bukas na lang pala iyong isa pang special chapter para sa side characters para may time to vote kung sino ang bet nyong sa mga side characters. actually kulang pa yan kasi wala iyong iba pa pero hindi naman sobrang importante nila kaya siguro sa sunod na lang sila. 4/5 na sa side characters. hulaan nyo sino iyong last hahaha. comment kayo sino bet nyong sunod. thanks!
SIDE STORY CHARACTER #5: Chlyrus“N-NARITO ba talaga siya? Hindi mo ako binibiro? Sa kabila ng pintong 'yan, makikita ko na siya?”Iyon ang tanong ni Ashianna kay Gideon. Gideon coldly looked at her and crossed his arms. “Do you think I like to pull a joke on you, Miss Lopez? Hindi tayo close para gawin ko iyon sa 'yo.”Nasaktan si Ashianna sa uri ng tonong gamit nito sa kanya pero alam niyang deserved niya iyon. Who told her to hurt his dear cousin? Alam ni Ashianna kung gaano ka-close si Chlyrus sa lahat ng pinsan nito. Hindi man si Chlyrus ang pinakamatanda sa magpipinsang Fuentes, kay Chlyrus nakikinig ang mga iyon. Fuentes Boys were a little rowdy and only Chlyrus was the behaved one. She knew that because once upon a time, she was close to these people. Mabait ang turing sa kanya ng pamilya Fuentes pero anong ginawa niya? Nagpabulag sa galit. Nagpaloko sa taong nagpalaki sa kanya… at sinaktan niya ang totoong taong nagmamahal sa kanya. Napayuko si Ashianna sa naisip. Sinulyapan
Forsaken Marriage: I Want You Back, Wife(ZEPHYR & LEILA) Chapter 1“SINABI KO na bang magpahinga ka? Hindi pa, 'di ba? Labhan mo 'to lahat!”Kauupo pa lang ni Leila sa sofa, tinapon na sa harapan niya ang mga mabibigat na bed sheets at mga curtains ni Gina, ang mayordoma at personal yaya ni Zephyr. “What will I do with that?” maang niya. Leila's been married to Zephyr for almost a year. Hindi madalas umuwi ang lalaki at naiiwan lang si Leila rito sa malaking bahay ng asawa. At first, she was treated right by this old woman. But when they saw how dismissive Zephyr was to her, they changed their attitude towards her. Kung dati ay ginagalang si Leila ng mga katulong sa bahay na ito, ngayon ay hindi na. Lalo pa't ang pasimuno noon ay itong si Manang Gina na nagpalaki kay Zephyr. Malaki ang tiwala ni Zephyr sa matandang 'to kaya alam ni Leila na kahit magsumbong siya sa pang-aapi, hindi siya paniniwalaan. Paano niya nalaman? She already tried it. Sinabi niyang pinagkakaisahan siya ng
Chapter 2“ZEPHYR,” tawag ni Leila sa asawa. Napabaling sa kanya ang lalaki at maging ang kasamang babae ni Zephyr ay napatingin din kay Leila. Hindi naman pinansin ni Leila ang babae at nasa isip niya, kailangan niyang ipakita na hindi siya apektado sa presensya nito. “Why are you still awake?” tanong nito kay Leila. “A-Ah, ano kasi… hinihintay kita para sabay tayong kumain,” maliit ang boses niya nang sabihin iyon at nagulat naman si Zephyr. Dumaan ang kung anong emosyon sa mga mata nito at sa huli, bumuntong hininga ito. “Mauna ka na. I already ate with Sienna.”Nabura ang munting ngiti sa mukha ni Leila at siya ngayon ang napatingin sa babaeng kasama ng asawa. Pinipigil niyang tumikwas ang kilay at matarayan ang babae. “Anong ginagawa niya rito?” tanong niya at humalukipkip. Hindi na si Zephyr ang nagsalita kundi ang Sienna na kasama ng lalaki. “You didn't know that I live here?”Nagsalubong ang kilay niya. Paanong nakatira ang babaeng ito rito eh ngayon lang niya ito nakita
Chapter 3MAAGANG gumising si Leila para mag-prepare ng pagkain na dadalhin para kay Zephyr. Yeah, yeah, she knew that Zephyr kinda broke her heart last night. Pero nakapag-isip isip si Leila at binigyan ng dahilan kung bakit ganoon si Zephyr. Sino bang gustong i-announce sa ibang tao na kasal ito sa kanya? Lalo kung napipilitan lang si Zephyr na pakasalan siya? She understands his reasons so now, she's not hurt. Pinangako niyang makukuha niya rin ang loob ni Zephyr at magiging masaya silang dalawa. Hindi agad siya susuko dahil eto na siya, oh. Asawa na niya ito tulad ng matagal na niyang kahilingan. Nakangiting nga-prepare si Leila ng pagkain at nang matapos siya, agad niyang inayos iyon at nilagay sa thermal bag para hindi kaagad lumamig ang baon. Nag-ayos din si Leila para makapasok. Ngayong narito si Zephyr, hindi niya kailangan kumilos na parang katulong dahil nangangamba ang matandang iyon na mahuli kaya hindi siya sinusubukan ngayon. Isa rin iyon kaya masaya si Leila. Zephy
Chapter 4GUTOM NA GUTOM si Leila pero wala siyang gana kumain. Ewan niya ba pero kahit kumukulo na ang tiyan niya, hindi niya magawang utusan ang mga paa na maglakad patungo sa cafeteria para bumili ng pagkain. Masama ang loob niya. Kanino? Kay Zephyr. Siguro hindi naman kalabisan na magtampo siya, hindi ba? Hinanda niyang pagkain iyon kay Zephyr; naroon din ang parte ng lunch niya dahil hindi niya pa nakuha sa bag. Pagkatapos, kahit naitapon na iyong mga pagkain, hindi man lang nagalit si Zephyr sa babaeng iyon? Nang bumalik sa alaala niya iyon, napasinghot si Leila para pigilan ang tutulong luha sa mga mata. Sabagay, paanong magagalit si Zephyr sa babaeng iyon kung walang halaga para dito ang niluto niya? Walang importansya kaya nagkibit balikat lang ito sa ginawa ng Sienna na iyon. Maybe he's thinking of buying lunch for himself, he disregarded the lunch she cooked. Samantalang siya rito, nagugutom na. Napakagat labi si Leila at palihim na hinugot ang wallet. There's only one
Chapter 5 MAY ALINLANGAN na tumawa si Leila para pagtakpan ang kabang nararamdaman. Napahawak din siya sa gilid ng noo at bahagya siyang napapiksi noong lumapat ang kamay sa pasa dahil kumirot iyon. Mas lalo namang dumilim ang ekspresyon ni Don Eduardo sa nakitang aksyon ni Leila at mas lalo itong nakumbinse na namamaltrato si Leila sa bahay ng asawa. “Tell me, Leila, who hurt you? I won't make them so unscathed. Was it your husband? Tell me and I'm going to make him pay.”Umiling si Leila. “Lo, hindi po. Hindi ako sinasaktan ni Zephyr. Paano niya ako masasaktan kung madalang lang siyang umuwi sa bahay…”Bago pa maisip ni Leila ang sinabi, nasabi na niya ang gawain ni Zephyr. Napatakip siya ng bibig at kulang na lang ay tuktukan ang sarili. ‘Shît ka, Leila! Ano 'yang sinasabi mo?’“He's leaving you alone in that house? Ano ba 'yang napangasawa mo, walang pakialam sa 'yo? Pero, Leila, hindi mo ako malilibang. Sino ang nanakit sa 'yo? Ipaliwanag mo 'yang pasa mo. You're not leaving m
Chapter 6“ZEPHYR, tell me, nasaan ang chowder soup?”Sumulyap si Sienna at siniguro nitong naririnig ng pababa pa lang na si Leila ang mga sinasabi nito. Hindi naman aware si Zephyr sa tumatakbo sa isip ni Sienna. He's also wasn't aware that Leila is descending from the stairs. “I gave that to Leila. I cooked that for h—”Nakababa na si Leila at may pilit na ngiti sa mukha niya noong humarap sa dalawa. “H-Hindi mo naman sinabi na para sa kanya iyong pagkain, Zephyr. Hindi ko sana kinain.”Nagsalubong ang kilay ni Zephyr at kunot noong tumingin sa kanya. “No, it's not—”“Sige, magluluto na ako ng sarili kong pagkain.”Tumalikod si Leila para hindi na makita ni Zephyr na masama ang ekspresyon niya. Baka hindi niya mapigilang umiyak at sabihin pa nito na masyado siyang sensitive. Pero kasi, akala niya talaga niluto iyon ni Zephyr para sa kanya. Ganado pa naman siyang kumain kagabi ngunit hindi pala para iyon sa kanya kundi para sa Sienna na ito. Mas nasaktan pa siya noong malaman niy
Chapter 7LEILA was brought to Zephyr's study room. Binitiwan siya nito nang makapasok sila sa loob. Nag-lock si Zephyr ng pinto bago siya hinarap. “Tell me, did they do something to you?”Napaangat ng tingin si Leila sa tanong ni Zephyr. Bakit naman nito naisipang itanong iyon? Nakakahalata na ba ito? Sa totoo lang, gusto niyang sabihin ang lahat ng ginawa ng Manang Gina na iyon sa kanya pero tinimbang niya ang sitwasyon. Kung magsasabi agad siya na walang pruweba, baka siya pa ang mabaliktad. Leila could see that Zephyr is pretty close to Sienna. Tita naman ng babaeng iyon si Manang Gina at baka mamaya, sandali lang 'tong kabutihang loob ni Zephyr sa kanya. Baka sa susunod, ito pa ang makiusap sa kanya na pakisamahan sila nang mabuti at mauuwi sa wala ang lahat. Ang gagawin ni Leila, susubukan niya muna si Zephyr. Kung sure na siyang pwede niyang sabihin ang lahat dito, iyon ang gagawin niya. Mahal niya si Zephyr pero wala siyang tiwala rito. Alam niya kasing ayaw sa kanya ng la
Napabuntong-hininga si Daemon at agad tumawag ng waiter. “Palitan niyo ‘to.”“Gawin niyong hindi masyadong maanghang.”“Hindi pwede….” bulong ni Patricia. Sa totoo lang, hindi naman talaga siya mahilig sa maanghang, pero dahil matagal na siyang umiiwas dito, parang gusto niyang magpakasaya ngayong gabi at pasayahin ang dila niya.Pero matigas din ang paninindigan ni Daemon. “Change it.”Tumingin ang waiter kay Daemon, tapos kay Patricia… at sa huli, sumunod kay Daemon. Kasi halatang isa mukhang mamamatay-tao, at ang isa mukhang cute na kuneho.Wala nang nagawa si Patricia kundi panoorin na lang habang kinukuha ang maanghang niyang sabaw at pinalitan ng malinaw na sabaw na parang tubig. Ayos na rin, makakapagpapayat pa siya lalo.Pero kahit anong klase pa ng sabaw, maging maanghang man o hindi, pareho lang ang tingin ni Daemon, para sa kanya, puro junk food lang ito at para lang sa mga taong tulad ni Patricia na mahilig kumain. Pero siya, kahit matakaw, gulay lang ang pwedeng kainin da
Chapter 82KUMISLAP agad ang mga mata ng stylist at nakatitig kay Daemon habang nakangisi ng puno ng kung anong ekspresyon ang mukha. “Oo, oo, ganyan nga… tuloy mo lang!”Yung mga babaeng kanina pa nakatitig sa mga gwapong lalaki sa beach, napalingon na rin sa kanila nang dumating si Andrei at ang pinsan niya , at ngayon, lahat ng tingin ay kay Daemon…“Ahhh! Ang gwapo niya, sino ‘yan? Bago bang model?”“Tsk tsk tsk, grabe ang dating nung nagtanggal ng damit... gusto ko siyang lapitan at hawakan…”“Hi gwapo! Dito ka tumingin, please!”…Parang walang pakialam si Daemon sa mga tukso at sigawan. Tiningnan lang niya si Patricia na parang gusto na talagang maglaho sa hiya, tapos dumako ang tingin niya sa mga butones ng kanyang polo. Tinaas niya ang kilay at nagsalita. “O, ikaw na magtanggal nito.”“…Patanggal mo sa lelang mo!” Gusto na lang ni Patricia na maghukay ng butas at pumasok dun… Yung photoshoot na dapat ginagawa, naudlot na tuloy. Lahat ng mata nakatutok kay Daemon ngayon. Anong
Napakunot-noo si Andrei. “Eh ‘di anong plano mo? Gusto mo ba gupitan mo katawan mo at idikit sa akin para magmukha akong macho?”Napa-roll eyes si Patricia. “Hindi ito ang time para magbiro!”Tumango si Andrei. “Eh anong plano mo? Hindi naman puwedeng tumaba agad. Wala na tayong oras.”Napaisip si Patricia. Tumingin sa pinsan ni Andrei…Napakunot-noo ‘yung pinsan. “Bakit mo ako tinitingnan? Hindi naman ako artista.”“Di ba malakas na ngayon ang editing apps? Puwede kayong dalawa ang mag-shoot, tapos pagsamahin na lang kayo sa final edit.”“Magkakaroon ka na ng muscles!”Parehong napaisip ang dalawang lalaki. Gagana kaya ‘yon?---Araw, buhangin, at mga gwapong lalaki sa dalampasigan…Pagdating nila sa shoot location, doon lang nalaman ni Patricia na hindi lang pala si Andrei ang kasama sa photoshoot, may kasama pang mga sikat na male models.Kaya buong beach, punong-puno ng magagandang lalaki na may iba’t ibang style.Kahit nakasarado ang buong lugar, ang daming babae sa labas ng barr
Chapter 81NANG marinig ni Daemon ang boses na 'yon, agad siyang napakunot ang noo.Sanay na si Sylvia sa malamig at walang pakialam na ugali niya. Nilapitan niya si Daemon na parang walang nangyari, ngumiti at niyakap ang braso nito. “Ang tagal na nating hindi nagkita. Kahit gaano ka ka-busy, dapat may oras ka pa rin para sa fiancée mo, ‘di ba?”Halatang pinipigil na ni Daemon ang galit niya. Matalim ang tono ng boses niya. “Sino ang nagsabi sa 'yo na pumunta rito?!”Hindi inaasahan ni Sylvia na ‘yon ang unang sasabihin ni Daemon at mas lalong hindi niya inakala na magiging ganon kasama ang tono nito. Sandali siyang natigilan, tapos sinuntok niya nang mahina ang braso ni Daemon. “Ano bang ibig mong sabihin, Daemon? Fiancée mo ako, wala naman sigurong masama kung pupunta ako sa bahay mo?”Matigas na tinanggal ni Daemon ang kamay ni Sylvia. Matalim ang tingin niya. “Alam mo naman kung bakit tayo napilitang magkaroon ng engagement ‘di ba? Huwag mo na akong guluhin. Kung hindi, mapapahiy
Parang sumabog ang galit ni Sylvia. Halos mag-apoy ang mga mata at parang may amoy na ng pulbura sa paligid. "Anong ibig mong sabihin? Na engaged na kami pero baka hindi pa kami magpakasal?!"Tahimik lang si Patricia habang hawak ang pisngi niya.Anumang sabihin niya sa oras na ito ay baka lalo lang siyang saktan ni Sylvia, kaya mas piniling manahimik.Siguro natakot na magka-bulgaran, kaya si manang ay biglang nagsalita para pigilan si Sylvia. Kahit parang kalmado ang tono, malinaw ang ibig sabihin. "Baguhan pa lang siya. Marami pa siyang hindi alam. Ako na ang bahala sa kanya. Huwag ka na pong magalit, Miss King."Mukhang natuwa naman si Sylvia sa paglalambing na ito. Tiningnan niya pa rin nang masama si Patricia, pero tumango na rin. "Sige na nga. Ayoko rin madumihan ang kamay ko sa pakikipagtalo sa katulong."Napahinga ng maluwag sina Toni at Manang. Akala nila tapos na ang gulo.Pero biglang bumagsak na naman ang loob nila sa sinabi ni Sylvia. "Hoy, bagong katulong, kung magaling
Chapter 80PUMUNTA si Patricia sa kusina at nagluto ng matagal. Paglabas niya, may dala siyang dalawang plato ng maayos na luto. Apat na putahe at isang sabaw ang nagawa niya. Kahit na sinira ito ni Daemon kanina, nagawa pa rin niyang ayusin at nailigtas ang mga ulam. Lahat ng niluto niya ay mukhang masarap at presentable.Pati si manang ay tumango bilang tanda ng pagsang-ayon at si Patrick naman ay walang tigil sa papuri. "Pat, hindi ko akalain na gumaling ka na pala sa pagluluto nitong mga nakaraan. Ang ganda talaga ng luto mo."Hindi naman nagsalita nang marami si Patricia. Tumango lang siya. Namana niya kasi ang galing sa pagluluto mula sa tatay niya. Kahit walang nagtuturo sa kanya, basta may recipe lang ay kaya niyang lutuin ang kahit ano.Dati, bihira siyang magluto dahil busy siya sa trabaho at wala rin siyang masyadong kaibigan, lalo na boyfriend. Kahit gaano kasarap ang luto mo, kung walang makakatikim, wala ring halaga. Kaya hindi rin masyadong nakilala ang galing niya sa k
Mukhang nakita ng tindero na naka-suit at tie si Daemon at halatang hindi siya ordinaryong tao, mula sa itsura hanggang sa aura niya, kaya medyo nataranta ito at ngumiting pilit. "Kuya, kung gusto mo bumili, sabihin mo lang. Bakit kailangan pa tumawad? Parang niloloko mo lang ako ah. Ilan kilo gusto mo? Titimbangin ko na."Tiningnan ni Patricia ang boss na kanina pa niya kinakausap na biglang nagbago ng ugali at naging sobrang bait. Napabuntong-hininga siya. Sa totoo lang, sa mundong ‘to, minsan kailangan mo talagang medyo matapang para pakinggan ka. Pag si Daemon na ang kumausap, ni hindi na sila siningil sa gulay!Habang pinupulot na ng boss ang mga gulay na pinili ni Patricia para ibigay kay Daemon, biglang nagsalita si Daemon, seryoso ang mukha. "Ang sabi ko, tumawad lang ako. Hindi ko sinabing libre na."Napanganga ang boss, napakamot sa ulo at ngumiti na lang. "Kuya, eh di bigay ko na lang sayo. Hindi naman ‘to mamahalin. Regalo ko na lang sayo, bilang respeto."Pero wala nang s
Chapter 79LUMINGON si Daemon at tiningnan si Patricia, bahagyang nakakunot ang noo. "May problema ba sa sa sinabi ko?"Napahinto sandali si Patricia, tapos umiling pagkatapos ng ilang segundo. "Wala naman."Mukhang nasiyahan si Daemon sa sagot niya. Tumango lang siya ng bahagya, tapos lumabas ng kwarto habang hawak ang susi ng kotse. "Halika na, bili na tayo."Pero pakiramdam pa rin ni Patricia na parang may mali sa buong eksena. "Uhm, hindi ka ba kailangang pumasok sa kumpanya?"Lumingon si Daemon at tiningnan siya. "Ikaw lang puwede mag-leave, ako hindi?"May concept pala ng leave ang isang presidente? Pero hindi na pinansin ni Daemon ang pagdududa sa mga mata niya at dumiretso lang sa paglakad. Mahaba ang mga binti niya kaya agad siyang nawala sa paningin, kaya napilitan si Patricia na magmadaling humabol...Gulay lang naman ang bibilhin at magluluto lang, ang OA ba?Pero kahit iniisip niya ‘yun, hindi pa rin mapigilan ang pamumula ng pisngi niya at mabilis na tibok ng puso niya..
Binabantayan ba siya nitong lalaking 'to?Ibig sabihin, kitang-kita siya sa CCTV? Kahit na naka-damit naman siya habang natutulog at lumabas lang ng kwarto nang hindi nagpapalit, hindi niya alam kung gumalaw siya o kung ano man ang ginawa niya sa kwarto nung gabi. Paano kung pangit pala siyang matulog? Pero, nung naisip niya 'yon, napahinto siya…Siguradong sanay na si Daemon sa ganung itsura ng mga natutulog. Baka ilang beses na niyang nakita 'yon, kaya hindi na rin siya nabibigla.Kaya, nang humarap si Daemon, nakita niyang pabago-bago ang expression ni Patricia. Ang dami niyang naiisip sa mukha pa lang at natawa si Daemon nang bahagya, medyo kumurba ang labi niya.Nang makita ni Patricia na ngumiti si Daemon, parang natulala siya. Kahit seryoso at malamig si Daemon, hindi naman siya ‘yung tipong hindi marunong ngumiti. Pero madalas, parang peke lang ang mga ngiti niya, hindi galing sa puso.Pero ‘tong ngiti na ‘to, parang totoo. Galing sa puso. Maganda ang mukha niya, maayos ang mg