Chapter 38

SABAY-SABAY kaming nag-breakfast sa hapagkainan na madalas ay hindi, dahil late na kung minsan magising si Thalia.

Pero dahil tuloy-tuloy ang tulog niya kagabi kaya maaga siyang nagising at nakasalo sa amin.

“Mabuti at maaga kang nagising ngayon,” ang puna ni Tita sa anak.

“Nakatulog po kasi ako nang mahimbing,” ang sagot niya sabay sulyap sa akin.

Bigla namang nag-flasback sa alaala ko ang nangyari kagabi. Kung saan ay sinabi niyang...

Wait, totoo naman siguro ‘yung narinig ko kagabi ‘di ba?

Tumingin ako kay Thalia. “May natatandaan ka ba kagabi?”

“Kinantahan mo ‘ko ‘di ba?” tumango ako sa tanong niya.

“And?” –sana lang sabihin niya kung ano pa ang kasunod matapos ko siyang kantahan.

“Am... hindi ko na matandaan. Nakatulog na ‘ko habang kumakanta ka pa.”

So, malamang ay hindi niya narinig ang sinabi ko?

“Okay,&rdq