Womanizer Series 1: Izaac Kurt Moscow

"Dad, Mom. Why do I need to work? I'm not yet ready," I said. Because my parents want me to handle and take over the company."When will you get ready, Kurt?!" My Dad exclaimed. "And I don't care if you're ready or not. Company natin 'yon, Kurt! Kaya sa ayaw at sa gusto mo, magtatrabaho ka! Tama na ang pagwawaldas ng pera, Kurt. Learn how to earn and how to spend money in a right way.""But, mom, wala pa akong alam sa pagpapatakbo ng company." "No worry, son, we're still in the company. We can guide you," my mom answered."Pero-""No but, Kurt! Stop that childish act of yours!" and with that, they leaved me without choice."Bullsh*t!" galit kong sabi pagkaalis ng mga parents ko sa aking condo. "Bakit ba kailangan pa na magtrabaho rin ako?! Akala mo naman ikahihirap namin 'yon. F*ck!" Kinuha ko ang aking cellphone at dinial ang number ng tropa ko. [What's up, f*cker!] Bungad na sagot ng kaibigan ko sa kabilang linya."Hey! Rio, let's drink. Where's the other?"[Aba! Bakit sa 'kin m

Simula nang magtrabaho ako sa kompanya ng magulang ko ay palagi na lamang masama ang araw ko. Wala pa talaga sa utak ko ang magtrabaho. Pero hindi rin naman ako maka hindi sa magulang ko. Tss!Ano ba naman alam ko sa mga properties na 'yan like condo? Oo, mga condo ang ibinebenta ng company namin. Pati na rin mga gamit sa bahay na sobrang mahal dahil galing pang ibang bansa ang materyales. Ang alam ko lang ay tumira, matulog at magdala ng babae sa condo."Sir, pinaaabot po ng mommy n'yo." Sabi ng isang empleyadong babae."What is this again?! Fuck! Tatanda ako ng maaga sa trabahong 'to!""S-Sir i-audit n'yo raw po iyan. Sales po 'yan for this month." Kinakabahan ani ng babae."Me again?! Hindi ba pwede ipagawa 'to sa ibang empleyado?! Anong ginagawa ng iba?! Sayang lamang ang pinapasahod sa kanila!" Bulyaw ko.Hindi sumagot ang babae kaya lalo lamang nag-iinit ang ulo ko."Get out!" Sigaw ko at gulat naman itong nagmadaling lumabas ng opisina ko.Napabuntong hininga ako sumandal sa ak

Nagising ako sa pag-iingay ng aking cellphone sa side table ng kama ko. Nakapikit pa ang isa kong mata na inabot ito at sinagot nang hindi tinitignan kung sino."What the heck?!" bungad kong bulyaw sa nambulabog ng aking tulog."What was that for, Izaac Kurt?!"Sa aking narinig ay napamulagat ako at napaupo sa aking kama. Tinignan ko muli kung sino ang tumawag upang makasigurado.Mommy..."M-Mom... G-Good morning..." kinakabahan kong bati."Are you cursing me?! It supposed to be hello, Kurt?!" Mom hissed at the line."I'm sorry, Mom. I thought it was one of my friend calling. By the way, what's with the sudden call? Too early, Mom. I'm still sleepy...""Too early?! You're already late, Kurt! Wake up sleepyhead! It's already office time?!"Agad naman akong napatingin sa relo ko na nakapatong sa side table. Nanlaki naman ang aking mga mata nang makitang mag 9 am na."Oh, fuck!""Izaac Kurt!" sigaw ni Mommy sa kabilang linya na nagpasakit ng tainga ko."S-Sorry...""Hurry up! Your secret

"Bullsh*t!" napabalikwas ako nang bangon sa aking kama nang makitang late na naman ako. "Bakit hindi nag alarm ang p*nyetang alarm 'to?!" pagalit kong sabi at ibinato sa pader ang alarm clock ko. "Useless!"Abot-abot ang tawag ng Mommy ko sa aking cellphone. Pero imbes na sagutin ay nagmadali na lamang akong maligo. T*ngina naman! Kung kailan ako hindi nakipaginuman kagabi saka pa na-late bumangon. Pagkarating ko sa Company namin ay mainit ang ulo ko. Paano ba naman hindi? Late na nga nagising, na-traffic pa ang p*t*ngina! Sinalo ko na ata ang lahat ng malas ngayong araw."Good morning sir..." bati ng mga nasa tapat ng elevator."Anong good sa morning?!" bulyaw ko rito. Napaatras naman sila at napayuko. Pumasok naman agad ako sa elevator at padarag itong pinindot."Good morning my ass!" maktol ko sa loob.Nakasimangot ako habang naglalakad patungo sa office ko. Kung may i-mamalas pa ito, ewan ko na. Baka magdilim na paningin ko. Kaya h'wag silang mag pahara-hara sa harapan ko. Nakaka

Simula no'ng umalis kami sa party ay hindi na nagsalita pa muli si Bry. I know that it was my fault. She's been silent after that talked, I think I offend her. But it's not my intention. Now, it's really awkward that we're both in a silent mode inside my car.When we arrived in her condominium parking area, I took a deep breath. I don't know why, but her silence really bothered me. Bago pa man n'ya mabuksan ang pinto ay hinawakan ko na agad s'ya sa kamay."Bry..." I called her name, why do I feel nervous?! F*ck!"Hmm?" walang gana nitong sagot."I-I'm sorry..." I said stuttering."For what?""You know what I'm talking about."She looked at me like she'd looks for not so important persons. She sighed."It's okay—""No, it's not. Stop saying it's okay when it's not really okay. Is that really that hard to tell me what's bothering you?""Why do you care? You don't have to care what's going on with me. I'm just your secretary," she said. She's still calm even though she's mad."Because I