your daughter has great potential and incredible talent.”Halata naman ang tuwa sa mukha ng guro. Nagsimula siyang ituro ang painting at nagbigay ng komento rito.Mula sa banggaan ng mga kulay, sa komposisyon at pagkatapos ay sa unti-unting pagbuo ng balangkas.Pagkatapos niyang ipaliwanag ay napangiti siya. “Ang kailangan para sa isang mahusay na pintor ay isang matalas na pakiramdam sa kulay, isang likas na kakayahang magpinta. Isang mayamang imahinasiyon, natatanging pagkamalikhain at isang makabagong kamalayan na nangunguna sa mga ordinaryong tao.”“Ang panloob na mundo ng iyong anak na babae ay tunay na kaakit-akit. If possible, dapat
THIRD PERSON'S POINT OF VIEW NAPAPAIRAP si Ryah na naghihintay na makarating sa kanilang pupuntahan. Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay nakarating na rin sila sa harap ng botika.Ito ay isang luma nang pabilihan ng gamot, karaniwan ang binebenta rito ay effective at herbal kumpara sa iba. Tinatawag nila itong “Herbs for health”.Matapos huminto ng sasakyan sa isang parking lot, nagsalita si Grayson. “Bumalik ka kaagad pagkatapos mong makabili.”Hindi naman umimik si Ryah habang inaakay si Ruby palabas ng kotse. Pagkatapos niyang mag-ayos, malamig ang kaniyang buses na nagsalita.“Naipadala na sa phone mo ang reseta at lahat ng kailangan mong bilhin. Kunin mo na. May iba pa kaming gagawin kaya aalis muna kami.” Sa katutuhanan, hindi niya na gustong gawin ng personal ang mga bagay para sa isang taong hindi karapat dapat at walang ginawang mabuti sa kaniya. Hindi niya gustong pag-aksayahan ng oras ang taong hindi marunong makiramdam. Naduduwal lamang siya sa tuwing naaalala kung pa







