***
HINDI siya tinigilan ng kanyang nanay sa kakatanong kung saan niya ginugol ang magdamag. She just said that she’s with Kim at doon na rin siya nagpalipas ng gabi. Ni hindi na nga rin ito nagtanong sa suot niyang damit.
Pinagalitan lang siya saglit nang malamang hindi siya nakapasok sa kanyang klase ngayong araw. Pina alala nito ang scholarship niya na pwedeng mawala. Nasa huling taon pa naman na siya ng kursong Mass Communication.
Masakit din ang pagitan ng mga hita niya pero hindi niya iyon masyadong pinahahalata. Nakita niyang pinagmamasdan siya ng kanyang nanay kaya mas lalong naging pang best actress ang pag-arte niya.
Alas-tres ng hapon ay nag-ayos na siya para sa part time job niya sa Spotz. Hindi siya pwedeng basta-basta um-absent at wala siyang karilyebo. Gusto na rin niya kasing makausap si Kim para itanong kung kumusta na ito.
May sinat siya nang makarating sa trabaho. Hindi niya na lang yun ininda.
Pagpasok niya ay si Kim agad ang nabungaran niya. May hawak na naman itong mop at naglalampaso ng sahig.
“Late ka ata ngayon, April.” Hindi iyon sita kundi isang paalala ng kanilang manager. Si Sir Leon.
Agad niyang tinignan ang wall clock. Late nga siya ng 15 minutes. Ang hirap kasing maglakad lalo na at iniinda niya talaga ang nasa pagitan ng kanyang hita.
“S-Sorry po sir, hindi na mauulit.” Hingi niya ng paumanhin dito at agad-agad na pumunta sa locker room para magpalit.
Paglabas niya ng staff room ay si Kim ulit ang nabungaran niya. Mukang hinihintay talaga siya ng kaibigan.
“A-April, kamusta ka? Pasensya na m-masyado ata akong n-nalasing kagabi hindi ko alam kung anong nangyari. P-Pano ka nakauwi?” Bakas ang pag-aalala sa mukha nito.
Hindi ako nakauwi sa bahay namin. At hindi na rin ako virgin.
Gusto sana niya itong sabihin sa kaibigan pero nag tikom na lang siya ng bibig. Para saan pa?
Nilibot niya muna ang tingin sa buong restaurant. Wala pa masyadong tao, pero maya-maya lang ay dadagsa ng ang mga ito para mag hapunan.
“O-Okay lang ako, Kim. Wala naman masamang nangyari sakin.” Wala nga ba?
Wala siya sa mood para mag-kwento, at wala rin siyang planong mag-kwento sa kaibigan… sa ngayon.Kinuha nito ang mga menu at naglakad papunta sa gilid ng pinto para i-welcome ang mga bagong dating.“N-Naka-uwi naman akong maayos.” Nginitian niya pa ito para hindi na mag-alala. “Ikaw, paano ka nakauwi?”
Agad naman itong pina mulahan ng pisngi.
“Ano… ayos lang rin naman akong n-nakauwi. May ano… may naghatid sa’kin pauwi. Oo may naghatid sa’kin pauwi.”
Sinilip pa niya ang kaibigan dahil agad itong yumuko. Kilalang-kilala niya ito, at sa ngayon alam niyang may tinatago ito sa kanya.
“May tinatago ka sa’kin.” Sita niya rito.
“W-Wala ah!” Napalakas pa ang boses nito kaya pinag tinginan sila ng mga tao. Defensive ito masyado.
“Pero bakit masyado kang defensive?” Tukso niya dito.
“Hindi ah!” Sigaw nitong muli. Agad namang napayuko si April nang makitang paparating na si Sir Leon.
“I believe na oras ng trabaho. Anong pinagkakaguluhan niyong dalawa?” Masungit nitong sabi.
“W-Wala po sir.”
Masuring tinignan silang dalawa nito.
“Back to work!”
At dali-daling bumalik sila sa pwesto. Si Kim sa pagma-mop at si April sa gilid ng pinto at hawak ang menu.
~~
“Sweetheart, let’s go to my pad. You know I missed you. Your touch, your groans, your kisses. And of course the way you fu-“
Agad niyang tinapakan ang preno nang makita niya si April.
Nasa loob ito ng isang restaurant. Nakasuot ito ng pang-waiter na uniform at nakangiting nagse-serve. Kitang-kita niya kung papaano hagurin ng tingin ng customer nito ang katawan ng dalaga. She’s wearing a descent uniform and yet nababastos pa rin ito.
Pinagmasdan pa rin niya ang dalaga na walang kamuwang-muwang sa ginagawa sa kanya ng binata. Pero may iba pa siyang napansin. The way she walk, she’s limping. Well hindi na siya nagtataka. Nakalimutan niyang mag dahan-dahan kagabi. The way she purr and groan last night made him forget anything.
“Ano ba, sweetheart? Nagugutom ka ba? Do you want to eat first before going to my pad?” Malanding sabi ng babaeng kasama habang hinihimas pa ang kanyang dibdib, pababa ng pababa hanggang sa maabot nito ang kanyang pinaka-sentro.
Naiinis na tinabig niya ang kamay nito. She called Brianna, one of his bed buddy, to let out some steam, masyado ino-occupy ni April ang isip niya. Hindi siya sanay, the last time he went nuts to a girl umuwi lang din siyang bigo at sugatan. He doesn't like it to happen again.
Pero kahit anong isipin niya ay nawawala siya sa mood. After what happen to him and April last night biglang nawalan ng gana ang best buddy niya sa ibang babae. Ganoon katindi ang naging epekto ni April sa kanya.
“Get out of my car!” Sigaw niya dito na nagpagitla sa babae.
“Swee-“
“I said get out!” Sigaw niya ulit dito. Isa sa pinaka ayaw niya ay ang pina paulit-ulit siya.
“Fine!” Agad namang lumabas ang babae sa kanyang kotse. Hinila nito pababa ang damit dahil lumalabas na ang hindi dapat lumabas pagkatapos ay pasalpak na sinara ang pinto.
Damn that girl. Balak pa atang sirain ang kotse ko.He remind himself to delete the number of that bimbo. Hindi na makaka-score ulit sa kanya ang babaeng iyon.
~~
11:30 na ng matapos ang trabaho ni April sa restaurant. Magkasabay silang naglalakad patungo sa sakayan ni Kim. Pero magkaiba sila ng way ng uwian kaya magkaiba sila ng jeep na sasakyan.
Napansin niya ang pagsunod ng isang itim na SUV sa sinasakyan niyang jeep. Ewan niya pero simula nang lumabas silang dalawa ni Kim sa pinagta-trabahuan ay naka-sunod na ito. Nakakataka dahil nagtagal pa siya sa terminal ng jeep dahil naghayang kumain ng lugaw ang kaibigan pero nakasunod pa rin ito ngayon.
Nagkibit balikat na lang ito. Marami naman sigurong kamuka ang sasakyan na iyon. Baka iba yung nakita niya kanina sa may restaurant at sa ngayon.
~~
Nakamasid lang si Cyril sa pababa ng jeep na si April. Halos hating gabi na at ngayon pa lang ito natapos sa pagtatrabaho.
Buti nalang at magka iba ang gamit niyang sasakyan ng ihatid niya ito kanina at ang gamit niya ngayon.
Kanina pa niya sinusundan ang dalaga. Hindi rin niya maiwasang mainis ng kumain pa ito saglit. Dapat ay diretso uwi na ito dahil delikadong magpagabi.
Hanggang sa pagsakay nito sa jeep at ngayon ngang pagbaba nito at paglalakad sa eskenitang tinitirhan nito ay nakasunod siya.
Itinapat niya ang sasakyan sa eskinita. Gusto niyang makitang pumasok na talaga ito sa kanilang bahay bago iwanan ang dalaga.
Hindi kalayuan ay nakita niyang may pinasukan itong munting barong-barong. Mukang doon na ang bahay nito, he stayed for a couple of second bago tuluyang umalis.
For a better reading experience, the writer urges you to play the songs included per chapter. Please visit my Facebook page for the Playlist on Spotify, feel free to listen to them while reading! Please wash your hands regularly, humans! Thank you so much for giving time to my story! Appreciated! Will work hard more for your reads :) Please do leave a rating/comment! I am reading them :) Comments? Reactions? Feel free to comment on them down below :) You can use the #YoungHearts RNL Stories
Wise men say: Only fools rushing. But I can’t help falling in love with you. - Can’t help falling in love, Elvis Presley *** NAGDAAN ang mga araw na kagaya ng naka-ugalian. Wala naman ibang nagbago sa mga nakagawian ni April. Medyo naging madalas nga lang ang pagkahilo niya lalong-lalo na sa umaga. Hindi naman niya iyon pinapansin, alam niya kasing dahil lang iyon sa pagod dahil sa nagdaang exam week. Simula noong hinatid siya sa bahay ni Cyril ay hindi pa niya ito nakikita muli. Pero kahit kailan ay hindi ito nawaglit sa kanyang isipan. A night so wonderful like that takes time to forget. At alam niyang darating rin siya sa ganoong punto. Mas mabuti na iyon sa kanyang palagay. Ayaw na niya ng dagdag alalahanin sa ngayon. Ang kailangan niyang gawin ay mag-focus sa research na siyang pangunahing kailangan para siya ay maka-graduate. “Nahihilo ka nanaman? Napapadalas ata?” Tanong ni Kim nang mapansin niya ang kaibigang sapo-sapo ang noo habang naglalampaso. “Wala ka namang lag
*** MONDAY afternoon sa university na pinapasukan ni April. Hindi niya malaman sa sarili kung bakit sobrang antukin niya nitong mga nakaraang araw. Muntik pa nga siyang mapagalitan ng professor niya dahil naka-idlip siya sa klase nito. Buti nalang at naiintindihan nito na may part time job siya at maaaring pagod lang siya ngayon. Pero hindi naman siya sobrang pagod sa trabaho. Hindi na rin siya masyadong busy sa research niya dahil malapit na niyang matapos ang first part nito. Maaga rin siyang natutulog sa gabi, ganoon pa man ay hirap na hirap pa rin siyang bumangon sa umaga. Katulad na lang ngayon. Nasa library siya para sana maghanap ng mga librong magiging reference niya sa research. Pero hindi siya makapag-concentrate dahil hinihila siya ng mga upuan sa dulong bahagi ng library para matulog. Meron siyang isa’t kalahating oras na vacant at kailangan niya itong gugulin sa paghahanap ng references para sa research niya ng hindi siya mahuli sa schedule. Pero iba ang gusto ng kat
Cause it’s you who fills the emptiness in me. It changes everything, you see. When I know I’ve got you with me. - You, Basil Valdez *** DALAWANG linggo na ang nakaraan matapos ang insidente sa library. Aminado siyang medyo nag-expect siya sa binata dahil sa nangyari sa restaurant. Nakalimutan niyang playboy nga pala ito. Sanay sa mga ganoong bagay. She sometimes sees Cyril around the campus. Well, this time with a different girl. This should be an ordinary day for April. Pero ang sama talaga ng timpla ng katawan niya. Nagsuka pa nga siya kanina pagkagising. Pagkatapos noon ay wala na siya sa mood. Ngayon naman ay gusto niya ng manggang hilaw. Kamalas-malasan pa ay wala sa dati nitong pwesto sa labas ng kanilang campus ang tinderang suki niya. Ramdam na ramdam ni April ang panunubig ng mga panga dahil sa pagka takam sa manggang hilaw. Kailangan kong makakain noon. Pakiramdam ko ay mababaliw ako anumang oras kapag hindi pa ako nakakain ng manggang hilaw. Sabi nito sa saril
*** NANGILABOT si April sa sinabi nang kaibigan ni Cyril. Kilala niya ito, sino bang hindi nakakakilala sa dalawang mala-demigod na lalaki na iyon? Mas lalong bumilis ang tibok ng puso niya dahil nandoon si Cyril. Pero ang mas inaalala niya ngayon ang sinabi ng kaibigan nito. Para siyang upos na kandilang napaupo sa bench malapit sa gate. Nang banggitin ng kaibigan ni Cyrill ang tungkol sa buntis ay isa lang ang naisip niyang gawin. Ang tumakbo. Panganay siya at meron pa siyang apat na malilit na kapatid, saksi siya sa pagbubuntis ng kanyang ina kaya pamilya siya sa mga sintomas ng pagiging buntis. She clearly have the signs. Bakit hindi niya napansin ito agad? Her sudden cravings. Ang madalas niyang pagiging antukin at ang pagsusuka niya kaninang umaga. Idagdag mo pa ang pagiging delay ng monthly period niya. She’s regular. Namamawis na ang kanyang mga kamay at pinagpapawisan na rin siya ng malapot. Agad niyang naisip ang kanyang mga pangarap. She’s in the last year of
Wag kang matakot. Di mo ba alam nandito lang ako, sa iyong tabi. Di kita pababayaan kailan man. - Huwag kang Matakot, Eraserheads *** LITONG-LITO ang dalaga. Hindi niya alam kung anong susunod na gagawin. Wala siya sa sarili, kaya kahit meron pa siyang huling klase ay agad siyang umalis sa campus nila at tumuloy sa trabaho. Kim is on duty at kaunti lang rin ang mga kumakain sa restaurant. “Oh bat ang aga mo? Closing ang shift mo ngayon diba?” Tanong nito sa kanya habang nag-aayos ng mga untensils sa bakanteng lamesa. Hindi siya kumibo at nag dire-diretso sa locker room. Wala sa sariling nilagay niya ang mga gamit sa loob ng locker. Pagsara nito ay agad siyang napadausos paupo. She hug her knees and like a lost girl, cried her hearts out. “April?” Bumukas ang pintuan ng locker room at niluwa noon ang kaibigan. “Anong nangyari?” Agad siyang dinaluhan ng kaibigan ng makita siyang umiiyak. Bakas sa boses nito ang pag-aalala. “Anong problema? Bakit ka umiiyak, huh?” Sunod-su
~~ Masama ang pakiramdam ni April but she needed to work. Sobrang na-drain siya sa pag-iyak nila ni Kim at sa kaalamang buntis siya. Kim gave him a plastic of oranges bago ito umalis kanina. Tanong din ito nang tanong sa mga pagkaing gusto niya at sa mga hindi niya gusto. Sa totoo lang ay hindi niya alam. Wala pa siyang ibang nararamdaman bukod sa matakaw siya sa tulog. Nine ng gabi natapos ang shift niya sa Spotz. Kagaya noong mga nakaraang gabi ay may pakiramdam siyang may sumusunod sa kanya ngayon. Sobrang takot ang nararamdaman niya dahil mag-isa siya ngayon, wala si Kim na kasabay niyang umuwi. Lakad takbo ang ginawa niya para makarating sa terminal ng jeep sa kanto. Syempre nag-iingat siyang madulas, hindi na lang dapat ang sarili niya ang iniisip. There’s a little monster inside her right now. Pero napa-preno ang paa niya nang may maamoy sa paligid. Kasunod nito ay ang pagkalam ng sikmura niya. Wala sa sariling napahawak siya sa ulit sa tiyan. Ngayon lang niya na
We do it in the dark, with smiles on our faces. - The Take Over The Breaks Over, Fall Out Boys *** 4 DAYS have passed since the day April discovered her real condition. Apat na araw na rin niyang kinikimkim ang tungkol dito. Tanging ang kaibigan lang ang may alam sa tunay niyang kalagayan. Nagising siyang sobrang sama ng pakiramdam. Ito na ata ang simula ng kalbaryo niya. Wala pa siyang balak bumangon sana pero hindi ata nakisama ang kanyang anak. Bumangon siya at agad-agad na pumasok sa banyo. Sinuka nya ang kinain ng nagdaang magdamag hanggang sa pakiramdam niya ay buong bituka, atay at baga niya ay nailabas na niya. “Abril, anak? Okay ka lang?” Katok sa kanya ng ina. Ipinikit niya ang mata at nagbilang hanggang sampu. Sa ganoong paraan ay inaasahan niyang mawawala ang hilo. Salamat sa Diyos dahil effective ito. Dali-dali siyang nag mumog at lumabas ng banyo only to see her mother standing adjacent. Matulis ang mga mata nito at sinuri siya mula ulo hanggang paa. Pagka
*** HINDI niya na nakita si Cyril simula noong nagkita sila sa ilalim ng punong manga. Hindi pa rin niya alam kung anong dapat gawin. Mabuti siguro kung sabihin muna niya sa ina bago kay Cyrill. Kahit iresponsable ito, he needed to know. Nasa World Literature class siya ng oras na iyon. Kahit na kaklase niya dito ang binata ang hindi niya ine-expect na makita ito dito. After all hindi naman pumapasok si Cyril sa klase na ito. She’s doing everything she could so she would stay awake during the whole class. 15 minutes palang ang nababawas sa one and a half na klase na ito pero feeling niya ay 10 oras na. She’s so