III. A ROMANCELESS HONEYMOON  

Ang limang minutong paghihintay ko kay Menard ay inabot ng sampung minuto . . . dalawampu . . . hanggang sa umabot ng tatlumpong minuto. Nakaramdam na ako ng pagkabagot at pagkainip. Kanina pa ako panay tingin sa relong nakapulupot sa kamay ko. Parang gusto ko na tuloy bumaba at bumalik sa loob ng reception.

Ngunit pinigilan ko ang sariili ko, pinalawig ko pa ang pang-uunawa ko at inisip na lang na sa dami ng bisita namin ngayon ay tiyak na nahihirapang magpaalam si Menard.

Pero hindi ba dapat ay alam nilang may naghihintay kay Menard?

Marahas akong napabuntonghininga at tumingin sa labas ng bintana ng sasakyan ko. Mabuti na lamang at tinted ang mga salamin niyon dahil kung hindi tiyak na nakakahiya sa mga naroon kung makikita ang itsura ko na parang tanga kakahintay sa Groom ko.

Nagliwanag ang mukha ko nang makita si Menard na palabas na elevator, parang bula namang nawala ang pagkainip ko at sinundan ko ng tingin ang bawat galaw niya. Walang duda, mahal ko nga ang lalaking iyan. He’s the only one who can easily calm me down.

Lumapit siya sa receptionist at marahil ay tinatanong kung nasaan ako, wala kasi sa usapan namin na papasok ako sa loob ng kotse ngunit napakunot ako ng noo nang may iabot na card key ang receptionist kay Menard, mabilis naman iyong kinuha ng huli at itinago sa loob ng trouser pants niya.

 Tumingin siya sa banda ko at kahit hindi naman niya nakikita ay mabilis akong nag-iwas ng tingin. Muli kong iwinaksi sa isip ko ang masasamang imahe na nabubuo sa isip ko. For God’s sake, katatapos lang naming ikasal!

Mayamaya pa ay narinig ko ang pagbukas ng pintuan sa may driver seat, mabilis kong inayos ang mukha ko at ngumiti sa kanya. Sinalubong niya agad ako ng maalab na halik sa labi at parang sapat na iyon para maanod ang lahat ng pangamba sa isip ko.

“I’m excited to be with you, tonight, Yzhel. You know that I’d been waiting this day to come,” pabulong niyang turan nang matapos ang mainit na halik na pinagsaluhan namin.

Ngumiti ako at tumingin sa mga mata niya. “I am yours, Menard. You can do whatever you want with me . . . t-tonight,” nahihiya kong turan sa kanya.

Wala sa sariling nakagat ko ang mga labi ko, nakaramdam ako ng hiya sa sinabi ko. Kung anu-ano nang lumalabas na imahe sa isip ko ang puwedeng mangyari sa amin ni Menard sa honeymoon namin. And to be honest, I’m getting excited. Hindi naman ibig sabihin na virgin pa ako ay wala pa akong karanasan sa pagsasaluhan naming aktibidad. Pumayag naman ako sa gusto ni Menard na mag-foreplay kami but that’s all. Kakaiba nga, nakakatimpi ngunit mas lalo ko siyang minahal dahil kaya niyang pigilan ang sarili niya para sa akin at sa pangarap kong maiharap sa altar na buo pa ang puri ko.

Lumapit siya sa akin at hinalikan ako sa labi. “Of course, you’re mine . . . everything you have . . . is mine.”

Nang mga oras na iyon ay hindi ko inintindi at binigyan ng ibang kahulugan ang sinabi niya. Sa isip at puso ko ay iisa lang ang kahulugan niyon. Pag-aari na namin ang isa’t isa at wala ng sinumang makakapaghiwalay pa sa amin . . .

****

“I-I’M going to ake my shower,” sabi ko nang makapasok kami sa Hotel room na pagganapan ng honeymoon namin. Bukas ng umaga ay lilipad kami papuntang Paris sa isang buwan na bakasyon.

Narinig ko ang mahinang pagtawa niya ngunit wala akong narinig na sagot mula sa kanya. Hinubad ko ang traje de bodang suot ko sa mismong harap niya ngunit nanatiling nakatingin lang siya sa akin at hindi man lang nagbago ang ekspresyon niya sa mukha. Gusto kong magtampo sa ipinapakita niyang reaksyon ngunit muli ko iyong binalewala at pumasok na sa CR upang maglinis ng katawan.

Binagalan ko ang pagliigo sa pag-aasam na susunod siya sa loob ng banyo, gano’n naman ang nangyayari sa mga bagong kasal, hindi ba? Sabay na maliligo at sisimulan ang gabi sa isang mainit at buong pagmamahal na p********k. Uuliting sabihin ang mga katagang ‘mahal kita’ sa isa’t isa habang ang mga katawan namin ay magkaisa at tagaktak ang pawis.

Ipinilig ko ang ulo ko at inilublob ang sarili sa bathtub, pulang-pula ang mukha ko sa mga naiisip ko. Korni man pero gusto kong maranasan angg gano’ng bagay. Ngunit nakalipas na ang halos talumpong minuto  ngunit wala pa rin ang asawa ko, may kaunting kirot akong naramdaman habang umaahon sa bathtub.

‘Marahil ay may ibang plano si Menard . . .’  panungumbinsi ko sa sarili ko habang sinusuot ko ang mahabang roba na ipinatong ko kanina sa ibabaw ng sink.

Pagkatapos kong patuyuin ang buhok ko ay lumabas na ako ng banyo, napakunot ang noo ko dahil hindi ko siya makita sa buong kuwarto. Tumigil ang tingin ko sa nakabukas na pinto ng veranda, lumapit ako do’n a narinig kong tila may kausap siya sa cellphone niya.

“Not now, okay? Babawi na lang ako pagkatapos ng lahat ng ito,” dinig kong wika niya.

‘Who’s he talking on the phone?’  balak ko pa sanang makinig sa usapan nila pero nagulat ako nang nasa harap ko na si Menard.

“Kanina ka pa ba diyan?” tanong niya.

Umiling ako. “Katatapos ko lang maligo—”

“Good, I’m going to take a shower,” mabilis niyang turan at pagkatapos akong halikan sa pisngi ay mabilis siyang nagpunta sa banyo.

Naiwan akong tulala sa may bukana ng veranda. Pangalawang tarak ng kutsilyo sa gabi ng kasal namin. Normal ba ang ganitong tagpo? Huminga ako ng malalim at pilit na ininda ang bumabangong tampo sa dibdib ko. Marahil ay naninibago lang kami pareho dahil sa nakasanayan naming routine, gabi-gabi.

Lumapit ako sa tokador na naroon at isinuot ang isang seksing lengerie na mismong si Menard pa ang bumili para sa gabing iyon. The lingerie was a too revealing at halos wala na rin akong saplot kung tutuusin. Lumapit ako sa cabinet na nandoon at nagpahid ng lotion at nagwisik ng perfum, nang makuntento na ay saka ako humiga ng kama.

Hindi ko alam kung ilang minuto akong nakatingala sa kisame dahil naramdaman ko ang pagbigat ng mga talukap ko. Ilang sandali pa’y ramdam ko na ang matinding pagod sa buong araw na iyon at hindi ko na napigilan pang makatulog.

Nagising ako sa mga kamay na humahaplos sa buong katawan ko, pagmulat ko ng mga mata ay nakita ko si Meynard na nasa ibabaw ko na.

“Hello, honey . . .” anas niyang turan sa akin.

Napalunok ako at naramdaman ko agad ang kahandaan niyang tumutusok sa ibabaw ko. Ito na ba iyon?

Muling naglapat ang mga labi namin at mabilis ko iyong tinugon, his hands quickly remove my lingerie and toss it away. Napaungol ako nang maramdaman ko ang dalawang kamay niya sa magkabilang dibdib ko habang ang mga labi niya’y abala pa rin sa labi ko.

“Go on and undress me, honey,” utos ni Menard sa akin na mabilis kong sinunod.

Muli niya akong inihiga sa kama at nakangiting tumingin sa mga mata ko. “I’ll move slowly until you’re on it, okay?”

Tumango ako at napasinghap nang pasukin niya ako ng walang pasabi. Mabilis kong nakagat ang mga labi ko dahil sa pagsalakay ng matinding hapdi sa buong sistema ko. Pakiramdam ko’y tila napunit ang buong pagkatao ko ng mga sandaling iyon.

“Fu . . .ck!” d***g ko habang habol ang paginga. This is not wha I expected to happen!

“Damn, you’re f*cking tight!” sabi niya habang nakapikit ang mga mata.

Naramdaman ko ang paglaglag ng luha ko sa gilid ng magkabila kong mga mata. I was in pain while his enjoying, it was unbearable but still I endure it and pretend that I enjoyed it too.

Ilang sandali pa ay mas lalong bumilis ang paggalaw niya, unti-unting naiibsan ang sakit na nararamdaman ko sa parteng iyon ng katawan ko, I tthought that he will slow down again and let me feel a woman but no. He kept thrusing fast and he grab me by my waist and turn me back from him.

Napahawak ako sa headboard ng kama nang muli siyang sumalakay ng mas mabilis, lihim akong natigilan nang maramdaman ko ang masaganang luhang pumapattak mula sa mga mata ko.

Bakit ako umiiyak? Tiyak akong hindi io dala ng kasiyahan pero hindi rin ako sigurado kung bakit ako umiiyak. Dahil ba sa hindi ganito ang ini-expect kong karanasan sa unang gabi namin bilang mag-asawa.

This is a hell of a romanceless honeymoon, ever!