INICIAR SESIÓNCompartir
บทที่ 7
Última actualización:
2025-11-11 00:35:26“ขิมยอมหัวทิ่ม ดีกว่าต้องได้รับความช่วยเหลือจากคุณ” ใบหน้าสวยหวานเชิดขึ้นหลังจากตวัดมองแรงไปทางเขา
“ห่างกันตั้งหลายปี ถามจริงแอบมีกิ๊กหรือว่าเคยนอกใจไอ้วินมันบ้างหรือเปล่า”
คำถามนั้นยังคงเป็นคำถามที่ฟังดูเหมือนจงใจหาเรื่องเช่นเดิมในความรู้สึกของภัคธีมา ใบหน้าสวยหวานจึงหันขวับไปมองหน้าเขาอย่างขุ่นเคืองอีกที
“พูดให้ดีๆ นะคะ ขิมไม่ใช่ผู้หญิงมักมากแบบนั้น ขิมรักพี่วินคนเดียวและไม่เคยคิดจะรัก หรือมองผู้ชายคนไหนอีก”
“คงรักไอ้วินมากสินะ”
“ก็แน่สิคะ คนเป็นแฟนกันถ้าไม่รักกันแล้วจะให้รักใคร”
“ช่างเป็นผู้หญิงที่บูชาความรักจริงๆ แต่เชื่อได้แค่ไหนก็ไม่รู้”
ภัคธีมาหันขวับไปมองเขาตาขวาง เมื่อรู้สึกว่าเขาเหมือนกำลังเย้ยหยันอะไรสักอย่าง แต่เธอก็ไม่รู้ว่าสิ่งนั้นมันคืออะไร รู้แต่ว่ารอยยิ้มนั้นของเขามันช่างหน้าตบนัก!
“จะเชื่อไม่เชื่อมันก็เรื่องของคุณ เพราะคุณไม่ใช่คนที่ขิมแคร์ว่าจะคิดยังไง”
ศาสตราส่ายศีรษะยิ้มๆ เมื่อเห็นภัคธีมาโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ หากแต่เขายังสนุกที่จะยั่วแหย่ให้อารมณ์ของเธอขุ่นมัว
“ไอ้ที่ทำเสียงแบบนี้นี่...” พ่อเลี้ยงแห่งไร่เดชาธรลากเสียง แล้วหันมาจับจ้องด้วยสายตาคมกริบราวกับค้นหาพิรุธ “โกรธจริงๆ หรือทำเพื่อกลบเกลื่อนความผิด”
“ขิมไม่จำเป็นต้องสาธยายอะไรให้คนที่หาความคนอื่นเก่งอย่างคุณฟังให้เปลืองน้ำลาย”
“ผมจะถือว่านั่นเป็นคำชม”
“กรุณาให้เกียรติขิมบ้าง ขิมเป็นแฟนพี่วิน พอขิมแต่งงานกับพี่วินขิมก็จะมีสถานะเหมือนน้องสาวของคุณ”
“น้องสาวอย่างงั้นเหรอ!?!” ศาสตราทวนคำนั้นทันที “ผมไม่ได้อยากมีน้องเพิ่มเลยสักนิด แต่ถ้าเป็นอย่างอื่นก็ไม่แน่”
ภัคธีมาโกรธจนหน้าแดง มือเล็กจิกลงบนกระเป๋าสะพายที่วางอยู่บนตักเต็มแรง ถ้าไม่อย่างนั้นคงได้กระโจนเข้าไปข่วนหน้าหล่อๆ ของเขาเป็นแน่ เธอเชิดหน้าใส่ เกลียดหน้ายิ้มๆ แบบนั้นมากที่สุด คงคิดว่าตัวเองมีเสน่ห์ที่ใครๆ ก็ต้องหลงใหลได้ปลื้มไปหมดสินะ!
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาแสดงท่าทางยียวนแบบนี้ใส่ เธอรู้จักเขาตั้งแต่เด็กเพราะพ่อเลี้ยงภูผาเป็นเจ้านายเก่าของพ่อ พ่อของเธอเคยทำงานเป็นสัตวแพทย์ประจำไร่เดชาธร เมื่อก่อนบ้านของเธออยู่ในตัวเมือง เวลาพ่อมาทำงานเธอก็มักจะติดสอยห้อยตามรถพ่อมาเสมอ ทำให้ได้รู้จักกับลูกๆ ของนายจ้าง เธอสนิทกับธาวินมากกว่าใครๆ ในบรรดาลูกสามคนของพ่อเลี้ยงภูผา ตอนนั้นเพียงดารายังเด็กแค่สี่ขวบ เธอกับธาวินมีอายุไล่เลี่ยกัน แถมเขายังใจดีกับเธอมากอีกต่างหาก เธอจึงสนิทกับเขามากกว่าใคร ทว่ากับศาสตรานั้นไม่สนิทเลยแม้แต่นิด อาจเป็นเพราะอายุห่างกันหลายปี อีกทั้งเธอรู้สึกว่าเขาเย่อหยิ่ง ชอบวางมาดขรึมเป็นผู้ใหญ่เกินตัว และเหมือนมีกำแพงกั้นที่ไม่ว่าจะอย่างไรเธอก็ไม่สามารถเข้าถึงเขาได้ ตอนที่ศาสตราเรียนมหาวิทยาลัยในระดับปริญญาตรีใกล้จะจบ เธอเพิ่งจะเข้าเรียนมัธยม หลังจากจบเขาก็ไปเรียนต่อปริญญาโทที่ต่างประเทศทันที เมื่อกลับมาก็กลายเป็นหนุ่มหล่อเจ้าเสน่ห์ที่สาวๆ ทั้งละแวกใกล้ละแวกไกลเทียวไปเทียวมามิได้ขาด
ภัคธีมาจำได้ว่าพ่อพาเธอกับแม่ย้ายมาจากตัวเมือง หลังจากพ่อเลี้ยงภูผาแบ่งขายที่บริเวณชายไร่อีกฝั่งหนึ่งให้ในราคาที่ถูกแสนถูก เรียกว่าให้เปล่ายังได้ ทั้งนี้เพราะพ่อเลี้ยงภูผาสนิทสนมกับพ่อของเธอมาก และได้รู้ว่าหทัยรัตน์แม่ของเธอฝันอยากจะมีบ้านไร่สวยๆ เป็นของตัวเอง หลังจากปลูกบ้านแล้ว พ่อก็ยังคงทำงานกับพ่อเลี้ยงภูผา จนกระทั่งพ่อเลี้ยงภูผาเสียชีวิต แม่เลี้ยงแสงหล้าก็เข้ามาดูแลงานแทน จนลูกชายคนโตเรียนจบกลับมารับช่วงต่อจากแม่เลี้ยงแสงหล้า พ่อของเธอจึงลาออก แล้วมาทำไร่ข้าวโพดและฟาร์มม้าเล็กๆ ของตัวเอง โดยมีคนงานที่เคยสนิทสนมกันตั้งแต่ทำงานอยู่ไร่เดชาธรออกมาช่วยสี่ห้าคน
“ว่าไงทำไมเงียบไปล่ะ...หรือว่าคุณก็คิด” เขาพูดแบบคนหลงและมั่นใจในตัวเองเอามากๆ แบบรู้ใจคนอื่นไปหมด ซึ่งเป็นลักษณะของผู้ชายที่ภัคธีมาเกลียดมากที่สุด
“ขิมไม่อยากจะพูดกับคนร้ายกาจแบบคุณต่างหาก”
“คุณก็ปากร้ายไม่เบา”
“ไม่ได้เสี้ยวของคุณหรอก”
“ขอบคุณที่ชม” เขาผงกศีรษะรับพร้อมกับหัวเราะร่าอย่างถูกใจ
ทั้งคู่ยังคงทุ่มเถียงกันมาเรื่อยๆ ตลอดทาง จนกระทั่งรถของศาสตราแล่นมาจอดที่หน้าบ้านหทัยรัตน์ ภัคธีมารีบปลดเข็มขัดนิรภัย ตั้งใจจะผลักประตูลงไปแล้วเข้าบ้าน เพื่อจะได้ไม่ต้องเห็นหน้าคนที่ร้ายกาจราวกับซาตาน แต่เธอก็ชะงักเหมือนนึกอะไรได้ แล้วหันไปต่อว่าเขาอีกหนึ่งยกอย่างคนอารมณ์ค้าง โดยไม่รู้ว่านั่นไม่ต่างอะไรกับการหาเรื่องใส่ตัว
“คุณเป็นพวกมีปมตั้งแต่เด็กใช่ไหม ตอนเด็กพ่อแม่ไม่รักหรือไงถึงมีพฤติกรรมแบบนี้”
“หยุดพูด แล้วลงไปซะขิม”
“ขิมไม่หยุด! ขิมจะพูด คุณมันพวกขี้อิจฉา พวกขาดความรัก จึงระบายออกมาด้วยการทำตัวบ้าอำนาจ เที่ยวบังคับใจคนโน้นคนนี้”
“ผมบอกให้หยุด” คราวนี้น้ำเสียงไม่ได้เจือไว้ด้วยการล้อเล่นเหมือนเคย แต่พูดเรียบๆ ขรึมๆ ซึ่งถ้าคนที่รู้จักพ่อเลี้ยงศาสตราจะรู้ดีว่าควรต้องออกห่างเขาให้ไกล
Último capítulo
กริชเพียงขิม บทที่ 103 จบบริบูรณ์
“เพราะจัง ร้องเพลงกล่อมลูกและร้องให้ผัวด้วยใช่ไหม” เสียงทุ้มเอ่ยถามหลังจากเสียงเพลงสุดไพเราะนั้นเงียบลง แม้เนื้อร้องจะเป็นภาษาอีสานแต่เขาก็ฟังออก“ขี้ตู่ค่ะ ขิมร้องกล่อมลูกต่างหาก”“ผมชอบนะ ชอบความหมายของมัน เพลงนี้ได้มาจากไหนเหรอ ทำไมผมไม่เคยได้ยิน”“เพลงนี้เป็นเพลงที่ดังมากนะคะ คนงานในไร่ก็ฟังประจำ แต่คุณอาจไม่เคยได้ยิน วันก่อนขิมเห็นคลิปในยูทูป มีผู้หญิงคนหนึ่งร้องเพลงนี้กล่อมลูกน่ะค่ะ เนื้อร้องสวยงามและมีความหมายดีมาก ขิมก็เลยเอามาร้องกล่อมตาวินบ้าง”“ตาวินคงชอบ ดูสิหลับปุ๋ยเลย” ศาสตราว่าพลางโน้มหน้าลงใกล้ๆ ลูกและใช้นิ้วเขี่ยแก้มแดงนั้นด้วยสัมผัสอันสุดอ่อนโยนทะนุถนอม หน้าของลูกเขาละม้ายคล้ายเขากับภัคธีมามาก แต่ที่คล้ายที่สุดก็คือคล้ายคนเป็นอาผู้ล่วงลับ ทำให้คนในครอบครัวของเขายิ่งเชื่อว่า ธาวินมาเกิดใหม่เป็นลูกของเขาจริงๆ“คุณกินอะไรมาหรือยังคะ หิวไหมขิมจะได้หาอะไรให้กิน”“ยังไม่ได้กินอะไร หิว...อยากกินขิม” ตาเข้มพราวระยับขณะเงยหน้าขึ้นมองเรียวปากนุ่มสีชมพูระเรื่ออย่างมีความหมาย“กินตะกละแบบนี้ เดี๋ยวก็มีลูกหัวปีท้ายปีหรอกค่ะ” เสียงหวานว่าอุบอิบเพราะสามีเรียกร้องบ่อยเหลือเกิน แต่เธ
กริชเพียงขิม บทที่ 102
“โกรธผมเหรอ ไม่ดีใจเหรอที่เรากำลังจะมีลูกด้วยกัน ทำไมไม่ยิ้มเลย” “ดีใจค่ะ แค่เจ็บใจที่เสียรู้คนเจ้าเล่ห์” “บอกแล้วไงว่าที่ทำไปทุกอย่างก็เพราะรักและอยากให้เราสองคนได้อยู่ด้วยกันในฐานะสามีภรรยาตลอดไป” “แล้วหลังจากนี้จะมีเล่ห์เหลี่ยมอะไรกับขิมอีกหรือเปล่าคะ” “อาจจะ แต่จะเอาไว้ใช้เฉพาะเวลาที่คุณงอนหรือโกรธผมมากๆ แล้วผมง้อไม่สำเร็จ” “คุณนี่นะ...” ภัคธีมามองค้อนแต่ก็ไม่ได้โกรธอะไรจริงจัง หลังจากผ่านความสงสัยมาได้ ตอนนี้ความรู้สึกตื้นตันของการได้เป็นแม่มันกำลังเอ่อล้นขึ้นมาเต็มหัวใจ ลูกของเธอน่าจะเกิดไล่ๆ กับลูกของจันทริกา และลูกๆ ก็น่าจะเป็นเพื่อนกันเหมือนรุ่นพ่อรุ่นแม่อีกเจ็ดเดือนต่อมา...เด็กชายหน้าตาน่ารักน่าชังอยู่ในอ้อมแขนของผู้เป็นแม่ ปากเล็กๆ ของทายาทหมื่นล้านกำลังดูดนมอุ่นๆ จากอกมารดาจนอิ่ม ก่อนจะหลับปุ๋ยอย่างมีความสุข โดยมีพ่อกับย่านั่งมองภาพนั้นด้วยสายตาอ่อนโยน เด็กน้อยมีชื่อจริงว่า ‘มาวิน’ และชื่อเล่นว่า ‘วิน’ โดยแม่เลี้ยงแสงหล้าเป็นคนตั้งให้ เพราะภัคธีมาเคยเล่าให้ฟังว่าเธอฝันถึงธาวินก่อนจะทราบว่าตัวเองตั้งท้องในเช้าต่อมา ศาสตราและภัคธีมาเ
กริชเพียงขิม บทที่ 101
ร่างสูงลุกขึ้นเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างดีใจจนออกนอกหน้า เมื่อหมอเจ้าของไข้ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทเข้ามาบอกว่า อาการของเขาไม่มีอะไรน่าวิตก และอนุญาตให้กลับบ้านได้ ตาคมจ้องใบหน้าหวานๆ ของคนที่กำลังช่วยติดกระดุมเสื้อให้อย่างรักใคร่สุดหัวใจ พลางคิดว่าวันนี้ตัวเองจะเกงานแล้วนอนกอดเมียอยู่ที่บ้านทั้งวัน ซึ่งหวังว่าภัคธีมาจะยอมตามใจเขา“มองอะไรคะ” เสียงหวานเอ่ยถามเมื่อเงยหน้าขึ้นแล้วพบว่าสามีจ้องมองอย่างไม่วางตา“มองเมียน่ะสิ อิจฉาตัวเองสุดๆ เพราะตอนนี้คงไม่มีใครมีความสุขเท่าผม”“มีสิคะ ก็ขิมไง”“งั้นขอดูหน้าคนมีความสุขชัดๆ หน่อยซิ”มือใหญ่เอื้อมไปเชยคางมนขึ้น สบประสานสายตากันอย่างหวานซึ้ง ก่อนที่เรียวปากหยักจะค่อยๆ โน้มต่ำลงมาเพื่อหวังจะประกบจูบปากนุ่มๆ ให้สมรัก ทว่าภัคธีมากลับเบี่ยงหน้าหลบ ปากและจมูกโด่งจึงพลาดไปโดนแก้มแทน“ไม่เอาค่ะ...เดี๋ยวมีคนเข้ามาเห็น”“เมียใครนะหวงตัวจริง คอยดูนะถึงบ้านเมื่อไหร่จะจับฟัดให้สมกับที่ปล่อยให้อด”“แน่ใจนะคะว่าแข็งแรงดีแล้ว”“เอาไว้พิสูจน์กันตอนกลับถึงบ้านนะที่รัก แล้วคุณจะรู้ว่าผมทั้ง ‘แข็ง’ ทั้ง ‘แรง’ ดีมากเชียวละ” เขากระซิบหยอกเย้าและเคลียจมูกไปตามแก้มใส“เมื่อคื
กริชเพียงขิม บทที่ 100
“จำได้สิคะ จำมาตลอดเพราะเหตุการณ์วันนั้นมันคือจุดเริ่มต้นของความรักที่ขิมมีให้พี่วิน”“แล้วถ้าคนที่ปลอบคุณวันนั้นเป็นผมล่ะ มันจะเป็นจุดเริ่มต้นของความรักที่คุณมีต่อผมหรือเปล่า”“หมายความว่ายังไงเหรอคะ”“ทั้งวันนั้นและวันที่รุ้งรวียิงคุณ ผมกับไอ้วินล้วนแต่ใจตรงกัน คืออยากเข้าไปปลอบและปกป้องคุณ แต่ไอ้วินมันไวกว่าผม ผมจึงได้แต่เฝ้ามองอยู่เงียบๆ”“ขิมนึกว่าคุณรังเกียจขิมที่ขิมเป็นเพียงลูกสาวของลูกจ้างเสียอีก”“เปล่าเลย ไม่เคยเกลียดหรือรังเกียจ เพียงแต่รู้ตัวว่าไม่มีสิทธิ์รัก จึงต้องทำตัวให้คุณเกลียด แต่ถึงขนาดนั้นผมก็ไม่เคยรักใครได้เลย ได้แต่แอบรักแฟนน้องและเฝ้ามองอย่างคนไม่มีสิทธิ์ คุณพูดถูกว่าผมเลว ตอนที่ไอ้วินมันนอกใจคุณ ผมก็เลือกที่จะเฉย ไม่เอ่ยเตือนสติน้อง ทั้งที่ผมรู้ดีว่าคุณต้องเสียใจมาก แต่ให้ตายเถอะขิม ผมแม่งดีใจแทบบ้า เลยต้องทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ครอบครองคุณ แม้ไม่รู้ว่าจะเอาชนะใจคุณได้หรือเปล่าก็ตาม ขอโทษที่เห็นแก่ตัวจนทำลายความฝันของคุณ แต่ที่ทำไปทั้งหมดก็เพราะรักและอยากดูแล รวมทั้งอยากเก็บคุณไว้ชื่นชมคนเดียวด้วย”“แล้วทำไมไม่บอกขิมดีๆ แต่แรกล่ะคะ”“ก็พยายามจะบอกหลายครั้ง แต่คุ
กริชเพียงขิม บทที่ 99
“ถ้าผมต่อยปากหมอปากหมาจะเสียค่าปรับเท่าไหร่ครับ” ศาสตราตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงสุภาพทว่าข่มขู่และเอาเรื่องเต็มที่ จนปราณต์ต้องยักไหล่และหัวเราะเบาๆ“ผมพูดความจริงครับพ่อเลี้ยง อย่าเพิ่งมีอาการหมัดหรือตีนลั่นแทรกซ้อน ไม่งั้นผมอาจจะส่งเข้าไปตรวจสุขภาพจิตด้วย”“แกรู้ป่ะปราณต์ว่าแกควรไปเป็นหมอเกาหลีและเปลี่ยนชื่อใหม่เป็น ‘จอมวอนตีน’”“เป็นชื่อที่เพราะดี ขอบคุณสำหรับคำแนะนำครับพ่อเลี้ยงศาสตรา แต่คนที่คู่ควรกับชื่อนี้คือแกมากกว่าว่ะ” หมอกับคนไข้สัพยอกกันไปมาราวกับเรื่องเจ็บไม่ใช่เรื่องใหญ่แล้วในตอนนี้ ทว่าภัคธีมายังรู้สึกเป็นกังวล“เอ่อ...หมอปราณต์คะ ถ้าขิมจะขอให้พ่อเลี้ยงแอดมิทสักคืนจะได้ไหมคะ” เสียงหวานเอ่ยแทรกขัดการหยอกเย้าระหว่างเพื่อนสนิทสองคน“ถ้าคุณขิมไม่สบายใจ อยากจะให้ไอ้กริชมันแอดมิทเพื่อดูอาการสักคืนก็ได้นะครับ” ปราณต์หันไปตอบภรรยาของเพื่อน แต่น้ำเสียงเวลาที่พูดฟังดูเป็นการเป็นงานและสุภาพราวกับเป็นคนละคนกับที่พูดกับศาสตรา“ถ้าอย่างนั้นขิมขอแอดมิทนะคะ”“ได้ครับ”“ไม่นะขิม ผมไม่อยากนอนโรงพยาบาล” ศาสตรารีบขัดเมื่อภรรยากับเพื่อนของเขาที่เป็นหมอตกลงกันเสร็จสรรพแบบไม่ถามเขาเลย“นอนเถอะนะค
กริชเพียงขิม บทที่ 98
ศาสตราจูงมือเล็กไปนั่งที่เนินหญ้าเตี้ยๆ ใต้ต้นไม้ใหญ่ริมลำธาร โดยมีร่างใหญ่นั่งลงแนบข้าง และอ้อมแขนของเขาก็ตวัดกอดร่างบางไปแนบชิด“แน่ใจเหรอคะว่าจะไม่มีใคร”“แน่ใจสิ”“ขิมหิวข้าวนะคะ”“แต่ผมหิวคุณ ตามใจผมนะที่รัก เสร็จแล้วเดี๋ยวจะพากลับไปกินข้าว” เสียงทุ้มกระซิบเว้าวอน ก่อนจะทาบริมฝีปากลงประกบปากสีหวานแล้วบดจูบอย่างเร่าร้อนหิวกระหาย ราวกับไม่ได้จูบเธอมาเป็นแรมเดือน ทั้งๆ ที่เมื่อคืนเขาจูบเธอแทบจะทั้งคืน แต่กระนั้นภัคธีมาก็ต้านทานความปรารถนาของเขาและของตัวเองไม่ได้ สุดท้ายน้ำพริกหนุ่มของจันทริกาจึงถูกวางไว้ที่หลังรถตลอดบ่าย เพราะเจ้าของไร่กับภรรยาสาวอิ่มเอมด้วยรสเสน่หาจนไม่มีใครหิวข้าวเมื่อคืนนี้งานแต่งงานของจันทริกากับรังสิมันต์ผ่านไปอย่างอบอุ่นและหวานชื่น ภัคธีมารู้สึกดีใจกับน้องสาวผู้น่ารักอย่างจันทริกามาก ที่นับแต่จากนี้ไปจะมีดวงตะวันอันแสนอบอุ่นคอยปกป้องดูแล เพราะจันทริกาเป็นน้องสาวที่มีชะตากรรมชีวิตน่าสงสารมาก ในงานเธอยังได้มีโอกาสเจอกับธรินดาน้องสาวที่สนิทกันมากอีกคนในตอนเรียนมัธยม นอกจากนั้นยังได้พบกับนัสรินภรรยาของหมอปราณต์ที่เคยมาบ้านเดชาธรแล้วครั้งหนึ่ง แต่ตอนนั้นยังไม่มีโอ
También te puede gustar
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!
หยาน อัน304.7K vistasรักครั้งใหม่กับพี่ชายอดีตสามี
ในน้ำมีปลา44.1K vistasขย้ำรักเลขา NC-20
C331.8K vistasHot Love ของรักท่านประธาน
ณดารินทร์310.7K vistasโหด (ร้าย) รัก
พราวนภา1.2K vistasซุปตาร์อย่างฉันขอบทตัวประกอบ
กะหล่ำหมี329 vistasพลาดรักเมฆินทร์
คุณน้ำอิง243 vistasความลับของท่านประธาน NC 20+++
ปีศาจชอนซา1.5K vistas
