บทที่ 26

"ใช่! ถ้าลูกสาวของฉันได้แต่งงานกับเขา ฉันก็คงตายตาหลับ!”

“เห้อ หยุดฝันเถอะ! ถึงเธอจะตายไปแล้ว เขาก็ไม่ชอบลูกสาวของเธอหรอก!”

ทันทีที่เอเลนเห็นเขา เธอก็รีบเข้าไปข้าง ๆ เขา และพูดอย่างจริงจังว่า “ทางนี้ เควิน ในที่สุดเธอก็มา! น้ากำลังตั้งหน้าตั้งตารอเธออยู่เลย!”

แท้จริงแล้วคนที่ตั้งหน้าตั้งตารอจริง ๆ คือเควินต่างหากล่ะ

เควินพูดด้วยรอยยิ้มว่า “คุณน้าครับ ผมขอโทษนะครับที่ให้คุณน้ารออย่างนี้!”

“โอ้ ไม่เลยจ้ะ เควิน เธอก็ใจดีเกินไป เธอใช้เวลาเพียงสิบนาทีเพื่อมาที่นี่ เธอมาเร็วมาก!”

“พอผมได้ยินว่าคุณน้ากำลังมีปัญหาผมก็รีบขับรถมาทันทีเลย ผมฝ่าไฟแดงมาด้วยซ้ำ”

เอเลนดูตกใจมากแต่ถามด้วยความกังวล “นั่นจะทำให้เธอมีปัญหากับตำรวจหรือเปล่า?”

“ไม่ครับ” เควินพูดอย่างเฉยเมย “ตำรวจจราจรเป็นคนรู้จักของผมทั้งหมด การโทรกรี๊งเดียวคือสิ่งที่ผมเอาไว้จัดการใบสั่ง”

เควินกระแอมในลำคอและเริ่มพูดอีกครั้ง “เข้าเรื่องของคุณน้าเลยดีกว่าครับ คุณน้าถูกหลอกไปทั้งหมดเท่าไหร่เหรอครับ?"

เอเลนถอนหายใจอย่างหดหู่ “มากกว่าสิบล้านบาทน่ะ พวกเขาสัญญาว่าน้าจะได้รับเงินปันผลสองล้านในเดือนนี้ แต่ตอนนี้น้าเอากองทุนคืนมาไม่ได้ด้ว