LOGINELARA’S POV:Suot ko ang bohemian A-line tulle, floor-length, long-sleeved open-back dress habang si Rhett naman ay simple lang. White polo shirt na may sando sa loob at shorts. Walang arte at walang yabang pero bagay na bagay sa kanya. Sabay kaming lumabas papunta sa reception area na puno ng ilaw, bulaklak at mga matang nag-aabang. Muli akong inayusan ng make-up artist ng light makeup lang, sapat para ma-highlight ang features ko. Ang buhok ko’y kulot pa rin at hinayaang bumagsak sa balikat ko, may suot na flower crown at amoy na amoy ang sariwang bulaklak nito.“Ladies and gentlemen! Let’s all welcome Mr. and Mrs. Alaric! Let’s give them a round of applause!” masiglang anunsyo ng host.Biglang umalingawngaw ang palakpakan, hiyawan at sipulan. Umakyat kami sa stage habang may nagchi-cheer sa gilid na si Lennox, walang duda kasama pa ang kapatid kong si Ethan na halatang kinuntsaba niya. Napailing ako habang natatawa, hawak ang kamay ni Rhett. Tila hindi pa rin ako makapaniwalang kas
ELARA’S POV:Iniabot ng ring bearer ang singsing kay Rhett at sa sandaling iyon ay parang huminto ang oras. Naramdaman ko ang bigat ng katahimikan sa pagitan naming dalawa, puno ng pangako at pananabik.“Rhett Alaric, please face Elara Renoir and repeat after me,” mahinahong saad ni Pastor.Huminga siya nang malalim bago dahan-dahang isinuot ang singsing sa palasingsingan ko. Nanginginig ang kamay niya, ngunit matatag ang titig sa akin, para bang sinisiguro niyang ako ang pinili niya araw-araw.“I, Rhett Alaric, take you, Elara Renoir, to be my wife. I promise to love you as Christ loves, to honor and cherish you, in good times and in difficult times, in sickness and in health, all the days of my life, as God is my witness.” saad nito.Parang may mainit na dumaloy sa dibdib ko habang binibigkas niya ang bawat salita. Hindi iyon basta pangako. Panata iyon sa harap ng mga taong nandito ngayon, sa pamilya ko, kaibigan sa pastor at maging sa harapan ng Diyos.Iniabot naman ng ring bearer
ELARA’S POV:“Before we proceed with the exchange of rings, the couple would like to share their personal vows. Words from their hearts as they commit their lives to one another,” malinaw at mahinahong anunsyo ni Pastor Genesis. Ramdam ko agad ang biglang katahimikan sa paligid. Tanging ang mahinang hampas ng tubig sa karagatan at ang hangin na lamang ang maririnig sa paligid.Huminga nang malalim si Rhett bago siya nagsalita. Tanging ako lamang ang tinitigan niya, para bang kaming dalawa lang ang naroon.“When I was young, there was this girl. A childhood friend of mine, to be exact, who kept looking for me whenever I wasn’t around. She was always bugging me, asking where I was, what I was doing. The strange thing was, I never felt annoyed. Unlike with others, when they bothered me, I would usually snap at them,” he said with a soft laugh, his eyes never leaving mine.“I guess I found my match in her. Like Superman, powerful and fearless but once kryptonite is near, he weakens. I rem
ELARA’S POV:Dumating na ang takdang oras. Alas-kuwatro pa lamang ng hapon ay naroon na ako sa venue. Sakay ng isang puting sasakyan na dahan-dahang huminto sa gilid ng dalampasigan. Mahigpit kong hawak ang bouquet of sunflowers, tila iyon ang nagsisilbing lakas ko sa gitna ng sobrang kaba, pananabik, at hindi maipaliwanag na saya. Ramdam ko ang bilis ng tibok ng puso ko, bawat segundo ay mas lalo ako nanabik na makita si Rhett.Sa ere ay pumailanlang ang tugtog ng banda. Malumanay muna atsaka sinabayan ng boses ng lalaking bokalista.When the visions around youBring tears to your eyesAnd all that surrounds youAre secrets and liesNapahinga ako nang malalim. Ito na talaga. Nagsimula nang maglakad sa aisle ang groom ko na si Rhett kasama si Lola Felicia at ang ama niyang si Ricardo. Matikas ang tindig niya ngunit ramdam ko ang emosyon sa bawat hakbang nito. Sumunod ang mga principal sponsors at secondary sponsors na tahimik at may dignidad ang bawat galaw.Kasunod na dinala ang mga
ELARA’S POV: Pagmulat ko pa lang ng mata ay tumunog agad ang cellphone ko sa bedside table dito sa nirentahan kong kwarto. Hindi ko na kailangang silipin kung sino ang tumatawag dahil kabisado ko na ang oras at ang tunog ng ringtone niya. Si Rhett. Napangiti ako agad at kahit inaantok pa ang diwa ko ay sinagot ko na ito. “Hello, my soon-to-be husband. Good morning,” masayang bati ko habang pilit pang inaayos ang boses ko. “Hi there. Good morning, my soon-to-be wife,” sagot niya sa bahagyang paos na tinig. “How was your sleep?” “Mabuti naman. Nakapagpahinga ako kahit sobrang excited ko. Ikaw, kumusta? Please eat your breakfast later, okay?” malambing kong paalala. “I slept for seven hours,” sagot niya. “I’ll eat after we talk. I can’t stop imagining you later, wearing your wedding gown.” Ramdam ko ang saya sa tinig niya. Napahagikgik ako. “Ako rin. Ini-imagine ko na kung gaano ka ka-gwapo mamaya. See you later. I love you.” “I love you always, Elara,” sagot niya, puno ng lambing.
ELARA’S POV:Three months before the wedding ay na-finalize na namin ni Rhett ang lahat ng bookings para sa mga suppliers. Halos araw-araw ay may chine-check, may pinipirmahan at may pinapa-adjust kami. Nakakapagod pero mas nangingibabaw ang excitement dahil ramdam naming papalapit na talaga ang araw na pinakahihintay namin.Ngayon ay papunta ulit kami sa boutique para sa fitting ng gowns at suit. Kasama na rin namin ang maid of honor, best man, bridesmaids, at groomsmen. Halos hindi ako mapakali sa upuan dahil finally, maisusuot ko na ang customized wedding gown ko. Ang gown na ilang buwan ko nang hinihintay dahil pinasadya pa namin ito. “What’s inside your pretty little mind, hmm?” tanong ni Rhett habang maingat na nagmamaneho papunta sa Zella’s Boutique.Napangiti ako at napahawak sa seatbelt. “Excited lang. Finally makikita ko na at maisusuot yung wedding gown ko.”“I figured,” natatawang sagot niya. “What do you want to eat for lunch later?”Inabot niya ang kamay ko at marahang







